Απελευθερωμένοι από το άγχος, οι πρωταγωνιστές του WRC ετοιμάζονται για την τελευταία παράσταση της φετινής χρονιάς στην Αυστραλία, η οποία ελπίζουμε να είναι αντάξια του θεάματος που παρακολουθήσαμε φέτος.
Με τους τίτλους Οδηγών και Κατασκευαστών να έχουν καταλήξει στα χέρια των Sebastien Ogier και M-Sport, αντίστοιχα, το Ράλλυ Αυστραλίας έχει τελείως διαδικαστικό χαρακτήρα. Όχι ακριβώς, αφού ένα ενδιαφέρον υφίσταται και συγκεκριμένα για τη 2η θέση στη βαθμολογία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Οδηγών. Ο Thierry Neuville προηγείται με 14 βαθμούς διαφορά από τον Ott Tanak, με τον Εσθονό να είναι δεδομένο πως θα εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες του στην τελευταία του εμφάνιση με τα χρώματα της M-Sport. Βέβαια, δεν είναι μόνο οι δύο συγκεκριμένοι οδηγοί που έχουν ένα λόγο παραπάνω να πιέσουν, αφού οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες θέλουν να αποδείξουν κάτι τόσο για τη χρονιά που τελειώνει, όσο και για αυτή που θα ξεκινήσει σε περίπου δύο μήνες από τώρα.
Το Ράλλυ Αυστραλίας, αποτελεί πλέον έναν από τους παραδοσιακούς αγώνες του WRC, όντας και ένας από τους αγαπημένους των οδηγών. Οι γρήγορες ειδικές διαδρομές μέσα από τα δάση, με το σκληρό σε κάποιες περιπτώσεις χώμα, αποτελούν πρόκληση για τους οδηγούς, με τη σειρά εκκίνησης να παίζει παραδοσιακά σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Επίκεντρο του αγώνα αποτελεί τα τελευταία χρόνια η πόλη του Coffs Harbour, η οποία και βρίσκεται στα δυτικά της Αυστραλίας. Η φετινή εκδοχή του αγώνα έχει αλλαγές σε σχέση με πέρσι, με τις τρεις επαναλαμβανόμενες ε.δ. της Παρασκευής να είναι τελείως καινούργιες! Στο πρόγραμμα του Σαββάτου ξεχωρίζει η ε.δ. Nambucca των 49 χλμ., η οποία το απόγευμα θα χωριστεί σε δύο μικρότερες ε.δ. Συνολικά, το φετινό Ράλλυ Αυστραλίας περιλαμβάνει 21 ε.δ. συνολικού μήκους σχεδόν 320 χιλιομέτρων. Ας δούμε, όμως, τι μπορούμε να περιμένουμε από κάθε ομάδα ξεχωριστά και πως προετοιμάστηκαν για τον τελευταίο γύρο του θεσμού.
M-SPORT WRT
Mε τις σαμπάνιες να μην έχουν στεγνώσει ακόμα από τους πανηγυρισμούς στη Μ. Βρετανία, η ομάδα του Malcolm Wilson ταξιδεύει στην Αυστραλία, μάλλον έχοντας περισσότερο το μυαλό στη νέα χρονιά. Ο Βρετανός μάνατζερ πέτυχε αυτό που στην αρχή έμοιαζε ακατόρθωτο, κατακτώντας με την ομάδα του τον τίτλο των Κατασκευαστών, και δια χειρός Sebastien Ogier τον αντίστοιχο των Οδηγών. Όμως, ο Wilson δεν έχει χρόνο να απολαύσει την επιτυχία του, αφού πρέπει να σχεδιάσει την επόμενη χρονιά, με δεδομένο μάλιστα πως ήδη έχει χάσει τον Ott Tanak. Πρώτο του μέλημα είναι να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες του Ogier και για το 2018. Ένα σενάριο που αποκτά όλο και περισσότερες πιθανότητες, ειδικά από τη στιγμή που ο Seb δήλωσε ότι αν παραμείνει στο WRC θα οδηγεί για λογαριασμό της M-Sport. Μέχρι τότε, στην Αυστραλία θα δούμε τρία Fiesta WRC με τους Ogier, Tanak και Evans. Ο Γάλλος πέντε φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής πλέον, απελευθερωμένος