Μία βόλτα μόνο, Bernd!

Για ακόμα μία χρονιά είχαμε την ευκαιρία να καλύψουμε την αυλαία του Γερμανικού Πρωταθλήματος Τουρισμού, η οποία παραδοσιακά πραγματοποιείται στην πίστα του Hockenheim. Όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, αλλά και πρόσφατα στην περιγραφή του αγώνα, πρόκειται για μια πραγματική γιορτή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η αγωνιστική δράση είναι συνεχής, αφού τους δύο αγώνες του DTM μέσα στο σαββατοκύριακο πλαισίωσαν ο 3ος γύρος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος RallycrossRX, αλλά και οι αγώνες Ενιαίου με Audi TT RS και Porsche Carrera. Μία από τις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται εμβόλιμα στους αγώνες είναι αυτή που ονομάζεται «Taxi Rides». Για να σας προλάβουμε, δεν έχει καμία σχέση με τα κίτρινα στη χώρα μας μεταφορικά μέσα που φροντίζουν να μας μεταφέρουν σύμφωνα με τις επιθυμίες μας. Σε αυτήν την περίπτωση, πρόκειται για συνοδήγηση στο δεξί κάθισμα γνωστών οδηγών αγώνων σε αγωνιστικές καθαρόαιμες κατασκευές στην πίστα του Hockenheim. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε την ευκαιρία για μια εμπειρία του είδους, χωρίς να κρύβουμε ότι είμαστε περισσότερο λάτρεις των ειδικών διαδρομών.

Φέτος η Mercedes μας εξασφάλισε μία σχετική βόλτα και, φυσικά, μόνο αδιάφορους δε θα μπορούσε να μας αφήσει μια τέτοια εμπειρία. Πόσω μάλλον όταν θα είχαμε τη δυνατότητα να βρεθούμε στο εσωτερικό της Mercedes AMG GT3, που πρωταγωνιστεί στο ομώνυμο Πρωτάθλημα. Αυτό, όμως, που έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρουσα τη βόλτα και έσφιγγε το στομάχι ήταν το όνομα του οδηγού. Η τύχη μάς είχε χαμογελάσει, και στο τιμόνι θα βρισκόταν ο έξι φορές Πρωταθλητής του DTM, όλες με τα χρώματα της Mercedes, Bernd Schneider. Ο Γερμανός οδηγός είναι μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του Γερμανικού Πρωταθλήματος Τουρισμού και, με τους περισσότερους τίτλους στην κατοχή του, ένας ζωντανός θρύλος.

Μία ώρα πριν από την έναρξη της διαδικασίας, οι ευγενικές κοπέλες της Mercedes μας πήραν στον ειδικό χώρο, όπου και θα έπρεπε να εφοδιαστούμε με τα απαραίτητα για να μπούμε στην αγωνιστική Mercedes AMG GT3. Πριν από όλα, φυσικά, έπρεπε να υπογράψουμε και τα απαιτούμενα χαρτιά, κατά τα οποία αναλαμβάνουμε κάθε ευθύνη αν μας συμβεί οτιδήποτε σε επίπεδο υγείας! Διότι, αν ο Bernd φρόντιζε να μας βγάλει από το δρόμο και μας συνέβαινε κάτι, η αποζημίωση στην οικογένειά μας θα κυμαινόταν από 500.000 έως και 1.000.000 ευρώ! Έχοντας φορέσει την υποχρεωτική άφλεκτη φόρμα, τα παπούτσια, και με το κράνος ανά χείρας, φτάνουμε στο χώρο όπου η γκρι ματ AMG GT3 μας περιμένει απαστράπτουσα. Το συγκεκριμένο μοντέλο είναι απίστευτα θελκτικό στην έκδοση παραγωγής, και είναι φυσιολογικό στην αγωνιστική του εκδοχή να προκαλεί δέος. Ο 52χρονος Schneider, παρεμπιπτόντως σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, μας περίμενε στο εσωτερικό της AMG έτοιμος, με το κράνος και δεμένος στις ζώνες των έξι σημείων.

