Συνέντευξη: Ο Θωμάς Κρασώνης μιλά εφ’ όλης της ύλης

Πάνε δύο χρόνια από τότε που ο έφηβος Θωμάς Κρασώνης εμφανιζόταν έντονα στο προσκήνιο, για όλους τους σωστούς λόγους. Η συμμετοχή του στο JSCC (Junior Saloon Car Championship) είχε ξεκινήσει από το 2016, αλλά το 2017, ο Έλληνας οδηγός άρχισε να παίρνει αποτελέσματα που τον έβαλαν για τα καλά στον «χάρτη» – και στις συνειδήσεις όλων.

Το πέρασμα στο Mini Challenge το 2018 ήρθε ως επιστέγασμα της οδηγικής του ικανότητας, ως ακόμα ένα «παράσημο» σε ένα αρκετά γεμάτο οδηγικό παλμαρέ.

Η φετινή του συμμετοχή στο NASCAR Euro Wheelen Series είναι το τελευταίο του βήμα, και ίσως το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα στην καριέρα του. Ένας άλλος κόσμος, μία νέα τάξη πραγμάτων, που όσο κι αν τον άγχωσε στην αρχή, τελικά τον «έψησε» και τον σκληραγώγησε – τόσο, που όταν μιλά για αυτά τα μικρά «τέρατα» της αυτοκίνησης, χαμογελά αβίαστα, προδίδοντας μεγάλη χαρά και εμπιστοσύνη στα χέρια του.

Όσο μεγάλωνε οδηγικά, όμως, μεγάλωνε και ως άνθρωπος. Ο έφηβος Θωμάς έγινε πλέον ένας 18χρονος νέος, που ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και βρίσκεται ήδη στην Ολλανδία για να ξεκινήσει το νέο κεφάλαιο της ζωής του, σπουδάζοντας στην πόλη του Χρένιγκεν.

Η κουβέντα μαζί του θυμίζει αυτό περισσότερο: μία κουβέντα, μία συζήτηση, στην οποία αβίαστα ως συνεντευκτής ενδεχομένως να έχεις απορίες που με χαρά και με σαφήνεια θα σου λύσει ο οδηγός-άνθρωπος που έχεις απέναντί σου.

Ο Θωμάς Κρασώνης άνοιξε το σπίτι του και μίλησε για αυτά που μετράνε.

Πηγή φωτογραφίας: Τζανέτος Πουλυμενάκος/TotalRacing.gr

• Από την τελευταία μας συνάντηση έχει περάσει ένας χρόνος. Τι άλλαξε για τον οδηγό Θωμά, και τι για τον άνθρωπο;

Αρχικά, φύγαμε από το Mini Challenge, ένα ενιαίο πρωτάθλημα στην Ιταλία με τα John Cooper Works αυτοκίνητα, και συμμετέχω φέτος για πρώτη φορά στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του NASCAR, το NASCAR Euro Wheelen Series, το οποίο διεξάγεται σε όλη την Ευρώπη, σε κορυφαίες πίστες όπως είναι το Hockenheim.

Φυσικά, τελείωσα και το σχολείο, επιτέλους! Μετά από πολύ κόπο και υπομονή! Θα πάω στο εξωτερικό, να σπουδάσω στην Ολλανδία sports management στο Χρένιγκεν. Ήθελα να πάω στο εξωτερικό για σπουδές.

• Σ’άρεσει, θα έλεγε κανείς, το να βρίσκεσαι στο εξωτερικό…

Έχω συνηθίσει πλέον. Από το 2010 βρίσκομαι έξω για αγώνες, από τότε που έτρεχα στο WSK (World Series Karting) μέχρι και τώρα, στο EuroNASCAR. Οπότε είναι κάτι που το κάνω πλέον εύκολα.

• Έχεις ως στόχο να μείνεις έξω, και μετά τις σπουδές;

Τώρα, θέλω πολύ να φύγω, δεν ξέρω πώς θα είναι, αλλά θέλω να μείνω έξω. Θέλω πρώτα να τελειώσω με τις σπουδές, να πάρω το πρώτο πτυχίο, και μετά ανάλογα το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, θα δω. Είναι και οι αγώνες ένα κομμάτι…

• Θα συνεχίσεις;

Ναι, θέλω. Κι όσο μπορώ, θα το κάνω.

• Πιστεύεις πως θα είναι πιο εύκολο τώρα, μιας και θα είσαι ήδη εκτός Ελλάδας;

Σίγουρα θα πέσουν τα έξοδα, γιατί θα βρίσκομαι πιο κοντά σε μεγάλες πίστες, θα μπορώ να πηγαίνω πολύ πιο οικονομικά, ακόμα με το τρένο.

