Η Ford συνέχισε την παράδοση που την θέλει κυρίαρχη στα ελληνικά χώματα, με τον Mikko Hirvonen να σημειώνει την πρώτη του φετινή νίκη και την βρετανική εταιρία την 70η της στο WRC!
Σε αγώνα επιβίωσης αποδείχθηκε το 56ο Ράλλυ Ακρόπολις, αφού οι σκληρές επιφάνειες και τα προβλήματα των κορυφαίων πληρωμάτων, έκριναν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη του αγώνα. Απέναντι στην ελληνική πρόκληση, η ομάδα της Ford στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, καταφέρνοντας να σημειώσει τη 13η της νίκη στα ελληνικά χώματα και την 70η της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα γενικότερα. Ο άνθρωπος που κατάφερε να ανέβει πρώτος στη ράμπα του τερματισμού, δεν ήταν άλλος από τον Mikko Hirvonen, ο οποίος πραγματοποίησε έναν αλάνθαστο αγώνα και αποζημιώθηκε με την πρώτη του νίκη. Ο Φιλανδός απογοητεύτηκε στο τέλος της πρώτης ημέρας, όταν ένα λάθος του Latvala, αλλά και η στρατηγική της Citroen τον ανάγκασαν να ξεκινήσει την επόμενη μέρα πρώτος στις ειδικές, έχοντας μειονέκτημα έναντι των υπολοίπων. Όμως, η τύχη ήταν με το μέρος του, αφού το στρατόπεδο της Citroen δέχθηκε καίρια χτυπήματα στην αρχή της ημέρας. Αρχικά, ήταν ο Sebastien Loeb που τέθηκε εκτός αγώνα μετά από έξοδο, ενώ λίγο αργότερα ανάλογη τύχη είχε και ο Dani Sordo, όταν και έσπασε το αμορτισέρ της C4. Σε συνδυασμό με τα προβλήματα κι άλλων συνδυασμών, οδηγοί που είχαν χάσει χρόνο, αλλά και δεν μας συνήθιζαν σε εντυπωσιακές επιδόσεις, βρέθηκαν ψηλά στην κατάταξη.
Έτσι, στο δεύτερο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Sebastien Ogier, με τον νεαρό Γάλλο να το καταφέρνει για πρώτη φορά στην καριέρα του, και μάλιστα σε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο για τη συνέχεια του Πρωταθλήματος, Ταχύς και αποτελεσματικός, σημείωσε εντυπωσιακούς χρόνους, και για ακόμα μία φορά πιστοποίησε το πληθωρικό ταλέντο του. Στο τελευταίο σκαλί του βάθρου, αλλά αποκομίζοντας τους βαθμούς του δεύτερου για το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών (ο Ogier δεν προσμετράει σε αυτό) για λογαριασμό της Ford ανέβηκε ο Jari Matti Latvala. Ο νεαρός Φιλανδός είχε την τύχη με το μέρος του, αφού μετά από το λάθος του την πρώτη ημέρα του αγώνα κατέληξε 11ος γενικής, αλλά με τα προβλήματα των υπολοίπων έφτασε μέχρι την 3η θέση. Με αυτόν τον τρόπο, έβαλε την Ford και πάλι στο παιχνίδι της διεκδίκησης του τίτλου των Κατασκευαστών, την ώρα που το ίδιο ισχύει και για το αντίστοιχο των Οδηγών.
Πιο πίσω, ο Federico Villagra έδωσε μεγάλη μάχη με τον Conrand Rautenbach την τελευταία μέρα του αγώνα, με την 4η θέση να κρίνεται μόλις στην τελευταία ειδική υπέρ του Αργεντινού. Την βαθμολογούμενη οκτάδα, συμπλήρωσαν οι Khalid Al Qassimmi, Mads Ostberg και ο «δικός μας» Λάμπρος Αθανασούλας. Οι δύο πρώτοι εκμεταλλεύτηκαν τα προβλήματα των προπορευόμενων πληρωμάτων και κατάφεραν να τερματίσουν στους βαθμούς, με τον Al Qassimi να σημειώνει και την καλύτερη του επίδοση στο θεσμό.
Βέβαια, ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές και για εμάς ο μεγαλύτερος, ήταν ο Λάμπρος Αθανασούλας, με τον Νίκο Ζακχαίο στο δεξί μπάκετ του Skoda Fabia S2000. Το ελληνικό πλήρωμα, κατάφερε να κερδίσει το PWRC, αλλά και να κατακτήσει έναν βαθμό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ σε επίπεδο Πρωταθλήματος Οδηγών, γεμίζοντας όλους τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού στη χώρα μας με συναισθήματα χαράς και συγκίνησης. Ο Λάμπρος οδήγησε και τις τρεις ημέρες του αγώνα στο όριο, κέρδισε τις περισσότερες ειδικές από οποιονδήποτε άλλο οδηγό και δικαίως κέρδισε την κατηγορία. Με τον Νίκο ήταν μακράν ο ταχύτερος συνδυασμός του αγώνα και αν δεν είχαν το Σάββατο ένα πρόβλημα με τα ηλεκτρικά το οποίο τους στοίχισε περισσότερα από 5ο δευτερόλεπτα, και μαζί την πρωτοπορία στην κατηγορία, θα μιλάγαμε για μία άνετη νίκη! Με κάθε τρόπο όμως, το ελληνικό πλήρωμα μας χάρισε μοναδικές στιγμές και μας πρόσφερε τη δυνατότητα να αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι. Τους ευχαριστούμε!
Από εκεί και πέρα, η πρώτη του εθνικού μας αγώνα στο Λουτράκι συνδυάστηκε με επιτυχία, αφήνοντας όλους τους εμπλεκόμενους σαφώς ικανοποιημένους. Το κέντρο του αγώνα, το σέρβις παρκ, αλλά και οι ειδικές διαδρομές με χαρακτήρα – φιλοσοφία παλαιοτέρων ετών έπαιξαν το ρόλο τους και το Ακρόπολις διατήρησε την ταυτότητα του. Βέβαια, η επόμενη μέρα μόνο λαμπερή δεν είναι, αφού κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι το 2010 θα είμαστε πρόγραμμα. Τα πρώτα σημάδια δεν είναι ενθαρρυντικά, αλλά για τα παραπάνω υπάρχει χρόνος για ανάλυση._Π.Τ.