Valtteri Bottas: Ο χαμογελαστός Φινλανδός

Γεννήθηκε στη χώρα των ανθρώπων που γνωρίζουν πως να πάνε γρήγορα με ένα όχημα σε οποιαδήποτε επιφάνεια πριν 28 χρόνια, στις 28 Αυγούστου, στην Νάστολα της νότιας Φινλανδίας. Δεν είχε πατέρα που ασχολείτο με το αυτοκίνητο –μία εταιρία καθαρισμού διήθυνε. Η μητέρα του, εργολάβος κηδειών. Καμία επαφή με το αντικείμενο. Ο μικρός Valtteri, όμως, θαύμαζε τον ήρωά του, Mika Hakkinen, και ήθελε να του μοιάσει.

Το 1995, σε ηλικία έξι ετών, μπήκε σε kart και για 11 χρόνια κέρδισε μία πληθώρα πρωταθλημάτων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. 

Το 2007 είχε έρθει η ώρα των μονοθέσιων. Ο 18χρονος Valtteri είχε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του, με τους Toto Wolff, Mika Hakkinen και Didier Coton (manager του Hakkinen επί σειρά ετών) να αναλαμβάνουν ως management team. Αυτό δεν έχει αλλάξει ως και σήμερα, μόνο που ο Wolff έχει εγκαταλείψει τη θέση του από τη στιγμή που ο Φινλανδός μετέβη στη Mercedes.

Στην πρώτη του χρονιά μετά τα kart, συμμετείχε στο Πρωτάθλημα Βόρειας Ευρώπης της Formula Renault, κατακτώντας την τρίτη θέση. Το 2008 καταφέρνει να κατακτήσει δύο τίτλους: αυτόν του FormulaRenaultEurocupκαι του Πρωταθλήματος Βόρειας Ευρώπης της Formula Renault. Μάλιστα, στο Eurocup, στην μάχη του τίτλου βρισκόταν κι ένας χαμογελαστός Αυστραλός: ο Daniel Ricciardo. Ωστόσο, οι 17 νίκες σε 28 αγώνες του Bottas δεν άφησαν περιθώρια αντίδρασης στον ανταγωνισμό.

Το 2009 μεταβαίνει στο πρωτάθλημα της ευρωπαϊκής F3 με την ομάδα της ART, με επικεφαλής τον Fred Vasseur, έναν πραγματικό μετρ στις μικρότερες κατηγορίες. Ο Bottas καταφέρνει από την rookieseason του να κατακτήσει τη νίκη στο Masters του Zandvoort (εκκινώντας από την pole position), που αποτελεί έναν ξεχωριστό αγώνα για το πρώτάθλημα.

Αν κι αυτή ήταν η μοναδική του πρωτιά εκείνη τη χρονιά, η σταθερή παρουσία του στους βαθμούς του χάρισε την τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών. Teammate του εκείνη τη χρονιά ήταν ο πρωταθλητής του θεσμού, Jules Bianchi.

Το 2010 έμεινε με την ομάδα της ART, και θεωρείτο φαβορί για τον τίτλο. Ωστόσο, δεν κατάφερε να πετύχει κάτι καλύτερο από ό,τι την προηγούμενη χρονιά. Συγκεκριμένα, έκανε ακριβώς το ίδιο, κερδίζοντας το Master (όντας ο πρώτος και μοναδικός μέχρι τώρα οδηγός με δύο νίκες στον εν λόγω αγώνα) και κατακτώντας την τρίτη θέση στην κατάταξη.

Τούτη η χρονιά όμως ήταν σημαντική, γιατί σήμανε και την αρχή της συνεργασίας με τη Williams, στην οποία κατέλαβε τη θέση του δοκιμαστή.

Μετά από δύο χρονιές μακριά από τις επιτυχίες, ο Bottas συνέχισε στις μικρές κατηγορίες και μετέβη στο GP3, και πάλι με την ομάδα της ART. Η σχέση με τη Williams γινόταν όλο και πιο στενή, με τον ίδιο να βρίσκεται πολύ συχνά στο εργοστάσιο του Grove. 

