Με σεβασμό στους ανθρώπους, που στο Motorsport κάνουν τη διαφορά, το αυτοκίνητο, η «μηχανή» όπως συχνά αναφέρουμε, είναι το σημαντικό στοιχείο στη διαδρομή του Ράλλυ Ακρόπολις. Σημείο αναφοράς η αξιοπιστία…
Τυχεροί, οδηγήσαμε εξαιρετικά αυτοκίνητα στο ΡΑ, ενώ από τις μηχανές-πρωταγωνιστές, χάρη στη δυναμική του περιοδικού, δοκιμάσαμε τα καλύτερα κάτω από ιδανικές συνθήκες. Γεγονός είναι πως η εμπιστοσύνη των ανθρώπων που μας τα διέθεσαν ξεπερνούσε την ουσία της δοκιμής, και ήταν επιλογή μας ο ρυθμός της φωτογράφισης αντί του οποιουδήποτε ρίσκου, που θα έκλεινε την πόρτα σε μια αντίστοιχη διαδικασία…
Καταγράφουμε αυτοκίνητα-μηχανήματα ως προσωπική επιλογή, συνδεδεμένη με πλήρωμα και μηχανικούς. Οι αφανείς ήρωες σε ένα πραγματικά ομαδικό παιχνίδι.
Από το 240 RS
Ήταν το 1983 η προγραμματισμένη για το περιοδικό δοκιμή του RS πρώτης γενιάς, και μάλιστα δίπλα στον Γιώργο Μοσχού. Κατ’ αρχάς στα δεξιά του (μαγεία), και στη συνέχεια στο τιμόνι, με τον τεράστιο στη θέση του συνοδηγού, να κατευθύνει με αρχοντιά, χωρίς ίχνος δασκαλίστικης διάθεσης. Τότε όποιος τολμούσε να προφητέψει τη συνέχεια θα αντιμετωπιζόταν με απορία, με την πρόβλεψη για τρία Ακρόπολις και Χαλκιδικής και τη συμμετοχή σε τέσσερα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, όνειρο από το οποίο δε θέλεις ποτέ να ξυπνήσεις.
Το Nissan 240 RS γκρουπ Β ήταν η εξέλιξη του Violet GT, απλώς η 2λιτρη Silvia γκρουπ IV, αλλά είναι γεγονός πως προσαρμόστηκε καθυστερημένα στο αγωνιστικό τερέν, όταν ήταν ήδη στους αγώνες ατού η τετρακίνηση. Με πλεονέκτημα την αξιοπιστία του και προστιθέμενη αξία από τους τεχνικούς της ομάδας Θεοχαράκη, που συντόνιζε ο Νίκος Κελεσάκος, το αυτοκίνητο με τον 4κύλινδρο 2.4 τοποθετημένο μπροστά και κίνηση πίσω, έλαμψε και έγραψε ιστορία στα μαγικά χέρια του Γιώργου Μοσχού. Ένας μαέστρο στο πηδάλιο ενός πολυεργαλείου που το οδηγούσε με εξαιρετική διάθεση, αξιοποιώντας τη ροπή του κινητήρα, το λογικό βάρος, το μακρύ μεταξόνιο και την άνεση που τον χαρακτήριζε οδηγώντας. Το μέγεθός του αποτελούσε πλεονέκτημα που προσέθετε σταθερότητα στις γρήγορες ειδικές διαδρομές, ενώ ήταν ευέλικτο και στις κλειστές, όπου ήθελε υπομονή ώστε να μην καθυστερείς από το πολύ σπινάρισμα των πίσω τροχών. Γεγονός πως κάθε χρόνο από το 1983 μέχρι το 1986 ήταν καλύτερο, αλλά δεν μπορείς να γράφεις για στάδια εξέλιξης όταν ο συναγωνισμός κατασκεύαζε πρωτότυπα 4×4. Σημαντικό στοιχείο η αποτελεσματική δουλειά των μηχανικών μας στο σέρβις κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Το 240 RS ήταν ικανό και στην άσφαλτο, ακόμα και με χωμάτινες προδιαγραφές. Σύνολο-πολεμική μηχανή με στοιχεία παλιάς κοπής, και μπορούσες να διακριθείς ακόμα και όταν υστερούσε στη λεπτομέρεια. Στο δεξί μπάκετ ο Αλέξης Κωνσταντακάτος, ο Δημήτρης Βαζάκας, ο Κώστας Φερτάκης, η Τώνια Παυλή, ο Ευθύμης Σάσσαλος, ο Τίμος Τζάννες, ίσως και άλλοι.
