«Έφυγε» ο Carlos Reutemann

Ο Reutemann είχε Ελβετογερμανό παππού, Αργεντίνο πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Ήταν ο πρώτος επιτυχημένος Αργεντίνος οδηγός έπειτα από την δεκαετία του 1950, που μεσουρανούσε ο μεγάλος Juan Manuel Fangio. Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1942 στη Σάντα Φε. Από τα παιδικά του χρόνια είχε το προσωνύμιο «Lole», το οποίο απεχθανόταν.

Ο εξέχουσας ομορφιάς Αργεντίνος πέρασε σαν κομήτης από την F1, καθώς η είσοδός του στο σπορ ήταν το ίδιο απότομη με την έξοδό του από αυτό. Στις καλές του ημέρες, μπορούσε να είναι ταχύτερος οποιουδήποτε. Μεταξύ 1972 και 1982, σημείωσε 12 νίκες στην F1 και είναι ο μοναδικός οδηγός στην ιστορία που έχει ανέβει σε βάθρο WRC και F1.

Ωστόσο, υπήρχαν αρκετά συχνά ημέρες που για κάποιο λόγο ένιωθε ότι δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος και πράγματι, οι χρόνοι στην πίστα αντικατόπτριζαν αυτήν ακριβώς την ψυχολογία. Ήταν ένας οδηγός του οποίου την απόδοση καθοδηγούσε η ψυχολογία του και η αυτοπεποίθηση που ένιωθε την εκάστοτε ημέρα. Χρειαζόταν να νιώθει ότι έχει πίσω του μια ομάδα που τον υποστηρίζει.

Pole στο ντεμπούτο

Ξεκίνησε να αγωνίζεται το 1965 με ένα Fiat κουπέ, αλλά σύντομα ξεκίνησε να αγωνίζεται με μονοθέσια. Έπειτα από συμμετοχή στο Πρωτάθλημα Αργεντινής Formula 2, o Reutemann «μετανάστευσε» στην Ευρώπη το 1970, για να συμμετάσχει στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.H αυτοκινητική λέσχη της Αργεντινής διέθετε μια ομάδα η οποία αγωνιζόταν με μονοθέσια της Brabham. Έγινε γνωστός στο ντεμπούτο του (στο Hockenheim το 1970) επειδή έβγαλε εκτός αγώνα τον Jochen Rindt. Ωστόσο, το 1971 ολοκλήρωσε τη σεζόν της Ευρωπαϊκής Formula 2 στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πίσω από τον Ronnie Peterson.

Με Brabham, στο Brands Hatch το 1974.
(Φωτογραφία Martin Lee)

Όταν ο Bernie Ecclestone αγόρασε το 100% της Brabham, τον κάλεσε να πλαισιώσει τον πολύπειρο Graham Hill. O Reutemann σημείωσε την pole position στο ντεμπούτο του στην F1, στην πατρίδα του το 1972, σε έναν αγώνα που τερμάτισε στην 7η θέση. Το 1973, με την BT42 του Gordon Murray, ανέβηκε στο βάθρο 2 φορές και πλασαρίστηκε 7ος στο Πρωτάθλημα.

Το 1974, η BT44 του Murray ήταν ικανή να πρωταγωνιστήσει και ο Reutemann κατέκτησε τρεις νίκες, στη Νότια Αφρική, την Αυστρία και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, πριν από αυτό είχε χάσει μέσα από τα χέρια του τον αγώνα της πατρίδας του, καθώς έμεινε από καύσιμα δύο γύρους πριν την καρό σημαία και ενώ βρισκόταν άνετα επικεφαλής. Παρότι τρεις νίκες είχε και ο Πρωταθλητής της σεζόν, Emerson Fittipaldi, ο Reutemann ολοκλήρωσε τη χρονιά στην 6η θέση της βαθμολογίας. To 1975 με νίκη στο Nurburgring, ολοκλήρωσε τη σεζόν στην 3η θέση της βαθμολογίας.