• Πώς ήταν η περυσινή εμπειρία από ένα πρωτάθλημα στην Ιταλία; Υπάρχουν διαφορές στην προσέγγιση γύρω από τους αγώνες σε σχέση με το πρωτάθλημα στο οποίο βρίσκεσαι τώρα;

Προφανώς τα αυτοκίνητα έχουν τεράστιες διαφορές. Το ένα [σ.σ. Mini Cooper] ήταν μπροστοκίνητο, με 230 άλογα ιπποδύναμη, εξοπλισμένο με βοηθήματα. Το NASCAR έχει αυτοκίνητα που έχουν μόνο ένα υδραυλικό τιμόνι – σαν αμάξια είναι τελείως «ωμά». Έχουν το cage, τον κινητήρα μπροστά και είσαι έτοιμος να φύγεις. Είναι πολύ πιο ‘old-school’, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο έχω οδηγήσει.

Είναι πολύ δυνατό, καθώς διαθέτει 450 άλογα και κινητήρες 5000 κ.εκ., με την κίνηση στους πίσω τροχούς και με 4τάχυτο σασμάν. Αυτό σημαίνει ότι η 1η σχέση «τραβάει» μέχρι τα 120 χλμ/ώρα, ξαφνικά νιώθεις τη δύναμη, κολλάει το κεφάλι σου πίσω! Είναι άλλος κόσμος.

• Αυτό αλλάζει και την προσέγγιση που έχεις εσύ πριν από τους αγώνες;

Στο Mini Challenge υπήρχαν δύο διαδικασίες ελεύθερων δοκιμών την Παρασκευή, για να μάθουμε την πίστα. Δεν είχα τη δυνατότητα να προπονηθώ εκτός των τριημέρων του αγώνα, οπότε έμπαινα στο αυτοκίνητο και δοκίμαζα. Μετά είχαμε τις κατατακτήριες και τέλος τον αγώνα, την Κυριακή.

Στο EuroNASCAR, πάλι υπάρχει το ίδιο format, απλώς οι δοκιμές διαρκούν περισσότερο. Και τις χρειάζομαι, γιατί δεν έχω την ευκαιρία να κάνω άλλες μέρες προπόνηση, οπότε όσο περισσότερο χρόνο περνάω στην πίστα, τόσο το καλύτερο για μένα.

• Πιστεύεις πως έχεις ακολουθήσει τη σωστή σειρά στις κατηγορίες στις οποίες έχεις αγωνιστεί; Από το Saxo ως τώρα, στο NASCAR.

Πιστεύω πως δεν θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει καλύτερη μετάβαση. Πηγαίνουμε πάρα πολύ καλά, και το NASCAR ήταν το επόμενο βήμα που έπρεπε να γίνει, τόσο για μένα, για να αποκτήσω εμπειρία σε ένα πιο δύσκολο αυτοκίνητο, και για το όνομά μου, για το βιογραφικό μου. Είναι σημαντικό να έχω αγωνιστεί σε έναν τέτοιο θεσμό.

• Το να το επιλέγει ένας πρωταθλητής F1, ο Jacques Villeneuve, για να τρέξει σημαίνει κάτι…

Και οι αντίπαλοί μου στην Elite 2 κατηγορία, οι ‘rookies’ είναι όλοι έμπειροι. Υπάρχουν πρωταθλητές ανάμεσά μας, απλά είναι νέοι στην κατηγορία και δεν επιτρέπεται να ανέβουν στην Elite 1 ακόμη.

• Πώς προέκυψε φέτος η συμμετοχή στο EuroNASCAR;

Στο Mini Challenge, μία από τις αντίπαλες ομάδες ανήκε στον Άλεξ Κάφι, που είναι τώρα ο ιδιοκτήτης της δικής μου ομάδας στο NASCAR. Με βάση τις επιδόσεις μου με το Mini, μας έκανε μία πρόταση να δοκιμάσουμε το αυτοκίνητο.

Οι δοκιμές έγιναν στη Φρανσιακόρτα, την πίστα στην οποία εδρεύει η ομάδα. Στόχος ήταν να δοκιμάσω το αυτοκίνητο, να νιώσω την αίσθηση, να καταλάβω τι συνέβαινε. Δεν είχαμε κλείσει κάτι ακόμα.

Πήγαμε, και αμέσως «τρελάθηκα» με το αυτοκίνητο. Ήταν ένα επίπεδο πάνω από ό,τι είχα οδηγήσει, και αυτό φάνηκε από τις δοκιμές. Ακόμα και το πώς δούλευαν οι μηχανικοί ήταν διαφορετικό.

