Η Ferrari έδειξε χθες ότι ξέρει να χάνει και όλοι την συμπάθησαν. Πρέπει όμως να δείξει ότι ξέρει και να κερδίζει, γιατί κανείς δε σε αγαπά για πάντα, όταν χάνεις.
Η Ferrari έχει φέτος στους περισσότερους αγώνες το πιο γρήγορο αυτοκίνητο. Έχει επίσης τον Charles Leclerc, που είναι ένας από τους δύο πιο γρήγορους οδηγούς αυτή τη στιγμή στον κόσμο (ο άλλος είναι ο Max Verstappen) και τον πιο μεθοδικό οδηγό, τον Carlos Sainz.
Με αυτά τα δεδομένα, και ύστερα από 12 αγώνες, έπρεπε τώρα να βρίσκεται μπροστά και με διαφορά στις βαθμολογίες τόσο του Πρωταθλήματος Οδηγών όσο και των Κατασκευαστών. Αντί γι αυτό, ο Leclerc υπολείπεται 63 βαθμούς του Verstappen και η Ferrari 82 βαθμούς της Red Bull.
Ο Leclerc έγραψε φέτος στις κατατακτήριες 7 φορές την pole, μα τις Κυριακές πήρε μόνο 3 νίκες. Έχασε στην Ισπανία και το Αζερμπαϊτζάν από μηχανική βλάβη ενώ ήταν πρώτος, έχασε στο Μονακό και τη Μεγάλη Βρετανία από λάθη της ομάδας του ενώ ήταν πάλι πρώτος και έχασε επίσης χθες στη Γαλλία, για άλλη μια φορά ενώ ήταν ξανά πρώτος, αυτή τη φορά από δικό του λάθος, όπως ο ίδιος είπε.
Ο πολύπειρος δημοσιογράφος Marc Hughes εστιάζει στις δηλώσεις του Leclerc από το Σάββατο: «Μου αρέσει η υπερστροφή, αλλά εδώ αν ρυθμίζαμε έτσι το αυτοκίνητο θα χάναμε νωρίς τα πίσω ελαστικά, οπότε κάναμε ρυθμίσεις που ευνοούν το οδήγημα του Carlos. Θα δυσκολευτώ, γιατί αν χάσεις εδώ το αυτοκίνητο, συμβαίνει όλο πολύ απότομα».
Ήταν όμως πράγματι δικό του το λάθος την Κυριακή ή απλώς, φύσει ενοχικός καθώς είναι, βιάστηκε να το φορτωθεί; Ο Nico Rosberg που, ως πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής Formula 1, γνωρίζει κάτι παραπάνω από τους θεωρητικούς του αθλήματος, έχει άλλη άποψη.
Λέει λοιπόν ότι δε θα μπορούσε να κάνει τέτοιο λάθος γιατί δεν πίεζε σε εκείνο το σημείο, είχε δει ότι έχει το ρυθμό να απομακρύνεται αργά αλλά σταθερά από τον Verstappen και απλώς έκανε διαχείριση ελαστικών.
Ο Nico Rosberg εκτιμά πως ο Leclerc εκεί είτε δέχτηκε μια ξαφνική ριπή ούριου ανέμου που του αποσταθεροποίησε το πίσω μέρος, είτε είχε κάποιο μηχανικό πρόβλημα, και γι αυτό δε μπορούσε να κάνει όπισθεν από τα λάστιχα, να περάσει από τα πιτ, να αλλάξει ρύγχος και ελαστικά και να συνεχίσει.
Εδώ πάντως θα θυμίσουμε ότι κι ο αλησμόνητος Ayrton Senna δε δεχόταν πίεση στο Μονακό το 1988, όμως έχασε τη νίκη πέφτοντας στις μπαριέρες ενώ ήταν άνετα πρώτος. Λένε πως εκείνη τη μέρα ήθελε να ταπεινώσει τον ομόσταυλό του, Alain Prost, νικώντας τον με χαοτική διαφορά.