Italian job
Η Lancia Delta. Από τη 4WD σε «Ν», όπως του Άλεξ Φιόριο, και η εξαιρετική, με προετοιμασία Conrero του αείμνηστου Παύλου Μοσχούτη, που τη μοιράστηκε με τον «Σίλεφ». Αντίστοιχα, η γκρουπ Α, όπως του «Τζίγγερ» το ’87, μέχρι την αγωνιστική Deltona με το διακριτικό «HF». Ενδιάμεσα οι φουσκωμένες Integrale με 8βάλβιδο και 16βάλβιδο κινητήρα, και ποιος να συγκριθεί μαζί τους μέχρι και το 1992, όταν οι HF έκαναν το «1-2» στο ΡΑ με Οριόλ και Κάνκουνεν.
Η 4WD, που εξελίχθηκε από την Abarth, ήταν και καθρέφτης του νέου κανονισμού, για το πώς ένα συμβατικό αυτοκίνητο μπορεί να εξελιχθεί σε επιτυχημένο αγωνιστικό. Με υπομονή, γνώση και δυνατότητες βελτίωσης ανά πάσα στιγμή. Αυτοκίνητο απλό στη δημιουργία και στην εξέλιξή του, ιδιαίτερα φιλικό στον χρήστη.
Η ιστορία γράφτηκε με το «καλημέρα» στο Μόντε του 1987. Η Delta, που αποδείχθηκε και αξιόπιστη, με τους Ιταλούς να διδάσκουν και στρατηγική, έλαμψε χάρη και στα πληρώματα στα μπάκετ με τα ονόματά τους γραμμένα στην πλάτη του καθίσματος. Όπως και στα αυτοκίνητα των «Τζίγγερ»-Στεφανή, που έκαναν το Νταμπλ το 1987 και στη συνέχεια προσέθεσαν στο παλμαρέ τους άλλους πέντε τίτλους μέχρι και το 1992. Πλεονέκτημα η ομάδα τους, η Genesis, που συντόνιζε ο Νίκος Πάνου. Οδηγώντας την αγωνιστική Delta, ήταν σημαντικό να μπεις στο πετσί της, να γίνεις ένα σώμα μαζί της και να την εμπιστευθείς, ώστε να την αξιοποιήσεις. Κατασκευή-παιχνίδι στα χέρια του «Τζίγγερ», που αξιοποιούσε το αριστερό του πόδι στο φρένο, ώστε να είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Η Delta με εξαιρετική αξιοποίηση της τετρακίνησης, κολάκευε το χρονόμετρο αν αξιοποιούσες το μυαλό σου, αποφεύγοντας τις υπερβολές, με τον κινητήρα να λειτουργεί από τις χαμηλές στροφές. Με την Deltona της Genesis οι Βωβός-Στεφανής κέρδισαν το εκτός WRC ΡΑ το 1995.
Περί φτερούγας
Δεν μπορεί να λείπει το αγωνιστικό σεντάν από την αναφορά μας. Αν την ιστορία στην κατηγορία Ν, αλλά και σε επίπεδο τίτλων στο WRC, την έγραψε η Mitsubishi, είναι η «φτερούγα» της Subaru που κράτησε όρθιο τον κόσμο στο βουνό, με τους Κόλιν ΜακΡέι και Άρη Βωβό.
Το Impreza GT ήταν εξαιρετική βάση σε κάθε μέτρηση, και για τη συνέχεια, για την αγωνιστική του εξέλιξη, φρόντισε η Prodrive. Τότε, ο Λάπγουορθ έπεισε τους Ιάπωνες και συμπεριλήφθηκαν λεπτομέρειες στο δελτίο αναγνώρισης του Impreza, ώστε να τους λυθούν τα χέρια. Εξαιρετικό από την πρώτη ήμερα εμπλοκής του, με τον φλατ κινητήρα να αποδίδει από χαμηλά και να υποστηρίζει το χαμηλό κέντρο βάρους, ενός αυτοκινήτου που ΜακΡέι, Σάινθ, Βωβός και άλλοι το φορούσαν όπως τα γάντια τους. Σε προκαλούσε να πιέσεις και είχες την αίσθηση ότι θα σωθείς και στην αστοχία. Πλαίσιο που σου επέτρεπε να αξιοποιείς εύκολα τις ρυθμίσεις στην ανάρτηση, όπως και στα διαφορικά. Κορυφαία εκδοχή το δίθυρο, το B22, που οδήγησαν ΜακΡέι, Μπερνς, Λιάτι, Κάνκουνεν, Κένετ Έρικσον, Βωβός, Παπαδημητρίου κ.ά., όπως και το αντίστοιχο της κατηγορίας Ν.
