Το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις για όσους με 2WD ήταν μια ακόμα πιο δύσκολη άσκηση, αφού εκτός από το χάντικαπ στο traction είχαν να αντιμετωπίσουν και άλλα…
Ο «Στρατισίνο» στο άνοιγμα του δρόμου – και δεν απαιτείται η διαχείριση της εμπειρίας και το ξεφύλλισμα των αναμνήσεων ώστε να αντιληφθείς την ηρωική προσπάθεια των τελευταίων στο δρόμο, πριν από τον ουραγό…
Τεράστιος ο Στέφανος Αττάρτ, ο ουραγός-σταθερή αξία, οδήγησε το Toyota GR HiLux όπως μόνο αυτός μπορεί. Ό,τι ισχύει και για τους Ζήβα και Αμαξόπουλο, με τα RAV4 σε διέλευση μισή ώρα πριν από τον πρώτο.
Οι τελευταίες διελεύσεις, από τους ήρωες και του φετινού αγώνα, ήταν οι συμμετοχές με αυτοκίνητα με κίνηση σε δύο τροχούς, όπου ελληνικά πληρώματα έκαναν το «1-2-3» απαντώντας με τέχνη και υπομονή, ο καθένας με το στυλ του, σε προβλήματα και αντιξοότητες. Όπως ακριβώς και οι δύο κυπριακές συμμετοχές των «κουμπάρων», και απαιτείται αγωνιστικό θράσος και άγνοια κινδύνου για τη συμμετοχή στο ΡΑ με μικρό αυτοκίνητο και κίνηση σε έναν άξονα.
Ο βαθμός δυσκολίας, μάλιστα, αυξάνεται, αφού δεν ξέρουν να χάνουν, δε θέλουν να υστερούν, όντας πρωταθλητές. Αρσενικά με τσαγανό, όπως ο FWD σπεσιαλίστας στο χώμα Σάββας Λευκαδίτης, ο monsieur Gallo 208 και ο Γιάννης Πλάγος. Ο σημαιοφόρος του Safety First, με τα ιερά σύμβολα της ΕΛ.ΑΣ. Το Peugeot των Λευκαδίτη-Ακράτου στα pits φροντίζει ομάδα που συντονίζει ο αδελφός του οδηγού, Δημήτρης. Σε αυτό των Πλάγου-Κουζιώνη επιχειρεί ο Χρήστος Χρηστακίδης. Μορφή, παντός καιρού. Στην ομάδα τους γενικός αρχηγός είναι ο διεθνής Στέλιος Φάκαλης.
Κοινός παρονομαστής τα σήματα «4ΤΡΟΧΟΙ» και στα δύο «μπιζού», όπως τα «208» με πολιτική περιβολή που κοσμούν τους δρόμους. Τα σήματά μας και στην Grantex Fiesta του SV, που μοιράστηκαν οι Καλαμαράς-Λαμπράκης. Το σίγουρο εδώ είναι ότι ο Τεό δε χάνει το χαμόγελό του, μεταφέροντας ενέργεια και αισιοδοξία γύρω του, όπως τον δίδαξε ο πατέρας του. Ακριβώς ό,τι απολαμβάνει η οικογένειά του σε κάθε δραστηριότητα, ουσιαστικά μέλος της οποίας είναι και ο Δημήτρης Καττής. Ένας σημαντικός του χώρου, πραγματικός κύριος, που θα συναντήσουμε αύριο και μεθαύριο στην Ιτέα για το Φθινοπωρινό Ράλλυ και το ΙΡΑ. Τεχνικά, τυχεροί στου κ. Σπύρου Βασιλείου, με την προσθήκη του Σταμάτη Παντιέρα.
Στα πλήκτρα…
… ο Σάββας, ένας ex-Γίνε, ένας 4Τ, ένας gentleman που όταν προσεγγίζει την τέντα τους ο θρύλος Βαγγέλης Γκάλλο σηκώνεται να τον χαιρετήσει και να ακούσει με σεβασμό το χρήσιμο σχόλιό του. Η αγωνιστική συμπεριφορά του Σάββα, εντός και εκτός μπάκετ, ακριβώς όπως διδάχτηκε από τον τεράστιο, τον ιπτάμενο Δημήτρη Ψύλλο και από τον πατέρα του, κ. Νίκο Λευκαδίτη. Όλοι αριστούχοι της σχολής Toyota.
Σ.Λ.: «Η φετινή εκδοχή του αγώνα, όπως και οι προηγούμενες που συμμετείχαμε, επιβεβαιώνουν τον κανόνα ότι όσο καλά κι αν έχεις προετοιμαστεί, όσο κι αν έχεις δουλέψει όλα τα πιθανά σενάρια στο μυαλό σου, πάντα το απρόβλεπτο, που τις περισσότερες φορές είναι και άγνωστο, καραδοκεί για να ανατρέψει τα πάντα.
