Βρισκόμαστε προ των πυλών της έναρξης του WRC για το 2019 και ρίχνουμε μία διαφορετική ματιά στις τέσσερις ομάδες με τους οδηγούς τους, που θα διεκδικήσουν τους τίτλους τη νέα χρονιά. Ξεκινάμε, φυσικά, με την πρωταθλήτρια Toyota.
Το σαρδόνιο χαμόγελο του Tommi Makinen στο γκαλά της FIA το Δεκέμβριο, όταν και πόζαρε με το τρόπαιο Κατασκευαστών, είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στις τάξεις της Toyota. Το τι έχει ακούσει-ή ακόμα καλύτερα διαβάσει- ο τετράκις Παγκόσμιος Πρωταθλητής από την ημέρα που ανέλαβε την εκπροσώπηση της Toyota στο WRC δεν περιγράφεται. Δε θα κρυφτούμε, ήμασταν και εμείς ανάμεσα σε αυτούς που τον έκριναν για τις όποιες επιλογές του, σήμερα όμως οφείλουμε να του βγάλουμε το καπέλο. Πρωτάθλημα για λογαριασμό ενός κολοσσού, όπως είναι η Toyota, και μάλιστα μόλις στη δεύτερη χρονιά εμπλοκής της, είναι ένα επίτευγμα που κατάφερε πριν από μερικά χρόνια η VW, αλλά υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες. Τότε οι Γερμανοί αντιμετώπισαν αποδεκατισμένους αντιπάλους με πυρηνικά όπλα, με διαφορά στη δυναμική που περισσότερο θύμιζε τη θρυλική μάχη Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Φυσικά, με τη VW στο ρόλο του ισχυρού…
Στην Toyota, ωστόσο, δε μένουν εδώ. H κατάκτηση του τίτλου αυτομάτως έθεσε τον πήχη ψηλά για τη χρονιά που ξεκινάει. Το ενδεχόμενο να μην κατακτήσει η αρμάδα του Makinen τον τίτλο και τη νέα χρονιά θα ισοδυναμεί με αποτυχία. Και αυτό είναι κάτι που ο Φινλανδός σήμερα γνωρίζει πολύ καλά. Για αυτόν ακριβώς το λόγο προτίμησε μία δοκιμασμένη λύση αναφορικά με τη σύνθεση της ομάδας του, παρά να ρισκάρει με έναν νεότερο και λιγότερο έμπειρο οδηγό. Με την τριάδα Tanak, Latvala, Meeke, έχει οδηγούς ικανούς να κερδίσουν σε κάθε αγώνα, πόσω μάλλον να συλλέξουν μπόλικους βαθμούς για λογαριασμό της Toyota στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Από την άλλη, η συγκεκριμένη επιλογή εμπεριέχει και αρκετό ρίσκο, αφού είναι πολύ πιθανό ο Φινλανδός να πρέπει να… παραγγείλει μερικές καρότσες επιπλέον για να βγει η χρονιά. Βέβαια, τα χρήματα δεν είναι πρόβλημα για την Toyota, και είναι δεδομένο ότι ο Tom Fowler κρύβει μερικούς άσους -ή καλύτερα joker- στο μανίκι του. Ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, και ουσιαστικά πνευματικός πατέρας του Yaris WRC, δημιούργησε (μαζί με τον δικό μας Μιχάλη Ζώτο στα πρώτα βρεφικά του στάδια) ένα άκρως ανταγωνιστικό αυτοκίνητο, το οποίο για τους περισσότερους είναι σήμερα το κορυφαίο του θεσμού. Ήδη για τη νέα χρονιά σχεδιάζει αναβαθμίσεις στον τομέα της αεροδυναμικής, αλλά ακόμα μεγαλύτερες και πιο ουσιαστικές στο σύστημα μετάδοσης και στα διαφορικά.
Με την έκφραση «money is not an issue» να είναι δεδομένη αναφορικά με την εξέλιξη του Yaris WRC, η επιτυχία είναι ξεκάθαρα στα χέρια των οδηγών της ιαπωνικής ομάδας. Αυτήν τη στιγμή ο Makinen έχει στο οπλοστάσιό του το ισχυρότερο -σύμφωνα με τους αριθμούς- όπλο στο θεσμό. Ο λόγος για τον Ott Tanak, που, αν συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό με το δεύτερο μισό του 2018, λογικά θα πρέπει να ψάξουμε για τον δεύτερο. Ο Εσθονός πανηγύρισε τη νίκη σε τέσσερις αγώνες, όσες και ο Πρωταθλητής Sebastien Ogier, αλλά το στοιχείο που αναδεικνύει τη δυναμική του είναι ο αριθμός των ταχύτερων χρόνων σε ε.δ. Ο Ott κέρδισε 70 ειδικές, όταν ο δεύτερος Thierry Neuville μέτρησε 40 και ο εξάκις Πρωταθλητής 38!
