Μια ψύχραιμη ματιά πάνω στις προοπτικές της πετρελαιοκίνησης.
Θα απαγορευτούν τα ντίζελ; Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο ερώτημα το οποίο μας απευθύνουν οι αναγνώστες μας. Αν δεν έχουν δηλαδή ήδη πάρει την απόφασή τους, που τις περισσότερες φορές καταλήγει στην «ασφαλέστερη» επιλογή μιας βενζινοκίνητης έκδοσης.
Το αποτέλεσμα φαίνεται και στις συνεχώς πτωτικές πωλήσεις των πετρελαιοκίνητων μοντέλων, αντισταθμίζοντας έτσι την υπερβολή που έφερε η άρση της απαγόρευσης της κυκλοφορίας των ντίζελ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το 2011.
Αυτήν την έκρηξη στις πωλήσεις των πετρελαιοκίνητων μοντέλων ακολούθησε μία σειρά γεγονότων που έφεραν ένα σκεπτικισμό σχετικά με την προοπτική κατοχής ενός αυτοκινήτου ντίζελ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Εδώ και αρκετό καιρό υπήρχαν κάποιες λογικές φωνές οι οποίες υποστήριζαν πως τα ντίζελ σταδιακά θα περιοριστούν στις μεγαλύτερες κατηγορίες. Αυτό είχε να κάνει με το γεγονός πως η εκπλήρωση των ολοένα και αυστηρότερων προδιαγραφών για τις εκπομπές καυσαερίων θα ανέβαζε σταδιακά το κόστος των πετρελαιοκινητήρων σε απαγορευτικό επίπεδο.
Κάπου εκεί προέκυψε και το Dieselgate, που στο παρελθόν έχουμε εξηγήσει διεξοδικά. Το Dieselgate έχει να κάνει με παράτυπα λογισμικά που συγκεκριμένες εταιρείες τοποθετούσαν στους πετρελαιοκινητήρες, προκειμένου να παρακαμφθούν οι διαδικασίες πιστοποίησης. Παράλληλα, σχεδόν το σύνολο των κατασκευαστών έκανε κάτι αντίστοιχο, με νόμιμο τρόπο όμως, αξιοποιώντας τα παραθυράκια της διαδικασίας πιστοποίησης των εκπομπών.
Το Dieselgate ουσιαστικά επιτάχυνε την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τις εκπομπές και δίχασε τους κατασκευαστές ως προς τις προοπτικές της πετρελαιοκίνησης. Μία σειρά από εταιρείες ανακοίνωσαν τη σταδιακή κατάργηση των ντίζελ από την γκάμα τους (καθαρά για λόγους κόστους), και άλλες επέμεναν πως τα ντίζελ, χάρη στη χαμηλή τους κατανάλωση, αποτελούν το μοναδικό εργαλείο για την επίτευξη των στόχων τους όσον αφορά τις εκπομπές CO2.
Στα απόνερα του Dieselgate ήρθαν και οι αποφάσεις των πολιτικών, που για λόγους ουσιαστικούς ή εντυπωσιασμού προχώρησαν σε ανακοινώσεις για τον περιορισμό της κυκλοφορίας των πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Αντίστοιχη τοποθέτηση πραγματοποίησε και ο Δήμαρχος της Αθήνας, που μαζί με τους ομολόγους του από το Παρίσι, το Μεξικό και τη Μαδρίτη ανακοίνωσαν την απαγόρευση της κυκλοφορίας των ντίζελ από το 2025, χωρίς ωστόσο ο κ. Καμίνης να διευκρινίσει σε ποιο κομμάτι της πόλης θα ισχύει αυτή η απαγόρευση (Μεγάλο ή Μικρό Δακτύλιο), ποια πρότυπα εκπομπών θα αφορά, αν θα περιλαμβάνει τα επαγγελματικά οχήματα, και βέβαια τι θα γίνει με τον υπέργηρο στόλο λεωφορείων και ταξί, που έχουν ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή στους επιβαρυντικούς ρύπους. Ακόμα ένα ερώτημα είναι κατά πόσο δεσμευτική θα είναι η σχετική διακήρυξη για εκείνον που θα τον διαδεχθεί μετά τις επερχόμενες τοπικές εκλογές.
Όλα αυτά μαζί δημιούργησαν στο λιγοστό αγοραστικό κοινό ένα σημαντικό προβληματισμό, που ενισχύθηκε από σχετικά δημοσιεύματα περί άμεσης κατάργησης των ντίζελ, τα οποία μπορεί να μαζεύουν «κλικ», αλλά δεν αντανακλούν ακριβώς την πραγματικότητα.
Η δική μας, πιο ψύχραιμη ματιά αποτυπώνεται μέσα από ένα βίντεο που δημιουργήσαμε, προκειμένου να ενημερωθεί το κοινό σχετικά με το μέλλον της πετρελαιοκίνησης, αλλά και τις αλλαγές που έρχονται στον κόσμο της αυτοκίνησης.
Η ενημέρωση καλύπτει όλες τις πλευρές, και, αν απουσιάζει κάτι, αυτό είναι η θέση του Δημάρχου Αθηναίων, παρ’ ότι στο πλαίσιο της έρευνάς μας τον αναζητήσαμε επίμονα. Σε κάθε περίπτωση, η όποια απόφαση δε θα μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τα επιστημονικά δεδομένα, που εν προκειμένω στο σχετικό βίντεο (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ) αποτυπώνονται με απόλυτη σαφήνεια, έτσι ώστε στο τέλος ο θεατής να σχηματίζει μια ολοκληρωμένη άποψη για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα._ Μ. Σ.
