Με το 1-2-3-4 στο Ράλλυ Safari, η Toyota έκανε μια εκκωφαντική δήλωση ανωτερότητας, ενώ οι Hyundai και M-Sport Ford καλούνται να βρουν άμεσα λύσεις στα προβλήματα αξιοπιστίας των αυτοκινήτων τους.
Ξεκινώντας το Ράλλυ Safari, 6ο γύρο της φετινής χρονιάς και παραδοσιακό απόλυτο τεστ αξιοπιστίας των αυτοκινήτων που συμμετέχουν στο WRC, πιθανώς ούτε ο Jari-Matti Latvala δε θα μπορούσε να φανταστεί πως η Toyota θα έφευγε από την Κένυα με το κυριαρχικό 1-2-3-4 στις αποσκευές της
Η ανωτερότητα των Toyota GR Yaris Rally1 ήταν φανερή τόσο σε επίπεδο ταχύτητας, όσο και αξιοπιστίας.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τα πληρώματα της ιαπωνικής ομάδας σημείωσαν 11 ταχύτερους χρόνους σε 19 ειδικές διαδρομές, παρόλο που μείωσαν δραστικά το ρυθμό τους κατά την τελευταία ημέρα, μη θέλοντας να χαλάσουν το αποτέλεσμα που είχε δημιουργηθεί.
Ταυτόχρονα όμως, τα αυτοκίνητα της Toyota αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αξιόπιστα, την ώρα που Hyundai και M-Sport Ford προσπαθούσαν να σώσουν ότι… σωζόταν, λόγω των πολυάριθμων μηχανικών προβλημάτων.
Ο ρόλος της άμμου φες φες και η αυξημένη σκληρότητα του φετινού Ράλλυ Safari
Η πρώτη παρουσία των νέων, υβριδικών αυτοκινήτων Rally1 στις σκληρές ειδικές διαδρομές του Ράλλυ Safari, αποτελούσε εξαρχής ερωτηματικό, αφού οι παλαιότερες δεκαετίες, κατά τη διάρκεια των οποίων τα αγωνιστικά αυτοκίνητα δέχονταν επιπλέον περιποιήσεις και ειδική εξέλιξη για το Ράλλυ Safari, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί για πολλούς λόγους.
Δείτε πλάνα από το shakedown
Μεταξύ αυτών εντάσσεται η προσπάθεια μείωσης του κόστους, οπότε από πέρυσι, όταν ο αφρικανικός αγώνας επανήλθε στο πρόγραμμα του WRC , τα αυτοκίνητα της κορυφαίας κατηγορίας δε διαθέτουν τροποποιήσεις-βελτιώσεις στο αμάξωμα, παρόλο που εκείνα της κατηγορίας Rally2 μπορούν να εφοδιαστούν με προστατευτικά.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πρώτη παρουσία των υβριδικών κινητήριων συνόλων στην Κένυα, καθιστούσαν την εξέλιξη του αγώνα απρόβλεπτη, τουλάχιστον πριν από την εκκίνηση.
Η συνέχεια αποδείχθηκε διαφορετική, με τα περάσματα από την πυκνή άμμο φες φες, η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμη και ακινητοποίηση των αυτοκινήτων, να επιφέρουν τις πρώτες απώλειες.
Δύο από τα Hyundai i20 N Rally1, που μοιράζονταν οι Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe και Oliver Solberg-Elliott Edmondson, “πήραν” χώμα στον κινητήρα, με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν τα φίλτρα αέρα και τα αυτοκίνητα να χάσουν την ισχύ τους.
Παράλληλα, το οδόστρωμα των ειδικών διαδρομών ήταν σαφώς πιο σκληρό από πέρυσι, καταπονώντας πολύ περισσότερο τα αμαξώματα, ενώ οι Ott Tanak-Martin Jarveoja (Hyundai i20 N Rally1) αντιμετώπισαν με το “καλημέρα”, πρόβλημα όταν έσπασε ο λεβιές των ταχυτήτων.
