Αφιέρωμα – Παγκόσμιοι Πρωταθλητές Ράλλυ: #14 Richard Burns (+videos)

Περιπτώσεις όπως αυτή του Richard Burns (Ρίτσαρντ Μπερνς), έρχονται να μας υπενθυμίσουν ποια είναι τα σημαντικότερα και πλέον ανεκτίμητα θέματα στη ζωή. Από τους κορυφαίους Βρετανούς οδηγούς ράλλυ όλων των εποχών, ο Burns έφτασε στην απόλυτη κορυφή το 2001, όταν με συνοδηγό τον Robert Reid κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Οδηγών, οδηγώντας Subaru Impreza WRC.

Μόλις δύο χρόνια αργότερα, ενώ ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών του θεσμού και έχοντας ήδη κερδίσει πολλά χρήματα και δόξα -καθώς όπως και ο Colin McRae είχε δημιουργήσει και δικό του video game- διαγνώστηκε με αστροκύττωμα, σπάνια μορφή όγκου στον εγκέφαλο. Παρά την εξαιρετική φυσική του κατάσταση, που παρέτεινε την ασθένεια, “λύγισε” το 2005, σε ηλικία 34 ετών.

Who is who

Ο Richard Alexander Burns γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1971, στο Reading της Αγγλίας. Από μικρή ηλικία αγάπησε την αυτοκίνηση, όμως η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του, καθιστούσε την ενασχόληση με το μηχανοκίνητο αθλητισμό, δύσκολη. Αρχικά, εντάχθηκε στο “Under 17 Car Club”, εθελοντικό σωματείο που όπως προδίδει η ονομασία του, αποτεινόταν σε παιδιά ηλικίας κάτω των 17 ετών, τα οποία δε μπορούσαν ακόμη να οδηγήσουν αυτοκίνητο στο δρόμο. Εκεί, οι νεαροί οδηγοί αποκτούσαν σε ασφαλές περιβάλλον την εμπειρία της οδήγησης διαφορετικών αυτοκινήτων, περνώντας από διάφορα τεστ.

Το ταλέντο του Richard Burns φάνηκε, καθώς το 1984 αναδείχθηκε “Οδηγός της χρονιάς”. Λίγα χρόνια αργότερα, έπεισε τον πατέρα του να του επιτρέψει να γραφτεί στο Σωματείο Αυτοκίνησης του Reading. Εκεί, γνώρισε τον θιασώτη των ράλλυ David Williams, ο οποίος διέγνωσε το ταλέντο του και αποφάσισε να τον βοηθήσει. Χάρη στην αρωγή του Williams, ο Burns έκανε ντεμπούτο στα ράλλυ το 1988, με ένα εντελώς νορμάλ Talbot Sunbeam. Το 1990, ο “φύλακας άγγελος” του 19χρονου πλέον, Richard, αγόρασε ένα Peugeot 205, ώστε ο Burns να λάβει μέρος στο εθνικό 205 GTI Challenge. Θεσμό, τον οποίο κατέκτησε με ευκολία τόσο το 1990 όσο και το 1991, όταν και τερμάτισε μάλιστα στην 6η θέση της κατηγορίας Open.

Εκείνη τη χρονιά, ο Richard Burns γνωρίστηκε με τον Robert Reid, ο οποίος αποτέλεσε τον μόνιμο συνοδηγό του από εκείνο το χρονικό σημείο, μέχρι το τέλος της καριέρας του. Το 1992, ο David Williams εξασφάλισε για λογαριασμό του Burns ένα Subaru Legacy Gr. N, με το οποίο ο οδηγός κατέκτησε τον τίτλο της UK National. Το 1993, ο Burns πήρε προαγωγή για τη Subaru Μεγάλης Βρετανίας, συμμετέχοντας στο πρωτάθλημα με teammate τον Alister McRae, αδελφό του Colin, και αντιπάλους όπως ο Malcolm Wilson. Κανένα πρόβλημα για τον Richard, ο οποίος σε ηλικία 22 ετών έγινε ο νεότερος Πρωταθλητής Ράλλυ Μεγάλης Βρετανίας στην ιστορία.

