Ο Πρωταθλητής, τόσο του WRC, όσο και του Rallycross, επιστρέφει στη χώρα μας για το Gymkhana Grid και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του.
Παλιός γνώριμος, αγαπημένος των Ελλήνων θεατών του Ράλλυ Ακρόπολις, ο Petter Solberg είναι μία σπουδαία προσωπικότητα των αγώνων. Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο WRC το 2003, όντας και ο τελευταίος και ο μοναδικός οδηγός που κατάφερε να κατακτήσει τίτλο απέναντι στον Sebastien Loeb, ενώ μεταπήδησε πριν τρία χρόνια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rallycross για να προσθέσει ακόμα δύο τίτλους στο πλούσιο παλμαρέ του. Ο Νορβηγός, είναι ένας οδηγός παθιασμένος για τους αγώνες και δεν το έχει κρύψει ποτέ. Όταν η Subaru αποσύρθηκε από το WRC, έχτισε τη δική του ομάδα για να μπορέσει να παραμείνει στο θεσμό και μάλιστα για τρία ολόκληρα χρόνια, κερδίζοντας κάτι παραπάνω από την εκτίμηση των φίλων του σπορ. Την ίδια φιλοσοφία ακολούθησε και αργότερα στο Rallycross, όπου και με τη δική του ομάδα πλαισιωμένος από ανθρώπους με πάθος αντίστοιχο με το δικό του, κατάφερε και πάλι να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Φέτος, δεν κατάφερε να κάνει το “τρία στα τρία”, αλλά και πάλι ήταν ο άνθρωπος που διεκδίκησε τον τίτλο μέχρι τέλους.
Μετά την αποχώρηση του από το WRC στο τέλος του 2012, δεν είχε τη δυνατότητα να επιστρέψει στη χώρα μας. Όμως, με αφορμή την παρουσία του στον τελικό Gymkhana Grid , ο Petter είχε τη δυνατότητα να βρεθεί και πάλι στη χώρα μας και να συναντήσει (όπως ο ίδιος μας είπε) παλιούς καλούς φίλους. Η Ελλάδα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον “Hollywood” όπως τον αποκαλούσαν την περίοδο που αγωνιζόταν στο WRC, αφού εδώ κέρδισε την πρώτη του ε.δ. Στο WRC, ενώ ανέβηκε και για πρώτη φορά στο πόντιουμ. Φυσικά, με δεδομένη την παρουσία του εδώ, δεν χάσαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του, όπου άνετος όπως πάντα, δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα να απαντήσει με άνεση σε ότι ερώτημα του θέσαμε.
Πως προέκυψε η συμμετοχή στο Gymkhana Grid;
“Ήθελα και πέρσι να λάβω μέρος, αλλά δεν κατάφερα λόγω των υποχρεώσεων μου. Σίγουρα, είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ, αφού έχω έρθει αρκετές φορές στο παρελθόν, και μάλιστα όχι στο πλαίσιο ενός αγώνα, αλλά για διασκέδαση.”
Πόσο διαφορετικό είναι το στυλ οδήγησης σε αυτό το είδος αγώνων;
“Είναι πολύ διαφορετικό. Εγώ είχα καιρό να οδηγήσω την Citroen Xsara, και χαίρομαι που δουλεύει μια χαρά! Είναι δύσκολο, αφού πρέπει να ακολουθήσεις μία συγκεκριμένη διαδρομή ανάμεσα από τα εμπόδια, και δεν σας κρύβω ότι μου λείπει ο συνοδηγός μου. Θα ήθελα κάποιον να μου λέει το δρόμο! Σίγουρα, αυτή η μορφή αγώνων έχεις τις ιδιαιτερότητες της και απαιτεί τεχνική. Είναι μία ευκαιρία για καλή προπόνηση και παράλληλα να διασκεδάσουμε. Το πρωί μπερδεύτηκα αρκετά μέσα στα εμπόδια, αλλά όσο περνούσε η ώρα ήταν καλύτερα.”
