Ή, μήπως, Marquez εναντίον Rossi; Ας δούμε τι πραγματικά έγινε την περασμένη Κυριακή στη Μαλαισία.
Πριν δύο μόλις εβδομάδες όλοι… παραμιλούσαμε παρακολουθώντας με κομμένη την ανάσα στο ηλιόλουστο Phillip Island της Αυστραλίας τον πιο συναρπαστικό από πλευράς ανταγωνισμού αγώνα της τελευταίας δεκαετίας. Μια πρωτοφανή μάχη με αντιπαραθέσεις σώμα με σώμα, αλλά και με 52(!) στο σύνολο προσπεράσεις ανάμεσα στους καλύτερους εν ενεργεία αναβάτες του κόσμου, οι οποίες κυριολεκτικά καθήλωσαν στους τηλεοπτικούς και όχι μόνο δέκτες τους απανταχού λάτρεις του μοναδικού αυτού σπορ.
Επτά μόλις ημέρες μετά, το σκηνικό άλλαξε. Και μάλιστα άρδην, καθώς οι λάτρεις των δύο τροχών είδαν στην πάντοτε «καυτή» πίστα της Sepang στη Μαλαισία τον πιο επεισοδιακό αγώνα των τελευταίων ετών. Εντός, αλλά και εκτός πίστας.
Έναν αγώνα που συζητήθηκε και θα συνεχίζει να συζητείται για πολύ ακόμα -και όχι πάντα με τον πιο… ευγενικό τρόπο- όχι για τις επιδόσεις του νικητή του, πράγμα που θα ήταν και το πλέον «φυσιολογικό», αλλά για το αμφιλεγόμενο ως προς τις προθέσεις των εμπλεκόμενων αγωνιστικό συμβάν που έλαβε χώρα μόλις στον έκτο γύρο ανάμεσα στον «Greatest Of All Time» αναβάτη του MotoGP και εννέα φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Valentino Rossi και τον φέρελπι πιτσιρικά του θεσμού, Marc Marquez, που πέρσι, χάρη στο πηγαίο οδηγικό του ταλέντο, αλλά και με την αρωγή του «πυραύλου» που τον προμήθευσε η HRC, έκανε ανεμπόδιστα το «13 στα 18» κατακτώντας στα 21 μόλις του χρόνια έναν ακόμα παγκόσμιο τίτλο στη σύντομη μέχρι σήμερα καριέρα του.
Ωστόσο, τα ερωτήματα που προκύπτουν μετά τα όσα εκτυλίχθηκαν στη Μαλαισία, είναι πολλά.
Κλώτσησε ή δεν κλώτσησε ο «Γιατρός» τον Marquez την επίμαχη στιγμή; Έπρεπε ή δεν έπρεπε να τιμωρηθεί για την απρεπή (και για πολλούς άλλους, αντιαθλητική) κίνησή του να κόψει ηθελημένα τον ρυθμό του, ανοίγοντας συγχρόνως επιδεικτικά την τροχιά της Yamaha M1, προκειμένου να «βγάλει» τον Ισπανό στο εξωτερικό τμήμα της στροφής «14»; Αλλά και να του στείλει οργισμένος ένα ακόμα «μήνυμα»; Πόσο επικίνδυνη ήταν, τελικά, η κίνησή του αυτή ως προς τη σωματική ακεραιότητα του «μικρού»;
Πόσο επιεικείς ήταν οι αγωνοδίκες, οι οποίοι, προς στιγμήν, άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν, αποφασίζοντας όμως αμέσως μετά το τέλος του αγώνα να τιμωρήσουν τον Ιταλό με 3 βαθμούς στο αγωνιστικό του ποινολόγιο; Έπραξαν σωστά εν τέλει ή έπρεπε να φανούν πιο… αμείλικτοι βγάζοντάς του επιτόπου τη μαύρη σημαία του αποκλεισμού, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε (και επιθυμούσε διακαώς!) ο «99»; Ή, μήπως, το να ξεκινήσει από την τελευταία θέση του grid στον τελευταίο και καθοριστικό για την έκβαση του πρωταθλήματος αγώνα της χρονιάς στην πίστα της Βαλένθια, είναι τελικά η πιο «ενδεδειγμένη» τιμωρία για τον Rossi;
