F1: Οι χρόνοι των δοκιμών και τα επικίνδυνα συμπεράσματα

Οι δοκιμές εξέλιξης στη Βαρκελώνη ολοκληρώθηκαν. Οι ομάδες συνέλεξαν τα δεδομένα που ήθελαν, οι οδηγοί ξέρουν τι να περιμένουν ενόψει της πρεμιέρας του πρωταθλήματος στη Μελβούρνη, όμως υπάρχει και το κοινό, που μένει με πολλά ερωτηματικά.

Κι αυτό, διότι το εξαήμερο τεστ φέτος ήταν το πιο ιδιαίτερο της υβριδικής εποχής, με διαφορά. Με εξαίρεση τη Mercedes, καμία άλλη ομάδα δε φάνηκε να κινείται στον ρυθμό που θα μπορούσε, αφήνοντας αρκετά στη «φαντασία», στις εικασίες.

Το πώς γνωρίζουμε ότι καμία ομάδα δεν έδειξε τις δυνατότητές στο μέγιστο, έρχεται επαγωγικά. Το 2020 είναι μία φυσική συνέχεια του 2019 σε κάθε επίπεδο. Το κανονιστικό πλαίσιο είναι κατά τεράστιο ποσοστό ίδιο, τα ελαστικά δεν άλλαξαν στο ελάχιστο. Εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει περιθώριο για τεράστιες αλλαγές στις δυναμικές των ομάδων. Είναι σαν τον βασιλιά στο σκάκι: μπορεί να κινηθεί μόνο μία φορά ανά play. Όταν οι κανονισμοί μένουν αμετάβλητοι, δεν υφίσταται χώρος για μεγάλες διαφοροποιήσεις από χρονιά σε χρονιά.

Επομένως, αμέσως αμέσως καταρρίπτεται το αφήγημα που θέλει τη Ferrari, επί παραδείγματι, να έχει πέσει στο midfield. 

(Σημείωση: το παράδειγμα δεν είναι τυχαίο.)

Και τούτο, παρά το γεγονός πως οι απόλυτοι χρόνοι δείχνουν πως η Scuderia έχει πέσει στην 6η (!) θέση, πίσω κι από τη McLaren.

Παρακάτω, παρατίθενται οι χρόνοι από τις δοκιμές, και δίπλα χρόνοι προσαρμοσμένοι στη C5 γόμα, λαμβάνοντας υπόψη την επίσημη εκτίμηση της Pirelli πως η C4 είναι 0,45 δλ. πιο αργή από τη C5:

Θέση	Οδηγός	Κανονικός Χρόνος	Γόμα	Προσαρμοσμένος χρόνος
1	Valtteri Bottas	1’15.732	C5	1’15.732
2	Max Verstappen	1’16.269	C4	1:15.814
3	Daniel Ricciardo	1’16.276	C5	1’16.276
4	Charles Leclerc	1’16.360	C5	1’16.360
5	Lewis Hamilton	1’16.410	C5	1’16.410
6	Esteban Ocon	1’16.433	C5	1’16.433
7	Sergio Perez	1’16.634	C5	1’16.634
8	Carlos Sainz	1’16.820	C4	1:16.370
9	Sebastian Vettel	1’16.841	C5	1’16.841
10	George Russell	1’16.871	C5	1’16.871
11	Daniil Kvyat	1’16.914	C4	1:16.464
12	Robert Kubica	1’16.942	C5	1’16.942
13	Romain Grosjean	1’17.037	C4	1:16.587
14	Pierre Gasly	1’17.066	C4	1:16.616
15	Kimi Raikkonen	1’17.091	C5	1’17.091
16	Lance Stroll	1’17.118	C3	1:16.338
17	Nicholas Latifi	1’17.313	C5	1’17.313
18	Antonio Giovinazzi	1’17.469	C5	1’17.469
19	Kevin Magnussen	1’17.495	C4	1:17.045
20	Lando Norris	1’17.550	C2	1:16.350
21	Alexander Albon	1’17.573	C3	1:16.823

Επομένως, οι ταχύτεροι χρόνοι ανά ομάδα με τη C5 γόμα:

Θέση	Ομάδα	Χρόνος
1	Mercedes	1:15.732
2	Red Bull	1:15.814
3	Renault	1:16.276
4	Racing Point	1:16.338
5	McLaren	1:16.350
6	Ferrari	1:16.360
7	Alpha Tauri	1:16.464
8	Haas	1:16.587
9	Williams	1:16.871
10	Alfa Romeo	1:17.091

Εύλογα θα απορήσει κανείς «πώς γίνεται η Ferrari να έπεσε 3 θέσεις, και να ανέβηκε από του πουθενά τρίτη η Renault ή 4η η Racing Point;». 

Αυτό το ερώτημα δεν υφίσταται όμως, ή δεν θα έπρεπε να υφίσταται, διότι τα ελαστικά είναι μόλις μία από τις μεταβλητές που επηρεάζουν τι θα γράψει το χρονόμετρο.