Γρήγορα το θέσαμε ως στόχο να αγωνιστούμε εκεί. Αρχικά, θα προσπαθούσαμε να κάνουμε μερικούς αγώνες, ώστε να πάρω την αίσθηση του αυτοκινήτου και να δω πώς είναι οι αγώνες NASCAR στην Ευρώπη, και προετοιμασμένος πια να αγωνιστώ του χρόνου όλη τη σεζόν, στην Elite 2.

Φέτος, όμως, όπως ήρθαν τα πράγματα, αποφασίσαμε να κάνω όλο το πρωτάθλημα. Έχω τρέξει ήδη στους πρώτους τέσσερις αγώνες, και θα συνεχίσω στα playoffs [δλδ διπλή βαθμολόγηση σε κάθε αγώνα που απομένει]. Τώρα είναι που θα γίνει μάχη.

Προσωπικός μου στόχος για τη φετινή χρονιά είναι να είμαι στη δεκάδα. Είμαι τώρα 15ος, αλλά οι διαφορές από τον 8ο ως τον 18ο είναι πολύ μικρές, οπότε μπορούν να γίνουν πολλά. Πρέπει να τερματίσω σε όλους τους αγώνες, να συγκεντρώσω όσους περισσότερους βαθμούς μπορώ και να μπω στη δεκάδα του πρωταθλήματος.

• Γιατί να δει κάποιος NASCAR στην Ευρώπη;

Ακριβώς επειδή οι αγώνες δεν γίνονται σε οβάλ, αλλά σε κανονικές πίστες, και επειδή μιλάμε για ένα ενιαίο πρωτάθλημα. Έχουμε πάρα πολλές μάχες, προσπεράσματα, περισσότερα κι από την F1.

Υπάρχει θέαμα, έχει ενδιαφέρον ως θεσμός. Μπορείς να το απολαύσεις, τη μισή ώρα που διαρκεί θα δεις πολλά πράγματα, αυτά που λείπουν από άλλα πρωταθλήματα. Κι αυτό γιατί είναι ‘old-school’, δεν υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα αυτοκίνητα, και είναι ένα καθαρά οδηγικό πρωτάθλημα. Όλοι θέλουν να κερδίσουν, και όλοι έχουν εμπειρία, το επίπεδο είναι υψηλό.

• Θα το παρομοίαζες με ένα touring car πρωτάθλημα;

Ναι, αλλά στην αρχή, δεν το παρακολουθούσε ο κόσμος. Ήταν λίγες οι συμμετοχές, δεν υπήρχε και κάποιο μεγάλο όνομα του χώρου να προσελκύσει κοινό.

Μετά από 9-10 χρόνια, υπάρχουν πλέον σημαντικές συμμετοχές, όπως είναι και ο Villeneuve, o Christophe Bouchout που έχει κερδίσει τον αγώνα στο Le Mans. Είναι πλέον στις επιλογές σπουδαίων οδηγών.

• Πώς ήταν η αίσθηση στον πρώτο σου αγώνα;

Είχα συνηθίσει στο Mini Cooper. Σε πρώτη φάση, αυτό που κάνει τρομακτική εντύπωση όχι μόνο σε αυτόν που είναι στην πίστα, αλλά και σε αυτόν που παρακολουθεί, είναι ο θόρυβος. Μπήκα στο box, έβαλαν μπροστά όλους του κινητήρες και ήταν εκκωφαντικό.

Αμέσως έχεις ένα άγχος, μέχρι να δεις τι γίνεται. Δεν είχα αντιμετωπίσει τόσο δυνατούς αντιπάλους, γιατί ήξερα τι είχα μπροστά μου.

Στις δοκιμές ήμουν αγχωμένος, αλλά με βόλεψε γρήγορα η πίστα [σ.σ. Ricardo Tormo στη Βαλένθια], γιατί μ’αρέσουν αυτού του είδους οι διαδρομές.

Το δύσκολο κομμάτι αυτού του πρωταθλήματος είναι η εκκίνηση. Κι αυτό, γιατί προσπαθούν οι διοργανωτές να το φέρουν όσο πιο κοντά στα αμερικανικά δεδομένα. Ξεκινάμε κολλητά ο ένας στον άλλον, προφυλακτήρα με προφυλακτήρα, δεν υπάρχει χώρος. Επιπλέον, δεν μπορείς να προσπεράσεις αν δεν έχεις περάσει τη γραμμή εκκίνησης/τερματισμού, κι ας έχουν σβήσει τα φώτα. Οπότε, για ένα διάστημα, εσύ επιταχύνεις και δεν έχεις χώρο να πας πουθενά. Είναι και περιορισμένη η ορατότητα μέσα στο αυτοκίνητο.