Τα προβλήματα δεν έλειψαν ούτε από την M-Sport Ford, που είδε αρχικά τους Sebastien Loeb-Isabelle Galmiche να τίθενται εκτός με πρόβλημα στον κινητήρα, ενώ και οι Gus Greensmith-Jonas Andersson έχασαν πολύ χρόνο από πρόβλημα στο αμορτισέρ, που προκλήθηκε έπειτα από κλατάρισμα.
Ακόμη, οι Craig Breen-Paul Nagle και Adrien Fourmaux-Alexandre Coria τέθηκαν εκτός από πρόβλημα στο σύστημα διεύθυνσης και σε ημιαξόνιο, αντίστοιχα.
Seb vs Seb ή αλλιώς, 17 Πρωταθλήματα ταυτόχρονα σε μία ειδική διαδρομή
Η πρώτη ημέρα του Ράλλυ Safari ήταν η χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία της βρετανικής ομάδας, αφού όλα τα πληρώματα που πρόσφεραν βαθμούς στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, εγκατέλειψαν.
Στο μεταξύ, η Toyota πραγματοποιούσε “παρέλαση”, με τα πληρώματά της να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα, πέραν ενός κλαταρίσματος που στέρησε την πρωτοπορία των Sebastien Ogier- Benjamin Veillas, στην τελευταία ειδική διαδρομή της πρώτης ημέρας.
Ράλλυ Safari Debrief: Το ιστορικό 1-2-3-4 της Toyota
Η επανάληψη της περσινής στο Safari αποδείχθηκε το μικρότερο… καλό, αφού το θριαμβευτικό 1-2-3-4 εντάχθηκε στις χρυσές σελίδες της Toyota στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ.
Αυτή ήταν η τρίτη φορά που η ιαπωνική μάρκα πετυχαίνει κάτι τέτοιο και μάλιστα στην Αφρική, αποκτώντας ακόμη μια “σφραγίδα αξιοπιστίας” στο ενεργητικό της.
Η πρώτη φορά που η Toyota πανηγύρισε το 1-2-3-4 ήταν στο Ράλλυ Ακτής Ελεφαντοστού 1986, όταν οι Bjorn Waldegard-Fred Gallacher, Lars Erik Torph-Βο Thorszelius, Erwin Weber-Gunter Wanger και Robin Ulyate-Ian Street οδήγησαν τις Celica Twin Cam Turbo στην επιτυχία.
Μετά από 7 χρόνια, αυτό συνέβη και στο Ράλλυ Safari, καθώς το 1993 οι Juha Kankkunen-Juha Piironen, Markku Alen-Ilkka Kivimaki, Ian Duncan-Ian Munro και Yahuhiro Iwase-Sudhir Vinayak κατέγραψαν το πρώτο 1-2-3-4 της ομάδας στην Κένυα, με ισάριθμες Celica GT-Four ST185.
Οι δυσκολίες για τα πληρώματα ξεκίνησαν από το πρώτο κιόλας loop
Η κατάληψη 4 πρώτων θέσεων από αυτοκίνητα της ίδιας μάρκας στο Ράλλυ Safari συνέβη για τρίτη φορά, αφού πριν από τη διπλή επιτυχία της Toyota (1993, 2022), την αρχή είχε κάνει το 1981 η Datsun, με τους Shekhar Mehta-Mike Doughty (Datsun Violet GT), Rauno Aaltonen-Lofty Drews (Datsun Violet GT), Mike Kirkland-Dave Haworth (Datsun 160J) και Timo Salonen-Seppo Harjanne (Datsun 160J).
Επιπλέον, αυτό το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ από το ασφάλτινο Ράλλυ Βουλγαρίας 2010, όπου οι Sebastien Loeb-Daniel Elena, Dani Sordo-Carlos Del Barrio, Petter Solberg-Chris Patterson και Sebastien Ogier-Julien Ingrassia, είχαν τερματίσει στις 4 πρώτες θέσεις, με Citroen C4 WRC.
