Ράλλυ Ακρόπολις: Από το ΟΑΚΑ στην Πλατεία Συντάγματος!

Πότε ξεκίνησε το ταξίδι με την ευθύνη σου ως αλυτάρχη του Ράλλυ Ακρόπολις;

Υπήρξα για πολλά χρόνια Υπεύθυνη Σχέσεων με Αγωνιζόμενους στα Ράλλυ Χαλκιδικής και Ακρόπολις, ρόλο που μου πρότεινε ο Αλέξανδρος Δαρδούφας διά στόματος της Πέγκυς Τρικάκου, όταν για πρώτη φορά η FIA θέσπισε το θεσμό. Με την ιδιότητα αυτή έπρεπε να ξέρω τους κανονισμούς, ώστε να δίνω απαντήσεις στα θέματα που προέκυπταν με τους αγωνιζόμενους, αποφεύγοντας την ίδια στιγμή να φτάσουν στους αγωνοδίκες. Συμμετείχα στις συνεδριάσεις των αγωνοδικών, και αυτό μου επέτρεψε να αποκτήσω γνώσεις γύρω από κανονισμούς. Σε συνδυασμό με το ότι είχα περάσει από όλα τα στάδια ενασχόλησης με τα ράλλυ (συμμετέχων, κριτής, αγωνοδίκης, αλυτάρχης, πλοηγός), συζητήθηκε ότι θα μπορούσα να ανταποκριθώ σε έναν τέτοιο ρόλο. Μου έγινε η πρόταση από τον τότε πρόεδρο της ΕΛΠΑ, κ. Βασίλη Δεσποτόπουλο, να αναλάβω αλυτάρχης του Ράλλυ Ακρόπολις του 2001.

Σε βοήθησε κάποιος πραγματικά;

Όταν μου έγινε η πρόταση, που δεν περίμενα, ζήτησα χρόνο να το σκεφτώ, γιατί ήξερα καλά τι σήμαινε κάτι τέτοιο. Είχε προηγηθεί η εμπειρία μου ως αλυτάρχη στο 4ο Ράλλυ Ολύμπιο που προσμετρούσε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ με συντελεστή 10 και, ξέροντας τον εαυτό μου και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω ό,τι αναλαμβάνω, μπορούσα να καταλάβω ότι θα άλλαζε η ζωή μου. Ο πρώτος άνθρωπος που ζήτησα τη γνώμη του και την υποστήριξή του, δεδομένου ότι είχαμε δύο παιδιά στην εφηβεία, ήταν ο σύζυγός μου. Εκείνος με παρότρυνε να δεχθώ και με βοήθησε έχοντας υπομονή για τις ατέλειωτες ώρες απουσίας μου από το σπίτι και αναλαμβάνοντας πολλές από τις υποχρεώσεις μου σε σχέση με τα παιδιά μας.

Ανδροκρατούμενο περιβάλλον, αλλά αντί να προσαρμοστείς, προσαρμόστηκαν…

Δεν ξέρω πώς έγινε, αλλά δεν αισθάνθηκα να με αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Η επιλογή μου θα ξένισε κάποιους στην αρχή, αλλά ή δεν εκφράστηκε ποτέ έντονα κάποια αντίθεση για την επιλογή μου, ή δε θέλησα να δώσω σημασία.

Έμαθες πράγματα; Από ποιον;

Θα έλεγα από ποιους… Αντώνης Χατζημιχάλης και Ελένη Φερτάκη ή Ελένη Φερτάκη και Αντώνης Χατζημιχάλης. Οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους ζήτησα και πήρα πρόθυμα τη βοήθειά τους. Η τεράστια εμπειρία και των δύο ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί στο ξεκίνημά μου σε αυτήν τη θέση, ενώ η συνύπαρξή μας συνεχίστηκε για πολλά χρόνια. Ο καθένας από τους δύο ήταν ένα σχολείο για μένα και αισθάνομαι τυχερή που με αυτούς τους δύο ανθρώπους έζησα απίστευτα έντονες και ατέλειωτες στιγμές δουλειάς, χωρίς γκρίνια, αρνητισμό και πισωμαχαιρώματα.

Έφτιαξες ομάδα και κέρδισες το σεβασμό. Πώς το καταφέρνει κανείς αυτό;

Το μότο μου όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου είναι πως «δεν υπάρχει κόπος, υπάρχει τρόπος».