Έχοντας φορέσει το δικό μας κράνος και το ΗΑΝS, ο μηχανικός της Mercedes μας ανοίγει την πόρτα και κοιτάμε με απορία την «τρύπα» μέσα από την οποία πρέπει να περάσουμε το σώμα μας για να μπούμε στην… πλαστική μπανιέρα που έχει τοποθετηθεί για την περίσταση με τα μεγάλα αυτιά μπάκετ καθίσματος. Τα αγωνιστικά του GT3 Series διαθέτουν μία θέση αποκλειστικά για τον οδηγό, και δεν έχει προβλεφθεί σχετικός χώρος δεξιά, με αποτέλεσμα το κάθισμα να είναι σφηνωμένο και στριμωγμένο. Πρώτα περνάει το αριστερό πόδι και, αφού γλιστρήσεις ολόκληρος μέσα, προσπαθείς με αρκετή πίεση να περάσεις και το δεξί. Κάτι σχεδόν αδύνατο, αν είσαι 1,95… Αφού οι μηχανικοί μάς έσπρωξαν το πόδι στο εσωτερικό, διαπιστώνουμε ότι, όπως είναι διαμορφωμένο το κεντρικό τούνελ, το κάθισμα είναι ελαφρώς τοποθετημένο προς τα δεξιά.

Δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, δενόμαστε σφιχτά με τις ζώνες των έξι σημείων και δίνουμε το «ΟΚ» στον Schneider να ξεκινήσει. Ο 8κύλινδρος κινητήρας των 6.300 κ.εκ. και απόδοσης 541 ίππων τίθεται σε λειτουργία και το αμάξωμα σείεται ολόκληρο από το θόρυβο. Το μικρό τιμόνι σε στυλ «πεταλούδας», χωρίς στεφάνη επάνω και κάτω, κρύβει από πίσω του τις πεταλούδες του σειριακού κιβωτίου, και ο Bernd τραβάει το δεξί επιλέγοντας την 1η σχέση. Χωρίς κομπιάσματα, η AMG ξεκινάει και βγαίνει από τα pit στην ευθεία. Χωρίς να το σκεφτεί, και έπειτα από μερικά απαραίτητα ζιγκ-ζαγκ για να ζεστάνει τα ελαστικά, βυθίζει το γκάζι στο πάτωμα και, όπως είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο, ακολουθεί εκτόξευση. Η AMG επιταχύνει με καταιγιστικούς ρυθμούς, με τον Schneider να αναγκάζεται συνεχώς να αλλάζει σχέσεις, αφού μέχρι να πεις “Bernd” άναβαν μπροστά του τα λαμπάκια που σηματοδοτούσαν ότι πλησιάζει στον κόφτη. Μόνο στην 5η χρειάστηκε να επιμείνει περισσότερη ώρα…