Kalle Rovanpera: Από το καλό στο καλύτερο
Το περσινό Ράλλυ Safari υπήρξε χρήσιμο μάθημα για τον Kalle Rovanpera, ο οποίος είχε εγκαταλείψει προσωρινά, επειδή κόλλησε στην άμμο φες φες.
Φέτος, η προσπάθεια του νεαρού, πάντα με συνοδηγό στο Toyota GR Yaris Rally1 τον Jonne Halttunen, δεν ξεκίνησε ιδανικά.
Στην πρώτη στροφή της εναρκτήριας υπερειδικής, ο Φινλανδός δε φρέναρε όπως θα ήθελε, με αποτέλεσμα να βρεθεί για λίγο εκτός δρόμου και κοντά σε ένα τουμπάρισμα.
Τα χειρότερα αποφεύχθηκαν οπότε, οι Rovanpera-Halttunen ξεκίνησαν το “πραγματικό” μέρος του αγώνα έχοντας χάσει απλώς, λίγα δευτερόλεπτα.
Highlights από το δεύτερο loop των διαδρομών της πρώτης ημέρας
Η συνέχεια τους ανήκε σχεδόν ολοκληρωτικά, αφού παρά το γεγονός ότι ξεκινούσαν πρώτοι στο δρόμο -εγχείρημα που στο σαθρό και αμμώδες οδόστρωμα της Κένυας δεν είναι απαραίτητα καταστροφικό όπως σε άλλους αγώνες-, βρέθηκαν επικεφαλής στο τέλος της πρώτης ημέρας.
Αν και δε θέλαμε να το παραδεχθούμε, οι περισσότεροι γνωρίζαμε πως από εκείνο το σημείο, μόνο πιθανά προβλήματα αξιοπιστίας θα μπορούσαν να στερήσουν την κορυφή από το φινλανδικό δίδυμο.
Από τη στιγμή που τα υβριδικά GR Yaris Rally1 αποδείχθηκαν άφθαρτα, οι πρωτοπόροι της βαθμολογίας είχαν το πάνω χέρι στην μάχη για τη νίκη.
Επιδεικνύοντας αδιαμφισβήτητη ταχύτητα αλλά κυρίως, αξιοσημείωτη για τα 21 χρόνια του, ωριμότητα, ο Kalle Rovanpera είχε διαρκώς τον έλεγχο, ενώ στις λασπωμένες απογευματινές ειδικές διαδρομές του Σαββάτου, όπου η βροχή εκμηδένισε την πρόσφυση, έκανε επίδειξη δύναμης, δημιουργώντας διαφορά ασφαλείας.
Αρκετοί θα πουν, ορθά, πως το οδόστρωμα είχε αρχίζει να “καθαρίζει” στη διέλευση των Φινλανδών, ενώ ήταν σαφώς πιο γλιστερό για τους αντιπάλους τους.
Όμως και πάλι, η διαφορά πρόσφυσης δεν ήταν χαοτική αλλά κυρίως, ο Rovanpera διαχειρίστηκε άψογα τις δυσκολίες, όπως έχει κάνει σε κάθε αγώνα μέχρι τώρα.
Με αυτόν τον τρόπο έφτασε στην 6η νίκη της καριέρας του και 4η φετινή, αυξάνοντας τη διαφορά από τον κοντινότερο διώκτη του, Thierry Neuville, στους 65 βαθμούς.
Θυμηθείτε όσα έγιναν κατά το δεύτερο πρωινό του αγώνα
Και όλα αυτά, ενώ απομένουν 7 αγώνες εκ των οποίων μόνο στο δικό μας Ακρόπολις -αν δε βρέξει-, θα έχει μειονεκτική σειρά εκκίνησης, αφού οι υπόλοιποι αγώνες είναι είτε γρήγορα χωμάτινα ράλλυ στα οποία αρέσκεται (Εσθονία, Φινλανδία, Νέα Ζηλανδία), είτε διεξάγονται σε άσφαλτο (Βέλγιο, Ισπανία, Ιαπωνία).