Τι χρειάζεται να προσέξεις και κατά πόσο προετοιμάστηκες για τον αγώνα;
Αυτό που θέλει λίγο προσοχή, είναι όταν μεταφέρεσαι από τη δεξιά μεριά της πίστας στην αριστερή και αντίστροφο, γιατί απαιτεί διαφορετικό τρόπο σκέψης. Εγώ από την πλευρά μου δεν έχω κάνει κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία. Πήρα το αυτοκίνητο από το μουσείο μου και ήρθα. Ήδη έχω καταφέρει να καταστρέψω τα περισσότερα από τα ελαστικά μου, και ίσως να πρέπει να ρωτήσω τον Κen αν θέλει να μου δανείσει μερικά! Αυτό που θέλω είναι να το απολαύσω, όπως κάθε φορά που βρίσκομαι πίσω από το τιμόνι ενός αγωνιστικού.”
Θεωρείς ότι διαθέτεις κάποιο στοιχείο που σε κάνει να υπερτερείς έναντι του ανταγωνισμού;
“Πιστεύω ότι υπάρχουν επαγγελματίες οδηγοί σε αυτή τη μορφή αγώνων που είναι καλύτεροι από εμένα. Εγώ πρέπει να προσαρμοστώ, και μάλιστα άμεσα. Πρέπει να μη φοβάμαι να κάνω λάθος και να πιέσω. Θα δούμε!”
Πόσο διαφορετική είναι η Xsara που θα οδηγήσεις, σε σχέση με αυτή που οδηγούσες στο WRC το 2009;
“Δεν έχει καμία διαφορά με το rallycar που οδηγούσα τότε. Απλά, έχουμε απελευθερώσει το στόμιο του τούρμπο με αποτέλεσμα η ισχύς να αυξηθεί περίπου κατά 70 ίππους. Είναι το ίδιο αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσα το 2009 και δεν έκανα κάποια αλλαγή για να ταιριάζει σε αυτή τη συγκεκριμένη μορφή αγώνων.”
Η συγκεκριμένη μορφή αγώνων, παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους οδηγούς. Πως το εξηγείς αυτό;
“Θεωρώ σημαντικό ότι είναι μία φθηνή μορφή αγώνων, αφού ακόμα και τα ελαστικά έχουν χαμηκό κόστος. Είναι ευχάριστο, απλό και έχει μόνο δύο κατηγορίες. Φυσικά, απαιτεί ικανότητες και δεν παύει να είναι μία καλή προπόνηση.”
Όπου και αν αγωνίζεσαι είσαι ανταγωνιστικός. Αυτό το Σαββατοκύριακο τι θα μετρήσει περισσότερο; Ο βαθμός ανταγωνιστικότητας ή η διασκέδαση;
“Μόνο με τη γυναίκα μου δεν είμαι ανταγωνιστικός, γιατί πάντα χάνω! Για μένα έχει καθαρά διασκεδαστικό χαρακτήρα. Οδηγώ με αυτή τη λογική και το βλέπω σαν μία ευκαιρία για καλή προπόνηση. Η ζωή είναι μικρή και πρέπει να διασκεδάζεις.”
Έχεις το ίδιο άγχος όταν μπαίνεις σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο;
“Πάντα αγχώνομαι! Κάθε φορά, αυτό ποτέ δεν σταματάει. Σήμερα, στους αγώνες του Rallycross, ακόμα περισσότερο. Στα Ράλλυ, αν κάνεις ένα λάθος έχεις αρκετά χιλιόμετρα μπροστά σου σε μία ειδική για να τα διορθώσεις. Στο Rallycross έχεις πίσω σου τόσους τρελούς που δεν πρόκειται να το συγχωρέσουν. Και στην τελική αν δεν άγχος, δεν έχεις και πάθος για αυτό που κάνεις.”