Πώς αισθάνθηκες τότε που το ΡΑ έγινε «χρυσό» στα χέρια σου; > Είχε προηγηθεί η 3η θέση την προηγούμενη χρονιά (2004), οπότε το ΟΑΚΑ ήταν η επιπλέον πινελιά για να ανέβει στην κορυφή ένας αγώνας, που δε βγήκε πρώτος μόνο για την επιτυχημένη διοργάνωση της υπερειδικής, αλλά και -σύμφωνα με τις εκθέσεις των εκπροσώπων της FIA- είχε όλα εκείνα τα στοιχεία για να στεφθεί ως ο καλύτερος!

Με… άλμα μπήκαμε στο ΟΑΚΑ. Πώς υλοποιήθηκε αυτή σου η ιδέα; > 

Όταν τον Απρίλιο του 2004 βρέθηκα σε μια συνάντηση των οργανωτών του WRC και στη συζήτηση για την Ολυμπιάδα στην Αθήνα σχολίαζαν ειρωνικά πως το ΟΑΚΑ δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί λίγους μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς, τους απάντησα πώς όχι μόνο θα ολοκληρωθούν τα πάντα εγκαίρως, αλλά του χρόνου στο Ακρόπολις θα κάνουμε και υπερειδική μέσα στο στάδιο. Όταν μετέφερα αυτή την τρελή ιδέα στα μέλη της Οργανωτικής επιτροπής αμέσως μετά το Ακρόπολις του 2004, μετά τις πρώτες αντιδράσεις ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, ότι «είσαι αιθεροβάμων» και άλλα, συμφωνήθηκε να γίνει προσπάθεια να δούμε αν μπορούμε να προχωρήσουμε. Έτσι κι έγινε, και το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Σε σχέση με το ΟΑΚΑ, πώς κρίνεις την εξέλιξη από το 2005 στο 2006; > Ήταν λάθος και κρίμα που «κάηκε» η επιτυχία της πρώτης χρονιάς με την επανάληψη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, και μάλιστα δύο φορές στον ίδιο αγώνα!

Θέσπισες τον εθελοντισμό στο ΡΑ. Έχει προοπτική ο εθελοντής; > Θεωρώ κορυφαίο τον εθελοντισμό σε ένα τέτοιο σημαντικό για τη χώρα μας γεγονός όπως είναι το Ράλλυ Ακρόπολις, και φυσικά για κάθε μεγάλη διοργάνωση. Πολλοί από τους εθελοντές των πρώτων χρόνων που θεσπίστηκε ο εθελοντισμός είναι ακόμη μαζί μας στον αγώνα, πιστοποιημένα πλέον στελέχη της ΟΜΑΕ. Θεωρώ τον εθελοντισμό κορυφαία εκδήλωση προσφοράς, ιδιαίτερα σε έναν τέτοιο σύνθετο και δύσκολο χώρο όπως είναι οι αγώνες ράλλυ.

Και φτάσαμε στο 2008, οπότε η FIA ήθελε επικοινωνία και προβολή. Εξασφαλίστηκε promoter, και με τον Παύλο Αθανασούλα κερδίσατε μια σημαντική τετραετία στο WRC. > Οι οικονομικές δυσκολίες στις οποίες είχε ήδη από το 2008 μπει η ΕΛΠΑ ήταν ο λόγος που επελέγη να βρεθεί promoter. Η μεταφορά του κέντρου του αγώνα από την Αθήνα στο Λουτράκι έπειτα από συντονισμένες ενέργειες του Παύλου Αθανασούλα και του δημάρχου της πόλης, Γιώργου Γκιώνη, ανέστειλαν την «πτώση» του αγώνα για τέσσερα ακόμα επιτυχημένα χρόνια, πριν η κρίση παίξει τον τελικό και καθοριστικό ρόλο της, με αποτέλεσμα ο αγώνας να μείνει για οικονομικούς λόγους εκτός αγωνιστικού ημερολογίου.

Τι έγινε το 2013 και βρεθήκαμε στο ERC; Υπήρχε άλλη λύση; > Μετά την έξοδο από το αγωνιστικό πρόγραμμα του WRC, κρίνω ότι η προσπάθεια που έγινε ώστε να διοργανωθεί ο αγώνας το 2014 στο πλαίσιο του ΕRC ήταν μονόδρομος για να αποδείξει η χώρα μας ότι είμαστε ακόμη εδώ και μπορούμε να διοργανώσουμε άρτια έναν αγώνα επιπέδου WRC, ακόμα και μέσα στην τότε μεγάλη οικονομική κρίση για την Ελλάδα, και όχι μόνο!