»Ο φετινός μας αγώνας, μετά την προετοιμασία του αυτοκινήτου, ξεκινά την εβδομάδα των Αναγνωρίσεων, όπου από πολύ νωρίς αντιλαμβανόμαστε τη σκληρότητα των ε.δ., όπως και πόσο δύσκολο θα είναι το σκέλος του Σαββάτου.
»Την Πέμπτη, στο Shakedown, επιλέγουμε ένα πέρασμα για να βεβαιωθούμε ότι όλα δουλεύουν σωστά, και ακολουθεί η τελετή εκκίνησης, που αρχικά αντιμετωπίσαμε με δυσπιστία, αλλά η θέρμη και η θετική ενέργεια από τον κόσμο μάς αποζημίωσε, δικαιώνοντας και την οργάνωση.
Την Παρασκευή…
»… ο κυρίως αγώνας ξεκινά και φτάνοντας στο Κουμαρίτσι, στην εκκίνηση της ε.δ. Άνω Παύλιανη, παγωμάρα μαθαίνοντας ότι ο Λάμπρος Αθανασούλας με τον Νίκο Ζακχαίο έχουν σοβαρή έξοδο. Ευτυχώς είναι καλά και, αφού ολοκληρώνουμε, φεύγουμε για τη Δάφνη, με το μυαλό να μην μπορεί να αποβάλει τις σκέψεις από τη δική μας πολύ πρόσφατη καταστροφική έξοδο.
»Η πρώτη μέρα για εμάς είναι αρκετά καλή, αφού κινούμαστε προσεκτικά όπου οι συνθήκες το επιβάλλουν, ενώ πιέζουμε όπου ο δρόμος είναι καλός. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν η σκόνη προπορευόμενων αυτοκινήτων με προβλήματα, και, μην μπορώντας να τους προσπεράσουμε, αναγκαζόμαστε να κόψουμε ρυθμό, ακόμα και να ακινητοποιηθούμε, αρκετές φορές. Με τον Βαγγέλη Ακράτο να αναλαμβάνει να διατηρήσει την ηρεμία, για να αποφύγουμε τα χειρότερα, αφού ο αγώνας είναι πολύ μεγάλος.
Το Σάββατο
»Στο πέρασμα από το Ρεγκίνι πληγώνουμε το εμπρός μέρος του “208”, χωρίς να αντιληφθούμε τι ακριβώς συνέβη. Με κατεύθυνση τη Θήβα, αρχίζουν στην απλή διαδρομή τα ανησυχητικά “γκαπ-γκουπ”, αφού έχει αρχίσει να κόβεται η μία βάση του κιβωτίου. Αποφασίζουμε να ελαττώσουμε ρυθμό για να προφυλάξουμε το αυτοκίνητο και να το επισκευάσουμε πριν από τους Αγίους Θεοδώρους, όπου έχουμε χρόνο.
»Δυστυχώς, στη Θήβα δεν έχουμε την εξέλιξη που επιθυμούμε, αφού προσπαθώντας να προφυλάξω το αυτοκίνητο από πιθανή εγκατάλειψη, καθυστερούμε σημαντικά στην έξοδο μιας αλλαγής πορείας. Καθυστερούμε, αλλά καταφέρνουμε και τερματίζουμε την ειδική. Επισκευάζουμε τη ζημιά πριν απ’ τους Αγίους Θεόδωρους χωρίς ποινή και κατάκοποι φτάνουμε στο Λουτράκι, στην ανασυγκρότηση. “Ζόρικο” το δεύτερο πέρασμα στους “Αγίους” και ακόμα πιο ζόρικο το ότι φτάσαμε στη Λαμία ξημερώματα Κυριακής, μετά από σχεδόν δεκαέξι ώρες!
»Την Κυριακή…
… έχοντας μόνο να χάσουμε αν παρασυρθούμε, κινούμαστε με ασφάλεια και καταφέρνουμε να τερματίσουμε πρώτοι από τα δικίνητα αυτοκίνητα!»
Σημ.: Ήταν το ενδέκατο ΡΑ του οδηγού και το έκτο του συνοδηγού του…
Βαγγέλη, ευχαριστώ…
«Ολοκληρώνοντας, να ευχαριστήσω τον συνοδηγό μου, που η συμβολή του στο αποτέλεσμα είναι καταλυτική, όλους όσους με υποστηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και τους χορηγούς μας. Gallo, LandMacon SA, Orlen Oil και Tunisale-ανταλλακτικά αυτοκινήτων.
»Να είμαστε γεροί και δυνατοί και να συναντηθούμε στο ίδιο περιβάλλον, στο ΡΑ-2025, τον Ιούνιο!_ Σ.Λ.