Πως θα χαρακτήριζες τη φετινή χρονιά στο Π.Π.Rallycross;
“Θα έλεγα καλή! Ήμουν αρκετά άτυχος στην Ισπανία, ενώ στη Λετονία δέχθηκα μία μαύρη σημαία που πιστεύω ότι ήταν άδικη και χάθηκαν όλα. Είναι κρίμα, γιατί ήμασταν κοντά στον Esktrom στη βαθμολογία και θα μπορούσαμε να είχαμε μία καταπληκτική μάχη στο τέλος της χρονιάς.”
Για τις φήμες που σε ήθελαν να έχεις επαφές με την Toyota, τι έχεις να πεις;
“Η αλήθεια είναι ότι μιλήσαμε με τον Tommi. Όμως έχουμε χτίσει μία φινλανδική ομάδα, έχουν νέους σε ηλικία οδηγούς και πρέπει να χτίσουν την ομάδα τους μαζί με αυτούς. Αν έπαιρναν εμένα και τον Loeb, με τον οποίο επίσης μίλησαν, η πίεση θα ήταν πολύ μεγάλη. Είναι δύσκολο εγχείρημα και πρέπει να τον υποστηρίξουμε σε αυτό που κάνει.”
Τα δικά σου σχέδια ποια είναι για τη νέα σεζόν;
“Αυτή τη στιγμή μιλάμε με τέσσερις διαφορετικούς Κατασκευαστές. Το δικό μας αυτοκίνητο είναι πολύ καλό, αλλά είναι μόνο ένα και δεν μπορούμε να κάνουμε τον αριθμό των δοκιμών που θέλουμε. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα οδηγώ Citroen ή Peugeot. Αυτό που επιθυμώ είναι να έχω την υποστήριξη ενός Κατασκευαστή, αλλά να αγωνίζομαι με τη δική μου ομάδα. Αυτό μου αρέσει. Να το διασκεδάζω, χωρίς πολιτική ή σαχλαμάρες, να παίρνω τις όποιες αποφάσεις θέλω. Έτσι θέλω να προχωρήσω. Ήμουν για πολλά χρόνια εργοστασιακός οδηγός και δεν είναι αυτό που θέλω πλέον. Μου αρέσει η μικρή μου ομάδα, και το πάθος με το οποίο αγωνιζόμαστε. Σίγουρα, στο μέλλον θα ήθελα να αναλάβω να χτίσω μία ομάδα ως team manager και αναλάβω κάποιο σχετικό εγχείρημα.”
Και αφού μιλήσαμε για το μέλλον, πες μας και δύο λόγια για τον γιο σου τον Oliver, που όπως και ο νεαρός Kalle Rovanepera, είναι εξαιρετικά ταλαντούχος και δείχνει ότι το μέλλον του ανήκει!
“Είναι αλήθεια ότι ο Oliver είναι πολύ γρήγορος. Έχει κατακτήσει τίτλους στο crosscart και πριν από λίγο καιρό οδήγησε για πρώτη φορά και ένα αυτοκίνητο προδιαγραφών R2. Βέβαια, στο τέλος τούμπαρε, αλλά και αυτό στο παιχνίδι είναι. Σίγουρα, δεν θα βιαστούμε. Ο Kalle χτίστηκε πολύ νωρίς και δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό. Τα παιδιά πρέπει να είναι παιδιά και να προχωράνε με σταθερά βήματα. O Oliver θα κάνει αυτό που θέλει χωρίς πίεση. Αν και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι οι αγώνες Ράλλυ. Την επόμενη χρονιά θα αγωνιστεί και πάλι στο crosscart, αλλά αυτό που με ενδιαφέρει βασικά είναι να το απολαμβάνει. Αν το παρακάνεις και πιέσεις ένα νεαρό παιδί, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, και ο Jari Matti Latvala είναι ένα παράδειγμα. Θέλει σιγά σιγά, να έχεις όρεξη, να είσαι πεινασμένος και πάνω από όλα να το διασκεδάζεις. Και μην ξεχνάμε ότι οι Loeb και Ogier ξεκίνησαν σε μεγάλη ηλικία..”_Π.Τ.
