Ο Γιάννης και ο Βαγγέλης Ακράτος, εξασφάλισαν στις ειδικές διαδρομές του Ράλλυ Φθιώτιδος τον τίτλο στην κατηγορία F2 και ο 42χρονος οδηγός μας περιγράφει την εμπειρία του.
“Τρίτος κατά σειρά, και ο πιο δύσκολος αγώνας του Πρωταθλήματος. Ο λόγος έγκειται στις δύο απαιτητικές ακροπολικές ειδικές διαδρομές, τη Δίβρη και τη Γραμμένη. Κύριο χαρακτηριστικό της τελευταίας, το μεγάλο μήκος που αγγίζει τα 20 χλμ., αλλά και το γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα σφικτή στο μεγαλύτερο μέρος της, με πολλά χασίματα. Δύο ε.δ., λοιπόν, και συνολικά 75 αγωνιστικά χιλιόμετρα, με πολύ μεγάλες απλές διαδρομές. Κάτι που έκανε δύσκολες και τις δοκιμές μας, αφού ο κύκλος του αγώνα άγγιζε τις δύο ώρες. Και όλα αυτά με το θερμόμετρο να δείχνει 40 βαθμούς. Σίγουρα, δεν μπορούσαμε να προετοιμαστούμε όπως θα θέλαμε, κάτι που σημαίνει ότι γνωρίζαμε πως θα είχαμε μειονέκτημα απέναντι σε τοπικά πληρώματα, όπως οι Πανουργιάς-Βίγκος και Τσάκαλος-Φρακλιώτης, και ειδικότερα στην ε.δ. Γραμμένη, η οποία απαιτούσε εξαιρετική προετοιμασία και πολύ καλή γνώση του δρόμου. Κάτι που εμείς δεν είχαμε, αφού δεν την γνωρίζαμε.
Έτσι, λοιπόν, υπολογίζαμε πολύ στην ε.δ. Δίβρη, στην οποία είχαμε αγωνιστεί το 2014. Μπορεί να είχε κάποιες μικρές διαφορές, αλλά είναι μία ειδική που μας αρέσει, ενώ ταιριάζει και στο αυτοκίνητο μας. Στο αγωνιστικό κομμάτι, η λέσχη προετοίμασε έναν πάρα πολύ καλό αγώνα, με εκκίνηση στην πλατεία της Λαμίας, πολύ καλά δουλεμένες ειδικές, ένα εξαιρετικό σέρβις παρκ και τον Γιώργο Πολυζώη να κλέβει τις εντυπώσεις σε εκκίνηση, τερματισμό και απονομή. Όμως, ήταν και πολλές λεπτομέρειες, όπως τα καρτελάκια για οδηγό-συνοδηγό και πολλά άλλα, που έδειχναν το ενδιαφέρον της λέσχης για τον αγώνα, αλλά και προς τα πληρώματα.
Κυριακή πρωί, φτάνοντας στην πρώτη ειδική, ήμασταν λίγο κουμπωμένοι και αυτό φάνηκε από το χρόνο μας. Δέκα δευτερόλεπτα πίσω από το Clio, με αποτέλεσμα να προβληματιστούμε. Στο δρόμο για τη 2η ε.δ. είχαμε αποφασίσει ότι θα προσπαθήσουμε να “πατσίσουμε” τους χρόνους μας εκεί. Η Δίβρη μας ταίριαζε περισσότερο και ξεκινήσαμε δυναμικά. Όμως, στα μισά της διαδρομής, βρίσκουμε σκόνη που μας προβληματίζει. Συνεχίζουμε κανονικά και 4 χιλιόμετρα πριν το τέλος βλέπουμε τους Θεοχαρόπουλο-Κότσαλη στην άκρη του δρόμου. Τερματίσαμε κανονικά, αλλά ο χρόνος δεν ήταν αυτός που περιμέναμε. Οι Πανουργιάς-Βίγκος ήταν μόλις τρία δευτερόλεπτα πιο αργοί και ουσιαστικά συνειδητοποιούμε ότι το έργο μας θα είναι δύσκολο σε αυτόν τον αγώνα. Στο σέρβις, κάνουμε μικρές αλλαγές, τοποθετούμε δύο ολοκαίνουργια ελαστικά και συνεχίζουμε για το δεύτερο loop.
Στην εκκίνηση της 3ης ε.δ. βλέπουμε τους Πανουργιά-Βίγκο να εγκαταλείπουν, γεγονός που αυτομάτως διευκόλυνε το έργο μας. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, κινηθήκαμε έξυπνα, κατεβάζοντας τους χρόνους, έχοντας στόχο τον τερματισμό, που μας βρήκε 1ους F2 και 5ους γενικής, με την τύχη να παίζει σημαντικό ρόλο στον συγκεκριμένο αγώνα. Στη ράμπα, γνωρίζαμε ότι έχουμε κατακτήσει το Πρωτάθλημα στην F2 και πλέον είμαστε στη θέση να διεκδικούμε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα μαζί με τους Λαϊνόπουλο-Κολοτούρο. Και όλα αυτά στον τελευταίο αγώνα στην Ιτέα, και ίσως με ένα αυτοκίνητο έκπληξη!
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι η ομάδα μας EVOLUTION MOTOR CAR , με υπεύθυνο τον Κώστα Σπύρου, μας παρείχε ένα άψογα προετοιμασμένο αυτοκίνητο χωρίς να χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χορηγούς μας SERKOVA, PEUGEOT ΓΚΑΛΛΟ, LOTOS OIL, ISEO LOCK, MICHELIN, όπως και τους 4 Τροχούς.”_ Γιάννης Ακράτος
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