Το κυριότερο στοιχείο που πείθει πως οι Rovanpera-Halttunen είναι φαβορί για τον φετινό τίτλο, έγκειται στον τρόπο που διαχειρίζονται τις δυσκολίες και στις συνολικές τους εμφανίσεις.
Κοινώς, ο τρόπος που έχουν αποκτήσει τη βαθμολογική τους διαφορά είναι πιο πειστικός από τη διαφορά καθαυτή, όμως ακόμη και έτσι, ο δρόμος είναι μακρύς και κανείς δε μπορεί να προδικάσει τη συνέχεια, όσο και αν αυτή φαντάζει λαμπρή για τον νεαρό Φινλανδό.
Ράλλυ Safari Toyota Debrief: Σε δικό της επίπεδο
Από την αρχή της σεζόν, η Toyota έχει δείξει να βρίσκεται ένα επίπεδο πιο πάνω από τις αντιπάλους της.
Δεν είναι μόνο οι 4 νίκες σε 6 αγώνες, δια χειρών Kalle Rovanpera-Jonne Halttunen, αλλά ο συνδυασμός ταχύτητας και αξιοπιστίας σε κάθε επιφάνεια, αφού τα μηχανικά προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί, είναι ελάχιστα.
Δείτε πλάνα από τις απογευματινές, βρεγμένες ειδικές διαδρομές του Σαββάτου
Οι Rovanpera-Halttunen βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση, επιδεικνύοντας διαρκή βελτίωση στις επιδόσεις τους και στην ικανότητα διαχείρισης καταστάσεων.
Στην Κένυα όμως, ήταν η συνολική εικόνα των αυτοκινήτων της Toyota που έκανε τη διαφορά.
Οι Elfyn Evans-Scott Martin επέδειξαν αξιοπιστία, ανεβαίνοντας για δεύτερη φορά φέτος στο βάθρο, χωρίς πάντως να πιέσουν πραγματικά τους teammates τους.
Είναι γνωστό πως ο Ουαλός αποτελεί οδηγό ψυχολογίας, οπότε αυτό το αποτέλεσμα θα τον βοηθήσει ενόψει της συνέχειας, αφού ακολουθούν αγώνες που του αρέσουν και μπορεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το κακό του ξεκίνημα.
Ένα πλήρωμα που τράβηξε τα βλέμματα στο Ράλλυ Safari, ήταν οι Takamoto Katsuta-Aaron Johnston. Ο Ιάπωνας ανέβηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο βάθρο του αφρικανικού αγώνα και ισοβαθμεί στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, με τον Tanak.
Μετά από κάθε αγώνα, ο οδηγός της Toyota Gazoo Racing Next Generation παρουσιάζεται καλύτερος, ενώ ιδιαίτερα στην Κένυα είναι ευθέως ανταγωνιστικός απέναντι στους πρωταγωνιστές teammates του.
Η συνέχεια θα είναι σημαντική, αφού και πέρυσι είχε σημειώσει εξαιρετικά αποτελέσματα σε αυτό το χρονικό σημείο, όμως εν συνεχεία βρέθηκε σε “περιδίνηση”, έχοντας διαρκείς ατυχίες από το Ράλλυ Εσθονίας ως το τέλος της σεζόν, κάτι που δε θα θέλει να επαναλάβει φέτος.
Παράλληλα, η τρίτη θέση του βάθρου είχε ιδιαίτερη σημασία για τον 26χρονο Ιρλανδό συνοδηγό Aaron Johnston, αφού ήταν το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του.
Όσο για τους Sebastien Ogier-Benjamin Veillas, είναι σαφές πως για έναν οδηγό του διαμετρήματος ενός Ogier, η 4η θέση δε μπορεί να είναι ικανοποιητική.
Οι Γάλλοι είχαν την ταχύτητα να διεκδικήσουν τη νίκη και προηγούνταν, μέχρι το κλατάρισμα στην τελευταία ειδική διαδρομή της πρώτης ημέρας.
Αυτός ήταν ο τρίτος συνεχόμενος αγώνας που ο 8 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής είχε τουλάχιστον ένα κλατάρισμα, εξαπολύοντας ξανά τα βέλη του προς την Pirelli.