Εργαλείο που έλαμψε στην Ελλάδα στα χέρια των Θοδωρή Πεταλίδη και Δημήτρη Βαζάκα, με τους Γιάννη Σαμαρτζή και Τώνια Παυλή-Σάκη Μπέλλα, αντίστοιχα. Το Impreza ήταν αυτοκίνητο φίλος και του θεατή που διέκρινε ότι το θέαμα συνδυαζόταν με υψηλές ταχύτητες σε κάθε τερέν. Το Impreza που στρίμωξε όλα τα Ford, εξέθεσε τις Toyota Celica σε αντίστοιχη εποχή, ενώ είχε αντίπαλο μόνο τα ΕVΟ με τον Τόμι Μάκινεν. Καταγράφουμε την επίδοση των Άρη Βωβού-Γιάννη Αλβανού στο ΡΑ του 1997, που ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικοί σε σχέση με ξένους επαγγελματίες. Ο Άρης Βωβός, για πολλά χρόνια το σημείο αναφοράς, ο πόλος έλξης για τον Έλληνα θεατή, προσφέροντας θέαμα και ακούγοντας «ΕΛ-ΕΜ» σε καταιγιστικό ρυθμό, υπεράνω βαθμών.
My Toyota is fantastic
Κρατάει χρόνια η επιτυχημένη παρουσία της Toyota στο ΡΑ, κυρίως σε επίπεδο ελληνικής κατάταξης, με αρχηγό τον Γιάννη Ψύχα και σωματοφύλακες σημαντικούς, όπως τους τεράστιους Βαγγέλη Γκάλλο, Μανώλη -Ρον- Χαλιββελάκη και Μανώλη Παναγιωτόπουλο. Ντ’ Αρτανιάν ο αείμνηστος Ανδρέας Παπατριανταφύλλου σε διαφορετικούς ρόλους.
Τα νεότερα χρόνια, με συντονιστή τον Κώστα Πρεζεράκο, καθιερώθηκαν τα Starlet και τα Yaris, ενώ η Celica επικράτησε στη Γενική με τον Σάινθ, και πέρασαν αρκετά χρόνια ώστε να έρθει και να καθιερωθεί η Corolla. Ήταν ο πρέσβης της Toyota στο Motorsport, όπως σήμερα είναι το Yaris, και είναι μαγικός ο τρόπος που ο Ιάπωνας κατασκευαστής συνδέει τις ειδικές διαδρομές με τα show room σε όλο τον πλανήτη. Όλη τους η φιλοσοφία σήμερα στη σειρά GR, και καταφέρνουν με απλό, αξιόπιστο και έντιμο τρόπο να εξασφαλίζουν νίκες και τίτλους στο WRC, να στηρίζουν έντιμα τον συνεργάτη τους, όπως θεωρούν τον καθημερινό οδηγό, ενώ προσφέρουν και όνειρο στον απαιτητικό· το Yaris GR για την ειδική διαδρομή και την GT86-GR για την Τέλεια.
Γεγονός είναι ότι η Corolla ανέβασε στο ρετιρέ και των ελληνικών αγώνων την Toyota, με τον Άγγελο Ζήβα να οδηγεί το 1998 την Griffon WRC αμέσως από το πρώτο μέτρο, διδάσκοντας και αγωνιστικό ήθος, με τον Στέλιο Φάκαλη δίπλα του. Η συνέχεια από τον Άρη Βωβό, με Γιάννη Αλβανό και «ΕΛ-ΕΜ». Πάντα ταχείς, αλλά ήταν σαφές πως το κοντό μεταξόνιο και ένας κινητήρας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά δεν ήταν το απόλυτο ταίρι για τον πληθωρικό οδηγό. Ό,τι χαρακτήριζε τον Ζήβα με την προσθιοκίνητη εκδοχή, αυτοκίνητο που χάρη στον Μαλιώρα οδήγησε γρήγορα και ο Τροφώνιος. Δίπλα τους οι κύριοι Μιχάλης Πατρικούσης και Γιάννης Χαιρόπουλος. Το τέλειο σύνολο χαρακτηρίζει σήμερα τον Δημήτρη Αμαξόπουλο, με την κ. Χαρά Μωραΐτη στην ΚΕ30.
Ford
Να είμαστε ακριβείς και ρεαλιστές και, όταν αναφερόμαστε σε ράλλυ, ελληνικά ή ξένα, το μυαλό του 60άρη ταξιδεύει στο Ford Escort. Μαγικό. Ήταν ο Κλαρκ στο Τατόι, σε φιλμάκι στα Επίκαιρα της εποχής το 1969, ο λόγος για να πας νωρίτερα στον κινηματογράφο. Ήρθε ο Βάλντεγκαρντ και ο μαθητής του ο «Ιαβέρης» να το τοποθετήσουν στην καρδιά του λάτρη, και εκεί έμεινε. Λεπτομέρειες οι προδιαγραφές, σημαντικό το πλήρωμα και, χωρίς να υποτιμούμε την καταιγίδα Focus, πάλι Escort αναζητούσαμε στις ειδικές διαδρομές.
