Ένας πολυπράγμων των αγώνων, με επιτυχίες σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες και συμμετοχές σε άλλες τόσες, είπε το «αντίο» στο θεσμό στον οποίο γεύτηκε τις μεγαλύτερες χαρές του. Ο Mattias Ekstrom αποχώρησε από το DTM και εμείς θυμόμαστε τη μέχρι τώρα πορεία του, από το STCC και τον πρώτο του τίτλο, ως την ενασχόληση με το rallycross.
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, στην πίστα του Hockenheim, ο Mattias Ekstrom είπε το οριστικό αντίο στο DTM, στο θεσμό στον οποίον ξεδίπλωσε περισσότερο από κάθε άλλον το ταλέντο του, με δύο κατακτήσεις και συνολικά 25 νίκες.
Ο Ekstrom γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1978, στο Φαλούν της Σουηδίας. Ο πατέρας του, Bengt, υπήρξε οδηγός rallycross, κaι έτσι δεν ήταν δύσκολο να περάσει το «μικρόβιο» στον Mattias. Ξεκίνησε το 1993, σε ηλικία 15 ετών, με τα kart –ηλικία μεγάλη σε σχέση με αντίστοιχους οδηγούς της γενιάς του. Δεν έμεινε για πολύ εκεί, αφού μόλις την επόμενη σεζόν μεταπήδησε στο Renault 5 Turbo Cup, κάνοντας παράλληλα και κάποιος αγώνες με go-kart.
Το 1995 θα τερματίσει 2ος στο πρωτάθλημα των «5», με τον πρώτο του τίτλο να έρχεται το 1996. Αυτή ήταν και η τελευταία του χρονιά σε αυτήν την κατηγορία, προτού ξεκινήσει την πορεία του στα αυτοκίνητα τουρισμού.
Το «βάπτισμα του πυρός» έγινε το 1997, όταν ο Ekstrom ξεκίνησε να αγωνίζεται στο Swedish Touring Car Championship (STCC), υπογράφοντας με τη Volvo. Οδήγησε το Volvo 850 GLT και ήρθε 2ος στην τελική βαθμολογία, πανηγυρίζοντας 10 νίκες (οι αγώνες ήταν διπλοί κάθε τριήμερο), κάτι που του εξασφάλισε το βραβείο του «Rookieτης Χρονιάς». Το ταλέντο του ξεδιπλωνόταν.
Το 1998 θα συνεχίσει στο STCC, αλλά αυτή τη φορά με ένα Ford Mondeo Ghia, μένοντας μόλις 8ος στο πρωτάθλημα. Ωστόσο, το 1999 υπογράφει με την ομάδα της Kristoffersson Motorsport (της ίδιας ομάδας που τώρα συμμετέχει στο WorldRX), και με αυτήν θα πανηγύριζε και την κατάκτηση του τίτλου, οδηγώντας ένα Audi A4 Quattro. Από τότε ξεκίνησαν οι επιτυχίες με τους Γερμανούς.
Η χρονιά εκείνη όμως ήταν σημαντική για τον ίδιο και για άλλους λόγους. Παράλληλα με το STCC, ο Ekstrom ταξιδεύει στη Γερμανία για να τρέξει στην τελευταία σεζόν του Super Tourenwagen Cup, του προπομπού του DTM, έχοντας συμφωνήσει και εκεί με την Audi, και ακριβώς με το ίδιο αυτοκίνητο, ως μέλος της ομάδας του Christian Abt. Επιπλέον, παίρνει την απόφαση να αγωνιστεί και στο WRC, στην κατηγορία Ν, με ένα Mitsubishi Evo IV, κατακτώντας την 30η θέση στη γενική κατάταξη. Κάπως έτσι, μέσα σε μία χρονιά, έχει καταφέρει να τρέξει σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες, αποδεικνύοντας πως μπορεί και θέλει να προσαρμοστεί σε αρκετές μορφές motorsport.
Το 2000 θα είναι η τελευταία του χρονιά στο STCC, αγωνιζόμενος και πάλι για τη Volvo, με ένα S40, τερματίζοντας 3ος και λέγοντας «αντίο» στο πρωτάθλημα της πατρίδας του.