Τελικά, ο Marquez έπαιξε «βρώμικα» από την Ιαπωνία και μετά ή είναι η αθώα περιστερά του όλου συμβάντος, αλλά και του θεσμού, γενικότερα, όπως θέλει να πλασάρει τις τελευταίες μέρες τον εαυτό του; Με άλλα λόγια, ο πλέον ταλαντούχος «μικρός» του MotoGP, αλλά και ο καθ’ όλα συμπαθής έως τώρα αναβάτης με το… παιδικό χαμόγελο, έκανε απλά τον δικό του αγώνα στη Sepang, όπως και στο Phillip Island;
Έχει δίκιο ο «Γιατρός» ισχυριζόμενος πως ο Marquez έχει «συνωμοτήσει» με τον Jorge Lorenzo, τον Ισπανό ομόσταυλο του Ιταλού στη Yamaha, προκειμένου να τον καθυστερεί μέσα στην πίστα, ούτως ώστε ο ταχύτατος, κατά τ΄άλλα, συμπατριώτης του να είναι αυτός που θα κόψει πρώτος το νήμα; Και πόσο «αξιόποινη» είναι , τελικά, μια πιθανή συμφωνία «κάτω από το τραπέζι» ανάμεσα στους δύο Ισπανούς αναβάτες;
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή κι ας σκιαγραφήσουμε, αρχικά, τα έως τώρα αγωνιστικά πεπραγμένα των Rossi, Marquez και Lorenzo, ούτως ώστε να καταλάβουμε τι προηγήθηκε μέσα στη χρονιά. Αλλά και τι πυροδότησε, εν πολλοίς, δηλώσεις αλλά και συμπεριφορές των τριών ανδρών εντός αλλά και εκτός πίστας από το Phillip Island και μετά.
Ο Rossi, παρά τις «μόλις» τέσσερις φετινές του νίκες, είναι ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος του πρωταθλήματος. Αν μη τι άλλο, βαθμολογικά. Ο ευφυής Ιταλός, ο άνθρωπος που έδωσε «χρώμα» αλλά και μπόλικο χρήμα(!) στο MotoGP και ασφαλώς στην ισπανική Dorna, την διοργανώτρια αρχή του σπορ, δίνοντας μερικές από τις πιο δυνατές και καθαρές μάχες στο παρελθόν κόντρα σε μεγάλα ονόματα του θεσμού, κατάφερε, με εξαίρεση δύο μόλις αγώνες, να ανέβει στο βάθρο των νικητών συγκεντρώνοντας έτσι πολύτιμους βαθμούς σε κάθε έναν από τους 17 αγώνες που έχουν μέχρι στιγμής διεξαχθεί. Έτσι, με 3 ακόμα δεύτερες θέσεις και 8 τρίτες, δεν έχασε ποτέ την πρωτιά από το «νυχτερινό» Κατάρ και μετά, έστω κι αν το καλοκαίρι ο Jorge κατάφερε ευκαιριακά να τον ισοφαρίσει στο Brno της Τσεχίας. Και αυτό, για έναν μόλις αγώνα. Και το σημαντικότερο: Ο «Γιατρός» δεν έπεσε σε κανέναν αγώνα, όντας συγχρόνως για μια ακόμα φορά και χρονιά ο… άρχοντας της βροχής. Επομένως, έχει κάθε λόγο να θεωρεί τον εαυτό του ως τον πρωταγωνιστή του 2015, όντας αυτή τη στιγμή 7 βαθμούς μπροστά από τον Lorenzo.
