Στη Σιγκαπούρη μάθαμε τον νικητή 3 ώρες μετά τον τερματισμό. Υπάρχει όμως αθλητής που ανακηρύχτηκε νικητής 110 χρόνια μετά τον αγώνα. Είναι θεμιτό να κρίνεται το αποτέλεσμα σε αίθουσες συνεδριάσεων;
Η νίκη του Sergio Perez, ύστερα από το καλύτερο οδήγημα της ζωής του, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε, ήρθε ως λυτρωμός από τα εν πολλοίς άδικα απαξιωτικά σχόλια που εισέπραξε το καλοκαίρι, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και από την ομάδα του.
Ο Sergio Perez είναι ένας πολύ καλός οδηγός, που ήδη έχει φέρει 3 νίκες στη Red Bull. Δεν είναι Max Verstappen, αλλά δε χρωστά να είναι, δε λαμβάνει την αμοιβή του Max και δεν είναι πρώτος οδηγός. Για Νο2, στις καλές του μέρες είναι εξαιρετικός. Στις κακές είναι αλλιώς.
Όμως η νίκη του Perez επικυρώθηκε 3 ώρες μετά τον τερματισμό, αφού τόσες χρειάστηκαν οι αγωνοδίκες ώστε να αποφασίσουν να τον “τιμωρήσουν” με ποινή 5 δευτερολέπτων, για παραβάσεις των κανονισμών απόστασης από το αυτοκίνητο ασφαλείας.
Η μάχη Perez – Leclerc διήρκεσε δεκάδες γύρους κάτω από τα φώτα της Σιγκαπούρης
Τα εισαγωγικά μπήκαν δεδομένου ότι οι αγωνοδίκες γνώριζαν ήδη ότι ο Perez τερμάτισε 7,5 δευτερόλεπτα εμπρός από τον δεύτερο, Leclerc, συνεπώς η ποινή 5 δευτερολέπτων δεν είχε νόημα, αφού δε θα είχε την παραμικρή επίπτωση.
Οι αγωνοδίκες είχαν αρκετό χρόνο να αποφασίσουν την ποινή στη διάρκεια του αγώνα, αντί να τη μεταθέσουν μετά τον τερματισμό.
Θα ήταν ποινή και όχι “ποινή” αν είχε ανακοινωθεί στη διάρκεια του αγώνα, και μάλιστα πριν το pit stop, ώστε ο Perez να την εκτίσει κατά τη διάρκεια της δικής του αλλαγής ελαστικών, αντί να προσθαφαιρούνται χρόνοι μετά τον τερματισμό.
Αυτό ενδεχόμενα θα οδηγούσε σε αλλαγή θέσης ή αλλαγή στρατηγικής, αλλά πάντως ο Perez θα γνώριζε την ποινή και θα είχε χρόνο να επιχειρήσει να ανακαταλάβει την πρωτιά, οπότε θα λειτουργούσε και υπέρ του θεάματος και υπέρ της διαφάνειας του αθλήματος στα μάτια των φιλάθλων.
Ο Sergio Perez τερμάτισε πρώτος, μα η νίκη του επικυρώθηκε 3 ώρες μετά τον τερματισμό
Σε όλα ανεξαιρέτως τα αθλήματα, οι θεατές έχουν ανάγκη από καθαρούς κανονισμούς, με έγκαιρη και δίκαιη εφαρμογή, καθώς και σταθερές ποινές αντί για αυξομειούμενες, ανάλογα την περίσταση.
Αντίθετα με τον μύθο, οι θεατές δεν ενοχλούνται αν αλλάξει το αποτέλεσμα μετά τον αγώνα, υπάρχει όμως ένας σημαντικός όρος για αυτό: θα πρέπει μετά τον αγώνα να έχει έρθει ένα τέτοιο νέο στοιχείο, τόσο ισχυρό ώστε για χάρη του να ανατραπεί το αποτέλεσμα. Όχι επειδή τότε επέλεξε να συνεδριάσει η επιτροπή που προλάβαινε να συνεδριάσει στη διάρκεια του αγώνα.
Όπως έχουμε δει επανειλημμένα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το κύρος ενός αθλήματος δεν πλήττεται από την αλλαγή του αποτελέσματος στις αίθουσες συνεδριάσεων, ακόμη και αν αυτή συμβεί μετά από αρκετά χρόνια, όπως στις περίπου 150 περιπτώσεις αφαίρεσης μεταλλίων, κυρίως λόγω χρήσης αναβολικών.
Δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, μάλιστα, άλλαξαν χέρια μετά από 110 χρόνια (σωστά διαβάσατε). Πρόκειται για την περίπτωση του Γηγενούς Αμερικανού (Ινδιάνου) Jim Thorpe, που κέρδισε χρυσά μετάλλια στην Ολυμπιάδα της Στοκχόλμης του 1912, στο πένταθλο και το δέκαθλο, τα οποία του αφαιρέθηκαν τότε λόγω ασήμαντης παρατυπίας και του επεστράφησαν μόλις φέτος, 69 χρόνια μετά τον θάνατό του, αφού κρίθηκε ότι τότε τιμωρήθηκε για λόγους ρατσιστικούς και όχι αγωνιστικούς.
Jim Thorpe, 1912
Λεπτομέρειες αυτής της μοναδικής περίπτωσης στην ιστορία του αθλητισμού μπορείτε να διαβάσετε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ολυμπιακής Επιτροπής.
Ουδείς αμφισβήτησε το κύρος των Ολυμπιακών αγώνων για την υπόθεση Thorpe. Το κύρος του αθλήματος, κάθε αθλήματος, πλήττεται από την αδικία και όχι από την απονομή δικαιοσύνης, έστω και όψιμης.
Ακόμα και τα παιδιά κάποιες φορές δε μπορούν να συμφωνήσουν ποιος κέρδισε το παιχνίδι και φεύγουν μαλωμένα για τα σπίτια τους. Αν τα ξαναβρίσκουν την άλλη μέρα, είναι επειδή η ανάγκη τους για παιχνίδι είναι πιο ισχυρή από τον εγωισμό τους.
Στη Formula 1 είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα, αφού διακυβεύονται εκατομμύρια και δισεκατομμύρια. Ακριβώς επειδή το άθλημα είναι τόσο περίπλοκο, απαιτεί εξαιρετικά ικανούς αγωνοδίκες.
Για να πάψουν λοιπόν οι τόσο συχνές διαμαρτυρίες στη Formula 1, η λύση είναι “απλή”: Επιλογή των απόλυτα αξιότερων αγωνοδικών, όποιοι είναι αυτοί. Η Formula 1 είναι πλούσιο άθλημα, ας τους αναζητήσει με κατάλληλα, διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια, ας τους δελεάσει με τις πρέπουσες αμοιβές και ας τους προσλάβει.
