Η εμφατική νίκη Verstappen, τα ελαστικά που καθόρισαν τα πάντα, ο 5άκις Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Lewis Hamilton και η αναγέννηση της Ferrari. Βάζουμε το Grand Prix Μεξικού «στο μικροσκόπιο».
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το Μεξικό έκρινε το πρωτάθλημα. Ο Lewis Hamilton πανηγύρισε την κατάκτηση του 5ου παγκόσμιου τίτλου του, με την 4η θέση να μην είναι το ιδανικό σενάριο τόσο για τον ίδιο, όσο και την ομάδα του. Αυτό πλέον λίγη σημασία έχει, αφού πλέον στόχος είναι ο τίτλος στους κατασκευαστές, με δύο αγώνες ακόμα να απομένουν.
Κι αν τα «φώτα» έπεσαν πάνω στον πρωταθλητή που έμεινε εκτός βάθρου και δυσκολεύτηκε αρκετά την Κυριακή, αυτός που έκανε έναν αλάνθαστο και κυρίαρχο αγώνα ήταν ο Max Verstappen, που έφτασε για δεύτερη φορά στη νίκη επί μεξικάνικου εδάφους. Ήδη από την Παρασκευή φαινόταν πως ο Ολλανδός είχε το προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του, και το σοκ της χαμένης pol eposition το Σάββατο, φάνηκε να μην τον επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, αφού την Κυριακή υπήρξε σταθερός, γρήγορος και αποφασισμένος για 71 γύρους.
Ελαστικά, αυτός ο άγνωστος
Μέρος αυτής της εμφατικής νίκης προήλθε κι από το πόσο καλά «συμπεριφέρθηκε» η RB14 στα ελαστικά, καθ’όλη τη διάρκεια του τριημέρου, και δη στον αγώνα. Οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν την Παρασκευή την άφησαν ανεπηρέαστη, την ώρα που Mercedes και Ferrari πάλευαν να κρατήσουν ακόμα και την ultrasoft σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο απόδοσης μετά από μερικούς γύρους έντονης χρήσης.
Το Σάββατο απλώς ήρθε για να επιβεβαιώσει τη δυναμική των «Ταύρων», που πάντως δε βασίστηκαν μόνο στα ελαστικά, αλλά στην άψογη αεροδυναμική τους (σε υψόμετρο 2.200 μέτρων, το πώς θα εκμεταλλευτείς τον λιγοστό αέρα είναι υψίστης σημασίας).
Ακόμα κι έτσι όμως, τα τέσσερα σημεία επαφής του μονοθέσιου με το οδόστρωμα έπαιξαν σημαντικό ρόλο την Κυριακή, αφού η άψογη διαχείριση από τη μεριά των Verstappen-Ricciardo θα μπορούσε να είχε χαρίσει στους Αυστριακούς το 1-2 (αν δεν εγκατάλειπε για 8η φορά φέτος ο Αυστραλός). Πιο πίσω, η Ferrari με τον Sebastian Vettel έμοιαζε να κρατά καλά τα ελαστικά, ειδικά στο δεύτερο και κρίσιμο stint, ενώ εξίσου αποτελεσματικός ήταν κι ο Kimi Raikkonen, με τη στρατηγική του ενός pit stop να αποδίδει προς όφελός του, φέρνοντάς στο βάθρο.
Αυτοί που δυσκολεύτηκαν περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα σε αυτόν τον τομέα ήταν η Mercedes. Παρά το γεγονός ότι ο πρωτοποριακός σχεδιασμός στην πίσω ζάντα κρίθηκε καθόλα νόμιμος από τους αγωνοδίκες και χρησιμοποιήθηκε το περασμένο τριήμερο, τόσο ο Hamilton, όσο και ο Bottas, δυσκολεύτηκαν να προστατεύσουν τα ελαστικά τους από την υπέρμετρη φθορά (το λεγόμενο degradation), κι αναπόφευκτα κινήθηκαν σε στρατηγική δύο pit stop (ο Bottas έκανε και τρίτο, για να βεβαιωθεί ότι θα με τερμάτιζε χωρίς θέματα).