Αντιλαμβάνεστε τον ενθουσιασμό όταν αντικατέστησε το Sierra το 1993, και εκτοξεύθηκαν οι προσδοκίες όταν ο Λεωνίδας Κύρκος το καθιέρωσε στους ελληνικούς αγώνες με το περίφημο 4/4 το 1994. Δίπλα του ο Γιάννης Σταυρόπουλος, και ήταν σημαντικός ο ρόλος του, ώστε να συντονιστεί η προσπάθεια με τον κ. Θάνο Κοντό της Valvoline και να αποκτηθεί το ex-Κάνκουνεν αυτοκίνητο με το σειριακό 6άρι κιβώτιο που κοσμεί την Kirkos Racing. Μηχάνημα του εργοστασίου που σφράγισε τη βαθιά φιλία που συνδέει το ελληνικό πλήρωμα με τον Μάλκολμ Ουίλσον.
Το αγωνιστικό Escort, εποχής γκρουπ Α και WRC, που στην άσφαλτο οδηγήθηκε στο όριο και από τους Γιώργο, Καϊτατζή και Κάπελα. Το Escort με το χαρακτηριστικό Cosworth RS, με εξελιγμένη την τεχνολογία του Sierra και, στις σωστές διαστάσεις, άνοιξε το δρόμο και στα Focus, που οδήγησαν παγκόσμιοι – πολυνίκης και εδώ ο Κόλιν ΜακΡέι. Από τους Έλληνες, οδήγησαν Focus οι Άρης Βωβός και Γιάννης Παπαδημητρίου, σε ιδιαίτερα εξελιγμένες εκδοχές.
Σήμερα, στο ΙΡΑ, βλέπεις το Escort ΜΚ2 γκρουπ IV που έχει εξελίξει ο Δημήτρης Γιαλούρης στα χέρια του καλλιτέχνη Παναγιώτη Παραδείση και οπισθοχωρείς με σεβασμό, συνολικά στο συνδυασμό.
Πλουραλισμός
Η εξέλιξη των ειδών, και σήμερα, στο Ενιαίο R2 με Fabia, μπαίνει σφήνα αρχικά το Hyundai i20 Ν R2, ενώ έπεται συνέχεια. Το i20 N με φανατικούς σε κάθε εκδοχή, και την αγωνιστική του, με όλες τις εξελίξεις, θα τη μοιραστούν στο ΡΑ για τρίτη χρονιά σερί οι Λάμπρος Αθανασούλας-Nικόλας Ζακχαίος! Σπεσιαλιτέ του πληρώματος η διάρκεια, η συνέπεια, η σοβαρή παρουσία, αποτέλεσμα ταλέντου, εμπειρίας και αγωγής. Ό,τι έδεσε με τα αντίστοιχα στοιχεία που θα βρεις στη διοίκηση και στα στελέχη της Hyundai Hellas, που έχει την ευθύνη της συμμετοχής. Σε μια δύσκολη εποχή, και είναι για σεμινάριο η διαχείριση της συμμετοχής που δε βασίζεται στο αποτέλεσμα, αλλά στις δυνατές σχέσεις και σε βάθος, από τους πρωταθλητές των υπερβάσεων σε ένα τρελό Ράλλυ, «Ελευσίνα Out, Κάτω Κηφισιά In». Το αυτοκίνητο, η εξέλιξη της καλής βάσης, όπως είναι η έκδοση παραγωγής, μοναδική πλέον, ως είδος υπό απαγόρευση, συνδεδεμένο και με τη φιλοσοφία του WRC1, που έχει ποτίσει το DNA του Κορεάτη δημιουργού. Αξιόπιστο σύνολο, εξελιγμένο για τον επαγγελματία που θα το μελετήσει για να προσαρμοστεί.
Στην περίπτωση της ελληνικής συμμετοχής είναι εντυπωσιακό το πώς και πόσο γρήγορα προσαρμόζεται το πλήρωμα, παρά την παρουσία του μόνο στο ΡΑ. Υπενθυμίζουμε ότι Αθανασούλας-Zακχαίος έχουν οδηγήσει τα πάντα, όπως και φτερούγες. Υπενθυμίζουμε, έχουν κερδίσει ΡΑ το 2009 με Fabia S2000, ενώ αξιοποίησαν με απόδειξη το Fiesta WRC πρώτης γενιάς, όπως και όλα τα διαθέσιμα R5, με αποτελέσματα που λάμπουν και στο RA-ERC.