Το Drift είναι μια μορφή του παγκοσμίου motorsport κάπως παρεξηγημένη.
Η εικόνα που έχετε όσοι ασχολείστε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό για το Drift στη χώρα μας, είναι αντίστοιχη και στην υπόλοιπη Ευρώπη, λίγο λιγότερο στην Αμερική και αρκετά λιγότερο στην Ανατολή.
Και όταν λέω η εικόνα που έχετε, εννοώ πως το Drift θεωρείται μια περίπου οδηγική “αλητεία” που την τοποθετούμε αναγκαστικά στο motorsport γιατί έχει πολύ μεγάλο κοινό. Αν τύχει και μιλήσετε με τα πιο… λαμπρά μυαλά του ελληνικού μηχανοκίνητου αθλητισμού… Ξέρετε, εκείνους που θεωρούν marketing το αγροτικό με τα μεγάφωνα γύρω γύρω στη πλατεία, θα καταλάβετε πως μέχρι και πριν μια πενταετία, για να μην πω και πιο κοντά στο σήμερα, θεωρούσαν όλοι πως μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι τα ραλί, οι αναβάσεις και η ταχύτητα. Μόνο! Το Dirft και το Dragster ήταν κάτι άλλο. Κάτι όξωαποδω, κάτι που αυτοί έκαναν μόνοι τους και εμείς (οι σωστοί) τους κάναμε τη χάρη και τους νομιμοποιούσαμε.
Και εντάξει, στην Ελλάδα πες πως είμαστε 100 χρόνια πίσω και είναι λογικά όλα αυτά. Είμαι σίγουρος όμως πως αν είχα επαφές με στελέχη της FIA θα άκουγα πάνω κάτω τα ίδια. Απόδειξη για αυτό είναι πως η Διεθνής Ομοσπονδία εδέησε να δώσει υπόσταση και την… αιγίδα της σε ένα διεθνούς εμβέλειας θεσμό, μόλις πριν 5 χρόνια.
Το 2017 όταν οργάνωσε για πρώτη φορά το Intercontinental Drift Cup και μάλιστα διστακτικά… Δηλαδή στο Τόκιο, με την πρόφαση ότι στην Ασία το σπορ είναι πιο αναπτυγμένο (που είναι, δεν έχει κανείς αντίρρηση). Έπειτα από δύο χρόνια το μετέφερε στην θρυλική Tsukuba στην Ιαπωνία με ακόμη καλύτερη πρόφαση, αφού η συγκεκριμένη πίστα θεωρείται η Μέκκα του Drift και τώρα το πήγε στην Ρίγα της Λετονίας. Εδώ δεν υπάρχει σαφής πρόφαση αλλά και πάλι μπορεί κανείς να πει πως το πρώην Ανατολικό μπλοκ έχει την μεγαλύτερη Drift κουλτούρα από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη. ΟΚ, όλοι καταλάβαμε πια ότι μας το φέρνετε περιφερειακώς…
Όλα αυτά βεβαίως ισχύουν σε επίπεδο διοργανώσεων, στελεχών, παραγόντων και συμφωνιών. Γιατί την ίδια στιγμή που εξελισσόταν αυτή η πορεία, οι Ευρωπαίοι οδηγοίόσο και αν ήθελαν να εξελιχθούν, έμεναν πίσω καθώς δεν υπήρχε ενδιαφέρον, ανταγωνισμός και όλα όσα έρχονται μαζί με αυτά. Κάτι που συνέβαινε όμως αναμφίβολα με τους Ιάπωνες αλλά και με τους Ρώσους, Ούγγρους, Βούλγαρους αλλά και Έλληνες μην νομίζετε.
Τέλος πάντων όλη αυτή η driftoυπεράσπιση με έπιασε γιατί το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο James Deane συμμετείχε για πρώτη φορά στην καριέρα του στο IDC και το κατέκτησε. Έτσι έπειτα από τους τρεις συνεχόμενους τίτλους στο Formula D, ο James Deane προσθέτει έναν ακόμη σημαντικό τίτλο στο ενεργητικό του. Είναι πιο κοντά στον άτυπο τίτλο του καλύτερου όλων των εποχών, κάτι που πιστεύουν πολλοί, όμως στον τελικό για να τα καταφέρει αντιμετώπισε έναν 16χρονο. Τον Nikolass Bertans! Πρωταθλητή Βαλτικής, Λετονιάς και μαθητή του Kristaps Bluss, ο οποίος είναι κάτι σαν τον KenBlockτης πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Κακά τα ψέματα που λέει και ένας γνωστός μας! ΤoDrift είναι γενικότερα λάθος να αντιμετωπίζεται σαν παρακατιανό. Είναι πεδίο εξέλιξης τεχνολογίας, οδηγικής προόδου, είναι θεαματικό όσο τίποτε άλλο με καταιγιστική δράση, είναι τεχνικό όσο δεν πάει και είναι και πολύ πιο τηλεοπτικό από τα ράλι ή τις αναβάσεις.
Είναι όμως υποτιμημένο και είναι κρίμα!
