Έλληνες στο Ράλλυ Ακρόπολις

Τρίτο και τελευταίο σκέλος του Ράλλυ Ακρόπολις αύριο, Κυριακή, και -άσχετα με το αποτέλεσμα, άσχετα με το αν θα ολοκληρώσουν στην όποια θέση οι Λάμπρος Αθανασούλας-Νικόλας Ζακχαίος με το Skoda Fabia S 2000 του Νοccenti- o συνδυασμός έγραψε, γράφει ιστορία στα ελληνικά βουνά με τρόπο που δεν έχει ξανασυμβεί, τουλάχιστον τα τελευταία 35 χρόνια, οπότε ζούμε μέσα-έξω την ελληνική πραγματικότητα. Δεν είμαστε ιερόσυλοι, δεν υποτιμούμε κολοσσούς όπως τον Γιώργο Μοσχού, τον Ιαβέρη, τον «Σιρόκο» και -πιο πρόσφατα- τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Άρη Βωβό, ούτε βέβαια, στο πλαίσιο της όποιας μαζοχιστικής τάσης με στοιχεία αυτοκαταστροφής που ενίοτε μας χαρακτηρίζει, ξεχνάμε κάποιες δικές μας επιδόσεις (σ.σ.: απλώς, αξιοποιώντας την καλύτερη ομάδα στην ιστορία των ελληνικών αγώνων) αλλά και άλλων όπως του Βαγγέλη Γκάλλο και του Παύλου Μοσχούτη (σ.σ.: σημαντικοί άνθρωποι και αθλητές), απλώς πρέπει να γράφουμε τα πράγματα με το όνομά τους – ακόμα και όταν κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς. Να εκτεθείς δεν υπάρχει περίπτωση, όταν ποντάρεις στο Λάμπρο και στον Παύλο, στα παιδιά του Κώστα και της Μαρίας Αθανασούλα (και όχι Αθανάσουλα!!!), και για χίλιους λόγους που έχουν να κάνουν με την ποιότητα αυτής της οικογένειας, που, χωρίς δεύτερη σκέψη, κατατάσσεις στο μονοσέλιδο «Άλλοι Έλληνες».

Επί της ουσίας, λοιπόν. Όσοι Έλληνες μέχρι την Πέμπτη το βράδυ έγραψαν τα ονόματα και την ιστορία τους στη Βίβλο του εθνικού μας αγώνα αξιοποιούσαν κυρίως συνθήκες (σ.σ.: τις λένε και εγκαταλείψεις και συμπτώσεις…) και ενίοτε κορυφαίο οπλισμό αλλά και την τέλεια γνώση των ειδικών ελληνικών συνθηκών, συμμετέχοντας για πολλά χρόνια και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, οπότε βέβαια και την πλήρη γνώση της μηχανής τους. Με δαύτους, με τον Λάμπρο και τον Νίκο, η super επίδοση προκύπτει αλλιώς. ΔΕ συμμετέχουν στο Πανελλήνιο, οδήγησαν για πρώτη φορά και για 30 χλμ. το Skoda το πρωί της Δευτέρας, και χθες, όπως και σήμερα, πάλεψαν στα ίσια με ημι-επαγγελματίες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παραγωγής. Ρίσκαραν ώστε να ζήσουν με το Skoda κάτι διαφορετικό, και έγραψαν ιστορία αναγκάζοντας Σουηδούς πιτσιρικάδες και έμπειρους σκουρόχρωμους να αναρωτιούνται σχετικά με το από πού προέκυψαν. Και πριν από δύο χρόνια με το Ν δεν πέρασαν απαρατήρητοι, και τον προηγούμενο χρόνο κέρδισαν ειδικές διαδρομές, αλλά καμία σχέση ένα Ν4, με ένα S2000, οπότε παλεύεις χωρίς υπερτροφοδότηση να αξιοποιήσεις ένα κάποιο ατού σε σχέση με το χαμηλότερο βάρος. «Γαμώτο, θα θέλει δουλειά αυτό, δε θα σου βγει» σχολιάζεις. Γυαλίζει το μάτι του. Μιλάει λίγο. «Το φαντάζομαι», «το έχω», «ζω μαζί του ακόμα και μέσα από τις φωτογραφίες», «με αυτό να πάμε», «με αυτό θα έχουμε να πούμε κάτι παραπάνω σε έναν αγώνα που εξελίσσεται έξω από την πόρτα μου». Μιλάει λίγο, δε ζητάει, δεν πιέζει, έχει όμως ένα σπάνιο τρόπο να σε βάζει να τρέχεις ώστε να πετύχεις αυτό που προτείνει, όχι γιατί έτσι θέλει σαν κακομαθημένος 30άρης, αλλά απλώς γιατί «αυτό, αυτό είναι σωστό». Το στενό του περιβάλλον έχει τον τρόπο του να οργανώσει αυτό το πρέπει, με τα γιατί και τα ίσως να εκμηδενίζονται, και στην πορεία ο επιμένων νικά. Βρέθηκε το Skoda, μπήκε στην πρίζα ακόμα και η Βιαμάρ, χάρη σε ακόμα έναν τζέντλεμαν όπως είναι ο Πάνος Πανόπουλος, και η συνέχεια γράφτηκε στις ειδικές διαδρομές, με κλειδί της προσπάθειας τον αρχιτέκτονα-μηχανικό Παύλο Αθανασούλα. Ποιο χάντικαπ σε σχέση με την αγωνιστική απραξία και τις πρωτόγνωρες προδιαγραφές του μικρού 5θυρου χατς, που αποδείχτηκε ιδιαίτερα καυτό; Ανταγωνιστικοί με το «καλημέρα», ακόμα και μακριά από το Λουτράκι, ταχείς στο πρώτο και στο δεύτερο πέρασμα, σοφοί και στα κακά, πάνω από τα όρια, στα γρήγορα και καθαρά. Επαγγελματική αντιμετώπιση από δύο νέους ανθρώπους χωρίς συμπλέγματα, που ξέρουν τι θέλουν και, κυρίως, αποδεικνύουν πως έχουν και τον τρόπο να το πάρουν. Ο ενθουσιασμός του Νίκου, του αρχισυντάκτη του περιοδικού BurnOut, και η εμπειρία του από ρυθμούς στο όριο από τη θητεία του δίπλα στον Λευτέρη Σωτήρχο μετρούν με ειδικό βάρος δίπλα στον Λάμπρο Αθανασούλα, που, εκτός από χέρια-πόδια και καρδιά (σ.σ.: το λένε και στομάχι), παραθέτει ήθος, αγωγή, μόρφωση και μυαλό, τα στοιχεία που δημιουργούν την όποια υπεραξία σε σχέση με την ποιότητα του ανθρώπου-αθλητή.

