Η μάχη των Hamilton και Verstappen καθορίστηκε -εν πολλοίς- από τη στρατηγική, αλλά το πλεονέκτημα το είχαν εξ αρχής οι Γερμανοί. Βάζουμε το GP Ισπανίας «στο μικροσκόπιο».
Στρατηγικό πλεονέκτημα, αλλά και αμιγώς αγωνιστικό
Την περασμένη εβδομάδα, έγινε αναφορά στα λάθη που πρέπει να αποφύγει ο Max Verstappen για να μπορέσει να τα βάλει με τον Lewis Hamilton και να μην βρεθεί από νωρίς μακριά από την κορυφή. Στο GP Ισπανίας, δεν έκανε ούτε μισό ατόπημα, και πάλι ηττήθηκε.
«Ήμασταν αργοί, έτσι θα το συνόψιζα,» δήλωσε μετά το πέρας του αγώνα. «Δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να πούμε. Προσπάθησα να κάνω τα πάντα, να διαχειριστώ την κατάσταση όσο μπορούσα, να προφυλάξω τα ελαστικά μου, αλλά δεν αρκεί αυτό όταν πίσω σου πιέζουν κι έχουν και λίγο καλύτερο ρυθμό.»
Η νίκη στη Βαρκελώνη κρίθηκε -σε μεγάλο βαθμό- από το απόγευμα της Παρασκευής. Η Mercedes είχε φυλάξει δύο σετ της μέσης γόμας για τον Hamilton, γνωρίζοντας πως οι θερμοκρασίες θα ήταν πεσμένες την Κυριακή, με τη λογική να χρησιμοποιήσει και τα δύο μετά την εκκίνηση. Η Red Bull είχε μόνο ένα τέτοιο σετ για τον Verstappen, γνωρίζοντας πως ο ρυθμός του Ολλανδού ήταν καλύτερος με τη C3.
Αυτό δε σημαίνει πως η Mercedes W12 δεν ήταν μονοθέσιο ικανό για νίκη την Κυριακή – κάθε άλλο. Οι Γερμανοί βρέθηκαν σε δύσκολη θέση μετά την εκκίνηση, όταν ο Verstappen πέρασε πρώτος και έμεινε εκεί για όλο το πρώτο stint. Έπρεπε να δοκιμάσουν κάτι ελαφρώς διαφορετικό για να βρεθούν ξανά σε θέση ισχύος – όπως τους το επέτρεπε και ο ρυθμός τους.
Κι ενώ ο Verstappen παρέμεινε αλάνθαστος, η Red Bull βρέθηκε χαμένη. Η «παράδοξη» αρχικά, αλλά ολόσωστη αργότερα, επιλογή της Mercedes να πάει σε δύο stop, άφησε εμβρόντητους τους επικεφαλής στρατηγικής της αντίπαλης ομάδας, που είχαν να διαλέξουν δύο πόρτες μπροστά τους σε εκείνη τη φάση: ή να καλέσουν τον οδηγό τους για αλλαγή στη μαλακή, ζητώντας του να βγάλει 24 γύρους με αυτό το ελαστικό, ή να τον αφήσουν έξω ως το τέλος, ελπίζοντας. Και διάλεξαν την ελπίδα, γιατί ήξερα ότι η παραμόρφωση του μαλακού ελαστικού καθιστούσε απαγορευτική τη χρήση του, ακόμη και στα τελευταία στάδια του αγώνα.
Η Mercedes έκανε κίνηση ρουά ματ. Δεν μπορούσε να κερδίσει η Red Bull εφόσον δεν είχε το σωστό ελαστικό για τον οδηγό της. Σαν να μην έφτανε αυτό, η αντίπαλός της πίστεψε στην ταχύτητα του μονοθέσιού της και τη δυναμική του Hamilton σε αυτές τις «ειδικές καταστάσεις». Ο ρυθμός του ήταν φρενήρης μετά το δεύτερο pit stop, αφού εκμεταλλεύτηκε απόλυτα το γεγονός ότι το μεσαίο ελαστικό είναι -διαχρονικά- εξαιρετικά προσφιλές στα μονοθέσια της Mercedes, καθώς και το ότι εξ αρχής η W12 είχε τη δυναμική να κινηθεί γρήγορα, ειδικά στον καθαρό αέρα που απολάμβανε ο Βρετανός.
Είναι η δεύτερη φορά φέτος που οι πρωταθλητές παίρνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων σε επίπεδο στρατηγικής, πετώντας το «μπαλάκι» στον Horner και την ομάδα του, που από τη μεριά τους δεν στάθηκαν ικανοί να αντιδράσουν επαρκώς. Δύο χαμένες νίκες, δύο χαμένες ευκαιρίες.