Onboard με τους Sebastien Ogier και Benjamin Veillas
Αναμφίβολα, η γνώμη ενός τόσο μεγάλου οδηγού έχει αυξημένη βαρύτητα, ωστόσο η αίσθησή μας είναι πως υπερβάλλει σχετικά, αφού τα “κρούσματα” κλαταρισμάτων δεν ήταν πολλά.
Παράλληλα, η Pirelli είχε γνωστοποιήσει πως δε θα υπάρξουν αλλαγές στα ελαστικά της τουλάχιστον έως το Safari, έπειτα από σχετικό αίτημα των ίδιων των ομάδων, οι οποίες είχαν διαμορφώσει τα “σημεία αναφοράς” τους μετά από τους πρώτους αγώνες.
Ράλλυ Safari Hyundai Debrief: Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
Εξαρχής ήταν γνωστό πως ο μειωμένος χρόνος δοκιμών εξέλιξης που πραγματοποίησε η Hyundai, αφού η έγκριση συμμετοχής στην πρώτη υβριδική σεζόν ήρθε τελευταία χρονικά, θα δημιουργούσε δυσκολίες κατά τη φετινή χρονιά.
Τα προβλήματα αξιοπιστίας που είχαν φανεί να μειώνονται στη Σαρδηνία για την Hyundai, επέστρεψαν δριμύτερα στο Ράλλυ Safari.
H… κακή ημέρα φάνηκε από το πρώτο πρωί, όταν ο λεβιές ταχυτήτων στο Hyundai i20 N Rally1 των Ott Tanak-Martin Jarveoja έσπασε, με αποτέλεσμα ο Εσθονός να κάνει αλλαγές σχέσεων από τη βάση του συστήματος.
Δράση από τις πρωινές ειδικές διαδρομές της τελευταίας ημέρας
Ως εξαιρετικός μηχανικός που είναι, στη συνέχεια επισκεύασε προσωρινά με αλχημείες τη ζημιά, παραμένοντας σε επαφή με την κορυφή.
Κατά τη δεύτερη ημέρα, ένα πρόβλημα στο ημιαξόνιο που σύμφωνα με τον Tanak, ήταν καθαρά μηχανικής φύσης και δε σχετιζόταν με τη σκληρότητα του αγώνα, έθεσε τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές 2019 εκτός μάχης.
Οι Tanak-Jarveoja επέστρεψαν την τελευταία ημέρας, με σκοπό να κερδίσουν βαθμούς στην Power Stage, όμως εγκατέλειψαν ξανά, με πρόβλημα στο σύστημα διεύθυνσης και συγκεκριμένα, στο υδραυλικό τιμόνι.
Από την πλευρά τους, οι Thierry Neuville-Martijn Wydaeghe και Oliver Solberg-Elliott Edmondson είχαν αντίστοιχα πολλές δυσκολίες.
Όπως προαναφέραμε, το πρόβλημα στον κινητήρα μετά από το πέρασμα από την φες φες, οριοθέτησε τον αγώνα αμφότερων.
Στη δεύτερη ημέρα, οι Βέλγοι αναγκάστηκαν να αλλάξουν ιμάντα δυναμό πριν από την τελευταία ειδική διαδρομή, όπου το αυτοκίνητό τους κόλλησε στη λάσπη έχοντας πάρει νερό στον κινητήρα.
Αν και συνέχισαν, λίγο αργότερα εγκατέλειψαν από έξοδο και ελαφρύ χτύπημα σε δέντρο, λόγω μειωμένης ορατότητας, για να επανέλθουν την επόμενη ημέρα, τερματίζοντας στην 5η θέση και κατακτώντας 5 βαθμούς από την Power Stage.
Αντίστοιχα, οι Solberg-Edmondson αντιμετώπισαν σχεδόν τα πάντα και τερμάτισαν στη 10η θέση, 37 λεπτά μακριά από την κορυφή χωρίς να κάνουν χρήση SupeRally.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα προέκυψαν κατά το πέρασμα από την άμμο φες φες, όπου το χώμα έμπαινε στον κινητήρα, προκαλώντας προσωρινή ακινητοποίηση ή κίνηση με πολύ χαμηλή ταχύτητα, αφού πρακτικά έθεταν σε λειτουργία το road mode.