Οι Γερμανοί δεν έχουν απαντήσεις σε αυτήν την παράξενη εικόνα, αλλά με τη μάχη για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών να παραμένει ανοιχτή, θα θελήσουν να λύσουν τα όποια προβλήματα ενόψει Βραζιλίας και Άμπου Ντάμπι, για να βεβαιωθούν πως το 5ο συνεχόμενο double θα γίνει δικό τους.
Στον… 5ο ουρανό
Λίγη σημασία όμως είχαν όλα αυτά τα «σκαμπανεβάσματα» για τον πέντε φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, Lewis Hamilton. Όπως και πέρυσι, στο Μεξικό «κλείδωσε» και μαθηματικά τον τίτλο, και πάλι χωρίς νίκη, αφού η Mercedes μοιάζει να μην μπορεί να βρει τα πατήματά της στο Autodromo Hermanos Rodriguez μετά το 2016.
Έκανε αυτό που έπρεπε από την αρχή του αγώνα, στην εκκίνηση, όταν έφυγε εκπληκτικά στο σβήσιμο των κόκκινων φώτων και έστριψε προσεκτικά στο πρώτο σύμπλεγμα στροφών, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές και πρακτικά εξασφαλίζοντας πως θα ήταν η μέρα του, με ή χωρίς νίκη.
Θύμα του υψηλού degradation, συχνά έβγαινε στο team radio για να παραπονεθεί για την κατάσταση των ελαστικών του, αλλά όλα αυτά έγιναν παρελθόν τη στιγμή που περνούσε τον τερματισμό και έμπαινε στο πάνθεον των πρωταθλητών.
Juan Manuel Fangio, Michael Schumacher και τώρα, Lewis Hamilton. Ξεχωριστό για εκείνον που το πέτυχε, που το έζησε, και για εμάς που γίναμε μάρτυρες μίας ιστορικής στιγμής για τη Formula 1.
Η Ferrari έχει σφυγμό
Στη Scuderia, δεν θα πρέπει να χαίρονται με το διπλό βάθρο στο Μεξικό, όχι γιατί την ίδια μέρα έχαναν τον τίτλο των οδηγών ολοκληρωτικά, αλλά γιατί φάνηκε για ακόμα μία φορά η δυναμική της SF71H και τι θα μπορούσε να πετύχει με αυτήν ο Vettel.
Ο Γερμανός έκανε έναν μεστό αγώνα, διαχειρίστηκε άψογα τα «εύθραυστα» -όπως αποδείχθηκε – ελαστικά, και πήρε τη 2η θέση, προσπερνώντας στην πορεία και τον Hamilton. Έκανε τα αυτονόητα, αλλά κι αυτά που ο άμεσος ανταγωνιστής του δεν ήταν σε θέση να πράξει. Η ιστορία της Ferrari φέτος είναι ο ορισμός του case study στο «πώς να χάνεις με το καλύτερο μονοθέσιο», και αυτό είναι που κάνει τόσο τους φίλους της, όσο και τον ίδιο τον Vettel να αναρωτιούνται τι θα είχε συμβεί αν δεν είχαν γίνει εκείνα τα μοιραία λάθη σε Γερμανία και Ιταλία.
Ο ίδιος τόνισε ξανά πως το κομβικό σημείο στη χρονιά ήταν η ήττα στη Σιγκαπούρη, αλλά ακόμα κι εκεί, το ντισαβαντάζ που είχε βαθμολογικά – και ψυχολογικά – ήταν τέτοιο που δεν θα του επέτρεπε να ανακάμψει το ίδιο εύκολα, ακόμα και με νίκη στη Marina Bay.
Το Μεξικό είναι πλέον πίσω μας, και απομένουν δύο αγώνες για να ολοκληρωθεί μία χρονιά γεμάτη όμορφους αγώνες, απρόοπτα και δυνατές μάχες. Επόμενος σταθμός, η Βραζιλία._Δ.Μ.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
