Dakar 2010: Αργεντίνος ο Αλ Ατίγια

Ο Νάσερ Αλ Ατίγια ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος σήμερα στο αυτοκινητοδρόμιο της πόλης Λα Ριόχα, που μετατράπηκε για δεύτερη χρονιά σε μπιβουάκ του ράλλυ Ντακάρ, με φόντο την εντυπωσιακή οροσειρά Πούντα Νέγκρα. Ο Ολυμπιονίκης από το Κατάρ έβαλε στόχο τη νίκη στην ειδική των 355 χλμ. και τέθηκε προσωρινά επικεφαλής του αγώνα, μπροστά από τον Σάινθ, ο οποίος έκανε - όπως είπε – αμυντική οδήγηση για να μην ξεκινήσει αύριο πρώτος στην έρημο που οδηγεί στη Φιαμπαλά. Ώριμος ο Ισπανός καθότι στην ίδια αυτή ειδική πέρυσι τούμπαρε και βγήκε εκτός αγώνα ενώ ήταν επικεφαλής. 

Η σημερινή διαδρομή, που κινούνταν σε γνώριμα εδάφη – από το ράλλυ Αργεντινής – δυτικά της Κόρντομπα, θύμισε σε ατμόσφαιρα τον αγώνα του WRC. Κάποια κομμάτια της σημερινής ειδικής, μάλιστα, χρησιμοποιούνταν παλαιότερα στο ράλλυ. Μετά το χθεσινό ατύχημα που αφαίρεσε τη ζωή από μια νεαρή κοπέλα, οι αρχές ήταν πολύ αυστηρές, στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν το ενθουσιώδες κοινό. Στα σημεία των θεατών υπήρχαν παντού κίτρινες ταινίες σε απόσταση από το δρόμο, ενώ οι αστυνομικοί δεν άφηναν ούτε εμάς, με τα δημοσιογραφικά πάσα,να πατήσουμε στο δρόμο. Φανταστείτε ότι έφτασα να με κρατάνε τρεις αστυνομικοί – και να με χλευάζουν δεκάδες Αργεντίνοι (που δεν καταλάβαιναν αν ήμουν επαγγελματίας ή απλά ένας τρελός) – όταν προσπάθησα να μετακινηθώ σε καλύτερο σημείο της διαδρομής. Παρότι τους τραβήξαμε στα άκρα, οι Αργεντίνοι Αστυνομικοί ήταν ευγενέστατοι και αρκετοί μιλούσαν αγγλικά. 

Τι μας έμεινε από το θέαμα που παρακολουθήσαμε σήμερα; Η ηρωική προσπάθεια των ερασιτεχνών με τις μοτοσικλέτες και τα quad, που μετά από 300 χλμ. το πάλευαν και προχωρούσαν, έστω και καθισμένοι στη σέλα τους οι περισσότεροι από την κούραση. Είναι εύκολο να τους βλέπεις να περνάνε, όμως είναι άθλος από μέσα.  Ιδιαίτερα χειροκροτήθηκε ο μοτοσικλετιστής που τραβούσε με ιμάντα έναν άλλο – λίγο πριν αρχίσουν να περνάνε τα πρώτα αυτοκίνητα. Παρότι οι οργανωτές πρόβλεψαν ο Ρόμα (που ήταν πρώτος στην κατάταξη) να ξεκινήσει μία ώρα μετά τον τελευταίο αναβάτη, τα VW και τα BMW, πρόλαβαν μερικούς αργούς αναβάτες που έκαναν όπως όπως στην άκρη με το άκουσμα της αυτόματης κόρνας που ενεργοποιείται όταν πλησιάζει όχημα από πίσω. Αέρα πέρασε ο Αλ Ατίγια, ο Σισερίτ και ο Νέβες, οι τρεις οδηγοί που έκαναν αίσθηση σήμερα πετυχαίνοντας τους τρεις κορυφαίους χρόνους της διαδρομής. Από προσωπική εμπειρία πάντως, σε αντίστοιχο κομμάτι, τα πολύ ελαφρύτερα WRC πηγαίνουν μακράν πιο γρήγορα, γι’ αυτό και οδηγοί σαν το Σάινθ αλλά και τον Αλ Ατίγια, «τα έχουν» εύκολα τα πρωτότυπα του Ντακάρ, που ξεπερνούν τους δύο τόνους με καύσιμο και πλήρωμα. 

Όμως τα λάθη δεν συγχωρούνται κι εδώ. Παραλίγο να αυτοκαταστραφεί ο Ρόμα που προηγούνταν χθες. Τουμπάρισε μερικές φορές ο Ισπανός με το BMW αλλά ευτυχώς κάθισε στα τέσσερα (το αυτοκίνητο) και συνέχισε με απώλεια χρόνου 11 λεπτών. Δεν μπορούσε να το πιστέψει μέχρι το βράδυ πώς το έπαθε αυτό αλλά δήλωσε πολύ τυχερός που μπορεί και συνεχίζει.

Από αύριο, βέβαια, αρχίζει για πολλούς ο πραγματικός αγώνας μια και τα πληρώματα μπαίνουν στην έρημο. Το τοπίο έχει αλλάξει ήδη δραματικά εδώ στη Λα Ριόχα και αύριο θα βρισκόμαστε σε άλλο πλανήτη, στο χωριό Φιαμπαλά, όπου για πρώτη φορά θα κοιμηθούμε κι εμείς σε σκηνάκια στο μπιβουάκ, μια και ξενοδοχεία δεν υπάρχουν. Επιτέλους να μπούμε στο κλίμα του Ντακάρ…

Η δική μας μέρα στην παρέα των εννέα VW Amarok κύλισε πιο ήρεμα. Κάναμε μπόλικα χιλιόμετρα, αρκετά σε… φινλανδικό χώμα για να προσεγγίσουμε την ειδική. Γερμανικό 100% το Amarok, μια και δεν κάνει παντιλίκα ούτε με το ESP απενεργοποιημένο. Στο όριο, κόβει τη δύναμη και μένεις με τη λαχτάρα του ανάποδου. 

Στην εθνική πάλι, παίξαμε κρυφτούλι με την οργάνωση που είναι πολύ αυστηρή – και καλά κάνει –με τα όρια ταχύτητας ακόμη και των δημοσιογραφικών αυτοκινήτων. Το Trippy, το ειδικό GPS που υποχρεωτικά μας έχουν εφοδιάσει είναι ο μεγάλος αδερφός του αυτοκινήτου μια και καταγράφει όλες τις παραβάσεις ταχύτητας, τον αριθμό, τα παραπάνω χλμ./ώρα και τα μέτρα της παράβασης. Είχαμε 13 μικρές παραβάσεις (51-53 χλμ. και δύο στα 60 χλμ./ώρα με όριο τα 50) και δεχτήκαμε συστάσεις, όχι όμως και πρόστιμο, όπως άλλοι συνάδελφοι. Το Ντακάρ ευτυχώς έχει γίνει πιο κόσμιο και ασφαλές από την εποχή της Αφρικής. Αύριο, πάμε να δούμε πώς είναι και η έρημος της Αργεντινής…_Α.Τεμπερίδης