από το άγχος του θα προσπαθήσει να σημειώσει την 4η του νίκη στην Αυστραλία, πιάνοντας στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας τον Juha Kankkunen. Ο Ogier θα έχει για ακόμα μία φορά το μειονέκτημα της σειράς εκκίνησης, και απομένει να δούμε κατά πόσο θα τον επηρεάσει. Με εντυπωσιακό τρόπο θέλει να κλείσει το κεφάλαιο της M-Sport ο Ott Tanak. Ο Εσθονός οδηγός, που ήταν από τα αστέρια της φετινής χρονιάς, εξαργύρωσε τις εξαιρετικές του φετινές εμφανίσεις και επιδόσεις με ένα συμβόλαιο στην Toyota. Με δεδομένη την προσπάθεια του για διεκδίκηση της 2ης θέσης στο Πρωτάθλημα Οδηγών, την ταχύτητα του στο χώμα και στις γρήγορες ε.δ., ο Tanak θα είναι ανάμεσα στους διεκδικητές της νίκης. Κάτι που αυτή τη φορά, δύσκολα θα ισχύσει για τον Elfyn Evans. Τα ελαστικά της Dmack δεν είναι ανταγωνιστικά σε αυτού του είδους τις επιφάνειες και πολύ δύσκολα ο Βρετανός θα μπορέσει να επαναλάβει τις επιδόσεις που σημείωσε στον αγώνα της πατρίδας του. Βέβαια, περισσότερο πρέπει να σκέφτεται τη νέα χρονιά, η οποία λογικά θα τον βρει και πάλι στην πρώτη ομάδα της M-Sport.
HYUNDAI MOTORSPORT
Τις μέτριες επιδόσεις του δεύτερου μισού της χρονιάς θέλει να διασκεδάσει η Hyundai στην Αυστραλία και “κατεβαίνει” στον αγώνα με τρία i20 WRC για τους Thierry Neuville, Andreas Mikkelsen και Hayden Paddon. Υπό κανονικές συνθήκες και οι τρεις τους έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν τη νίκη, αλλά και τους λόγους τους για να επικρατήσουν. Ο Neuville θέλει να κατακτήσει και μαθηματικά τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών, την ώρα που έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι είναι ανταγωνιστικός σε κάθε είδους επιφάνεια. Μία νίκη ακόμα θα πιστοποιήσει ότι φέτος ήταν ο ταχύτερος, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως πως ήταν και ο καλύτερος, αφού όπως έχουμε αναφέρει δικαίως έχασε τον τίτλο από τον Ogier. Παρόλα αυτά, μία ακόμα νίκη θα είναι σημαντική παρακαταθήκη για τον ίδιο εν όψει 2018. Από την άλλη, ο Andreas Mikkelsen, που πέρσι είχε κερδίσει στον αγώνα με το VW Polo WRC, θέλει να κάνει το “repeat” περνώντας το δικό του μήνυμα και δηλώνοντας ότι θα είναι ένας από τους διεκδικητές του τίτλου τη νέα χρονιά. Η σειρά εκκίνησης θα τον βοηθήσει στην προσπάθεια του, και δεν θα μας προκαλέσει καθόλου εντύπωση αν από νωρίς είναι στη μάχη της κορυφής. Κάτι που θα προσπαθήσει να κάνει και ο Hayden Paddon. Ο Νεοζηλανδός φέτος είχε μία κακή χρονιά, η οποία δεν ήταν αντίστοιχη με τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί στις αρχές του 2017. Δεν είναι τυχαίο, ότι το 2018 δεν θα συμμετέχει σε όλους τους αγώνες του θεσμού, κάτι που θα συμβεί για τους Neuville και Mikkelsen, με τον Paddon να εναλλάσσεται στο μπάκετ του τρίτου αυτοκινήτου με τον Dani Sordo. Αυτό, έχει πειράξει τον Νεοζηλανδό που στην Αυστραλία θα προσπαθήσει να αποδείξει πως δικαιούται κάτι παραπάνω. Και στο συγκεκριμένο αγώνα, τον οποίο γνωρίζει πολύ καλά, έχει μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία.