Τα χιλιόμετρα είναι πολλά, και αυτό που σε εντυπωσιάζει είναι αρχικά η πρόσφυση. Παρατηρείς ότι αυτό που απαιτείται είναι να παραμείνει ο οδηγός στο γκάζι για να δουλέψει η αεροδυναμική, και η AMG θα στρίψει με τριψήφια νούμερα χωρίς ίχνος υποστροφής, υπερστροφής ή οποιασδήποτε άλλης αντίδρασης. Έπειτα από ένα σχεδόν αναγνωριστικό γύρο, αφού ήταν και ο πρώτος της ημέρας για τον ίδιο αλλά και το αυτοκίνητο, βγαίνει από τη δεξιά παρατεταμένη πριν από την ευθεία της εκκίνησης-τερματισμού και αρχίζει να επιταχύνει με τέρμα γκάζι. Τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν, η στροφή πλησιάζει, τα μέτρα περνούν και ο Bernd δεν ακουμπάει το πεντάλ του φρένου. Ένα στιγμιαίο πάτημα είναι αρκετό για να πέσουν τα χιλιόμετρα στο επιθυμητό, και με γκάζι να περάσει τη μέτρια δεξιά μετά την αφετηρία. Μπροστά μας συναντάμε δύο Audi RS5, που ήταν εκεί για τον ίδιο λόγο με επιβάτες όπως εμείς, που παραμερίζουν στην εικόνα της αφηνιασμένης AMG και του οδηγού με το μάτι που γυαλίζει. Φρένα, κλειστή δεξιά, σχεδόν φουρκέτα, και ο Schneider πατάει τέρμα το γκάζι περνώντας μία γρήγορη αριστερή που μοιάζει να έχει μεγάλη διάρκεια. Πόσο μεγάλη, όμως; Αυτή η αριστερή καμπή μοιάζει με ευθεία που δε βλέπεις πού καταλήγει ο δρόμος και πότε ακολουθεί άλλη στροφή, με αποτέλεσμα να την ψάχνεις με την άκρη του ματιού σου. Ο Schneider σε ένα δικό του παράλληλο σύμπαν εξακολουθεί να επιταχύνει. Η AMG αρχίζει και μαζεύει πολλά χιλιόμετρα, και δε βλέπεις τι ακολουθεί. Ξαφνικά μπροστά σου ξεπροβάλλει μία πολύ μικρή ευθεία και αμέσως μία δεξιά φουρκέτα, στην οποία τα αυτοκίνητα του DTM στρίβουν με 1η! Μία κλεφτή ματιά στην επάνω δεξιά γωνία του πίνακα οργάνων που είχε μπροστά του ο Schneider είναι αρκετή για να μας σφίξει το στομάχι. «230-240-250-260». «Συγγνώμη; Δεν τη βλέπει τη στροφή; Μήπως έπαθε κάτι; Είναι καλά; Είναι και 52 χρονών άνθρωπος!» Και πριν προλάβουν να ολοκληρωθούν οι παραπάνω σκέψεις, πατάει με δύναμη το πεντάλ του φρένου και ο κόσμος τριγύρω σταματάει… Το στομάχι και κάποια άλλα όργανα λογικά μετακινήθηκαν, ενώ το Hans και η ζώνη πίεσαν τις κλείδες σε τέτοιο βαθμό, που είμαστε σίγουροι ότι θα άφηναν σημάδι. Και, ως διά μαγείας, η AMG στρίβει τη δεξιά φουρκέτα με χαρακτηριστική ευκολία και άνεση.

Εκεί που λες ότι τώρα τα είδα όλα, ο Schneider αρχίζει πάλι να επιταχύνει ανεξέλεγκτα, έχοντας μπροστά του μία μέτρια προς γρήγορη δεξιά στροφή. Χωρίς να αφήσει καθόλου γκάζι, απλώς στρίβει το τιμόνι και η AMG περνάει με 205(!) χλμ. ώρα, φροντίζοντας να ταλαιπωρήσει το σώμα μας με τα πλευρικά G που αναπτύχθηκαν. Το ίδιο συμβαίνει και λίγο αργότερα μπροστά στο Grandstadt, στην απότομη αλλαγή πορείας, όπου και νομίζεις ότι η Mercedes φροντίζει με την πρόσφυσή της να ξεπεράσει τους νόμους της φυσικής.

Όλα αυτά, φυσικά, με τον Schneider στο τιμόνι, αφού σε διαφορετική περίπτωση δεν είναι μυστικό ότι πρόκειται για καθαρόαιμη αγωνιστική κατασκευή που απαιτεί ταλέντο και εμπειρία για να κινηθεί σε αυτούς τους ρυθμούς. Το απολαύσαμε; Αναμφίβολα, ναι! Είναι γνωστό ότι οι προσταγές της αγωνιστικής οδήγησης στην πίστα είναι πολύ διαφορετικές σε σχέση με αυτές που απαιτούνται στις ειδικές διαδρομές. Μπορεί να μη μοιάζουν το ίδιο γοητευτικές, αλλά δε συγκρίνονται μεταξύ τους, και καθεμία έχει το δικό της βαθμό δυσκολίας. Ενώ στη δική μας περίπτωση, του ευκαιριακού συνοδηγού, αποτελεί εμπειρία μοναδική και ξεχωριστή._Π.Τ.