Για εμάς, και σε πρώτο πρόσωπο, καμία σημασία δεν έχει πλέον το αυριανό αποτέλεσμα, που άλλωστε, χωρίς ατυχία και με ψυχραιμία, θα προκύψει και θα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Σημασία έχει πως, όπως σχολιάζει πολύπειρος συνοδηγός, όλα γίνονται από τους Ελληνάρες, εδώ ή έξω από εδώ και σε κάθε επίπεδο.

Το ίδιο άλλωστε αποδεικνύει η κ. Ανίτα Πασαλή, η οποία συντονίζει με μαεστρία τα κομάντο της ώστε οι συμμετέχοντες και οι πολλοί επιτέλους θεατές να απολαμβάνουν έναν εξαιρετικό αγώνα, που ο Πινινφαρίνα Αντώνης Χατζημιχάλης έφτιαξε/αν από λευκό χαρτί, αλλά και ο Δήμαρχος του Λουτρακίου, έχοντας δίπλα του τον σωστό άνθρωπο, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, και ας μην έχει η πόλη την είσοδο που αρμόζει σε ένα παγκόσμιο γεγονός όπως είναι το Ράλλυ Ακρόπολις. (σ.σ.: να ντρέπεστε, κ. ΥΠΕΧΩΔΕ – ή όποιος άλλος ευθύνεται…).

Τι άλλο; Επιμένουμε! Το Ράλλυ πρέπει να ξεκινάει από το φυσικό του χώρο, και ας ξεπέρασε τον εαυτό του ο Θάνος Ηλιόπουλος ώστε να φωτογραφίσει τον Ισθμό αλλιώς. Από την Ακρόπολη για λόγους όχι βέβαια συναισθηματικούς, αλλά ουσίας, και πέρα από τα θέλω και τα πρέπει διάφορων Βρετανών, που δήθεν προωθούν το θεσμό, το Παγκόσμιο δηλαδή που αυτοί ευνούχισαν μήπως και γίνει τηλεοπτικό γεγονός. Δε γνωρίζουμε αν και πόσα ευρώ τους χρωστάει το κρατικό κανάλι που έχει χρήματα μόνο για Sakis και άλλες αηδίες, αλλά ξέρουμε πως ο αγώνας ΔΕΝ έχει τηλεοπτική κάλυψη, και αυτό πονάει, και βέβαια στοιχίζει, αφού είναι απίθανο να έχουμε ΡΑ στο WRC το 2010. Τι άλλο έχει ο αγώνας μας φέτος; Κορυφαία ραδιοφωνική κάλυψη από τον Sport FM (στο μπάκετ ο Δημήτρης Μπαλλής) και από τον τοπικό Ηλέκτρα (σ.σ.: στο κόκπιτ ο Στράτος Φωτεινέλης, που δε μασάει), ενώ εξαιρετική μετάδοση κάνει και ο Γιάννης Μάριος Παπαδόπουλος στο Σέντρα, χωρίς να υποτιμούμε την ανοικτή γραμμή με τον Galaxy! 

Θα μας λείψει ο αγώνας το 2010; Ας ολοκληρωθεί αύριο τελευταία ημέρα ιδανικά, και όσο ζεις ελπίζεις. Με λεπτομέρειες, και όχι με επαναστατικές διαπλοκές, μπορούμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί και στην επικοινωνία και σε ό,τι συνδέεται με αυτό το κεφάλαιο, που δύσκολα το διαβάζεις στον ελληνικό αγώνα, άλλοτε και τώρα.

Καλή συνέχεια αύριο._ «Στρατισίνο»