Στη Ferrari…

Το 1976, η Brabham αποφάσισε να συνεργαστεί με την Alfa Romeo για την προμήθεια κινητήρων, ωστόσο η αξιοπιστία των ιταλικών V12 ήταν… ανύπαρκτη στα αρχικά στάδια. Όταν η Ferrari έψαχνε για αναπληρωματικό οδηγό έπειτα από το ατύχημα του Niki Lauda στο Nurburgring, ο Reutemann αποδεσμεύθηκε από την Brabham και πήγε στο Maranello.

Εντούτοις, ο Lauda επέστρεψε στην αγωνιστική δράση σε 6 εβδομάδες, παρότι δεν ήταν έτοιμος, κατά δική του ομολογία. O Enzo Ferrari, για να τιμωρήσει τον Αυστριακό για την απόφασή του να μην αγωνιστεί στο βρεγμένο Fuji, την αυλαία της σεζόν του 1976 που έκρινε τον τίτλο υπέρ του James Hunt, ο Lauda ηταν ο No. 2 οδηγός, με την προτεραιότητα να πηγαίνει στον Reutemann.

Στο Watkins Glen το 1978 με μια Ferrari 312T3. (Φωτογραφία: Bill Walendzinski)

O Αργεντίνος ξεκίνησε καλά τη σεζόν, με νίκη στο 2ο αγώνα στη Βραζιλία, αλλά στη συνέχεια ο Lauda ανέλαβε την εξέλιξη του μονοθεσίου και «διέφυγε» από το Maranello δύο αγώνες πριν το τέλος της σεζόν, έχοντας υπογράψει για την Brabham. Ο Reutemann ήταν η ελπίδα της Ferrari για το Πρωτάθλημα του 1978, και ο Αργεντίνος κατέκτησε 4 νίκες, αλλά δε μπορούσε να ανακόψει την πορεία του Mario Andretti προς τον τίτλο με τις Lotus 78 και 79 που εισήγαγαν την έννοια του ground effect στον αεροδυναμικό κόσμο της F1.

Λάθος η μεταγραφή στη Lotus

Με την Lotus να ψάχνει οδηγό έπειτα από το θάνατο του Ronnie Peterson στη Monza το 1978, η μεταγραφή για το 1979 στην ομάδα που είχε κυριαρχήσει την προηγούμενη χρονιά έμοιαζε λογική κίνηση. Ωστόσο, η Ferrari ήταν αυτή που κατέκτησε τον τίτλο εκείνη τη χρονιά, κάνοντας το «1-2» μάλιστα. Έπειτα από ένα καλό ξεκίνημα με τέσσερις παρουσίες στο βάθρο, η ανταγωνιστικότητα της Lotus άρχισε να φθίνει.

Ενώ οι άλλες ομάδες κατανόησαν τον τρόπο λειτουργίας του ground effect και εκμεταλλεύτηκαν τα κέρδη που απέφερε, το καινούργιο μονοθέσιο της ομάδας του Colin Chapman, η Lotus 80 παρουσίαζε σοβαρά αεροδυναμικά προβλήματα. Ο Reutemann ολοκλήρωσε τη σεζόν 7ος και αναχώρησε για την Williams, όπου υπέγραψε συμβόλαιο Νο. 2 οδηγού, με τον Alan Jones να έχει προτεραιότητα. Ο Αυστραλός κατέκτησε τον τίτλο του 1980 με τον Reutemann να σημειώνει μια εξαιρετική νίκη στο Μονακό.

Στο Μονακό το 1979 με Lotus.
(Φωτογραφία: Martin Lee)

Την επόμενη χρονιά, στο 2ο αγώνα της σεζόν, στη Βραζιλία, αψήφησε τις εντολές της Williams να παραμείνει πίσω από τον Jones και όδευσε προς τη νίκη δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα εντός της ομάδας. Το πρώτο μισό της σεζόν πήγε πάρα πολύ καλά, όχι όμως και το δεύτερο μισό. Ίσως η ψυχολογική πίεση να έπαιξε ρόλο στην απόδοση του Αργεντίνου…