Από τη μεριά του, ο Ισπανός με το νούμερο «99» και τη δεύτερη Yamaha M1, έχοντας μέχρι στιγμής τις περισσότερες νίκες (τέσσερις σερί σε Jerez, Muggelo, Le Mans και Βαρκελώνη, αλλά και δύο ακόμα, σε Brno και Aragon), αποτελεί την ήρεμη δύναμη εντός πίστας, όντας… διαβολικά ταχύς στο στεγνό. Πολλώ δε μάλλον, όταν ξεκινά από την πρώτη θέση του grid, την οποία και κατέκτησε φέτος τέσσερις στο σύνολο φορές. Συγχρόνως, ο Jorge είναι ο αναβάτης με τους περισσότερους γύρους στην πρώτη θέση κατά τη διάρκεια του αγώνα -244 έναντι μόλις 50 για τον Rossi. Αλλά και ο αναβάτης με μια καθαριστική, όπως αποδεικνύεται, πτώση στο Misano…
Εδώ, το αρνητικό ρεκόρ ανήκει στον Marquez, ο οποίος «έχασε» την Repsol Honda του σε έξι στο σύνολο αγώνες, μαζί με εκείνη στο επίμαχο συμβάν στη Sepang. Ο «μικρός», παρά την αδιαμφισβήτητη ταχύτητά του, απεδείχθη φέτος εξαιρετικά… ανυπόμονος σε πολλές από τις μάχες που έδωσε φέτος, χάνοντας κυριολεκτικά από τα χέρια του κάθε ελπίδα για το φετινό στέμμα. Βέβαια , ο Marc χρεώνει την πτώση του στη Αργεντινή στον Ιταλό. Μπορεί βέβαια να μην το έχει πει ανοιχτά, ωστόσο, το γεγονός ότι ο ίδιος ο Emilio Alzamora, ο Ισπανός μάνατζερ του Marquez, το έχει παραδεχτεί, έστω και εν… θερμώ, με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις του με τον Rossi, λέει πολλά. Τόσο για την ψυχολογία του Marc στους τελευταίους γύρους του θεσμού, όσο ενδεχομένως και για τις προθέσεις του. Και εδώ ξεκινά το… δράμα, με τον Rossi να ισχυρίζεται πριν τον αγώνα της Μαλαισίας πως ο Ισπανός, έχοντας χάσει και μαθηματικά κάθε ελπίδα να πάρει τον δεύτερο σερί τίτλο του, αποφάσισε να εκδικηθεί το ίνδαλμά του, τον οποίο θεωρεί ως τον βασικό υπαίτιο για τα φετινά… δεινά του, καθυστερώντας τον εσκεμμένα μέσα στην πίστα από την Αυστραλία και μετά, με στόχο να «στρώσει» έτσι το δρόμο στον συμπατριώτη του, Jorge Lorenzo.
Αυτό όμως είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να αποδειχτεί.
Τουλάχιστον, με αδιάσειστα στοιχεία, καθώς απέναντι στα «αποδεικτικά έγγραφα» που αφορούν στο γυρολόγιο του Marquez στους επίμαχους γύρους της αντιπαράθεσής του με τον Rossi στην Αυστραλία, τα οποία και προσκόμισε ο Ιταλός στην επίσημη συνέντευξη τύπου πριν τον αγώνα της Μαλαισίας, ο Marquez αντιτείνει το απλό, πλην όμως λογικοφανές επιχείρημα, το οποίο δύσκολα μπορεί να καταρρίψει κανείς.
«Ανάλογα με τη θερμοκρασία λειτουργίας των ελαστικών μου, κόβω ή αυξάνω τον ρυθμό μου στον αγώνα», δήλωσε ο Marc.