TOYOTA GAZOO RACING WRT
Στην Toyota ήδη σχεδιάζουν την επόμενη μέρα και στην Αυστραλία ταξιδεύουν με δύο Yaris WRC για τους Jari Matti Latvala και Esappeka Lappi. Τις ίδιες μέρες, ο Juho Hanninen ήταν στην Ισπανία, όπου και δοκίμαζε το ιαπωνικό αυτοκίνητο με αλλαγές στο αεροδυναμικό πακέτο εν όψει 2018. Οι δύο οδηγοί της ομάδας, που μαζί με τον Tanak θα συνθέσουν το 2018 ένα πολύ ισχυρό σύνολο, έχουν τις προϋποθέσεις για διάκριση στην Αυστραλία, αφού αμφότεροι διακρίνονται για την ταχύτητα τους στο χώμα. Παράλληλα, οι γρήγορες ε.δ. ταιριάζουν στο Yaris WRC, το οποίο και έχει αποδειχθεί ανταγωνιστικό σε διαδρομές αυτού του είδους. Ο Latvala, έχει αρκετούς λόγους για να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, αφού θα είναι μία δική του απάντηση εν όψει 2018 και άφιξης Tanak, σχετικά με το ποιος είναι το πρώτο όνομα στην ομάδα. Βέβαια, η παράδοση δεν είναι με το μέρος του, αφού είναι ένας από τους αγώνες που δεν έχει καταφέρει να κερδίσει ποτέ στο παρελθόν. Παράδοση ιδιαίτερη δεν έχει ούτε ο Lappi, με το νεαρό Φινλανδό να πραγματοποιεί μόλις πέρσι την πρώτη του εμφάνιση στην Αυστραλία. Αυτό δεν αναιρεί την ταχύτητα του, αφού το 2016 είχε τερματίσει στην 8η θέση του συγκεκριμένου αγώνα οδηγώντας ένα Skoda Fabia R5 και σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις επιδόσεις, αλλά και τη προσέγγιση του. Βλέπετε, ο ίδιος δήλωσε ότι το 2017 πίεσε περισσότερο σε κάποιες περιπτώσεις, γεγονός που τον οδήγησε σε λάθη.
CITROEN TOTAL ABU DHABI WRT
Σίγουρα, μετά την ανακοίνωση του Ogier, ο οποίος και απέκλεισε το ενδεχόμενο να οδηγήσει για λογαριασμό της Citroen, στο στρατόπεδο της γαλλικής ομάδας δεν επικρατεί και το καλύτερο κλίμα. Ο Yves Matton έχει να αντιμετωπίσει σημαντικό πρόβλημα, αφού πολύ δύσκολα με τους υπάρχοντες οδηγούς μπορεί να διεκδικήσει τίτλους τη νέα χρονιά. Μέχρι τότε, στην Αυστραλία η Citroen θα συμμετάσχει με τρία C3 για τους Kris Meeke, Craig Breen και Stephane Lefebvre. Ο Βρετανός οδηγός θα αποτελέσει και πάλι την αιχμή του δόρατος, και εκμεταλλευόμενος τη σειρά εκκίνησης θα προσπαθήσει να διεκδικήσει μία θέση στο βάθρο. Βέβαια, το C3 δεν είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό στο χώμα και μοιάζει δύσκολο ο Βρετανός να επιβιώσει έναντι των αντιπάλων του μέχρι το τέλος. Από την άλλη, η παρουσία των δύο νεαρών οδηγών θα έχει σημαντικό ενδιαφέρον, αφού έχουν το πράσινο φως από τον Matton να πάρουν ρίσκα και να αποδείξουν ότι αξίζουν μία θέση στην ομάδα. Τώρα, αν καταλήξουν εκτός δρόμου ή βρεθούν στη μάχη είναι ένα ερώτημα που θα απαντηθεί μόνο στις ειδικές διαδρομές. Πάντως, και οι δυο τους δεν έχουν πείσει με τις επιδόσεις τους, ενώ ο Breen τουλάχιστον διαθέτει αξιοπιστία, στοιχεία σημαντικό για μία ομάδα που διεκδικεί τίτλους.