Σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο επίσημο podcast της Formula 1, ο Robert Kubica αποκάλυψε πως είχε συμφωνήσει να οδηγήσει για λογαριασμό της Ferrari το 2012.
Ένα εκ των μεγαλύτερων ταλέντων της F1 έμεινε από νωρίς εκτός αυτής, όταν σε αγώνα ράλι στην Ανδόρα το 2011, είχε ένα σοβαρό ατύχημα που τον άφησε σχεδόν παράλυτο από το δεξί χέρι.Πριν από αυτό το συμβάν που άλλαξε όλη του τη ζωή, ο Robert Kubica θεωρείτο ένας οδηγός που θα μπορούσε να κάνει σπουδαία πράγματα στο σπορ. Ανήκε στη γενιά του Lewis Hamilton και του Sebastian Vettel, και πολύ ισχυρίζονται ότι θα ήταν στο επίπεδό τους, χωρίς αυτό το ατύχημα.
Σε συνέντευξή του στο «Beyond the Grid», που αποτελεί το επίσημο podcast της F1, ο νυν δοκιμαστής της Williams ανέφερε πως είχε σκεφτεί να μην λάβει μέρος στο rally, όμως δεν θέλησε να απογοητεύσει τους διοργανωτές που του έδωσαν την ευκαιρία -μία ευκαιρία που πίστευε ότι θα τον βελτίωνε κι ως οδηγό:
«Δεν ήμουν ικανοποιημένος με το να είμαι όσο καλός ήμουν. Χρειαζόμουν περισσότερα. Πίστευα ότι το rally θα μου τα έδινε. Και το έκανε. Το πρόβλημα είναι ότι το τίμημα που πλήρωσα ήταν πολύ υψηλό».
Η μεγάλη αποκάλυψη έγινε αργότερα, όταν πιεζόμενος από τον οικοδεσπότη της εκπομπής, Tom Clarkson, αποκάλυψε ότι είχε υπογράψει συμβόλαιο με τη Ferrari για το 2012, ώστε να πάρει τη θέση του Felipe Massa:
«Ο πρώτος στόχος είναι να μπεις στην F1. Ο δεύτερος είναι να καθιερωθείς στην F1, να έχεις καλή αξία, καλή φήμη, που είναι πιο δύσκολο από το να μπεις. Ο τρίτος είναι να κερδίσεις ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα ή να γίνεις οδηγός της Ferrari. Δεν κέρδισα κάποιο πρωτάθλημα και στο τέλος δεν έγινα οδηγός της Ferrari αλλά ήμουν πολύ κοντά».
Και συνέχισε:
«Η ανάρρωσή μου ήταν τόσο δύσκολη από μόνη της, που τους πρώτους 16 με 18 μήνες δεν με ενοχλούσε. Μαχόμουν, συγκεντρωνόμουν στην ανάρρωση, βίωνα μια δύσκολη περίοδο. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο πιο δύσκολο γινόταν, γιατί η ελπίδα πως τα πράγματα θα μπορούσαν να διορθωθούν απομακρυνόταν.
«Υπήρχαν περίοδοι που ανάρρωνα εξαιρετικά καλά και υπήρχαν μήνες που τα χειρουργεία δεν πήγαιναν καλά και πήγαινα πίσω έξι μήνες, αντί να βελτιώνομαι.
«Ήταν επίπονο να μην αγωνίζομαι στην F1, αλλά ήταν πιο επίπονο γιατί ήξερα ότι δε θα οδηγήσω για τη Ferrari»._Δ.Μ.