Ράλλυ Ακρόπολις και ΕRC, ΟΜΑΕ αντί ΕΛΠΑ. Δύσκολη άσκηση. > Τεράστια αλλαγή σε ένα χώρο που λειτουργούσε «ανεξάρτητος» από οποιαδήποτε σχέση με κρατικές διαδικασίες. Αυτή η αλλαγή φάνταζε ιδανική και μονόδρομος για την εξασφάλιση του μέλλοντος των αγώνων γενικά στη χώρα μας. Ήταν αναμενόμενο να υπάρξουν κλυδωνισμοί στα πρώτα χρόνια μιας τόσο τεράστιας αλλαγής.

Πώς διαχειρίστηκες αυτά τα χρόνια; > Η ΟΜΑΕ στα πρώτα χρόνια μετά από μία τόσο μεγάλη αλλαγή, στην προσπάθειά της να βρει τα «πατήματά» της και συγχρόνως να εξασφαλίσει και την αναγνώριση από τη FIA, κρίνω ότι δεν είχε τις δυνάμεις να κινηθεί επιτυχημένα σε όλα τα επίπεδα. Πάγια άποψή μου είναι ότι ένας ASN δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι και διοργανωτής. Οι αγώνες έχουν σταματήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια να είναι θέμα καλής αγωνιστικής διοργάνωσης, κάτι που η ΟΜΑΕ με τα στελέχη της μπορεί κάλλιστα να εξυπηρετήσει. Οι αγώνες είναι πλέον «προϊόν», με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για την προβολή, την εξεύρεση χορηγιών, το μάρκετινγκ γενικά.

Πώς φτάσαμε στην επίσκεψη Αυγενάκη στη FIA και στη συνέχεια βρεθήκαμε με αγώνα στο WRC; > Η επίσκεψη Αυγενάκη στη FIA είχε να κάνει με την προσπάθεια να μεταφέρει στη Διεθνή Ομοσπονδία την υποστήριξη του κράτους στην αναγνωρισμένη Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδος, ως τον μοναδικό φορέα αρμόδιο για τον έλεγχο του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ελλάδα. Ήταν η επισφράγιση των προσπαθειών της ΟΜΑΕ για την εξασφάλιση του pouvoir sportif από τη FIA, κάτι που ήταν ήδη γνωστό, αλλά έπρεπε να περάσει από τη Γενική Συνέλευση το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.

Το περίμενες ότι θα επιστρέψει ο αγώνας στο WRC; > Όχι, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστή η άποψη του Προέδρου της FIA για την εφαρμογή του «παγκοσμίου» στο WRC, με αγώνες εκτός Ευρώπης.

Σε σχέση με τη διαδρομή του ΡΑ, διαχρονικά εκσυγχρονίζεις χωρίς να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του. Πόσο σκληρό θα είναι; > Το Ακρόπολις πρέπει να διατηρήσει το χαρακτήρα του για να έχει τη θέση που του ανήκει στο WRC. Ελπίζω ότι, παρά τον ενθουσιασμό των χειριστών να φτιάξουν με τον καλύτερο τρόπο τις ειδικές διαδρομές του αγώνα, οι διαδρομές θα προσφέρουν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους. Να είναι γρήγορες, απαιτητικές και απρόβλεπτες…

Ανησυχείς για το δεύτερο πέρασμα, με την πιθανή εξέλιξη να δυσκολέψει το τερέν; . Ελπίζω και εύχομαι όλοι οι συμμετέχοντες να απολαύσουν ένα ανεπανάληπτο Ράλλυ Ακρόπολις και να προσφέρουν στους «διψασμένους» φίλους του το καλύτερο θέαμα με τον εντονότερο συναγωνισμό.

Έχουν αλλάξει πολλά στο WRC. Το κυριότερο; > Η ασφάλεια και ο προηγμένος τρόπος ελέγχου της!

Οι άνθρωποί σου-κλειδιά; > Όλοι!

Η συνεργασία με πολιτικούς; Σας καταλαβαίνουν; > Πρωτόγνωρη συνύπαρξη, αλλά πάθος και επιθυμία για την απόλυτη επιτυχία του αγώνα, που μας κάνει όλους να πιστεύουμε ότι, με τη συνεργασία με τους πολιτικούς, είναι εξασφαλισμένη.

Η προετοιμασία ή ο αγώνας είναι η πιο ανήσυχη φάση; > Η προετοιμασία.

Πόσο κοιμάσαι ένα τρίμηνο πριν από τον αγώνα; > Τρεις, το πολύ τέσσερις ώρες…

Να ευχηθούμε καλή επιτυχία!

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΟ ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