To Ράλλυ Φινλανδίας ολοκληρώθηκε με τον Ott Tanak και την «ξεγραμμένη» Hyundai να κατακτούν μια πανάξια νίκη.
Αποτέλεσμα έκπληξη για τους περισσότερους, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Εσθονός έχασε κατά κράτος από τα Toyota λίγες εβδομάδες πριν στο “δικό του” Ράλλυ Εσθονίας. Κατάφερε το i20 Rally1 να φτάσει στα επίπεδα του Yaris σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Οι χρόνου του Neuville όπως και οι δηλώσεις των οδηγών της ομάδας μετά το shakedown της Φινλανδίας μπορούν να μας διαβεβαιώσουν για το αντίθετο. Τότε τι;
Το τεράστιο αυτό αποτέλεσμα για την Hyundai πιστώνεται εξ’ ολοκλήρου στον Ott Tanak και στην υπεράνθρωπη προσπάθεια του να κρατηθεί μπροστά από τα Toyota. Ο Εσθονός οδήγησε στο όριο όλο το τριήμερο, ήταν προσηλωμένος στο στόχο, δεν έκανε κανένα λάθος και πήρε μια από τις πιο σημαντικές νίκες της καριέρας του.
Συνήθως στον αθλητισμό αντιμετωπίζουμε τους αθλητές σαν ρομπότ, αγνοώντας ότι κι αυτοί είναι άνθρωποι και κουβαλάνε τα προβλήματα της καθημερινότητας που κουβαλάμε λίγο πολύ όλοι μας. Αναλύουμε αποτελέσματα, χρόνους, δευτερόλεπτα στο χιλιόμετρο, αδιαφορώντας για την ψυχολογική κατάσταση στην οποία μπορεί να βρίσκεται ο κάθε οδηγός και αγνοώντας το τι μπορεί να συμβαίνει πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Η ψυχολογία είναι αυτή που μπορεί να σε απογειώσει ή να σε καταστρέψει. Οι φορτισμένες δηλώσεις του Tanak στον τερματισμό δείχνουν ότι ο Πρωταθλητής Tanak “επιστρέφει”, και μακάρι να επιστρέψει, γιατί φαίνεται οτι είναι ο μόνος αυτή τη στιγμή που μπορεί να σταθεί ως αντίπαλο δέος στον τεράστιο “μικρό” Kalle Rovanpera.
Μπορεί και φέτος να του ξέφυγε η νίκη του νεαρού Φινλανδού στον αγώνα της πατρίδας του, δεν του ξεφεύγει όμως το πρωτάθλημα το οποίο θα το κατακτήσει πολύ πριν την ολοκλήρωση της χρονιάς. Ο Rovanpera οδήγησε με μυαλό και στις 1000 λίμνες, έδειξε ακόμα μια φορά την ποιότητα του και απέδειξε ότι δεν έχει αντίπαλο φέτος επί ίσοις όροις. Στους αγώνες που απομένουν δεν περιμένουμε να κάνει περίπατο, κυρίως λόγω ασφάλτου αλλά και «σκουπίσματος» σε Ακρόπολις και Νέα Ζηλανδία, όμως δεν θα παρατήσει κανένα ράλλυ και θα πιέζει μέχρι τέλους κυνηγώντας τα ρεκόρ.
Η απόδοση του Kalle έχει καταρρακώσει την ψυχολογία των υπολοίπων οδηγών της ομάδας και κυρίως του Elfyn Evans που πίστευε ότι μπορεί να κατακτήσει φέτος τον τίτλο. Όπου διεκδίκησε το κάτι παραπάνω ο Βρετανός βρήκε μπροστά του τον 21χρονο και με δεδομένη την αξιοπιστία των Yaris ξέρει ότι θα υπολείπεται πάντα ένα κλικ του Φινλανδού. Στα 33 του είναι πολύ δύσκολο να βρει το κάτι παραπάνω σε ταχύτητα και μάλλον θα πρέπει να συμβιβαστεί με τον ρόλο του δεύτερου.
Όσο για τον Lappi ήταν εξαιρετικά τυχερός που τερμάτισε μετά το λάθος του λίγο πριν το τέλος. Είναι φανερό και το δηλώνει και ο ίδιος ότι δεν έχει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση κι αυτή θα έρθει μόνο με τα αγωνιστικά χιλιόμετρα. Η ταχύτητα δεν του λείπει και το απέδειξε σε Σαρδηνία και Φινλανδία, μένει να έρθουν και τα αποτελέσματα.
Για τον Katsuta μιλάνε από μόνοι τους οι αριθμοί. 5η θέση στο πρωτάθλημα, βαθμοί στο σακούλι από κάθε αγώνα και το κυριότερο πάντα μέσα στο δρόμο. Τα καλύτερα έρχονται για τον Ιάπωνα που δεν σταματάει να βελτιώνεται. Δικαίωση για τον ίδιο, για τη δουλειά που έχει κάνει όλον αυτό τον καιρό, αλλά δικαίωση και για την ομάδα και το μοντέλο που ακολούθησε. Το σύστημα δούλεψε και ακολουθούν κι άλλοι.
