Τακούνι στιλέτο φινέτσα…
Αυτά. Πιο ιταλικό δεν γίνεται. Εντάξει, χορεύει λίγο στο ρελαντί (κινητήρας;), χορεύει και στα βαρετά της πόλης (ελατήρια;), αλλά χορεύει “έμπειρα” στις στροφές που παίρνεις, το αυτοκίνητο διδάσκει τι σημαίνει τιμόνι πλαίσιο στην κατηγορία του, πολύ προτιμότερο από προχώ ανταγωνιστές SUV. Ο κινητήρας δε; Με άλλα λόγια να αγαπιόμαστε! Θύμησε. Πολλά. Ααχ αυτοί οι Ιταλοί μηχανικοί.
Άμα “θυμώσουν” γράφουν. Συγγνώμη, ξύπνησε το ιταλικό brio μου! Η Alfa Romeo δήλωσε σοβαρή πρόθεση για τις Giulia και Stelvio. Έταξε, έφτιαξε κι απέδωσε! Η ανάρτηση-μελέτη της Stelvio είναι πολύ καλή! Μόνο όταν κινείσαι μπουσουλώντας μες στην πόλη νιώθεις σπορτίφ στήσιμο. Με το που πάρει φόρα, ισιώνει ικανοποιητικά αλλά και κρατάει. Εντυπωσιακά. Για τέτοιου μεγέθους αμάξωμα, στρίβει με πολύ στυλ, και φυσικά, με ουσία. Πατάνε κάτω οι τροχοί, για όσο το θέλετε, ίσως και να σηκώνει εσωτερικό αν της δινόταν η ευκαιρία απ´τα ηλεκτρονικά. Τα οποία δεν ενοχλούν, εκτός αν είσαι άγαρμπος, και με τέτοιο ύψος θέσης, το τελευταίο πράγμα που θες είναι αυτό.
Οπότε σε ξυπνάει το αμάξι. Δώσε του στροφές και πάρε του ευθείες να τρέχει! Εμείς εδώ Stelvio Pass δεν έχουμε. Κλειστό κι ανοιχτό Διόνυσο έχουμε. Αντέχει, τα φρένα δαγκώνουν σχετικά γρήγορα, ίσως λίγο σφιχτά, χωρίς απαραίτητα να κόβουν τα τελευταία χρήσιμα λίγα χλμ πριν την είσοδο στην στροφή, αλλά δυνατά! Το πίσω μέρος, η ανάρτηση εν τη προκειμένω, είναι καλό, έχουν κάνει δουλίτσα οι Ιταλοί φίλοι μας. Δεν λένε μόνο, υλοποιούν, και τι κρίμα να μην την γεύονται περισσότεροι! Πάνε όλοι στα τετριμμένα, BMW, Range Rover, Jaguar κλπ αυτοί που απαιτούν το κάτι παραπάνω απ’ το SUV τους.
Καθισμένος στα άνετα δερμάτινα της, το σαλόνι δείχνει ποιοτικό, τουλάχιστον καλύτερο από το παλιό κακό της εαυτό η bella. Τα χειριστήρια, λίγα και απλά, δεν σε μπερδεύει με δεκάδες κουμπάκια, μοχλούς και οθόνες… τα μεγάλα paddles δεν είναι από αλουμίνιο αλλά είναι ασημένια και φαίνονται πανέμορφα πίσω απ’ το τιμόνι της. Το σημαντικότερο; Είναι σταθερά paddles, με προσέξατε; Σταθερά! Έχεις τον νου σου στον δρόμο ρε φίλε, όχι στο να ψάχνεις που κατέληξαν τα χειριστήρια αλλαγής ταχυτήτων εν δράση! Η εργονομία θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Μικρά, αλλά αρκετά πραγματάκια έχουν πάει αλλιώς. Αλλά δεν στεκόμαστε σε αυτά, εξάλλου σχεδόν όλα τα ιδιαίτερα αμάξια έχουν ιδιορρυθμίες που συγχωρούμε χωρίς δεύτερη συγγνώμη, μερικές φορές ούτε και πρώτη.
Εδώ μετράει η scuola, η σχολή δηλαδή, η οδηγική. Πιάνεις τιμόνι κι έχεις ολάκερο αμάξι στα χέρια σου, το τινάζεις πέρα δώθε κι αυτό ακολουθεί πιστά, σχεδόν ακαριαία παρόλο το ύψος. Θα ήθελα περισσότερη θερμομόνωση, η εσωτερική οροφή δεν κάνει και πολλά στην Ελληνική ζέστη, ειδικά αν έχετε διαλέξει το grigio της δοκιμής. Είναι μεστό χρώμα, πολυφορεμένο θα έλεγα, δίνει βέβαια όγκο, αλλά θα διάλεγα πιο “πικάντικες” γεύσεις, κόκκινο, λευκό περλέ, βαθύ κίτρινο… μα τί γράφω, δεν οδηγώ Ferrari! Χχχαχα! Κι όμως φίλοι και φίλες, το πλαίσιο ανταμείβει, θυμίζει όπως έγραψα πιο πάνω, έντονα. Άλλες εποχές, που η αίσθηση ήταν ο πρωταρχικός στόχος ενός αυτοκινήτου, όχι η τεχνολογία, παρότι κι η Stelvio κουβαλάει μπόλικη.
Χώροι κι άνεση αφθονούν. Μην αρχίσουμε να μετράμε… ήμαρτον. Είπαμε, εδώ μετράει η “ψυχή”. Η ηχομόνωση σε σταθερή πορεία εθνικής κολακεύει το τιμόνι, λίγο πιο ζωντανή η μουσική της ασφάλτου αλλά και πάλι ήσυχη για μεγάλες αποστάσεις. Εκτός δρόμου με ρωτάτε; Μα φυσικά σας απαντάω… πας στις αγαπημένες σου παραλίες, στο χειμερινό σου προορισμό των Άλπεων, λέμε τώρα… πας πάντως. Πατάει και σε πέτρα, εργάζεται η μετάδοση. Αλλά την αγοράζεις για το Μιλάνο, τις θεσπέσιες ορεινές λίμνες βόρειά του και για τους δρόμους εκεί πάνω! Όχι για να κατακτήσεις το Mont Blanc, αλλά για να γράψεις χρόνο με τα παιδιά πίσω τσιρίδες.
Θέλω να ξέρετε που πατάτε, μην περιμένετε από μένα τεχνοκρατικά μυθιστορήματα. Το αμάξι αξίζει. Όσο κι αν κοστίζει στην Ελλάδα. Έχω φίλο που βούτηξε εβδομήντα+ κολαριστά και πήρε XC60 υβριδικό, ε όχι. Φρένο πια με την συμβατικότητα. Μην αφήνετε πίσω τους θρύλους της αυτοκίνησης για λίγη αξιοπρέπεια φινιρίσματος. Η καρδιά κτυπάει δυνατότερα αλλά συνάμα και πιο ζεστά μέσα σε αμάξια όπως η Stelvio. Σου θυμίζει, αλλά σε κάνει να ξεχνάς κιόλας. Κάτι σπάνιο στις ημέρες μας. Με όλα αυτά που βουίζουν στο μυαλό μας. Πάρ’τε την. Ανεπιφύλακτα.
