Το Ιταλικό Grand Prix είναι πάντοτε ένας ξεχωριστός αγώνας για την F1 και κυρίως για τη Ferrari, μιας και τρέχει στο «σπίτι» της. Όμως φέτος, στην πρώτη χρονιά μετά από πολύ καιρό που θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη, έχασε και μάλιστα… βαριά. Τι έφταιξε; Τι μέλει γενέσθαι; Πώς θα αντιδράσουν στη Scuderia;
Στη Monza οι προσδοκίες για τη Ferrari είναι πάντοτε υψηλές. Οι tifosi, που γεμίζουν τις εξέδρες ντυμένοι στα κόκκινα ζητωκραυγάζοντας για την αγαπημένη τους ομάδα, αποτελούν ένα κίνητρο κάθε χρόνο για τους ανθρώπους της ομάδας, είτε αυτή πάει καλά, είτε διανύει μία άσχημη αγωνιστική περίοδο. Φέτος, η Scuderia αποτελεί πραγματικό φόβητρο για τη Mercedes, με τον Sebastian Vettel να βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας πριν την έναρξη του ιταλικού Grand Prix. Το σκηνικό, εν ολίγοις, είναι το ιδανικό για να ελπίζουν οι οπαδοί σε ένα δυνατό αποτέλεσμα. Κι όπου δυνατό αποτέλεσμα, εννοείται η νίκη.
Ωστόσο, από την Παρασκευή κιόλας είχε φανεί ότι η Mercedes, και ειδικά ο Hamilton, είχε βρει τον ρυθμό, τόσο σε μεγάλα runs, όσο και στον έναν γρήγορο γύρο. Αυτό το αρχικό συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε από τους πρώτους γύρους του κυριακάτικου αγώνα, όταν πολύ γρήγορα ο Hamilton άνοιξε τη διαφορά του από τους υπόλοιπους κι ο Bottas αναρριχήθηκε στην 2η θέση, πριν καν ενεργοποιηθεί το DRS.
Βέβαια, δεν είναι πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία που οι Γερμανοί κυριαρχούν επί ιταλικού εδάφους, μιας κι από το 2014 κι εντεύθεν μετρούν 4 νίκες (μαζί με τη φετινή). Μόνο τυχαία δεν είναι η απόδοση τους σε μία πίστα που ευνοεί απόλυτα τους δυνατούς κινητήρες και την καλή ισορροπία, δηλαδή τα χαρακτηριστικά που έχει κάθε μονοθέσιο των πρωταθλητών στην υβριδική εποχή.
Και φέτος ισχύει ακριβώς το ίδιο. Η Mercedes, μετά την Ισπανία και το μεγάλο πακέτο αναβαθμίσεων που εισήγαγε εκεί, έχει μεταμορφωθεί, έχει ανακτήσει το χαμένο έδαφος, κι αυτό το απέδειξε ήδη πριν το θερινό διάλειμμα, και μας το θύμισε έντονα και στους δύο αγώνες μετά. Δεν είναι τυχαίο ότι βολεύεται σε πίστες που προσιδιάζουν στο Silverstone. Και δεν είναι πλέον μόνο το μακρύτερο μεταξόνιο που την ευνοεί. Είναι το συνολικό «ξεκλείδωμα» των δυνατοτήτων της W08 που επιτρέπει στους Hamilton και Bottas να εκμεταλλεύονται στο έπακρο το -ίσως- καλύτερο μονοθέσιο στο grid, οριακά μπροστά από την SF70H.
Από τη μεριά της, η Scuderia στάθηκε για ακόμα μία χρονιά αδύνατη να αντιδράσει στην κυριαρχία της μεγάλη αντιπάλου της στον εντός έδρας αγώνα της. Είναι αλήθεια πως η τρίτη θέση που κατέλαβε ο Vettel μόνο αυτονόητη δεν θα έπρεπε να θεωρείτο, ειδικά μετά και την περυσινή χρονιά, όταν η ομάδα του Maranello πραγματικά παρέπεε αγώνα με τον αγώνα. Παρόλα αυτά, όσο ιδανική (τηρουμένων των αναλογιών) κι αν μοιάζει η 3η θέση, για το στρατόπεδο των Ιταλών η ήττα ήταν βαρύτατη. Τα προβλήματα στο setup, η έλλειψη αυτοπεποίθησης των Vettel και Raikkonen πίσω από το τιμόνι και το μειονέκτημα που ακόμα υπάρχει στο μέτωπο των PU κατέστησε ανέφικτο τη νίκη, ίσως πολύ νωρίς για τους «κόκκινους».
«Πιστεύω πως απλώς τα κάναμε θάλασσα. Το setup ήταν λάθος. Πιστεύω πως υποτιμήσαμε τις απαιτήσεις της πίστας. Θεωρώ πως ήδη τα κάναμε θάλασσα από το Spa, μέχρι και τώρα. Τώρα, πρέπει να επιστρέψουμε στο εργοστάσιο και να δούμε τι πήγε στραβά. Αλλά θα επανέλθουμε στη Σιγκαπούρη».
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Marchionne μιλά με τόσο σκληρή γλώσσα φέτος – το έχει ξανακάνει όταν στα μέσα της σεζόν, o Raikkonen δεν απέδιδε τα αναμενόμενα και δημόσια τον κατέκρινε. Όμως, αυτή τη φορά, ψέγει την νοοτροπία της ομάδας του, κι όχι την απόδοσή της. Κι ίσως εκεί να είναι το πραγματικό πρόβλημα. Στη νοοτροπία αυτού του team. Η Monza είναι ένας αγώνα σαν το Spa, και στο Spa η Ferrari έδειξε να είναι αρκετά κοντά στη Mercedes, έδειξε πως μπορεί να την κοιτάξει στα μάτια, παρά το γεγονός ότι ηττήθηκε. Όταν έφτασε η ώρα να κάνει το ίδιο στο «σπίτι» της, μόλις 6 μέρες μετά, στάθηκε κατώτερη των προσδοκιών. Επαναπαύθηκε, βασίστηκε στην -ομολογουμένως- αξιοπρεπή της εικόνα στο Βέλγιο και κινήθηκε σε εντελώς λάθος κατεύθυνση. Φυσικά κι είναι γνωστές οι αδυναμίες της σε πίστες με τούτα τα χαρακτηριστικά, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την απόδοσή της.
Πλέον, το πρωτάθλημα μπαίνει στην «ασιατική» του φάση, εκεί όπου κάθε πίστα μέχρι και τη Suzuka έχει τελείως διαφορετικό ύφος, τελείως διαφορετικές απαιτήσεις. Στη θεωρία, η Σιγκαπούρη που έπεται θα αποτελέσει την τέλεια ευκαιρία για τους Ιταλούς να ανακάμψουν, καθώς η Mercedes θα δυσκολευτεί να βρει ρυθμό, σε ένα σιρκουί που θυμίζει Μονακό και Hungaroring.
Αν αντεπιτεθούν εκεί, τότε η μάχη του τίτλου παίρνει άλλη τροπή. Η πλάστιγγα μπορεί να γυρίσει πάλι με τους μέρος τους._Δ.Μ.