Από την αρχή του αγώνα, ο νεαρός είχε δηλώσει πως θέλει να τερματίσει πάση θυσία και επέδειξε αυταπάρνηση ανάλογη με αυτή που έχουμε συνηθίσει από τον Neuville, φτάνοντας εντέλει στο στόχο του.
Σίγουρα, το φετινό Safari υπήρξε σημαντική εμπειρία για τον Solberg και μακάρι να βοηθήσει τόσο τον ίδιο όσο και την Hyundai, ώστε να επιλυθούν τα προβλήματα ενόψει της συνέχειας, όπως σχολίασε και ο προσωρινός επικεφαλής, Julien Moncet.
Ράλλυ Safari M-Sport Debrief: Τις πταίει;
Από την αρχή της σεζόν, τα Ford Puma Rally1 αποτελούν το μεγάλο ερωτηματικό. Η ταχύτητα των Sebastien Loeb-Isabelle Galmiche, με αποκορύφωμα τη νίκη στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο, καθώς και σποραδικοί καλοί χρόνοι από τα υπόλοιπα πληρώματα, δείχνουν πως το αυτοκίνητο της ομάδας του Malcolm Wilson έχει δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει.
Ωστόσο, πέραν του Loeb, οι υπόλοιποι οδηγοί (Craig Breen, Gus Greensmith, Adrien Fourmaux) δεν έχουν εντυπωσιάσει με τις επιδόσεις τους.
Ταυτόχρονα όμως, στο Ράλλυ Safari παρουσιάστηκαν ορισμένα προβλήματα αξιοπιστίας, τα οποία ανέδειξε κυρίως ο Loeb.
Η ικανότητα του 9 φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή στην εξέλιξη αυτοκινήτων είναι δεδομένη, όμως σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται σαν να πραγματοποιεί ακούσια, δοκιμές εξέλιξης και στο Puma, εν ώρα αγώνα.
Παρά την απογοήτευση από την εγκατάλειψη της πρώτης ημέρας, λόγω ενός κολλάρου αξίας μόλις 10 λεπτών του ευρώ που επέφερε πρόβλημα στον κινητήρα εσωτερικής καύσης και μικρή πυρκαγιά, οι Loeb-Galmiche επανήλθαν στον αγώνα.
Οι τελευταίες ειδικές διαδρομές του αγώνα σε ένα βίντεο
Το γαλλικό δίδυμο πέτυχε συνολικά 3 ταχύτερους χρόνους και είναι μακράν το ταχύτερο πλήρωμα της M-Sport Ford φέτος, παρόλο που έχει αγωνιστεί στους μισούς αγώνες (3 από 6).
Κατά τη δεύτερη ημέρα, το μπράτσο του συστήματος διεύθυνσης έσπασε σε μια απλή, όπως ανέφερε ο Loeb, συμπίεση, για να προσθέσει αργότερα πως ίσως η ζημιά να προήλθε από “κόπωση” του εξαρτήματος.
Από την πλευρά του, μετά από τη δεύτερη θέση στη Σαρδηνία, ο Craig Breen επέστρεψε στις μέτριες εμφανίσεις. Δεν είναι τόσο η εγκατάλειψη της πρώτης ημέρας με σπασμένο σύστημα διεύθυνσης, όσο η γενική του εικόνα, αφού πολλές φορές δείχνει χαμένος.
Ενδεικτικά την τελευταία ημέρα, οι Breen-Nagle κινήθηκαν πολύ αργά, χωρίς να μάθουμε το λόγο, που πάντως δε μπορεί να οφειλόταν απλά στην προσπάθεια προστασίας του αυτοκινήτου ή στο γεγονός ότι συμμετείχαν για πρώτη φορά στο Safari.