• Και μέχρι το τέλος πώς νιώθεις; Χωρίς την υποβοήθηση στο τιμόνι πρέπει να είναι δύσκολο.

Πάρα πολύ. Χρειάζεσαι φυσιοθεραπεία μετά. Η ομάδα διαθέτει δικό της μασέρ που βοηθά με την αποθεραπεία, αλλά και πριν τον αγώνα, για να μην πιαστούμε, όσο γίνεται (γέλια).

• Είναι κι αυτό μία εμπειρία όμως…

Ναι, σαφώς. Δεν έχει καμία σχέση με το Mini Cooper. Πάλι υπήρχε ανταγωνισμός, και οι οδηγοί ήταν σε καλό επίπεδο -όχι όσο του NASCAR-, αλλά τότε πάλευα για την 5άδα, ενώ τώρα παλεύω να είμαι στη δεκάδα από τους 36 που αγωνίζονται συνολικά. Έχω έναν τερματισμό στην 7η θέση στο Brands Hatch, αλλά -για να κάνω την αυτοκριτική μου- δεν είμαι ακόμα έτοιμος για την πεντάδα.

Μαθαίνω, μαζεύω εμπειρίες.

• Κάνεις πολλούς αγώνες, αγωνίζεσαι χρόνια στο εξωτερικό. Είναι βέβαιο πως αυτό δε γίνεται χωρίς τη στήριξη άλλων ανθρώπων.

Πράγματι. Πρωτίστως με βοηθά ο πατέρας μου. Με βοηθά πάντα, και ειδικά φέτος, με το NASCAR.

Έπειτα, είναι οι «4Τροχοί», που με βοηθούν από την εποχή του Saxo στην Αγγλία.

Φυσικά, ιδιώτες φίλοι του πατέρα μου που θέλουν να με βοηθήσουν και πιστεύουν σε μένα, και είναι ένα μεγάλο κομμάτι του πού έχω φτάσει εγώ σήμερα.

Με βοηθά και η ομάδα μου, η Alex Caffi Motorsport, και ο διοργανωτής του πρωταθλήματος, που θέλουν να είμαι στο πρωτάθλημα, έχουν δει κάτι σε μένα και με στηρίζουν.

• Είναι ακριβό σπορ το motorsport…

Είναι, και όσο πιο ψηλά θες να βρεθείς, τόσο πιο ακριβό γίνεται. Και όσο πιο απαιτητικό είναι ένα πρωτάθλημα αγωνιστικά, γίνεται και πιο απαιτητικό οικονομικά.

Χρειάζεσαι πιο πολλές δοκιμές για να ανταπεξέλθεις σε αυτό το επίπεδο. Αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να πάω για προπόνηση. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο.

Για παράδειγμα, αν τελειώσει κάποιος το καρτ και αποφασίσει να πάει σε κατηγορία μονοθέσιου (που είναι ακόμα πιο ακριβή) ή σε αυτοκίνητα, ανεβαίνει πολύ το κόστος ακόμη κι αν δεν συμμετάσχει σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα.

Είναι μεγάλη η οικονομική διαφορά του να συμμετέχεις στο WSK, που είναι ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα καρτ, με τη Formula 4, που θεωρείται και ο χαμηλότερος θεσμός μονοθέσιου. Είναι δύο φορές πιο ακριβό από το karting.

• Ποια είναι τα πλάνα σου για τη νέα χρονιά;

Το πλάνο είναι πρώτα να ολοκληρώσουμε το φετινό πρωτάθλημα, και μετά να προσπαθήσουμε να συμμετέχουμε σε όλο το πρωτάθλημα του 2020, αλλά με στόχο να είμαι στη διεκδίκηση του τίτλου – να βρίσκομαι στην πεντάδα της Elite 2.

Θα μπορούσα να ανέβω στην Elite 1, αλλά δεν θα είμαι ψηλά, θα είμαι στη δεκάδα.

Δεν μπορώ κάθε χρονιά να κάνω κάτι καινούριο. Πρέπει να κουβαλάω τις εμπειρίες μου μέσα στην επόμενη σεζόν.

• Αν μείνεις στην Elite 2, πας για πρωτάθλημα; Για να το θέσουμε απλά.

Δεν ξέρω αν θα είμαι σε θέση να πάρω το πρωτάθλημα, αλλά θέλω να είμαι στην πρώτη πεντάδα σε όλους του αγώνες. Εκεί πιστεύω πως θα βρίσκομαι.

Πρώτη δημοσίευση: TotalRacing.gr