Βαθμοί σε κάθε αγώνα και για τον Thierry Neuville (Hyundai i20 Rally1) αλλά εκεί μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Ο Βέλγος αγνοεί την νίκη σχεδόν ένα χρόνο, δεν «πολεμάει» στους αγώνες και σίγουρα έτσι δεν γίνεσαι παγκόσμιος πρωταθλητής. Θα έχει την ευκαιρία στην πατρίδα του να επιστρέψει στην κορυφή αλλά αυτό θα πρέπει να έχει και συνέχεια.
Πλήρης απογοήτευση για τον τρίτο οδηγό της Hyundai Oliver Solberg που κατέστρεψε ένα i20 Rally1 με το καλημέρα. Η πίεση που έχει φορτωθεί ο έτερος μικρός του WRC είναι τεράστια, είναι μεγάλο το βάρος της κληρονομιάς που πρέπει να σηκώσει και σίγουρα δεν είναι έτοιμος. Μια ανταλλαγή ρόλων με τον Teemu Suninen που απέδειξε για άλλη μια φορά στη Φινλανδία ότι ανήκει στη μεγάλη κατηγορία, άσχετα αν δεν καρπώθηκε τον κόπο του, θα ήταν προς όφελος και των δύο και σίγουρα της ομάδας.
Σε ρηχά νερά κινήθηκε για ακόμα ένα τριήμερο και η M–Sport σε όλα τα επίπεδα. Οδηγικά ξεχώρισε μόνο ο Craig Breen αλλά κι αυτός το παράκανε και «έχυσε την καρδάρα με το γάλα». Ατόπημα του Rich Millener να τον κατακρίνει και μάλιστα δημόσια, από τη στιγμή που του έδωσε πριν τον αγώνα το σύνθημα για να πιέσει, με το λάθος να γίνεται σε σημείο που ο Ιρλανδός πάλευε να κρατήσει πίσω του Katsuta και Neuville.
Προβλήματα αξιοπιστίας κατέστρεψαν τον αγώνα των Jari Huttunen και Pierre Louis Loubet, αν και περιμέναμε καλύτερες επιδόσεις ειδικά από τον Φινλανδό. Όσο για τους Gus Greensmith και
Adrien Fourmaux δεν ξεπέρασαν και πάλι τη μετριότητα, με όλους στην ομάδα να ελπίζουν πλέον για το κάτι παραπάνω στο δικό μας Ακρόπολις και στην παρουσία του Sebastien Loeb!
Στην κατηγορία WRC2 είδαμε την επιστροφή της Hyundai με την απόδοση του Teemu Suninen να αφήνει υποσχέσεις. Ο Φινλανδός δεν ήταν ο ταχύτερος επειδή ο προφυλακτήρας του ήταν μισό κιλό ελαφρύτερος, αλλά επειδή «πυροβόλησε» σαν οδηγός της μεγάλης κατηγορίας. Σίγουρα ο τελικός νικητής Emil Lindholm δεν είναι Mikkelsen, αλλά βελτιώνεται κι αυτός με γοργούς ρυθμούς και οι συγκυρίες τον έφεραν να διεκδικεί τίτλο τόσο στην κατηγορία Open όσο και στην κατηγορία Juniors.
Τίτλο διεκδικεί και ο παλιός γνώριμος Freddy Loix που πήρε τους 25 βαθμούς της νίκης στην κατηγορία WRC Masters για οδηγούς άνω των 50 ετών και μακάρι να τον δούμε και στο Ακρόπολις.
Δεν έπεισε ο Hayden Paddon στην επιστροφή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Ότι αφήνεις σε αφήνει άλλωστε και ο Νεοζηλανδός έχασε πολύτιμο έδαφος τρία χρόνια εκτός WRC. Από τους υπόλοιπους ξεχωρίσαμε τον περσινό πρωταθλητή Juniors Sami Pajari που εξελίσσει την καριέρα του βήμα βήμα. Ο Φινλανδός σημείωσε ανταγωνιστικούς χρόνους στην πατρίδα του και ήταν ο ταχύτερος και στην power stage.
Εύκολα επικράτησε στην WRC3 ο νεαρός Lauri Joona. Ο Φινλανδός πλησίασε στον ένα βαθμό τον Sami Pajari που έχει ήδη ολοκληρώσει τους αγώνες του στην κατηγορία. Όμως το σύστημα βαθμολόγησης είναι τέτοιο που θα χρειαστεί μόνο νίκη στο Ράλλυ Ακρόπολις για την κατάκτηση του τίτλου. Ελπίδες μένουν και στον δεύτερο του Ράλλυ Φινλανδίας Τσέχο Jan Cerny, αρκεί να καταφέρει να μαζέψει 25αρια στους δύο τελευταίους του αγώνες.
Επόμενος αγώνας του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ το αδιάφορο για θεατές και οδηγούς ασφάλτινο Ράλλυ Υπρ στο Βέλγιο σε δύο εβδομάδες.
Φωτογραφίες: Νίκος Κατίκης| Rallypixels