Η συνέχεια θα είναι πολύ σημαντική για τον οδηγό ψυχολογίας Breen, αφού ακολουθούν αγώνες όπου έχει αγωνιστεί τα τελευταία χρόνια, όπως είναι τα Ράλλυ Εσθονίας, Φινλανδίας και Ypres Βελγίου.
Παράλληλες πορείες, ακολουθούν και οι δύο νεότεροι οδηγοί της ομάδας, Gus Greensmith και Adrien Fourmaux.
Κατά την πρώτη ημέρα, ο Greensmith υποτίμησε ένα κλατάρισμα και δε σταμάτησε για αλλαγή ελαστικού, με αποτέλεσμα να προκληθεί μεγάλη ζημιά στο πίσω δεξί αμορτισέρ, που κόστισε εντέλει 13 λεπτά.
Τη δεύτερη ημέρα, ο νεαρός Βρετανός είχε τουμπάρισμα και τέθηκε εκτός, όμως επανήλθε μαζί με τον Jonas Andersson, αφού συμμετείχε στην επισκευή του αυτοκινήτου.
Αντίστοιχα, ο Fourmaux παραμένει σε χαμηλές πτήσεις, αφού στο Safari εγκατέλειψε δύο φορές, αρχικά με πρόβλημα στο διαφορικό και αργότερα με σπασμένη ανάρτηση.
Όπως συνέβη και με τους Greensmith-Andersson, οι Fourmaux-Coria επέστρεψαν την τελευταία ημέρα, έχοντας όμως νωρίτερα συμμετάσχει στην επισκευή και του δικού τους αυτοκινήτου, έπειτα από παραίνεση-διαταγή του Malcolm Wilson.
Ενδεικτική της πίεσης που βρίσκεται ο Fourmaux, ο οποίος πέτυχε έναν ταχύτερο χρόνο στην ειδική διαδρομή που ακυρώθηκε αργότερα, όταν κόλλησε στην φες φες ο Solberg, ήταν η κίνησή του το πρωί του Σαββάτου.
Τότε, που έπειτα από κλατάρισμα αφού είχε κινηθεί υπερβολικά γρήγορα σε σκληρό κομμάτι, ξεκίνησε μπροστά από τον Breen, κοστίζοντας περίπου μισό λεπτό στον teammate του, ο οποίος βρέθηκε σε σκόνη.
Στον τερματισμό, ο νεαρός Γάλλος σχολίασε πως δε θεώρησε ότι θα ενοχλούσε, παρόλο και στις ειδικές διαδρομές του Safari σηκώνεται σκόνη ακόμη και με το… περπάτημα.
Μακάρι και οι δύο νεαροί οδηγοί της M-Sport Ford να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους ώστε να βοηθήσουν την ομάδα τους και στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
Άλλωστε, ο Sebastien Loeb θα επιστρέψει, όπως ο ίδιος ανέφερε, στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, οπότε θα πρέπει να βγουν μπροστά στους επόμενους αγώνες, όπου θα επανέλθει και ο Loubet.
Ιδιαίτερης μνείας, χρίζει η συμμετοχή των Ιορδάνη Σερδερίδη και Fred Miclotte.
Ο 58χρονος συμπατριώτης μας επέλεξε την περιπέτεια του Σαφάρι, για την πρεμιέρα του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ με Ford Puma Rally1 και να γίνει ο πρώτος ιδιώτης που οδηγεί αυτοκίνητο τέτοιων προδιαγραφών.
Η επιλογή τον δικαίωσε, αφού πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του στο WRC, τερματίζοντας στην 7η θέση, με το χαμόγελο στον τερματισμό κάθε ειδικής διαδρομής να επισφραγίζει την ψυχαγωγία του.
Από εμάς, συγχαρητήρια για την αξιέπαινη προσπάθεια, ενώ η ελληνική σημαία θα επανέλθει στο Ford Puma Rally1, για το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις.
Photos: Toyota Gazoo Racing, Hyundai Motorsport, M-Sport Ford
Παρακολουθήστε highlights από το Ράλλυ Safari 2022