Συνέχεια στην αγωνιστική μας ενότητα με τον γνωστό συνοδηγό και δημοσιογράφο Γιάννη Σταυρόπουλο, ο οποίος γράφει για το Ράλλυ Ακρόπολις 1998 και τον λόγο, που το συγκεκριμένο υπήρξε για εκείνον ένας αγώνας-σταθμός.
Οι αγώνες είναι στιγμές, με χαρές και χαμόγελα αλλά και με απογοήτευση. Υπάρχουν όμως και αυτές που παρά το γεγονός ότι διαδραματίστηκαν πολλές 10ετίες πριν, νομίζεις ότι τις ζεις στο σήμερα. Αυτή όμως είναι η μαγεία των αγώνων, τα ανατρεπτικά συναισθήματα.
Ήταν λοιπόν μια ηλιόλουστη μέρα την άνοιξη του 1998. Καταγάλανος ο Αττικός ουρανός και στους αγωνιστικούς κύκλους το ενδιαφέρον είχε επικεντρωθεί στο επερχόμενο Ράλλυ Ακρόπολις. Αγώνας του WRC τότε, με παρόντες μια γενιά πολύ καλών οδηγών, πραγματικών super stars, όπως οι Σάινθ, Κάνκουνεν, ΜακΡέι, Οριόλ, Μάκινεν, Μπερνς, Λιάτι, Λοίξ…
Διαβάστε ακόμη: Από το μπάκετ: Ιαβέρης – Ράλλυ Ακρόπολις 1980
Στην οδό Ρόδων, στο πρώην αρχηγείο του “Alfa Service Kirkos” στάθμευσε ένα Ford Transit με βρετανικές πινακίδες, με μουσαμά να σκεπάζει τον ανατρεπόμενο χώρο φόρτωσης. Ο ευτραφής οδηγός ρώτησε που να κατεβάσει ένα αυτοκίνητο. Άνοιξε την πίσω πόρτα του μουσαμά και εμφανίστηκε η σιλουέτα του Ford Escort WRC.
Κατάλευκο, με ασφάλτινες ζάντες 18 ιντσών, που γυάλιζαν μέχρι και οι εσωτερικές βίδες των λασπωτήρων. Η πινακίδα κυκλοφορίας, βρετανική, P221HAO. Ήταν το εργοστασιακό Ford Escort WRC by M-Sport, αυτοκίνητο με το οποίο οι Κάνκουνεν-Ρέπο είχαν τερματίσει πριν από λίγες εβδομάδες στη 2η θέση στο ράλι Σαφάρι! Το εσωτερικό λαμποκοπούσε, έμοιαζε περισσότερο με μπιμπελό , παρά με αγωνιστικό αυτοκίνητο, που μάλιστα είχε γράψει και ιστορία στις δύσκολες Ειδικές Διαδρομές της Αφρικής. Χάζευες τα πάντα. Τους διακόπτες, (διέθετε μπουτόν για την επικοινωνία με το ελικόπτερο) τον ψηφιακό πίνακα οργάνων, με όλα τα οδηγικά προγράμματα του Κάνκουνεν, τον επιλογέα του 6τάχυτου σειριακού κιβωτίου της X-Track, «εξάρτημα» που μας πέρασε σε μια άλλη –αγωνιστική- διάσταση.
Και αυτό καθώς ήταν η πρώτη φορά που το δικό «μας» Escort WRC είχε σειριακό κιβώτιο, με ενεργά το μπροστινό και μεσαίο διαφορικό, αφού μέχρι πρότινος «παλεύαμε» με το 7άρι κιβώτιο (σε διάταξη «Η» οι αλλαγές) και χωρίς ενεργά διαφορικά.
Πρώτη εμφάνιση του λευκού Escort WRC, στο ράλι Ακρόπολις του 1998
Αγώνας, πραγματικό ράλι Ακρόπολις με 17 Ειδικές Διαδρομές -και τι Ειδικές Διαδρομές,- «Πατέρας», «Λιβαδιά», «Θήβα», «Ευαγγελίστρια», «Δριμέα», «Βωξίτες» κ.α, συνολικού μήκους 389 χλμ. Τρομερό το συναίσθημα, αλλά και το άγχος, απέναντι κυρίως στους χορηγούς που μας είχαν πιστέψει και έκαναν την υπέρβαση (λεπτομέρειες στο Υ.Γ.)