Το 2001 τον βρίσκει στο DTM, το θρυλικό πρωτάθλημα τουρισμού, όπου και μεγαλούργησε μαζί με την Audi. Ξεκινά την πορεία του στην junior ομάδα της Abt Sportsline, της ίδιας ομάδας που τον εμπιστεύτηκε το 1999, και με την οποία θα συμπορευόταν μέχρι και φέτος. Το Audi TT-R είναι το «όπλο«» του για τις τρεις πρώτες σεζόν, στις οποίες θα δείξει τι είναι ικανός να κάνει, τερματίζοντας 8ος για αρχή, και μετά 3ος και 4ος, κατακτώντας και τις πρώτες του νίκες στο θεσμό. Ταυτόχρονα, θα βρει χρόνο να αγωνιστεί και άλλες τρεις φορές στο rally της πατρίδας του: το 2000 με Evo IV και τη διετία 2003-2004 με Evo VII. Μάλιστα, το 2004 θα κάνει και το πρώτο του ασφάλτινο rally, αυτό της Γερμανίας, καταλαμβάνοντας την 24η θέση.
Το 2004 ήταν βέβαια σημαντικό για ένα διαφορετικό λόγο. Ο Mattias Ekstrom θα στεφθεί για πρώτη φορά πρωταθλητής DTM, κατακτώντας 4 νίκες, κερδίζοντας έτσι τον αντίπαλό του και οδηγό της Mercedes, Gary Paffett. Εκείνη τη χρονιά, το grid απαρτιζόταν από σπουδαία ονόματα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, όπως ήταν ο Jean Alesi, ο Tom Kristensen, ο Heinz Harald Frentzen και ο Emanuele Pirro. Όμως ο Ekstrom ήταν αυτός που κυριάρχησε, δείχνοντας για άλλη μία φορά το ταλέντο του.
Στο τιμόνι της Audi A4 DTM θα ερχόταν 2ος το 2005 και 8ος το 2006 (σε μία χρονιά που τον είδε να αποκλείεται από τον αγώνα του Lausitzring και του LeMans), προτού επιστρέψει στην κορυφή, κατακτώντας το δεύτερο και τελευταίο τίτλο του το 2007.
Στα τέλη του 2006, ο ίδιος εμφανίζεται στο περίφημο Race of Champions, το οποίο εκείνη τη χρονιά διεξήχθη στο Stadede France. Στον τελικό, θα κερδίσει τον Sebastien Loeb και θα στεφθεί «Champion of Champions», ενώ το 2007 θα γινόταν πρωταθλητής του Driver’s Cup, κερδίζοντας τότε τον Michael Schumacher. Έστω και με αυτόν τον τρόπο, θα κερδίσει τους δύο σπουδαιότερους οδηγούς στο WRC και την F1. Θα τρέξει και πάλι στο RoC το 2009, όντας και πάλι νικητής για τρίτη και τελευταία φορά.
Παράλληλα, τις δύο χρονιές που έμεινε μακριά από τον τίτλο του DTM, ο Ekstrom συμμετέχει στα τρία τελευταία rallyτης καριέρας του (μέχρι στιγμής), αλλά αυτή τη φορά με την εργοστασιακή συμμετοχή της Skoda, οδηγώντας το Fabia WRC στη Σουηδία και πάλι πετυχαίνοντας και τον καλύτερο τερματισμό του το 2005 (10ος γενικής), αλλά και στη Γερμανία το 2006.
Δίνοντας τέλος στις συμμετοχές του στο WRC, o Ekstrom αφοσιώνεται για τα επόμενα τρία χρόνια αποκλειστικά στο DTM. Πέραν του 2007 που τον είδε να γίνεται πρωταθλητής, το 2008 και το 2009 τον βρίσκει 3ο και 5ο αντίστοιχα στη βαθμολογία, αφού ο teammate του, Timo Scheider, αποδεικνύεται γρήγορος και σταθερός, φτάνοντας στην κατάκτηση back-to-back τίτλων.
Το 2010 συνεχίζει το πρόγραμμά του με την Audi, αλλά θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στην άλλη πλευρά του Ατλανικού. Έτσι, με την πολύτιμη αρωγή της Red Bull, συμμετείχε στο NASCAR Sprint Cup Series, όντας ο πρώτος Σκανδιναβός που πράττει κάτι τέτοιο, οδηγώντας ένα Toyota Camry στην Sonoma και το Richmond, τερματίζοντας 21ος στον αγώνα της Καλιφόρνια.
