Έχουν αλλάξει τα δεδομένα, και τα τελευταία χρόνια στο Σουηδικό Ράλλυ έσπασε το σερί των Σουηδών, και γενικότερα των Σκανδιναβών. Να θυμηθούμε την ιστορία, με πρωταγωνιστές τους τοπικούς ήρωες.
Διήρκεσε πολλά χρόνια η επικράτηση των τοπικών στους εξειδικευμένους αγώνες του WRC. Τα κάστρα έπεσαν, με τον Σάινθ να κερδίζει σε RAC χωρίς σημειώσεις, αλλά και στις 1.000 Λίμνες το 1990 με την Toyota Celica ST-165. O Iσπανός άγγιξε τη νίκη στη Σουηδία, συχνά ταχύτερος των τοπικών team mate του με ίδιο αυτοκίνητο, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει.
Το σερί Σουηδών και Φινλανδών εκεί έσπασε ο Σεμπάστιαν Λεμπ το 2004 και ακολούθησε από πλευράς Ευρωπαίων του Νότου με τρεις νίκες ο Οζιέ, ενώ μεμονωμένα κέρδισαν ο Τάνακ, ο Έβανς, ο Νεβίλ, με τον Φινλανδό Κάλε Ροβάνπερα να επαναφέρει περίπου την τάξη τον περασμένο χρόνο. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής είναι το φαβορί και του φετινού αγώνα με τις 52 συμμετοχές (οι 25 στο WRC2) που εκκινεί μεθαύριο, την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου, με γεγονός πως δε φιγουράρει στα φαβορί άλλος Σκανδιναβός.
Scandinavian mafia
Παραμένει αδιευκρίνιστο αν οι Σουηδοί της τάξης του Βάλντεγκαρντ δέχονταν περισσότερο και μέχρι κάποιο σημείο την υποθετική νίκη, π.χ., του Βάλτερ Ρερλ, που δεν προέκυψε ποτέ, από τη νίκη Φινλανδού, με τον Μίκολα να φιγουράρει ανάμεσά τους με πλούσιο παλμαρέ για την εποχή. Λέγονται διάφορες ιστορίες, όπως ότι τον Μπλόμκβιστ τον κρατούσαν ώστε να μην κερδίσει το ’83 με το 4θυρο 80άρι Quattro τον Φινλανδό με το αληθινό, με το μεγάλο Quattro group Β. Ο Μίκολα πάντως χαμογέλασε όταν τότε, στο ΡΑ, του θυμίσαμε τη μεταξύ τους μικρή διαφορά, όντας σε απόσταση μικρότερη του λεπτού!
Άρχοντας ο Φιλανδός γενικά στο WRC, δυνατή προσωπικότητα και εκτός μπάκετ, έχοντας γράψει ιστορία με Toyota, Ford και Audi, ενώ οδήγησε και Fiat και Opel και Mercedes, και στο τέλος Mazda.
Στη Σουηδία όμως ο αυτοκράτορας είναι Σουηδός, και ο Στιγκ Μπλόμκβιστ με επτά νίκες φιγουράρει πρώτος στη χρυσή βίβλο, όταν το βάθρο σε νίκες μοιράζονται μαζί του ο αείμνηστος συμπατριώτης του Μπγιορν Βάλντεγκαρντ, ο δικός μας άνθρωπος, και ο Φινλανδός Μάρκους Γκρέινχολμ, ο πλέον αθόρυβος πρωταθλητής του θεσμού, με πέντε νίκες ο καθένας τους.
Ο Μπλόμκβιστ με το δικό του στυλ κέρδισε εκεί θηρία οδηγώντας όλα τα Saab της εποχής, ενώ ανέβηκε στο βάθρο με το βαρύ Sierra 4×4 και το Nissan GTiR. Δεν κέρδισε, ενώ το πίστευε, με το RS200, ενώ ήταν ο ταχύτερος με τη Stratos, που δεν ολοκλήρωσε, έχοντας χάσει χρόνο σε μια ειδική διαδρομή. Γνωστό ότι κέρδισε δύο φορές με το Quattro, όπως και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1984, όντας και νικητής στο δικό μας ΡΑ.
Με ταλέντο όπως ελάχιστοι, ήλεγχε ακόμα και στην άσφαλτο, που πιθανόν του στοίχιζε σε δευτερόλεπτα, χρησιμοποιώντας το αριστερό του πόδι στο φρένο. Δική του τεχνική, και ήταν ο πρώτος που στη Σουηδία χρησιμοποιούσε τους τοίχους από χιόνι ώστε το αυτοκίνητό του να έχει τη σωστή γωνία, κυρίως σε καμπές με πολλά χιλιόμετρα, όπου ξεχνούσε να σηκώσει το πόδι του από το γκάζι. Τον μιμήθηκαν. Οι Σκανδιναβοί!