Παρά λοιπόν τις όποιες «αποχρώσεις ενδείξεων» μέσα στην πίστα (σημ.: οι χρόνοι του Marquez στην ανηλεή κόντρα που επί τέσσερις γύρους είχε με τον Rossi στην πίστα της Sepang ήταν κατά 1 δλ. αργότεροι σε σχέση με εκείνους των πρώτων «καθαρών» του γύρων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…), το επιχείρημα του Rossi δεν μπορεί να αποδειχτεί. Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, είχε τελικά ο Rossi το δικαίωμα να κάνει αυτό που έκανε; Ασφαλώς και είχε, καθώς κανένας κανονισμός, καμία αγωνιστική δεοντολογία, κανένας απολύτως νόμος δεν απαγορεύει στον προπορευόμενο αναβάτη να ακολουθήσει οποιαδήποτε τροχιά επιθυμεί αξιοποιώντας όλο το διαθέσιμο πλάτος της πίστας. Επομένως, που έγκειται η παρατυπία του Rossi; Στο ότι «έκλεισε» τον Marquez στο εξωτερικό της στροφής «14»; Ή μήπως για το ότι έφερε την όλη κατάσταση σε επίπεδα που διακύβευσαν την ασφάλεια του Ισπανού;
Για όσους εμπλεκόμενους με οποιονδήποτε τρόπο με τους αγώνες ταχύτητας εντός «κλειστής διαδρομής», η κίνηση του Rossi μόνο ως «επικίνδυνο κλείσιμο» δεν μπορεί να θεωρηθεί. Ως στρίμωγμα, ναι. Ως εγκλωβισμός ενός άλλου αναβάτη σε ένα μη αναμενόμενο σημείο της πίστας, ομοίως. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτό γίνεται με τη μοτοσικλέτα του Ιταλού σχεδόν να σταματά κινούμενη μέχρι και τη στιγμή της επαφής με χαμηλή ταχύτητα. Αλλά και με τον ίδιο τον αναβάτη της, να κοιτά με νόημα τον ανταγωνιστή του. Ο Rossi, επομένως, δεν έκλεισε επικίνδυνα τον Marquez. Τελεία και παύλα. Απλά, του έστειλε ένα οργισμένο, είναι η αλήθεια, μήνυμα του τύπου «ως εδώ ήταν, Marc!». Αν ήθελε να τον κλείσει, πολύ περισσότερο δε να τον ρίξει, βάζοντας σε κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα, πιστέψτε μας, ο Ιταλός έχει και την ικανότητα, όπως κάθε αναβάτης του επιπέδου του, αλλά και το απαραίτητο know how να το κάνει πιο αποτελεσματικά και πιο συγκεκαλυμμένα, ώστε να φανεί σαν… ατύχημα. Δεν το έκανε, όμως. Ούτε τώρα, ούτε και καμία άλλη φορά στο παρελθόν.
Ναι, ο Rossi φημίζεται για τη μαχητικότητα του, για την ικανότητά του να σε προσπερνά εκεί που δεν το περιμένεις, ποτέ όμως για το «βρώμικο» στιλ οδήγησης αλλά και για «χτυπήματα» κάτω από το μέση εντός της πίστας.
Στη Sepang, απλά, επέλεξε, με έναν ασυνήθιστο ομολογουμένως τρόπο, αφενός να ξεσπάσει απέναντι στη συμπεριφορά του Marquez, αφετέρου να τον προειδοποιήσει για τη συνέχεια, όπως ακριβώς έκανε δύο γύρους πριν σηκώνοντας θυμωμένα το χέρι του, κόβοντας ταχύτητα, αλλά και κρατώντας «όρθια» τη μοτοσικλέτα του στο εξωτερικό τμήμα της «14».
Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν έπρεπε να τιμωρηθεί. Κακά τα ψέματα, ο Rossi, ο άνθρωπος που φημίζεται όχι μόνο για την οδηγική του μαεστρία, αλλά και για την άψογη ψυχολογική διαχείριση, εαυτού και αντιπάλων, λύγισε. Δικαίως ή αδίκως. Η κίνηση του δεν ήταν εκτός ορίων, αλλά ούτε και εντός… προδιαγραφών. Οι αγωνοδίκες, επομένως, έπρεπε να πάρουν μια απόφαση. Αν ο Marquez συνέχιζε τον αγώνα μετά το συμβάν, τα πράγματα ενδεχομένως να ήταν διαφορετικά και με τους δύο οδηγούς μέσα στην πίστα.
Ουσιαστικά, η εγκατάλειψη του Ισπανού μετά την πτώση του τελευταίου άφησε τον Ιταλό ανενόχλητο στην πίστα και πρακτικά τον μόνο… εκτεθειμένο στην κρίση των αγωνοδικών. Ο Ισπανός «τιμωρήθηκε», βλέπετε, με την εγκατάλειψη του. Και ο Rossi, με μια ποινή που πρακτικά του δένει τα χεριά στον τελευταίο γύρο της χρονιάς.
