Τραγική η τηλεοπτική εικόνα από το Μόντε. Κρίμα τα χρήματα που πληρώνει ο ΟΤΕ ΤV, κρίμα η προσπάθεια των παρουσιαστών, που καταθέτουν ψυχή αυτοσχεδιάζοντας.
Τραγική η τηλεοπτική εικόνα από το Μόντε. Κρίμα τα χρήματα που πληρώνει ο ΟΤΕ ΤV, κρίμα η προσπάθεια των παρουσιαστών, που καταθέτουν ψυχή αυτοσχεδιάζοντας. Ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη ανακοινώνουν, από θολό μέχρι μαύρο, «κατράμι εικόνα», σου προσφέρουν.
Αναγκαστικά κρατάς τα πλάνα από το τέλος της Power Stage, τελευταία μάχη στο πρόγραμμα του Μόντε Κάρλο, του πρώτου αγώνα φέτος – και πάντα, άλλωστε, τουλάχιστον όποτε το κορυφαίο από πλευράς αίγλης γεγονός προσμετρά στο WRC.
Εκεί, στην «υπερειδική», βλέπεις πλάνα καλά φωτισμένα και αποκαλυπτικά, οπότε διαπιστώνεις και το τι μέλλει γενέσθαι στο φετινό Πρωτάθλημα. Τα Hyundai απουσιάζουν από τη «συνάντηση», ενώ δεν περιμένεις κάτι παραπάνω από τη βρετανική μαφία εξέλιξης-συντήρησης. Τζίρος να γίνεται… Στη Citroen, ο Όστμπεργκ πανηγυρίζει που τερμάτισε 4ος και ο Μικ κάνει λες και κέρδισε, όντας στο βάθρο, ανήμπορος να αντιδράσει στην αντεπίθεση του Οζιέ, ο οποίος, εκτός από τον αγώνα, κέρδισε και την αλαζονεία, όπως εκφράζεται από τις επιλογές της VW, που δεν απέφυγε λάθη-εγκλήματα.
Αν η συμμετοχή της Citroen συνδέεται με αρπαχτή, οπότε έχουν λόγους ώστε να παριστάνουν τους χαρούμενους, ίσως όλα καλά. Όταν όμως είσαι πολυπρωταθλητής, οφείλεις να το πάρεις αλλιώς, και όχι να πιστοποιείς ότι απλώς σήμερα δε λείπουν οι άρχοντες με προσωπικότητα, αλλά λείπουν οι άσοι, όπως είναι ο Λάτβαλα, που έμεινε με τη χαρά του 1ου χρόνου στο σκληρό «man-to-man» στον επίλογο-Power Stage. Τον Λάτβαλα θα τον ήθελαν στη Ford -αφού το Fiesta στα χέρια του Μπουφιέ αποδείχθηκε ότι καλά κρατεί-, παρ’ όλα αυτά δεν έδωσαν τα ρέστα τους ώστε να μείνει, και κρίμα που έχουν τον Χίρβονεν σε φάση βετεράνου που συμμετέχει σε σύγχρονους αγώνες, και όχι τον διοπτροφόρο Φινλανδό. Θα ήταν η μόνη περίπτωση να έχει το φετινό Πρωτάθλημα ενδιαφέρον σε επίπεδο Γενικής, γιατί, κακά γα ψέματα, η κόντρα δύο οδηγών της ίδιας ομάδας είναι ευκαιριακή και τα μέγιστα ελεγχόμενη.
Εννοείται πως με πνίγει η ζήλια, αφού, έπειτα από μια σειρά ηλιθιότητες, ΔΕΝ προσμετρά στο θεσμό Ο αγώνας, ΤΟ Ράλλυ Ακρόπολις, το σύγχρονο Ράλλυ όπως το έστησαν και το προώθησαν ο Παύλος Αθανασούλας με την Ανίτα Πασαλή, έχοντας δίπλα τους τον Μανώλη Χαλιβελάκη και την ΟΜΑΕ, που σήμερα, επιτέλους, έχει την ευθύνη των ελληνικών αγώνων.
Όταν, λοιπόν, επιστρέψουμε, θα τα δούμε όλα αλλιώς, γιατί σήμερα οι πανηγυρισμοί των ηττημένων και τα χαμόγελα με σημασία, όπως αυτά του Μίκελσεν, που θα έκανε μεγάλη καριέρα ως μοντέλο, δε δημιουργούν προϋποθέσεις ενδιαφέροντος. Όσο εμπαθές κι αν βρείτε το κείμενο, είμαι σίγουρος ότι ξαναδιαβάζοντας θα συμφωνήσετε.
Ρε φίλε, δεν πανηγυρίζεις όντας 3ος οδηγώντας το καλυτερότερο. Κρίμα ο κόπος του Κόλιν να σε βάλει στα μεγάλα σαλόνια. Ταλέντα πολλά. Νικητές; Ελάχιστοι._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