Υπάρχουν τα καύσιμα, τα engine modes, η θερμοκρασία του οδοστρώματος, ο αέρας (η δεύτερη εβδομάδα των δοκιμών είχε αρκετά ιδιαίτερες συνθήκες). Κι όλα αυτά μας είναι άγνωστα ή μερικώς γνωστά. Είναι παράγοντες που επηρεάζονται από τις ομάδες, οι οποίες έχουν σαφή προγράμματα και τα οποία δε βασίζονται απαραίτητα στην απόλυτη ταχύτητα.

Τα aero tests, τα τεστ που έχουν στόχο να δείξουν αν τα δεδομένα των προσομοιώσεων και τα δεδομένα της πίστας συμβαδίζουν, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου σε ένα εξαήμερο που πρέπει να αξιοποιηθεί στο μέγιστο.

Το πόσο λίγο μετράνε τα παραπάνω νούμερα αποδεικνύεται (αναγκαστικά) από ένα νέο σύνολο αριθμών.

Στον κάτωθι πίνακα, μπορεί να δει κανείς τα γυρολογία των Lewis Hamilton, Max Verstappen και Charles Leclerc, που έκαναν παρεμφερή stints, βάζοντας τις C2 και C3 γόμα (εξαίρεση ο Leclerc που έτρεξε μόνο τη C2 γόμα).

	Hamilton (21/2)	Verstappen (20/2)	Leclerc (28/2)
Stints (γύροι)	17/18/29	15/18/22	20/23/21
Γυρολόγιο	1:21.300	1:21.954	1:21.848

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η Ferrari είναι αδιαμφισβήτητα μέσα στο top 3, όπως και πέρυσι και όπως και τα τελευταία 4 χρόνια. 

Φυσικά, το γεγονός πως ο Hamilton έκανε το race simulation την πρώτη εβδομάδα, ενώ ο Leclerc την τελευταία μέρα των δοκιμών, μπορεί να επηρεάζει κάπως τα τελικά αποτελέσματα (που έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να κρατάμε σα να ήταν ευαγγέλιο), αλλά το τελικό συμπέρασμα είναι πως η SF1000 δεν είναι midfield μονοθέσιο.

Το παράδειγμα της Scuderia, όπως αναφέρεται και παραπάνω, δεν είναι τυχαίο. Οι Ιταλοί βρέθηκαν στο επίκεντρο των δοκιμών, γιατί δεν έδειξαν σε καμία περίπτωση να έχουν την ταχύτητα των άμεσων ανταγωνιστών της.

Όσο κι αν διατείνεται ο Mattia Binotto, επικεφαλής της ομάδας, πως δεν «παίζει κρυφτό», η πραγματικότητα πως στο Μαρανέλο έχουν ακόμα να δείξουν πολλά. 

Το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί να θέλει μία ομάδα να «κρυφτεί» μέχρι τέλους στις δοκιμές. Η απάντηση είναι κάπως απλοϊκή: γιατί μπορεί.

Το 2020, όπως έχουμε ήδη καλύψει πολλάκις, είναι μία συνέχεια του 2019. Ελάχιστα είναι άγνωστα στις ομάδες. Για να γίνει πιο αντιληπτό αυτό, η Ferrari δοκίμασε νέα πίσω πτέρυγα στο τεστ. Ή μάλλον, όχι και τόσο νέα, αφού ήταν εκείνη που χρησιμοποίησε πέρυσι στο Μπακού. Τόσο ίδια είναι τα περυσινά με τα φετινά μονοθέσια.

Κάπως έτσι δικαιολογείται και η επιλογή της πλειονότητας των ομάδων να εμμείνουν σε μεγάλα runs, σε πιο αργούς χρόνους, με πιο σκληρές γόμες. Στόχος είναι να λειάνουν τις όποιες ατέλειές τους σε σχέση με το 2019, να δουν αν τα ελάχιστα που άλλαξαν στον σχεδιασμό τους λειτουργούν όπως περίμεναν.

Άλλωστε, το πιο σημαντικό είναι να είσαι στην πίστα και να γράφεις χιλιόμετρα. Και σε αυτόν τον τομέα, η Ferrari τα πήγε περίφημα φέτος:

Θέση	Ομάδα	Γύροι	Χιλιόμετρα
1	Mercedes	903	4203
2	Ferrari	844	3929
3	McLaren	802	3733
4	Racing Point	782	3640
5	Red Bull	780	3631
6	AlphaTauri	769	3580
7	Renault	743	3459
8	Williams	737	3431
9	Alfa Romeo	735	3421
10	Haas	649	3021

Στην ουσία, οι χρόνοι είναι μία εύκολη, αλλά άκρως επικίνδυνη τακτική για να βρει κανείς άκρη στο χάος των δοκιμών. Από τη φύση τους οι δοκιμές είναι δυσανάγνωστες, αλλά όταν υπεισέρχονται κι άλλοι παράγοντες, το τοπίο γίνεται ακόμα πιο θολό, και αυτό μπερδεύει. Μπερδεύει τους αναλυτές, τους δημοσιογράφους, και το κοινό. Κι όλοι μαζί, από διαφορετική αφετηρία, παλεύουν να βγουν από την ομίχλη.

Η καλύτερη τακτική, πάντως, είναι να περιμένεις κανείς μέχρι το Q3 στο Albert Park._Δ.Μ.