Από την άλλη, ήταν πρόκληση, να οδηγείς το ίδιο αυτοκίνητο με Κάνκουνεν και Τιρί, οι εργοστασιακοί οδηγοί της M-Sport τότε. Ο κινητήρας και η χαρτογράφηση ήταν ίδια με του Κάνκουνεν, μόνο ο κινητήρας του Τιρί και για αυτό δεν άντεξε.
Οι Ειδικές Διαδρομές σε συνδυασμό με τα πολλά χλμ. ήταν οι ιδανικές συνθήκες για να «ξεψαρώσεις», οδηγώντας ένα αυτοκίνητο που δεν είχε καμία σχέση με αυτό που αγωνιζόσουν πριν λίγες εβδομάδες.
Ο Λεωνίδας Κύρκος…
… που έδειχνε ένα άλλο πρόσωπο στους διεθνείς αγώνες, όπως τα Ακρόπολις και Χαλκιδικής, «πετούσε» με το σειριακό κιβώτιο. Μάλιστα υπήρχαν στιγμές που στις Ειδικές Διαδρομές τον ακουμπούσα για να διαπιστώσω ότι οδηγούσε αυτός ή ήταν κάποιος άλλος, καθώς ήταν τόσο διαφορετικός ο τρόπος που έστριβε… Βέβαια, ήταν και γενικά άλλο το αυτοκίνητο.
Από την άλλη, ήταν και καθαρά θέμα ψυχολογίας το πώς «απλωθήκαμε» στις Ειδικές διαδρομές, μέσα από τη μεγάλη αγκαλιά της M-Sport σε κάθε service park, με τα computer boys και τα laptop, αλλά και με τους μηχανικούς πάντα πρόθυμους δίπλα μας. Η συνεννόηση με τον Μάλκολμ Γουίλσον ήταν με τα «μάτια» και η σχέση εξελίχθηκε σε φιλία με διαχρονική αξία.
«Σχολείο» αυτό το λευκό Escort WRC, μας πήγε οδηγικά πολλά βήματα μπροστά. Μπορεί στο ράλι Ακρόπολις του 1998 να τερματίσαμε στην 8η θέση της γενικής κατάταξης και στο ράλι Ακρόπολις του 1999 στην 6η, αλλά αυτή η πρώτη του «λευκού» στα δοξασμένα ελληνικά χώματα του Ράλλυ Ακρόπολις ήταν σαν να διαβήκαμε την πύλη του παραδείσου. Δίπλα μας πάντα και οι ανώνυμοι φίλοι των αγώνων που μας επευφημούσαν σε κάθε πέρασμα (τι στιγμές)…_Γιάννης Σταυρόπουλος
Υ.Γ.: To λευκό Escort WRC, το καλύτερο ever Escort που έτρεξε απ Ελληνικό πλήρωμα, ήρθε στην Ελλάδα ύστερα από ένα δείπνο στο Italian restaurant “La Fontanina” στην Κηφισιά. Συνδαιτυμόνες, οι Θάνος Κοντός (αντιπρόσωπος της Valvoline τότε, υψηλού επιπέδου επιχειρηματίας, αλλά και άνθρωπος), Στράτης Χατζηπαναγιώτου, Νίκος Τσάδαρης, Γιάννης Σταυρόπουλος. Τα υπόλοιπα γράφτηκαν στις Ειδικές Διαδρομές με το αυτοκίνητο που συνοδήγησα μέχρι και το ράλι Χαλκιδικής του 1999. Αγώνας-απογοήτευση, από την άγνοια (;) ή από τη βοήθεια συγκεκριμένου συνεργείου κριτών προς άλλο πλήρωμα… Όμως, να μην ξύσουμε πληγές μετά από τόσα χρόνια. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, συμβάν που δεν έχει καμία σχέση με άλλο γεγονός, συνδεδεμένο με την κ. Ντέπη Δράκου και την αείμνηστη Μαρία Λάιου.
Πλάνα από το Ράλλυ Ακρόπολις 1998, μεταξύ των οποίων και όμορφο πέρασμα των Κύρκου-Σταυρόπουλου