Την επόμενη χρονιά έρχεται για τρίτη φορά 2ος στο DTM, αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία του εκείνη τη χρονιά είναι η νίκη του στις 24 ώρες του Spa. Εκεί αγωνίζεται με το Audi R8 LMS, έχοντας στο πλήρωμά του τους Greg Franchi και Timo Scheider, πετυχαίνοντας έτσι σε ακόμα κατηγορία αγώνων. Σε ό,τι αφορά τα sportscars, ο ίδιος θα τρέξει και ως wildcard συμμετοχή στο Bathurst 1000 το 2013, στην Αυστραλία, οδηγώντας ένα Holden Commodore VF, μαζί με τον Andy Priaulx. Τότε ήταν που ο πάλαι ποτέ αγωνιζόμενος και τότε σχολιαστής του αγώνα, Mark Skaife, θα πει πως ο Ekstrom«είναι ο καλύτερος διεθνής οδηγός μετά τον Jacky Ickx». Σε εκείνο τον αγώνα, θα εκκινήσει 19ος και θα τερματίσει 10ος.
Το 2012 θα είναι η τελευταία χρονιά στην οποία ο «Eki» δεν θα κάνει τίποτα άλλο πέραν του DTM. Είναι μία σεζόν στην οποία έρχεται 6ος στο πρωτάθλημα, μετρώντας μόλις τρία βάθρα.
Το 2013 ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του Σουηδού πρωταθλητή. Όπως ο πατέρας του, Bengt, έτσι κι εκείνος θα ασχοληθεί με το rallycross. Η Marklund Motorsport θα του δώσει την ευκαιρία να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα του Global RallyCross, με όχημα ένα VW Polo, συμμετέχοντας στους δύο αγώνες του Μονάχου. Θα τερματίσει στην 5η και 4η θέση. Την ίδια σεζόν θα τρέξει και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Rallycross, και πάλι με το Polo, μόνο στον αγώνα της πατρίδας του, ανεβαίνοντας στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Η αρχή είχε γίνει.
Το 2014, κι ενώ συνεχίζει το φουλ πρόγραμμα στο DTM, πείθει στην Audi να του δώσει ένα S1 για να αγωνιστεί σε δύο αγώνες του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και τρεις του Παγκόσμιου, με τη δική του ομάδα, την EKS RX. Κερδίζει στον αγώνα της Γερμανίας (στο Ευρωπαϊκό) και της Σουηδίας (στο Παγκόσμιο),
Πλέον, από το 2015 ως και το 2017, ο Ekstrom συνδυάζει δύο διαφορετικά προγράμματα, αυτό του DTM κaι εκείνο του RX. Και το 2016, έρχεται ακόμη ένας τίτλος, ο πέμπτος του συνολικά, κερδίζοντας το γιο του παλιού αφεντικού του, Johan Kristoffersson.
Ωστόσο, αυτό ήταν υπέρ το δέον ακόμη και για τον ίδιο. Τον περασμένο Ιανουάριο, ο ίδιος ανακοίνωσε πως θα συμμετείχε στην πρεμιέρα του DTM στο Hockenheim, εκεί όπου ξεκίνησαν όλα για τον ίδιο, και θα έκλεινε έτσι την 18ετή πορεία του στον θεσμό.
«Αυτή ήταν μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που έπρεπε να πάρω,» είπε μεταξύ άλλων.«Το DTM ήταν η ζωή μου για ένα μεγάλο διάστημα και στην καρδιά μου θα συνεχίζει να χτυπά για το DTM στο μέλλον. Ωστόσο, έχω επενδύσει πολύ χρόνο και ενέργεια και στην ομάδα που διατηρώ στο rallycross τα τελευταία χρόνια. Χωρίς το διπλό πρόγραμμα, είμαι σε θέση να επικεντρωθώ πλήρως σε μία κατηγορία αγώνων και πάλι και να έχω περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τα παιδιά μου. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για την ομάδα μου και αφήνω χώρο στο DTM για έναν ελπιδοφόρο νέo».
Κάπως έτσι, έδωσε τέλος σε ένα τεράστιο κεφάλαιο της καριέρας του, ίσως στο σπουδαιότερο. Μέτρησε επιτυχίες, έγινε θρύλος της Audi, κέρδισε μία ξεχωριστή θέση στις καρδιές των ανθρώπων που αγαπούν το motorsport. Πλέον, συνεχίζει στο rallycross, για να μας χαρίζει από εκεί στιγμές μαγείας και άπλετου ταλέντου._Δ.Μ.