Ο Nigel Mansell έγραψε ιστορία με τον θεαματικό τρόπο οδήγησής του και το παρορμητικό του χαρακτήρα, κατακτώντας ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών στη δύση της καριέρας του.
Ο Nigel Ernest James Mansell γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1953, στο Upton-upon-Severn, και από μικρός έδειξε τις ικανότητές του στην οδήγηση. Παρά τα πενιχρά οικονομικά της οικογένειας και τις αντιρρήσεις του πατέρα του, ο Nigel Mansell κατάφερε να ξεχωρίσει στις μικρές αγωνιστικές κατηγορίες και να φθάσει ως την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού (Formula 1) το 1980, στην ηλικία των 27 ετών. Από τότε, θα ξεκινούσε μία 15ετής πορεία, που θα τον έβρισκε στη Lotus, τη Williams, τη Ferrari, ξανά τη Williams και, στο τέλος, τη McLaren.
Γνωστός για το επιθετικό και στο όριο στιλ οδήγησής του, ο Mansell βρέθηκε πολλές φορές να μάχεται για νίκες, ανεβαίνοντας στο πρώτο σκαλί του βάθρου συνολικά 31 φορές. Το 1986, όσο βρισκόταν στη Williams-Honda, είχε την πρώτη του ευκαιρία αλλά ηττήθηκε από τον teammate του, Nelson Piquet, μετά από έναν αμφιλεγόμενο αγώνα στην Αδελαΐδα και μία αστοχία στη Suzuka.
Στη Scuderia Ferrari βρισκόταν μέσα στη μάχη, αλλά ο Ayrton Senna και η McLaren ήταν ανίκητος συνδυασμός. Είναι ένας από τους ελάχιστους οδηγούς που κέρδισε αγώνα με τη μεγάλη ιταλική ομάδα στην πρώτη του εμφάνιση με αυτήν.
Το 1992, όμως, η FW14B είναι μακράν το καλύτερο μονοθέσιο. Οι ενεργές αναρτήσεις φέρνουν μία επανάσταση στο σπορ, και μαζί φέρνουν κι έναν παγκόσμιο τίτλο στον ιδιαίτερο Βρετανό με το μουστάκι. Το τελευταίο του Grand Prix στην F1 ήρθε το 1995, με τη McLaren, με την οποία αγωνίστηκε εκτάκτως σε μόλις δύο αγώνες.
Μακριά από τη Formula 1, ο Mansell αγωνίστηκε και στο IndyCar (τότε CART), κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1993 με την ομάδα της Newman/Haas Racing, ενώ συμμετείχε με τους γιους του στον 24ωρο αγώνα του Le Mans το 2010, εγκαταλείποντας μόλις στην πρώτη ώρα του αγώνα. Ο Nigel Mansell παραμένει φυσικά ένα ενεργό μέλος της παγκόσμιας motorsport κοινότητας, με ατελείωτη αγάπη για το άθλημα.
Απόδοση: Σπύρος Χατήρας