Με την κατάκτηση της νίκης στο Ντακάρ, σε ηλικία 58 ετών, ο Matador επιβεβαίωσε ότι αποτελεί δικαίως μια από τις μεγαλύτερες μορφές του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Ήταν Τετάρτη 6 Ιουνίου 1990, όταν ο 28χρονος τότε Κάρλος Σάινθ κατακτούσε -με συνοδηγό στην Toyota Celica GT-Four τον Λούις Μόγια,- στο Ράλλυ Ακρόπολις, την παρθενική του νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, στις 17 Ιανουαρίου 2020, κατακτούσε την τρίτη νίκη της καριέρας του στο Ντακάρ, οδηγώντας Mini JCW Buggy. Στο μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει 15 χρόνια χρυσής πορείας στο WRC, με 2 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Οδηγών (1990, 1992), 26 νίκες (που τον κατέστησαν προσωρινά ρέκορντμαν του θεσμού) και 97 τερματισμούς στο βάθρο. Μάλιστα, ο τελευταίος εξ αυτών σημειώθηκε κατά το κύκνειο άσμα του Σάινθ, συμπτωματικά πάλι στο Ακρόπολις, όταν τερμάτισε στην 3η θέση το 2005, με Citroen Xsara WRC. Από τότε μέχρι και σήμερα έχει λάβει μέρος σε 13 Ντακάρ, έχοντας επικρατήσει ακόμη, το 2010 και το 2018. Πολλοί αναρωτιούνται, πώς γίνεται ένας οδηγός ηλικίας 58 ετών να παραμένει τόσο ακμαίος, ώστε να κερδίζει τον μεγαλύτερο αγώνα αντοχής rally raid του κόσμου. Καταρχάς, ο Κάρλος Σάινθ δεν είναι ακόμη “ένας οδηγός”, αλλά μια ξεχωριστή περίπτωση του παγκόσμιου motorsport. Στην καριέρα του στο WRC, έθεσε τις βάσεις ώστε οι οδηγοί ράλλυ να γίνουν αθλητές, προσέχοντας λεπτομερώς τη διατροφή και φροντίζοντας τη φυσική του κατάσταση. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ένας λόγος…
Αγώνες μεγάλων αποστάσεων: Old guys rule
Η μανία μας με τους αριθμούς, αλλά και με τη διερεύνηση σχέσεων αιτίου-αποτελέσματος, είχε δημιουργήσει την εξής απορία: Τι διαφοροποιεί τους οδηγούς F1 από τους οδηγούς ράλλυ, ώστε οι νεότεροι οδηγοί που στέφθηκαν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές Ράλλυ να είναι 27 ετών (Κόλιν Μακρέι, Γιούχα Κάνκουνεν), ενώ ο Λιούις Χάμιλτον πέτυχε κάτι αντίστοιχο σε ηλικία 23 ετών και ο Σεμπάστιαν Φέτελ, είχε ήδη κατακτήσει 4 τίτλους στα 26; Μια συζήτηση με φίλο, νευρολόγο και οπαδό των αγώνων, ήταν κατατοπιστική. Με το πέρασμα των χρόνων και μέχρι κάποια ηλικία, ο εγκέφαλος αναπτύσσει συνάψεις μεταξύ των κυττάρων του, επιτρέποντας ουσιαστικά τη χρήση και το συνδυασμό, περισσότερων δεδομένων. Αυτό, που θα μπορούσαμε απλοϊκά να χαρακτηρίσουμε ως “αντίληψη και εμπειρία”. Όσο περισσότερες συνάψεις αναπτύσσονται, τόσο αυξάνονται οι δυνατότητες αξιοποίησης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Σε αγώνες μικρής διάρκειας, όπου η στιγμιαία ένταση έχει μεγαλύτερη σημασία από τη διάρκεια, οι νεότεροι οδηγοί έχουν πλεονέκτημα. Όσο αυξάνονται οι αποστάσεις και κατά συνέπεια η διάρκεια, η πλάστιγγα γέρνει προς τους μεγαλύτερους, έστω και αν φαινομενικά αυτό δε θα έπρεπε να συμβαίνει, για λόγους αντοχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο κορυφαίος Έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος Γιάννης Κούρος, ο οποίος έσπασε πολλά παγκόσμια ρεκόρ, το τελευταίο εκ των οποίων ενώ ήταν 53 ετών. Αντίστοιχες είναι και οι περιπτώσεις των οδηγών στο Ντακάρ, αφού πέραν του Σάινθ, ο πολυνίκης του αγώνα και τρίτος το 2020, Στεφάν Πετερανσέλ, είναι 54 ετών, ενώ πολλοί οδηγοί έχουν επικρατήσει, έχοντας ηλικία άνω των 45 ετών.
Βέβαια, ο Κάρλος Σάινθ ξεχωρίζει για πολλούς λόγους, όντας μάλιστα ο μοναδικός οδηγός που διακρίνεται σε αγώνες παγκόσμιου βεληνεκούς, παράλληλα με τον γιο του, Κάρλος Σάινθ Jr. ο οποίος ως γνωστόν έχει αξιόλογη καριέρα στη Formula1. Άλλωστε, όπως είχε γράψει και ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Άντον Τσέχοφ, «όπου υπάρχει ταλέντο, δεν υπάρχουν γεράματα».