Και σε μία σεζόν που φαίνεται πως -πλέον- η W12 είναι το καλύτερο μονοθέσιο, έστω και οριακά και κατά περίπτωση, η Red Bull παύει να έχει την πολυτέλεια της ήττας από δικές τις αβλεψίες – και σε deja vu, που κάνει τη συνθήκη ακόμα χειρότερη.
Η Ferrari θα είναι (σχετικά) καλή παντού
Λένε πως η πίστα της Βαρκελώνης αποτελεί βαρόμετρο: αν ένα μονοθέσιο είναι ανταγωνιστικό εκεί, θα πρέπει να είναι στην πλειονότητα των υπόλοιπων σιρκουί.
Αν μία ομάδα θα εύχεται να ισχύει αυτό, είναι σίγουρα η Ferrari.
Οι Ιταλοί συνεχίζουν την σταθερά καλή πορεία τους στην αρχή της φετινής σεζόν, έχοντας σημειώσει τρομακτική πρόοδο από την 6η στην 3η-4η θέση ανάμεσα στις ομάδες (ή στην κορυφή των ομάδων που δε λέγονται Mercedes ή Red Bull), κι αυτό πρέπει να τους πιστωθεί ως ένα σημαντικό επίτευγμα.
Βγαίνοντας από το καταστροφικό 2020, που τους είδε στην 6η θέση και με ελάχιστες προοπτικές βελτίωσης, ελάχιστοι θα περίμεναν η SF21 να εμφανιστεί φέτος ικανή να προσπεράσει μία Mercedes, να την κρατήσει πίσω της και να μπαίνει στη συζήτηση ακόμα και για βάθρο.
Το φετινό μονοθέσιο είναι το ακριβώς αντίθετο του περυσινού: προσαρμόζεται καλά σε όλες τις συνθήκες, έχει αρκετά ικανοποιητική απόδοση στις ευθείες, κάτι που με τη σειρά του επιτρέπει στον οδηγό να αμυνθεί (όπως έπραξε ο Leclerc με τον Bottas στους πρώτους γύρους του αγώνα), ενώ μοιάζει να είναι εξαιρετικά σταθερό στα πιο αργά σημεία της πίστας, όπως είναι το τρίτο sector της πίστας της Βαρκελώνης. Αυτό θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ενόψει του GP στο Μονακό.
Η αναδιοργάνωση στο τεχνικό επιτελείο έχει λειτουργήσει στο μέγιστο, όπως κι η συνέχεια που απολαμβάνει η ομάδα χάρη στη διατήρηση του Mattia Binotto στη θέση του επικεφαλής της Gestione Sportiva.
Προσθέστε σε αυτό και τον πιο ώριμο ως τώρα Charles Leclerc, που ξέρει να παίρνει ό,τι απόδοση έχει να του δώσει το μονοθέσιο, και η εικόνα είναι άκρως ενθαρρυντική στο μέσο του grid για το Μαρανέλο.
Στόχος είναι η επιστροφή στην κορυφή, κι αυτό είναι δεδομένο, αλλά πρέπει να γίνουν πρώτα τα υπόλοιπα βήματα για να γυρίσει η ομάδα εκεί που της πρέπει.
Από τη σκοπιά των ελαστικών
Ως αναμενόταν, τα ελαστικά κι η χρήση τους μέσα στο GP Ισπανίας, διαδραμάτισαν κομβικό ρόλο στην έκβασή του, με τη σκληρή γόμα να είναι η μοναδική που δε χρησιμοποιήθηκε από κανέναν οδηγό.
Ο Mario Isola, επικεφαλής της Pirelli Motorsport, δήλωσε σχετικά:
«Ήταν μία έντονη στρατηγική μάχη, οπότε ήταν κάπως έκπληξη το γεγονός ότι οι πρώτοι τέσσερις οδηγοί τερμάτισαν τον αγώνα όπως τον ξεκίνησαν, παρά τις ανακατατάξεις στα pit stops κατά τη διάρκεια του αγώνα. Οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες οδήγησαν σε εκτεταμένη χρήση της μαλακής και της μέσης γόμας, που με τη σειρά του έφερε τους περισσότερους οδηγούς προ μίας στρατηγικής δύο pit stops.
«Με τους περισσότερους να πηγαίνουν από τη μαλακή στη μέση γόμα μετά την αρχή του αγώνα, υπήρχε μία κάποια ευελεξία στη στρατηγική. Παρόλα αυτά, φάνηκε νωρίς πως τα δύο stops ήταν απαραίτητα λόγω της αδρότητας του οδοστρώματος και των γρήγορων καμπών.»