Αν τη νέα χρονιά συνδυάσει αυτήν την ταχύτητα με την αξιοπιστία, θα έχει τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του τίτλου. Το Yaris πλέον έχει ξεπεράσει τα όποια προβλήματα νεότητας (βλ. υπερθέρμανση κινητήρα κτλ.), και ο Εσθονός έχει όλα τα κατάλληλα πολεμοφόδια στα χέρια του για να σπάσει το σερί του Ogier. Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος θα μπορέσει να διαχειριστεί τις ευνοϊκές για τον ίδιο συνθήκες. Πέρσι, όσο δεν είχε το άγχος της πίεσης για τη διεκδίκηση του τίτλου, ήταν ένα επίπεδο πάνω από όλους. Όταν όμως διαπίστωσε ότι έχει ουσιαστικές ελπίδες, δεν απέφυγε τα λάθη, δείγμα κακής διαχείρισης της πίεσης. Αν εμφανιστεί ώριμος και συνειδητοποιημένος, όπως και συγκεντρωμένος στο στόχο του, ο Εσθονός είναι το πρώτο φαβορί για τον τίτλο.
Εύλογα θα αναρωτιέται κανείς πώς πρέπει να λειτουργήσει σε αυτήν την περίπτωση ο Tommi Makinen! Αν χρειάζεται ψυχολογική διαχείριση ο Tanak, τότε τι πρέπει να γίνει σε αυτές των Jari-Matti Latvala και Kris Meeke; Θα ξεκινήσουμε από τον Φινλανδό, ο οποίος και στο δεύτερο μισό της χρονιάς εμφανίστηκε μεταμορφωμένος προς το καλύτερο. Από το Ράλλυ της πατρίδας του και έπειτα, θύμισε τον οδηγό που… αγαπήσαμε οι πιο παλιοί, που τον θυμόμαστε με τα Focus στα χρώματα της Stobart, αλλά και της επίσημης Ford μετέπειτα. Ήρεμος, συγκεντρωμένος, γρήγορος και… μακριά από καταστροφικά λάθη. Ο 35χρονος Φινλανδός είναι σήμερα από τους πλέον έμπειρους οδηγούς στο θεσμό. Αναλογιστείτε ότι έχει 195 συμμετοχές στο WRC, όταν ο Sebastien Loeb μετράει 172 και ο Sebastien Ogier 136! Αυτήν την εμπειρία, ωστόσο, δεν έχει καταφέρει να τη μετουσιώσει σε αποτέλεσμα. Θα το καταφέρει φέτος; Η λογική λέει όχι, αλλά με τον Latvala ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να εμφανιστεί σε κάποιον αγώνα και να είναι απλώς ασυναγώνιστος, ενώ σε κάποιον άλλο να βρίσκεται πίσω από οδηγούς που υπό κανονικές συνθήκες θα κέρδιζε «με ένα χέρι». Ο Jari-Matti αποτελεί παραδοσιακά ένα ερωτηματικό, και όλα θα εξαρτηθούν από τους δύο πρώτους αγώνες της χρονιάς. Όπως έχουμε συνηθίσει, ο Φινλανδός αγχώνεται να κερδίσει στη Σουηδία, αποτέλεσμα που κρίνει και τη συνέχεια του Πρωταθλήματος για τον ίδιο. Αν επικρατήσει στις χιονισμένες ειδικές, ενώ νωρίτερα έχει αποσπάσει ένα θετικό αποτέλεσμα στο Μόντε, τότε μπορεί να εμφανιστεί ως διεκδικητής του τίτλου. Αλλά, ακόμα και τότε, μπορεί η ψυχολογική πίεση να είναι τέτοια, που να επαναφέρει στην επιφάνεια τον… Latvala της καταστροφής. Από την άλλη, όμως, το μόνο σίγουρο είναι πως, αν του ζητηθεί να αποκτήσει υποστηρικτικό ρόλο, θα το κάνει χωρίς γκρίνια. Είναι άνθρωπος της ομάδας και το έχει αποδείξει πολλάκις στο παρελθόν.
