Εγγύηση για την επιβίωση του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας το ανανεωμένο ΔΣ του ΣΕΑΑ, με captain τον Γιώργο Θ. Βασιλάκη, που έχει δίπλα του απλά ό,τι καλύτερο.
Εγγύηση για την επιβίωση του κλάδου της αυτοκινητοβιομηχανίας το ανανεωμένο ΔΣ του ΣΕΑΑ, με captain τον Γιώργο Θ. Βασιλάκη, που έχει δίπλα του απλά ό,τι καλύτερο.
Τις πονηρές ημέρες που διανύουμε και με καυτή ατζέντα στα χέρια τους, οι Boss του χώρου δείχνουν και είναι σε κοινή γραμμή ώστε να διαχειριστούν με μαεστρία τις συνεννοήσεις με την κυβέρνηση, που φαίνεται πως ακόμη προσαρμόζεται. Αν θεωρήσουμε πως ό,τι έχει να κάνει με φορολογία, αποσύρσεις και άλλα συναφή βρίσκεται σε ένα δρόμο, έστω και αν δεν είναι ίσιος, πολλά είναι τα θέματα που έχουν να κάνουν με τις «χύμα» εισαγωγές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, αλλά και ανταλλακτικών name και no name.
Μακάρι στις συζητήσεις να εμπλακεί ο φίλος Νίκος Ι. Θεοχαράκης, «bro» του big Boss της Nissan, Τάκη, που συμμετέχει στο επιτελείο του «Γιάνης». Γνωρίζοντας τον άντρα με τη σπάνια μόρφωση και το ήθος για σεμινάριο στους φοιτητές του και ευρύτερα, έχουμε τις επιφυλάξεις μας για το αν θα παίξει με τα όρια και το τακτ που τον διακρίνει και θα μπει στην ουσία. Πάντως, μακάρι…
Πέρασαν είκοσι χρόνια από τον αγώνα δημοσιογράφων με τα Seat Ibiza GTI της Τεχνοκάρ, στην Ιταλία, το Μάιο του 1995. Σήμερα τίποτα δεν είναι όπως τότε, οπότε ας μείνουμε με όμορφες αναμνήσεις συνδεδεμένες με εκείνη την ατμόσφαιρα, στην πίστα στην Περούτζια. Οικογενειακή, πολύ ζεστή ατμόσφαιρα, χάρη στους οικοδεσπότες, Αντώνη Λεβισιανό, Νικόλα Παπασταθόπουλο, Δήμητρα Κατσορίδα και άλλους, όπως τον αγαπημένο μηχανικό Λευτέρη Καλαφατά, αλλά και χάρη στους καλεσμένους με ρόλο, όπως τον πρόεδρο της ΟΜΑΕ σήμερα, Δημήτρη Μιχελακάκη, τον Μr OMP Δήμο Ριζικάρη κ.ά., και βέβαια χάρη στους συμμετέχοντες συναδέλφους. Μαζί μας τότε οι αείμνηστοι Άρης Σταθάκης και Γιάννης Παμπούκης.
Αγωνιστικά η λεπτομέρεια που έκρινε την εκδήλωση ήταν το κλείσιμο της «πόρτας» από τον «κούμπα» Ν.Τ. στον νεαρό τότε Γιωργάκη, σήμερα Γιώργαρο Βαρίνο, που περιόρισε τον ενθουσιασμό του καταθέτοντας σεβασμό στους παλιούς… Πάντως, ο ίδιος ήταν αυτός που μας θύμισε την επέτειο, και αισιοδοξούμε να μη μείνουμε σε αυτό το σημείωμα.