Πραγματικός δάσκαλος, μετέφερε τη γνώση του σε νεαρούς Σουηδούς και, με τον αείμνηστο Ούβε Άντερσον να ακολουθεί διαφορετικό προσανατολισμό, ο Στιγκ, αφού πήρε τη σκυτάλη από τον Έρικ Κάρλσον, τη μοιράστηκε με τους Μπγιορν Βάλντεγκαρντ και Περ Έκλουντ. Τους ακολούθησε ο Άντερς Κούλαγκ και άνοιξε ο δρόμος για τους Έρικσον, Κένετ και Μίκαελ, με τον Ίγκβαρντ Κάρλσον να εντυπωσιάζει όποτε του δόθηκε η ευκαιρία. Όπως δε δόθηκε χρόνος στον Λαρς Έρικ Τορπ, που έφυγε νωρίς από τη ζωή, σε τροχαίο στο Μόντε ως θεατής.
Σε τοπικό επίπεδο η διαδρομή του, νικητής εκεί ο Ματς Γιόνσον με Toyota, ενώ ο Τόμας Ράντστρομ συμμετείχε σε αγώνες του WRC και εκτός Σουηδίας.
Σε σχέση με τους Φινλανδούς, οι Σουηδοί υπερέχουν σε νίκες· εκεί έχει κερδίσει και ο Νορβηγός Πέτερ Σόλμπεργκ, ενώ οριακά δεν τα κατάφερε με το Polo WRC ο συμπατριώτης του Αντρέας Μίκελσεν.
Τη σύγχρονη εποχή
Οι Φινλανδοί είναι λίγοι, αλλά δεν είναι απόντες, έχοντας σωστούς μάνατζερ και ευαίσθητη Ομοσπονδία, που φροντίζει για τη συνέχιση της διαδρομής-θρύλου. Οι Σουηδοί έχουν χάσει έδαφος και πρέπει να ψάξεις στις συμμετοχές των άλλων κατηγοριών πέραν της WRC-1, όπου δε λείπουν και οδηγοί πελάτες-χορηγοί, και να παρακολουθήσεις με προσοχή τον αγώνα τους μεθαύριο. Ευρύτερα το περιβραχιόνιο μοιράζονται ο πολυτάλαντος Ματίας Έκστρομ και ο Γιόχαν Κριστόφερσον, παγκόσμιος στο WRX.
Μνήμες
Είναι η άσπρη-μαύρη εικόνα με την παγωμένη πίστα στο Κάρλσταντ, όπου ο Βάλντεγκαρντ προηγείται του Μίκολα με το άλλο Castrol-Escort και του Άλεν με το Fiat Olio 131. Εικόνα για πάντα στο κάδρο η Stratos με Βάλντεγκαρντ, Βάλφρινσον και Μπλόμκβιστ. Η σιλουέτα της χανόταν σε σχέση με τους υψηλούς τοίχους με χιόνι, ενώ ήθελε τέχνη ώστε να προσαρμόσεις εκεί το κοντό μεταξόνιο. Ατού ο κινητήρας της. Ο Στιγκ, που έχασε το 1976 από τον Περ Έκλουντ με ίδια Saab, και τότε εύστοχα έγραψε σε 4Τ ο Σταύρος Τσογκανής ότι ο υπαρχηγός κέρδισε τον αρχηγό. Δεν ξεχνάς τον Κούλαγκ με το Kadett, ενώ ήταν άμεση και επιτυχής η προσαρμογή του Κόλιν ΜακΡέι, που όμως δεν ολοκλήρωσε με νίκη.
Άλλα χρόνια με την ομορφιά τους, όπως όμως και σήμερα, με την άμεση πληροφόρηση μέσω Ίντερνετ. Ακολουθώντας τα επίσημα πεδία ενημέρωσης του wrc.com και βλέποντας τις live μεταδόσεις από το Cosmo5 με τον κ. Βιδιάνο Ρούσσο, με ή χωρίς τον κ. Ζαν-Μαρί Παπαδόπουλο, και μέχρις εκεί. Καλή θέαση._ Σ. Χ.
Πολυνίκες οδηγοί
Stig Blomqvist > 7 νίκες (οι δυο πριν την έναρξη του WRC, το 1971 και το 1972)
Bjorn Waldegard > 5 νίκες (οι τρεις πριν την έναρξη του WRC, το 1968 το 1969 και το 1970)
Marcus Grönholm > 5 νίκες
Jari-Matti Latvala > 4 νίκες
Πολυνίκες κατασκευαστές στα χρόνια του WRC
Ford > 7 νίκες
Peugeot > 5 νίκες
Toyota > 5 νίκες
Ο αγώνας δεν έγινε το 1974, το 1990, το 2009 και το 2021. Το 1994, όπως και το δικό μας Ράλλυ Ακρόπολις, προσμέτρησε μόνο στο πρωτάθλημα της κατηγορίας F2.