Σίγουρα, το να τον θέσουν εκτός αγώνα στους αμέσως επόμενους γύρους θα ήταν μια απόφαση υπερβολική, καθώς η επικινδυνότητα του συμβάντος δεν ήταν τέτοια που να δικαιολογεί μια τόσο αυστηρή τιμωρία. Ίσως ένα drive throw penalty να ήταν μια σαφώς πιο ενδεδειγμένη, αλλά και πιο δίκαιη ποινή για τον Ιταλό, ο οποίος θα έχανε έτσι κάτι παραπάνω από 25 δλ. Και σίγουρα, τη θέση που τελικά κατέκτησε στο βάθρο. Με τον ρυθμό όμως που κινήθηκε ο Ιταλός στους εναπομείναντες γύρους του αγώνα, βέβαιο είναι πως θα μπορούσε να αναρριχηθεί εν τέλει, έχοντας εκτίσει την προβλεπόμενη ποινή διέλευσης από τα pits, το πολύ έως και την έκτη θέση της γενικής κατάταξης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των «ειδικών». Κάτι που, ουσιαστικά, θα μηδένιζε τη διαφορά του με τον Lorenzo στον βαθμολογικό πίνακα ενόψει του τελευταίου αγώνα της χρονιάς. Μόνο που έτσι οι δύο μονομάχοι θα είχαν τις ίδιες ακριβώς ελπίδες και πιθανότητες για την κατάκτηση του τίτλου στη Βαλένθια! Τώρα, έως ότου η CAS κρίνει για το τι μέλλει γενέσθαι, ο Rossi, εκκινώντας από την τελευταία θέση του grid, έχει το συγκριτικό μειονέκτημα έναντι του ομόσταυλού του. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να χαροποιεί σήμερα τον Lorenzo, ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε, εξέφρασε εμφανώς τη δυσαρέσκεια του για την επιβληθείσα ποινή ζητώντας χωρίς υπεκφυγές και «ναι μεν αλλά» την κεφαλή του Rossi επί πινάκι μετά το πέρας του αγώνα στη Μαλαισία.
Όσον αφορά στο ίδιο το συμβάν, τα πράγματα δείχνουν πλέον ξεκάθαρα. Μετά το αρχικό σοκ και τις εντυπώσεις που άφησε η εναέρια λήψη από το ελικόπτερο, στην οποία κυριαρχεί η… κλωτσιά του Rossi, η εικόνα αλλάζει άρδην όταν κανείς παρακολουθήσει καρέ καρέ την κάμερα που μαγνητοσκοπεί το συμβάν από μπροστά -πρόκειται για κάτι το σύνηθες άλλωστε, αφού σε κάθε γενικό πλάνο «χάνεται» η λεπτομέρεια, ενώ σε κάθε κοντινό η συνολική εικόνα του συμβάντος.
Από την προσεκτική και όσο το δυνατόν πιο… αμερόληπτη μελέτη της «zoom in» αυτής εικόνας, κλοτσιά δεν προκύπτει. Εξ ου και η μη αναφορά σε αυτή από τους αγωνοδίκες, που έκριναν το συμβάν στο τέλος του αγώνα. Αυτό που δίχως αμφιβολία σίγουρα υπάρχει εδώ, είναι το «στρίμωγμα» του Rossi στον Marquez, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, αλλά και η βουτιά του «μικρού» στο εσωτερικό της δεξιάς στροφής που ακολουθούσε. Κάπου εκεί και με την Rossi να έχει ήδη «αφήσει» τα φρένα της M1 του, ο ώμος του Ισπανού μοιραία ακουμπά στο πόδι του Rossi, το οποίο χάνει στιγμιαία τη θέση του από το μαρσπιέ. Και ο Marquez την ισορροπία από την μοτοσικλέτα του. Η πτώση για τον Ισπανό ήταν αναπόφευκτη. Ο Rossi συνεχίζει τον αγώνα κοιτώντας πίσω του τον Marquez να προσπαθεί να σηκώσει τη μοτοσικλέτα του προκειμένου να συνεχίσει. Ή, μάλλον, να οδηγήσει αργά, όπως απεδείχθη, την πληγωμένη RC213V του μέχρι το γκαράζ της ομάδας του. Και με τον ίδιο, εν συνεχεία, να εξαφανίζεται στα ενδότερα των pit της HRC αναμένοντας, όπως είναι προφανές, για τα… περαιτέρω.
Ο Rossi πιστεύει ακράδαντα πως αυτός είναι το θύμα μιας… ισπανικής συνομωσίας, που στόχο έχει την χειραγώγηση του φετινού Πρωταθλήματος Οδηγών.
