Ιστορικές στιγμές του Βελγικού Grand Prix, που μετρά σχεδόν 1 αιώνα σπουδαίων αγώνων.
Ανάσα ενός έτους πήρε το Βελγικό Grand Prix στο Spa, αφού προς το παρόν αναβλήθηκε το Grand Prix Νότιας Αφρικής στο Kyalami. O αγώνας αυτός πάει πίσω, 25 χρόνια πριν την έναρξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Formula 1.
Spa 1925, οι οδηγοί της Alfa Romeo, Antonio Ascari και Giuseppe Campari, νικητές του 1ου Βελγικού Grand Prix, με την σειρά που τερμάτισαν. Ο Ascari ήταν πατέρας του Alberto Ascari, πρώτου Παγκόσμιου Πρωταθλητή Formula 1 με Ferrari. Αριστερά τα πιτς, στεγασμένα με τσίγκο, ενώ δεξιά διακρίνεται μια κάμερα πάνω σε ξύλινο αντικραδασμικό τρίποδο.
Ασφαλώς, οι φίλοι της ταχύτητας εύχονται να βρεθεί μια μόνιμη λύση. Το σιρκουί στο δάσος των Αρδεννών είναι ένα διαμάντι στο στέμμα της Formula 1 και επιπλέον το Βελγικό Grand Prix στο Spa είναι ένας από τους ιστορικότερους αγώνες αυτοκινήτων που φτάνουν ως τις μέρες μας στην ίδια τοποθεσία.
Spa 1930, αριστερά ο νικητής του Βελγικού Grand Prix, Louis Chiron, με Bugatti T35C και δεξιά ο ομόσταυλός του, Guy Bouriat, που τερμάτισε 2ος και παρηγορήθηκε με το ρεκόρ ταχύτερου γύρου. Η σύγχρονη Bugatti Chiron ονομάστηκε προς τιμήν του Louis Chiron. Ο νικητής χρειάστηκε 5 ώρες και 8 λεπτά για να καλύψει τα σχεδόν 600 χλμ συνολικής απόστασης, με 40 γύρους της παλιάς χάραξης του Spa, που είχε διπλάσιο μήκος από τη σύγχρονη.
Τα 500 Μίλια της Ινδιανάπολης πάνε πίσω στο 1911, το Ιταλικό Grand Prix στη Monza στο 1922, οι 24 Ώρες του LeMans πρωτοδιοργανώθηκαν το 1923 και το Βελγικό Grand Prix στο Spa–Francorchamps το 1925. Το Γερμανικό Grand Prix πρωτοδιοργανώθηκε στο Avus το 1926, πριν μεταφερθεί στην «πράσινη κόλαση» του Nurburgring το 1927, και το Grand Prix του Monaco το 1929. Το Γαλλικό Grand Prix είναι ασφαλώς προγενέστερο όλων, όμως η διοργάνωσή του έχει αλλάξει 16 τοποθεσίες.
Spa 1939, το τελευταίο τσιγάρο. Η Erica και ο Richard Seaman, ο Άγγλος οδηγός των αυθεντικών Ασημένιων Βελών της Mercedes, έχουν ολοκληρώσει το γεύμα τους και ανάβουν τσιγάρο. Λίγο αργότερα, ενώ είναι πρώτος, ο Seaman θα τραυματιστεί θανάσιμα σε έξοδο υπό καταρρακτώδη βροχή. Βρήκε τις αισθήσεις του για λίγο εκείνο το βράδυ, και είπε ότι ήθελε να αποδείξει πως στη βροχή είναι πιο γρήγορος από τον Rudolf Caracciola, πρώτο οδηγό της ομάδας. Richard και Erica είχαν παντρευτεί πριν λίγους μήνες, η νύφη μόλις 18 ετών.
Η πρώτη χάραξη του Spa είχε μήκος σχεδόν 15 χλμ και αποτελούνταν από δημόσιους δρόμους που έκλειναν για τις ανάγκες του αγώνα.
Spa 1958, μια λευκή γραμμή χώριζε τότε τα πιτς από την αγωνιστική διαδρομή. Ασφαλώς δεν υπήρχε ενδοεπικοινωνία. Ο μηχανικός της Vanwall κρατά έναν πίνακα που απευθύνεται στο Νο 4, τον Tony Brooks, που νίκησε τον αγώνα, και κατεβαίνει επιταχύνοντας προς την Eau Rouge, ενημερώνοντάς τον πως ο “HAWT”, ο Mike Hawthorn, δηλαδή, ο οδηγός της Ferrari, βρίσκεται 41 δευτερόλεπτα πίσω.
Η σύγχρονη χάραξη έχει το μισό μήκος, διατηρεί μεγάλο μέρος της αυθεντικής διαδρομής και πλέον αποτελεί μια μόνιμη πίστα, καθώς ανοίχτηκαν νεότεροι δημόσιοι δρόμοι για την εξυπηρέτηση των γύρω οικισμών.
Spa 1965, στην εκκίνηση υπό βροχή προηγούνται οι BRM των Graham Hill και Jackie Stewart, ακολουθούμενες από την λευκή Honda του Richie Ginther, την Brabham του Jo Siffert και την Ferrari του John Surtees, του μόνου Παγκόσμιου Πρωταθλητή σε 2 και 4 τροχούς. Νικητής του αγώνα ήταν ο Jim Clark, με Lotus, που έχει μόλις περάσει.
Από το 1950 το Βελγικό Grand Prix προσμετρά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Formula 1. Η διοργάνωσή του μεταφέρθηκε για μια δεκαετία στα χρόνια του ’70 στη Nivelles και το Zolder, για να επανέλθει στο ανανεωμένο Spa των 7 χιλιομέτρων στα χρόνια του ‘80.
Spa 1970, στο σύμπλεγμα των στροφών Eau Rouge – Raidillon, προηγείται η Lotus Ford του Αυστριακού Jochen Rindt ακολουθούμενη από την March Ford του Νεοζηλανδού Chris Amon. O Rindt έχασε τη ζωή του στη Monza τρεις μήνες αργότερα, είχε όμως τόσους βαθμούς που ανακηρύχθηκε μετά θάνατον Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Διακρίνεται το πέτρινο δίτοξο γεφύρι πάνω από το ρυάκι της Eau Rouge.