H αινιγματική απώλεια του τίτλου

Ενώ ο Reutemann έφτασε στην αυλαία της σεζόν στο Λας Βέγκας με προβάδισμα ενός βαθμού και κατέκτησε την pole poisition, άρχισε να πέφτει στην κατάταξη από την αρχή του αγώνα. Ο ομόσταυλός του Reutemann, Alan Jones, κέρδισε τον αγώνα. Ο αντίπαλός του στη μάχη του τιτλου, Nelson Piquet τον προσπέρασε, παρότι έπασχε από αφυδάτωση και λιποθύμησε μετά τον τερματισμό, κατάφερε να σημειώσει τους 2 βαθμούς που χρειαζόταν και πήρε τον τίτλο.

Ο Reutemann παραπονέθηκε ότι είχε προβλήματα με το κιβώτιο. Ωστόσο, η Williams όταν έλυσε το κιβώτιο δεν κατάφερε να βρει κανένα πρόβλημα… Όταν ο Αργεντίνος ρωτήθηκε γιατί δεν ώθησε εκτός πίστας τον Βραζιλιάνο στη μεταξύ τους μάχη, απάντησε ότι δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται.

Αν η προγραμματισμένη πρεμιέρα της σεζόν στη Νότια Αφρική, όπου δε συμμετείχαν οι προσφιλείς προς τη FISA ομάδες (ήταν τα χρόνια του πολέμου με την FOCA, τον σύνδεσμο κατασκευαστών των βρετανικών κυρίως ομάδων), είχε μετρήσει στο Πρωτάθλημα, ο Reutemann θα είχε στεφθεί Πρωταθλητής εκείνη της σεζόν.

Στο Caesars Palace του Λας Βέγκας με Williams το 1981.

Απότομο αντίο

Το 1982 πρόλαβε να κάνει μόλις δύο Grand Prix πριν ξαφνικά τα παρατήσει όλα χωρίς προειδοποίηση και επιστρέψει στην πατρίδα του. Κάποιοι πιστεύουν ότι είχε από τότε βλέψεις να γίνει πολιτικός και μόλις ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και Αργεντινής για τις νήσους Φώκλαντ, δε θα βοηθούσε την μελλοντική καριέρα του Reutemann να πληρώνεται εκείνη την περίοδο από μια βρετανική ομάδα.

Ο Patrick Head είναι ένας από τους ανθρώπους που έχουν αναφέρει αυτή τη θεωρία, αν και έχει δηλώσει επίσης ότι απλά ο Αργεντίνος δεν είχε τη διάθεση να αγωνιστεί πια. Άλλωστε, ο Keke Rosberg (πρωταθλητής εκείνη τη χρονιά στην F1), ήταν ταχύτατος.

Ο Reutermann ολοκλήρωσε την καριέρα του χωρίς να νικήσει ποτέ το GP Αργεντινής στην F1. To 1985 δέχθηκε την πρόταση του Jean Todt να αγωνιστεί στο ράλλυ της πατρίδας του με ένα πολύ ανταγωνιστικό Peugeot 205, και τερμάτισε 3ος, όπως είχε κάνει και το 1980 με ένα Fiat 131.

Πολιτική

O Reutemann έγινε κυβερνήτης της Σάντα Φε την τετραετία 1991-1995 καθώς και μεταξύ 1999 και 2003 και διαχειρίστηκε με καλό τρόπο την οικονομική κρίση που γονάτισε τη χώρα. Ο Reutemann αρνήθηκε να βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Αργεντινής, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις, αλλά έγινε μέλος της Εθνικής Γερουσίας της Αργεντινής, στην οποία παρέμεινε έως το θάνατό του.

Πρόσφατα, είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο συκώτι. Πέρασε 17 ημέρες στο νοσοκομείο το Μάιο, πριν εισαχθεί ξανά στις 30 Μαΐου και εισαχθεί στην εντατική μονάδα θεραπείας στις 21 Ιουνίου, όπου παρέμενε μέχρι να φύγει από τη ζωή…_Φ.Λ.
Tweets by FabrizioLazakis