Αγωνιστικά, ο Φινλανδός ξεκίνησε νωθρά τη σεζόν του 2011, μένοντας 10^ος στα μισά του πρωταθλήματος. Ωστόσο, με 8 αγώνες να απομένουν, εκείνος κι ο teammate του, James Calado, βρίσκουν λύσεις στα προβλήματα που είχαν με τη ρύθμιση του μονοθέσιου και δίνουν τη δική τους μάχη για τον τίτλο. Τελικά, ο 22χρονος τότε Bottas παίρνει τον τίτλο, τον πρώτο του μετά το 2008. Παράλληλα, συμμετείχε σε διάφορα τεστ με την ομάδα, οδηγούσε συχνά στον προσομοιωτή, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ιθυνόντων. Ο δρόμος προς την Formula 1 έχει ανοίξει διάπλαττα.

Πράγματι, το 2012 αναλαμβάνει να οδηγήσει τη FW34 σε 15 FP1 μέσα στη χρονιά, παίρνοντας τη θέση του Bruno Senna όλες τις φορές, ενώ ήταν κι αρκετά καλύτερος του Pastor Maldonado όταν δοκίμαζαν με παρόμοια προγράμματα. Αυτή ήταν κι η πρώτη φορά που ο Bottasδεν αγωνιζόταν σε κάποιο πρωτάθλημα από τότε που ξεκίνησε το kartingτο 1995.

Το 2013 ήρθε η δική του στιγμή –η στιγμή να αποδείξει πως δεν είναι ένας ακόμη νέος οδηγός. Έφτασε στη Williams σε μία πολύ δύσκολη εποχή, όταν η ομάδα είχε βρεθεί στο μέσον του grid, χωρίς να μπορεί να ξεπεράσει τους σκόπελους. Παρόλα αυτά, ο ίδιος υπερισχύει του P. Maldonado, τερματίζει 17^ος στο πρωτάθλημα των οδηγών (με καλύτερο αποτέλεσμα μία 8^η θέση στις ΗΠΑ και ελπίζει σε ένα καλύτερο 2014.

Κι όντως, το 2014 ήταν η ιδανική χρονιά για τον Φινλανδό. Με τον Felipe Massa στο πλάι του, «ανδρώνεται» οδηγικά, θέτει στόχους και τους πετυχαίνει, εκμεταλλευόμενος πάντα και το αρκετά ανταγωνιστικό μονοθέσιο που είχε στη διάθεσή του. Παίρνει τη δεύτερη θέση στις κατατακτήριες της Αυστρίας και τερματίζει στο βάθρο, ενώ στη Βρετανία ανεβαίνει 2^ος, παρά το γεγονός ότι ξεκινούσε 14^ος. Έκλεισε τη χρονιά 4^ος στο πρωτάθλημα, έχοντας κερδίσει τον πολύπειρο Massa.

Το 2015 βρήκε τον Bottas και πάλι στη βρετανική ομάδα, ενώ κατετάγη 5^ος στο πρωτάθλημα. Αυτό οφείλεται στις πολύ δυνατές Mercedes και Ferrari, στο γεγονός ότι έχασε τον πρώτο αγώνα της χρονιάς όταν τραυμάτισε την πλάτη του κατά τη διάρκεια των κατατακτήριων, καθώς επίσης και στο ότι η Williams δεν μπόρεσε να εξελίξει αρκετά την FW37 μέσα στη χρονιά. Τα καλύτερά του αποτελέσματα εκείνη τη χρονιά ήρθαν στον Καναδά και το Μεξικό, όπου κι ανέβηκε στο βάθρο.

Αν και το 2016 δεν ήταν μία καλή χρονιά εν γένει για την Williams, μιας κι έχασαν την 4^η θέση από την Force India, ο Bottas κατόρθωσε να πάρει το μοναδικό βάθρο για την ομάδα του στον Καναδά, ενώ συγκέντρωσε 85 βαθμούς έναντι των 53 του Και το 2017; Σίγουρα η πιο σημαντική σεζόν της καριέρας του. Η απόφαση του Nico Rosberg να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο τέλος του 2016 άφησε μία κενή θέση στη Mercedes. Κι ο Toto Wolff δεν θα ήθελε να έχει κανέναν άλλον σε αυτήν την θέση. 

Ο μικρός Valtteri των kart, της Formula Renault, της F3, ο πρωταθλητής του GP3, ο πιτσιρικάς της Williams, γινόταν οδηγός της πρωταθλήτριας.

Και πλέον, είναι νικητής. Είναι ο 107^ος νικητής της Formula 1. Γύρισε σπίτι του, στην σύζυγό του, Emilia Pinkkarainen, όντας ένας νικητής.

Και το μέλλον; Δικό του._Δ.Μ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