Με την κίνησή του αυτή, όμως, ο Rossi έχασε το όποιο δίκιο του δίνοντας συγχρόνως στον Marquez το τέλειο… πάτημα ώστε να φανεί(;) αυτός ως το βασικό θύμα του όλου συμβάντος. Όχι όμως και στη συνείδηση των οπαδών του σπορ, που ναι μεν παραδέχονται την απρεπή κίνηση του «Γιατρού», σίγουρα όμως μέσα τους δικαιώνουν τον «GOAT» για την απόφασή του να αποκαλύψει την δική του αλήθεια, την δική του εκδοχή για την… περίεργη στους τελευταίους αγώνες συμπεριφορά του Marquez μέσα στην πίστα, ο οποίος παρ’ ότι διαθέτει όλα τα όπλα προκειμένου να… χαθεί εμπρός, δίνοντας τη μάχη για την πρώτη θέση (σημ.: ας μην ξεχνάμε πως στο πρωινό warm up στη Μαλαισία ο Marc έκανε εύκολα τον πρώτο χρόνο, κερδίζοντας σε απόλυτη ταχύτητα τον νικητή του αγώνα, Dani Pedrosa!), επιλέγει να μένει πίσω «περιμένοντας» τον Rossi. Αλλά και χάνοντας τα φρένα σε μια άτυχη(;) για τον ίδιο στιγμή στο δεύτερο μόλις γύρο του αγώνα της Μαλαισίας, το οποίο και εκμεταλλεύτηκε ασφαλώς ο Lorenzo περνώντας εύκολα στη δεύτερη θέση!
Βέβαια, κανένας κανονισμός, όπως ακριβώς ΔΕΝ επιβάλλει στον προπορευόμενο ποια θα είναι η αγωνιστική γραμμή που θα ακολουθήσει σε οποιαδήποτε σημείο της πίστας, αλλά τόσο ΔΕΝ καθορίζει ποιον συνδυασμό θα επιλέξει να ανταγωνιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του αγώνα κάθε ένας από τους αναβάτες του θεσμού. Επίσης, σαφώς και δεν υπάρχει κάποιος κανόνας που να απαγορεύει σε κάθε συμμετέχοντα να ανταγωνιστεί στα… ίσια με τον αναβάτη που προηγείται στο πρωτάθλημα, ακόμα και αν ο πρώτος βρίσκεται μακριά από τις πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα και κατ’ επέκταση από τη διεκδίκηση του τίτλου,. Αρκεί βέβαια να «κυνηγούν» την ίδια θέση μέσα στον αγώνα, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή. Επομένως, ο Marquez είναι πέρα για πέρα… σωστός, καθώς δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στη συμπεριφορά του με βάσει το γράμμα του νόμου.
Είναι όμως και ηθικός, με δεδομένο ότι στους τελευταίους αγώνες δεν «πηγαίνει» για τη νίκη, ενώ αντικειμενικά μπορεί να την διεκδικήσει, αλλά αντιθέτως επιλέγει να μείνει πίσω κοντράροντας τον Ιταλό;
Στους αγώνες, όμως, η ηθική περισσεύει. Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα άκρως εγωιστικό σπορ, με τους αναβάτες να διεκδικούν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα πρωτίστως για τους εαυτούς τους. Αυτό απέδειξε για μια ακόμα φορά τόσο η συμπεριφορά του Ιταλού εντός και εκτός πίστας, όσο και οι «επιλογές» του Marquez. Η κάθε μια με τον δικό της τρόπο._Χ.Α.
Το 2014, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του αγώνα στην πίστα του Misano, Rossi και Marquez συναντήθηκαν στο προπονητικό… ράντσο του VR46 επί ιταλικού εδάφους για μια διαφορετική 2τροχη αντιπαράθεση. Σύμφωνα με τον Chad Reed, τον Αυστραλό θρύλο του motocross, ο οποίος είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ιδοίς όμασι την κόντρα των δύο αναβατών στη χωμάτινη αυτή ε.δ. -παρουσία των Bradley Smith και Loris Capirossi- δήλωσε λίγους μήνες πριν στο MCN: «I can tell you right now –we rode there the Tuesday after Misano, Marquez in the leathers he had crashed in, Vale still hung over– and they were literally ready to die to set the fastest lap»!