Ήταν πια δεδομένο, πως ακόμη ένα μεγάλο ταλέντο είχε ξεπροβάλλει στα βρετανικά -και όχι μόνο- ράλλυ. Ήδη από τα τέλη του 1993, ο Richard Burns έκανε ντεμπούτο με την εργοστασιακή ομάδα της Subaru, για λογαριασμό της οποίας αγωνίστηκε τα επόμενα δύο χρόνια σε επιλεγμένους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος και του Πρωταθλήματος Ασίας-Ειρηνικού. Έχοντας ως καλύτερο αποτέλεσμα την 3η θέση στο Ράλλυ RAC το 1995 (πίσω από τους teammates Colin McRae, Carlos Sainz), οι Burns-Reid μετακόμισαν στη Mitsubishi. Το 1996, τους βρήκε ξανά με επιλεκτικούς αγώνες σε WRC και Πρωτάθλημα Ασίας-Ειρηνικού. Η νίκη στο Ράλλυ Νέας Ζηλανδίας που προσμετρούσε μόνο στο APRC με Mitsubishi Lancer EVO III, εμπρός από τους σαφώς πιο έμπειρους εργοστασιακούς της Subaru, Kenneth Eriksson και Pierro Liatti, απέδειξε πως η Mitsubishi χτύπησε φλέβα χρυσού.

Έτσι, το 1997 οι Richard Burns-Robert Reid βρέθηκαν στην εργοστασιακή ομάδα, πλαισιώνοντας τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές, Tommi Makinen-Seppo Harjanne. Ο Βurns επέδειξε ταχύτητα και σταθερότητα, με αποκορύφωμα τη 2η θέση στο Ράλλυ Σαφάρι, οδηγώντας Mitsubishi Carisma GT, όπως είχε αποφασίσει να ονομάσει τότε το αυτοκίνητο η ιαπωνική ομάδα. Το 1998, συνέβαλλε αποφασιστικά στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος Κατασκευαστών για τη Mitsubishi, ενώ στο Ράλλυ RAC, πήρε την πρώτη του νίκη στο WRC.

Ο Richard Burns σε κλασικό Onboard από το Ράλλυ Σουηδίας

Την επόμενη χρονιά και με τον Colin McRae να αποχωρεί από τη Subaru για την Ford, ο Burns επέστρεψε στους “μπλε”, ως teammate του Juha Kankkunen. Οι  νίκες σε Ακρόπολις, Αυστραλία και RAC, επιβεβαίωσαν πως οι Burns-Reid ήταν πια πρωταγωνιστές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, ολοκληρώνοντας την καλύτερη σεζόν τους, στη 2η θέση της βαθμολογίας. Το 2000, η Subaru τους παρείχε μια αναβαθμισμένη έκδοση του δίπορτου Impreza WRC και ειδικά στην αρχή της σεζόν, οι Βρετανοί έδειχναν έτοιμοι για τον πρώτο τους τίτλο. Παρά τις 4 νίκες (Σαφάρι, Πορτογαλία, Αργεντινή, RAC), τελικά ο τίτλος κατέληξε στους Gronholm-Rautiainen, με τους Burns-Reid να ετοιμάζονται, παρά την απογοήτευση, για το 2001.

Ένα εντυπωσιακό onboard από το Ράλλυ Αργεντινής

Μια σεζόν, που έμεινε στην ιστορία για το αγωνιώδες φινάλε της. Απέναντι στον χειμαρρώδη οδηγικά McRae, τον κυριαρχικό Makinen και τον πολύπειρο Sainz, ο Burns είχε να αντιτάξει μια απαράμιλλη ισορροπία ταχύτητας και σταθερότητας. Παρά το γεγονός ότι είχε κατακτήσει μόλις μία νίκη (Νέα Ζηλανδία), έφτασε στο Ράλλυ RAC έχοντας την 3η θέση στη βαθμολογία και διεκδικώντας τον τίτλο, μαζί με τους προαναφερθέντες. Μετά από 4 ειδικές διαδρομές, οι McRae και Makinen βρίσκονταν εκτός αγώνα, οπότε ο Burns έπρεπε να κρατήσει πίσω του τον Sainz. Οδηγώντας σε μερικές περιπτώσεις “πιο αργά και από τη γιαγιά μου”, όπως δήλωσε στον τερματισμό, ο Βρετανός τερμάτισε 3ος κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, στις 25 Νοεμβρίου 2001. Μια ημερομηνία, που θα σφράγιζε την ύπαρξή του σε αυτόν τον κόσμο, για πάντα…

