Η πίστα του Interlagos θα φιλοξενήσει τον προτελευταίο αγώνα του φετινού παγκόσμιου πρωταθλήματος της Formula 1, σε ένα σκηνικό που ουκ ολίγες φορές μας έχει χαρίσει σπουδαίες στιγμές στην ιστορία του σπορ.
Βραζιλία: μία χώρα που αγαπά το ποδόσφαιρο και το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Μπορεί να έχουν περάσει 26 χρόνια από τότε που ένας Βραζιλιάνος πιλότος στέφθηκε πρωταθλητής στην Formula 1 , όμως η παράδοση της «χώρας του καφέ» στο motorsport είναι μεγάλη. Η πίστα που έχει φιλοξενήσει τα περισσότερα Grand Prix και που φιλοξενεί πια επί μονίμου βάσεως τον αγώνα, το Autodromo Jose Carlos Pace, έχει μία ιστορία που ξεκινά το 1938. Μία μεγάλη έκταση στην περιοχή Interlagos (που μεταφράζεται κυριολεκτικά «ανάμεσα σε λίμνες») αξιοποιήθηκε από ιδιώτες και το 1940 ολοκληρώθηκε η κατασκευή της πίστας. Πρώτη ονομασία: Autodromo de Interlagos. Η μετονομασία θα ερχόταν το 1985, εις μνήμην του Carlos Pace, ενός σπουδαίου Βραζιλιάνου οδηγού, που έχασε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1977.
Θα περνούσαν 33 χρόνια και ένας παγκόσμιος τίτλος, αυτός του Emerson Fittipaldi, για να διεξαχθεί το πρώτο Grand Prix της F1 στην πίστα του Σάο Πάολο. Το κοινό και η πολιτεία «αγκάλιασαν» τον θεσμό, μόνο που η πίστα, ή μάλλον η περιοχή στην οποία βρισκόταν, δεν ήταν η ιδανική για το κύρος, την εικόνα του σπορ. Η πόλη μαστιζόταν από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα, κάτι που έπληγε το image της F1. Ως εκ τούτου, για το 1978, ο αγώνας μεταφέρθηκε στην πίστα Jacarepagua του Ρίο ντε Τζανέιρο, αλλά μόνο για μία χρονιά. Το 1979 και το 1980, το Interlagos έγινε ξανά το «σπίτι» του αγώνα, μέχρι το Ρίο να πάρει πάλι τη σκυτάλη, ως το 1989. Τότε ήταν που, με τη στήριξη του Ayrton Senna αλλά και της πολιτείας, η πίστα του Σάο Πάολο αναμορφώθηκε, αναβαθμίστηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και ήταν και πάλι σε θέση να διοργανώσει το Grand Prix. Έκτοτε, από το 1990, ο αγώνας δεν άλλαξε τοποθεσία
Ιστορικές στιγμές έχει ζήσει αυτό το αντίστροφο της φοράς του ρολογιού σιρκουί, μήκους 4,3 χλμ. στη σημερινή του μορφή. Από τις πλέον χαρακτηριστικές η επική οδήγηση του Senna το 1991, όταν για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα αντιμετώπιζε προβλήματα με το κιβώτιο ταχυτήτων, μέχρι που έχασε κάθε σχέση πλην της 6ης, κατακτώντας μετά από πολύ κόπο και πόνο την πρώτη του νίκη στην πατρίδα του. Έπειτα, ο αγώνας του 2003, με τη βροχή να παίζει τον ρόλο της και τα σοβαρά ατυχήματα να διαμορφώνουν ένα απαράμιλλο σκηνικό, μέσα στο οποίο κυριάρχησε ο Giancarlo Fisichella, παίρνοντας από τον Kimi Raikkonen την νίκη μετά από δικαστική απόφαση – δικαίως.
Φυσικά, ποιος μπορεί να ξεχάσει τον τελικό του 2008, εκεί όπου ο Felipe Massa πανηγύρισε την 2η και τελευταία του νίκη στην πατρίδα του, αλλά δεν πανηγύρισε τον τίτλο του πρωταθλητή. Η βροχή δεν έχει κάνει την εμφάνισή της μόνο το 2003. Οι καταιγίδες που ταλανίζουν την περιοχή έχουν επηρεάσει αρκετές φορές και τον αγώνα, που παραδοσιακά αποτελούσε έναν εκ των πρώτων του προγράμματος, μέχρι που μεταφέρθηκε στο τέλος αυτού στη σύγχρονη εποχή του σπορ.
Η χάραξη, αν και «ξεγελά» με την μεγάλη ευθεία που ξεκινά από την έξοδο της Στροφής 12 και φτάνει ως τα φρένα της Στροφής 1, είναι ιδιαίτερα τεχνική, χάρη στο 2ο sector. Εκεί, η αλληλουχία στροφών μέσης και χαμηλής ταχύτητας απαιτεί αρκετή μηχανική πρόσφυση._Δ.Μ.
Το πρόγραμμα του τριημέρου
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου
FP1: 16:00 – 17:30
FP2: 20:00 – 21:30
Σάββατο 16 Νοεμβρίου
FP3: 17:00 – 16:00
Κατατακτήριες: 20:00 – 21:00
Κυριακή 17 Νοεμβρίου
Αγώνας: 19:10
Πληροφορίες για το Grand Prix
Πρώτος αγώνας: 1972
Μήκος πίστας: 4,309 χλμ.
Γύροι: 71
Περισσότερες νίκες (οδηγοί): Alain Prost (6)
Περισσότερες νίκες (κατασκευαστές): McLaren (12)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
