Κομμάτι της ιστορίας των ελληνικών αγώνων τις δεκαετίες του ’70 και του ΄80, ο Αντώνης Κορφιάτης επέλεξε τον πιο και άδικο σκληρό τρόπο, για να «αποδράσει» από τα χρόνια οικονομικά προβλήματα, που μεταξύ άλλων τον ταλαιπωρούσαν.
Στα 69 του χρόνια, ο Πατρινός στην καταγωγή και ξεχωριστός οδηγός αγώνων του παρελθόντος, βρέθηκε νεκρός μέσα στο διαμέρισμά του. Η δραστηριότητα στο χώρο του αυτοκινήτου χαρακτήρισε βέβαια και την εξω-αγωνιστική του ζωή, αρχικά με ένα κατάστημα στη λεωφόρο Καλλιρόης, στο οποίο πουλούσε ανταλλακτικά και αξεσουάρ, ενώ στη συνέχεια ανέλαβε την αντιπροσωπεία των ζαντών Compomotive. Μετέπειτα, ανέλαβε αντιπρόσωπος και σε σκάφη αναψυχής.
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του σε ένα αγώνα νέων που διοργάνωσε η ΑΛΦΑ το 1968, στον οποίο τερμάτισε πέμπτος με ένα NSU TT στη γενική κατάταξη. Στους ελληνικούς αγώνες συμμετείχε για πολλά χρόνια, κερδίζοντας και τίτλους, όπως το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Αναβάσεων στην κλάση των αυτοκινήτων από 1.300 κ.εκ. έως 2.000 κ.εκ. το 1977.
Με ιδιαίτερη προτίμηση στους ασφάλτινους αγώνες και αντιπροσωπευτική φυσιογνωμία των ελληνικών αναβάσεων και όχι μόνο, συνδέθηκε περισσότερο με τα Ford Escort MK1 και MK2, όμως οδήγησε με τον ίδιο ωραίο τρόπο και άλλα χαρακτηριστικά αγωνιστικά αυτοκίνητα της εποχής του. Επιτυχίες σημείωσε και σε επίπεδο αγώνων ταχύτητας, ιδιαίτερα στην κατηγορία των 1.300 κ.εκ., την εποχή που εκείνοι φιλοξενούνταν στο Τυμπάκι της Κρήτης και στη βιομηχανική περιοχή του Βόλου.
Οι συμμετοχές του στους αγώνες ράλλυ ήταν λίγες, τόσο σαν οδηγός, όσο και σαν συνοδηγός. Ήταν όμως ξεχωριστές και χαρακτηριστικά αναφέρουμε το ράλλυ Πελοποννήσου του 1970 με Ford Escort MK1 1300 GT όπου τερμάτισε δεύτερος στη γενική κατάταξη, το «Ακρόπολις» στο πλευρό του Γιώργου Ραπτόπουλου με Audi, αλλά και τη συμμετοχή στο Βαλκανικό ράλλυ του 1971 με τον Μακεδόνα οδηγό και την Porsche 911 στα χρώματα του ΟΤΕ.
Όσοι συναθλητές του τον γνώρισαν από κοντά, περιγράφουν ένα ωραίο άνθρωπο και ένα καλό φίλο που κέρδιζε το σεβασμό όλων για τη μεθοδικότητα και την ταχύτητά του, ενώ μοιραζόταν τα πάντα με τους υπόλοιπους οδηγούς αγώνων τις γενιάς του, ιδιαίτερα στις δημοφιλείς και γεμάτες «χρώμα» αναβάσεις της εποχής που τόσο αγαπούσε.