Κάτι που δεν ξέρουμε αν μπορεί να κάνει ο Kris Meeke! Ο Βρετανός είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό της χρονιάς που ξεκινάει. Ο τρόπος που η Citroen του «πήρε τα κλειδιά» του C3 WRC προκάλεσε την έκρηξη των θαυμαστών του, και φυσικά του βρετανικού Τύπου. Το έχουμε εκφράσει στο παρελθόν και εξακολουθούμε να το υποστηρίζουμε, ότι η κίνηση των Γάλλων ήταν απολύτως φυσιολογική. Από ένα σημείο και έπειτα, η παρουσία του Meeke και η εικόνα ενός κατεστραμμένου C3 σε κάθε αγώνα έκανε κακό στο μάρκετινγκ του γαλλικού εργοστασίου! Ο Makinen, όπως είθισται, προτίμησε το ρίσκο. Με δεδομένη την επιθυμία του για το repeat, επέλεξε έναν αποδεδειγμένα γρήγορο οδηγό, παρά το ρίσκο με έναν νεότερο και «άγουρο». Ο Φινλανδός ιδανικά θα ήθελε να διατηρήσει τον Esapekka Lappi στις τάξεις της ομάδας, αλλά η φιλοδοξία του νεαρού συμπατριώτη του, που αισθανόταν τρίτος οδηγός στην Toyota, δεν του επέτρεψε να τον κρατήσει.
Από εκεί και πέρα, η λύση για τον Makinen ήταν μονόδρομος – «Meeke», αφού, εκτός από την εμπειρία, ήταν και ένας τρόπος για να απαντήσει στη Citroen που του έκλεψε το «πουλέν», αλλά και για να αποκτήσει τη στήριξη του βρετανικού Τύπου! Οι ίδιοι που τον λοιδορούσαν πριν από μερικούς μήνες, τώρα τον παρουσιάζουν ως τον «πανέξυπνο και διορατικό» μάνατζερ! Θα του στοιχίσει; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά! Ο Meeke είναι ικανός να ξεκινήσει στις ειδικές του Μόντε Κάρλο και να βρίσκεται επικεφαλής από την πρώτη ημέρα, αλλά λίγο πριν από το τέλος να καταλήξει με την οροφή του Yaris WRC έξω από το δρόμο. Αυτό είναι το ρίσκο που πήρε ο Makinen και το έχει δεχθεί. Ο Βρετανός, από την πλευρά του, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή είναι η τελευταία του ευκαιρία. O Kris θα κλείσει τα 40 του χρόνια τον Ιούλιο, και δύσκολα θα τον εμπιστευτεί μια ομάδα τη νέα χρονιά. Ακόμα και όσοι αναφέρουν ότι ο Makinen το 2020 θα διατηρήσει τον Meeke στην ομάδα, και στη θέση του Latvala θα βγάλει μπροστά τον Kalle Rovanpera, ξεχνούν την ηλικία του Βρετανού. Σίγουρα, η παρουσία του προσδίδει… αλατοπίπερο στο θεσμό, αλλά αυτό είναι ακόμα ένα δείγμα της έλλειψης ταλαντούχων οδηγών σήμερα, ικανών να διεκδικήσουν μία θέση σε εργοστασιακό μπάκετ. Από εκεί και πέρα, πρέπει να δούμε και πώς θα διαχειριστεί ο ίδιος ο Meeke τις συγκεκριμένες συνθήκες. Ο Βρετανός θέλει να αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει, πως η Citroen έκανε λάθος με την απόφασή της, αλλά όλα αυτά την ώρα που θα είναι τρίτος οδηγός… Αυτό είτε μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά αποφορτίζοντάς τον από το άγχος, ή και ανασταλτικά, αν τον φορτώσει με επιπλέον πίεση.
Εν κατακλείδι, η Toyota βαδίζει σε μια πολύ λεπτή κόκκινη γραμμή. Με τις υπάρχουσες συνθήκες και το παρόν δυναμικό, οι σαμπάνιες και η καταστροφή απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους. Ο Makinen τεχνηέντως προσπάθησε να μικρύνει αυτό το χάσμα, αλλά παίρνοντας ρίσκο. Η πραγματικότητα είναι ότι η Toyota και o Tanak ξεκινούν την κούρσα με τον τίτλο του φαβορί, αλλά οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές, και ο συνδυασμός, που σήμερα μοιάζει ιδανικός, μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί εκρηκτικός._ Π. Τ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: RALLYPIXELS