Σύμφωνα λοιπόν με τον επίσης πολύπειρο Peter Windsor, ο Leclerc έκανε λάθος πιέζοντας πέρα από τα όρια στη Beausset, τη στροφή που η τηλεμετρία έδειχνε ότι χάνει από τον ομόσταυλό του, Sainz, καθώς σύμφωνα πάντα με τον Windsor ο Leclerc είναι μεν ο αγαπημένος των tifosi, ο Sainz όμως είναι ο αγαπημένος της ηγεσίας της ομάδας. Τραβηγμένη θεωρία, αφού ο Sainz ήταν τόσο πίσω, την αναφέρουμε όμως.
Από την τελευταία σειρά εκκίνησε ο Sainz
Ο Carlos Sainz πάντως χθες εκκίνησε από την τελευταία σειρά και έκανε εκπληκτική προσπέραση στον Sergio Perez και ακόμα πιο εκπληκτική στον George Russell, και μάλιστα από την εξωτερική της περίφημης στροφής Signes. Όταν πριν μισό σχεδόν αιώνα, το 1973, είχε προσπαθήσει στην ίδια στροφή ο Emerson Fittipaldi να κάνει το ίδιο στον Jody Scheckter, οι δυο τους συγκρούστηκαν, και δε μιλάμε για τυχαίους οδηγούς αλλά για δύο Παγκόσμιους Πρωταθλητές.
Ένα κακό πρώτο πιτ στοπ από τη Ferrari και τον καθυστέρησε, και τον χρέωσε με ποινή 5 δευτερολέπτων. Το δεύτερο πιτ στοπ ήταν ζήτημα κοινής λογικής, αφού οι μετρήσεις της ομάδας, που δέχτηκε εδώ αδίκως κακή κριτική, έδειχναν πως ούτε τα λάστιχά του θα άντεχαν ως το τέλος, ούτε μπορούσε να απομακρυνθεί πάνω από 5 δευτερόλεπτα από τους Sainz και Russell, ώστε να κερδίσει την 3η θέση μετά και τον υπολογισμό της ποινής. Αντιθέτως, με τα φρέσκα λάστιχα πήρε τουλάχιστον τον ταχύτερο γύρο.
Το γεγονός ότι τον κάλεσαν στα πιτς τη στιγμή που ήταν πλήρως επικεντρωμένος στην προσπέραση του Sergio Perez, χαλώντας του την αυτοσυγκέντρωση, φανερώνει ότι κάποιοι στην ομάδα δε βλέπουν τον αγώνα.
Πίσω λοιπόν στην εγκατάλειψη του Leclerc, όλος ο πλανήτης βρέθηκε να συμπάσχει μαζί του, καθώς ακούσαμε το λαχάνιασμά του στην ενδοσυνεννόηση, που κατέληξε σε μια κραυγή τέτοιας έντασης που τύφλα να έχουν οι ταινίες του Χόλιγουντ, διότι του Leclerc ήταν αυθεντική και όχι προσποιητή, όπως ακόμη και του καλύτερου ηθοποιού.
Ο Mattia Binotto ανέλαβε να τον παρηγορήσει και να τον ενθαρρύνει, οπότε κέρδισε κι αυτός σε συμπάθεια, ενώ η ίδια η ομάδα δημόσια του έγραψε, «παντοτινά μαζί σου».
Η Ferrari εδώ έδειξε ότι ξέρει να χάνει και όλοι την συμπάθησαν. Πρέπει όμως να δείξει ότι ξέρει και να κερδίζει, γιατί κανείς δε σε αγαπά για πάντα, όταν χάνεις. Η μεγάλη εικόνα δείχνει ότι η ομάδα αυτή εξακολουθεί να έχει το ταχύτερο αυτοκίνητο αυτή τη στιγμή και δύο κορυφαίους οδηγούς. Η βαθμολογική διαφορά είναι πλέον μεγάλη, αλλά και οι 10 αγώνες που απομένουν δεν είναι λίγοι.
«Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα», είπε ο Mattia Binotto, «και να πάρουμε το 1-2 στην Ουγγαρία».
Κυριακή κοντή γιορτή.