Onboard από το Ράλλυ Φινλανδίας

Με τον τίτλο ανά χείρας, το 2002 ο Burns πήρε επεισοδιακά μεταγραφή για την Peugeot, αφού η Subaru υποστήριζε πως υπήρχε συμβόλαιο και για την επόμενη χρονιά. Τελικά, ο Βρετανός μετέβη στη γαλλική ομάδα, όπου στην πρώτη του χρονιά, αν και ανέβηκε 5 φορές στο βάθρο, δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί τον Marcus Gronholm. Το 2003 και με το 206 WRC να βάφεται κόκκινο λόγω Marlboro, οι Burns-Reid επέστρεψαν σε συνταγή 2001. Έχοντας 7 τερματισμούς στο βάθρο, έφτασαν να διεκδικούν τον τίτλο ξανά στην Ουαλία, στον τελευταίο αγώνα μιας χρονιάς, που για μεγάλο χρονικό διάστημα, βρίσκονταν στην κορυφή της βαθμολογίας. Ωστόσο, καθώς για δύο χρόνια δεν είχαν κατακτήσει καμία νίκη, είχαν ήδη κλείσει την επιστροφή στη Subaru, ενόψει 2004, η οποία δεν έγινε ποτέ.

Onboard από το ασφάλτινο Ράλλυ Γερμανίας

Στις δοκιμές του Ράλλυ Ουαλίας 2003 λοιπόν, και ενώ οδηγούσε στην εθνική οδό έχοντας δίπλα του τον Markko Martin -τότε εργοστασιακός οδηγός της Ford-, ο Richard Burns έχασε τις αισθήσεις του. Ο Εσθονός κατάφερε να σταματήσει το αυτοκίνητο με ασφάλεια και ο Βρετανός οδηγήθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Η διάγνωση ήταν “αστροκύττωμα”, μια μορφή όγκου στον εγκέφαλο, γεγονός που σήμαινε πως ο Richard Burns έπρεπε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και προφανώς, δε μπορούσε να λάβει μέρος στον αγώνα.

Αφιέρωμα στον Richard Burns, από το WRC

Αν και το προσδόκιμο ζωής της ασθένειας ήταν μικρό, εντούτοις η εξαιρετική φυσική κατάσταση και ο χαρακτήρας του δημοφιλούς “Burnsie”, βοήθησαν ώστε να ξεπεράσει τα χρονικά όρια. Ο Richard Burns, έφυγε από τη ζωή στις 25 Νοεμβρίου 2005, ακριβώς 4 χρόνια μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, βυθίζοντας στη θλίψη τον κόσμο των ράλλυ…

Νοσταλγικό tribute στον Richard Burns

Info

Richard Burns

Ημ. Γέννησης: 17/1/1971

Ημ. Θανάτου: 25/11/2005

Εθνικότητα: Άγγλος

Συμμετοχές στο WRC: 104

Νίκες: 10

Τερματισμοί στο βάθρο: 34

Ταχύτεροι χρόνοι σε ε.δ.: 277

Βαθμοί: 351

Παγκόσμια Πρωταθλήματα: 1 (2001)

Αυτοκίνητο: Subaru Impreza WRC

Συνοδηγός: Robert Reid

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡΧΕΙΟ 4Τ, Subaru

Για να διαβάσετε τα αφιερώματα στους Bjorn Waldegard, Walter Rohrl, Ari Vatanen, Hannu Mikkola, Stog Blomqvist, Timo Salonen, Juha Kankkunen, Miki Biasion, Carlos Sainz, Didier Auriol, Colin McRae, Tommi Makinen, Marcus Gronholm μπορείτε να πατήσετε εδώ

Ανασκόπηση του Ράλλυ Μ. Βρετανίας 2001, όπου ο Burns κατέκτησε τον τίτλο