Με το COTY, το Passat στην έκδοση με τον 2λιτρο ντίζελ και καλούς φίλους πήγαμε κατά Πύργο μεριά, με την ευκαιρία του Ολυμπιακού Ράλλυ. Περιοχή που θυμίζει Λαμία σε σχέση με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον αγώνα οι κάτοικοι, ενώ προσπαθούν φιλότιμα και οι οργανωτές. Συναγωνισμός δεν προέκυψε. Ο Λαμπρός Κύρκος με τον Γιώργη Πολυζώη ήταν σε δικό τους αγώνα. Λες και ο αδελφός του «Λέα» οδηγούσε αυτοκίνητο άλλης κατηγορίας σε σχέση με τους ανταγωνιστές του, που καθυστέρησαν να αντιληφθούν τον… τρόπο αναφορικά με τα λασπόνερα. Πάντως, είναι σημαντικό να βλέπεις πάλι στο χώμα συμμετοχές που έχουν βάθος, οπότε και μέλλον. Σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές ομάδες που τους υποστηρίζουν, παρουσίες όπως αυτές των Φιλιππίδη, Χαλκιά, Βελάνη, Κ. Χαλιβελάκη κ.ά. κοσμούν το θεσμό. Με σεβασμό σε όλους, το χειροκρότημά μας στους Δ. Τσαπέκη-Δ. Κοκκινάκη με το κόκκινο Impreza, που οδηγούσαν πολύ γρήγορα και καθαρά ένα υποδεέστερο αυτοκίνητο, στον κ. Μποζιονέλο, που χαίρεται ως νεαρός την οδήγηση του Escort, και στους Αγγγελόπουλο, Κυπραίο, όπως και στον Μάκη Χαλιβελάκη, που θυμίζουν άλλες εποχές. Τότε που μικρά αυτοκίνητα με αποφασισμένους κρατούσαν τον κόσμο στις θέσεις του.
Στα Μέγαρα βρεθήκαμε αρκετές φορές. Ξεχωρίζουμε εκείνη για τη γνωριμία μας με το Nissan Micra Κ13 αγωνιστικών προδιαγραφών. Το αδικούσε ο χώρος, αλλά η παρουσία του φίλου και ex-Boss μου Τάκη Θεοχαράκη παραπλεύρως επέβαλε ασφαλή ειδική διαδρομή. Πήγαμε πολλά χρόνια πίσω. Όταν με το Micra και το Sunny των δοκιμών οργώναμε τις ειδικές στη Χαλκιδική. Βλέπετε, ο Τάκης ήταν πάντα δίπλα στην αγωνιστική ομάδα που συντόνιζε (διοικούσε, για να είμαι ακριβής) ο Νίκος Κελεσάκος. Σήμερα δεν πρόκειται για προσπάθεια συνδεδεμένη με αγωνιστική εμπλοκή (δυστυχώς, αν και ποτέ μη λες ποτέ), αλλά για μια ένδειξη για το τι φτιάχνεις όταν είσαι ανήσυχος και δημιουργικός, και βέβαια από τη στιγμή που το περιβάλλον προσφέρεται.
Μπορεί να μην υπάρχει σκέψη για επόμενη ημέρα σε πίστες και ειδικές διαδρομές, αλλά, κακά τα ψέματα, πρόκειται για ένα καλά φτιαγμένο, ομοιογενές και αξιόπιστο Nissan, έτοιμο για όλα. Εξέλιξη που απαιτεί ανταπόκριση από τον ευαίσθητο σε αγώνες Ενιαίου τύπου πρόεδρο του χώρου, Δημήτρη Μιχελακάκη. Βλέπετε, είναι δημιούργημα ανθρώπων μιας εταιρείας με διαπιστευτήρια ετών στους ευαίσθητους ελληνικούς αγώνες, που, όσο φτωχοί δείχνουν, τόσο πλούσιοι είναι, αρκεί να τους πιστεύεις και να τους υπηρετείς με σύγχρονο τρόπο και συνέπεια.
Κλείνουμε το οδοιπορικό μας με την επίσκεψή μας στο Mall, προσκεκλημένοι των ανήσυχων δημιουργών του Speed Sector, με την ευκαιρία της avant premiere του Fast & Furious 7. Έχοντας χάσει το «5» και το «6», αιφνιδιαστήκαμε από το… ελάχιστο αυτοκίνητο. Υπερβολικό ενίοτε, αλλά ενδιαφέρον το ντριφτ και κάθε τύπου παντιλίκι, που σήμερα, στην τελευταία του εκδοχή, λείπει εμφανώς. Ίσως πρέπει να το δει κανείς αποτίοντας φόρο τιμής στον αδικοχαμένο Πολ Γουόκερ. Ίσως πάλι για να έχει να φαντάζεται το επόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, θα είμαστε δίπλα στους τρελαμένους με άποψη του Speed Sector, τόσο στο Μέγαρο όσο και στην Ίμολα τον Ιούνιο. Από τις περιπτώσεις που η καλή παρέα κάνει τη διαφορά…_ Σ. Χατζηπαναγιώτου
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
