Ο Jenson Button κατάφερε να εξασφαλίσει τον τίτλο και να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής στον προτελευταίο αγώνα της σεζόν, τερματίζοντας στην 5η θέση.
Από την αβεβαιότητα του χειμώνα, όπου η ομάδα δεν ήξερε αν θα αγωνιστεί στο φετινό πρωτάθλημα της Formula 1 έπειτα από την αποχώρηση της Honda, o Jenson Button και η Brawn κατέκτησαν αμφότερα τα πρωταθλήματα, 146 ημέρες μετά τη σύστασή της! O πάντοτε “αδιάτρητος” Ross Brawn δε μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του μπροστά στην κάμερα, αφιερώνοντας την επιτυχία στους 270 ανθρώπους που αναγκάστηκε να απολύσει έπειτα από την πρώτη νίκη της ομάδας στο ντεμπούτο της, στην Αυστραλία. Αυτή η νίκη ήταν πιο συναισθηματική από όλες, καθώς η ομάδα έφερε το όνομά του, δεν ήταν απλώς υπάλληλός της, και την είχε σώσει από τον αφανισμό, οδηγώντας τη στο πρωτάθλημα, μέσα σε μερικούς μήνες.
Από την πλευρά του, ο Jenson Button ούρλιαζε τόσο δυνατά από τη χαρά του που έχασε τη φωνή του! Έπειτα από 10 αρκετά δύσκολα χρόνια, στα οποία πάντοτε αποτελούσε αξιοσέβαστο πιλότο, αλλά δεν είχε καταφέρει να αποδείξει ότι έχει την πάστα του πρωταθλητή, έχοντας περάσει αρκετές σεζόν με μη ανταγωνιστικά μονοθέσια. Πολλοί τον είχαν κατηγορήσει ότι είναι πλέιμποϊ και δεν ενδιαφέρεται αρκετά για τη Formula 1 ενώ υπήρξαν πολλές διαμάχες γύρω από το πρόσωπό του καθώς δυο φορές υπέγραψε συμβόλαιο με μια ομάδα και δεν το τήρησε, έχοντας αλλάξει γνώμη στην πορεία. Οι δυο τελευταίες σεζόν ήταν από τις χειρότερες της καριέρας του, η οποία το Δεκέμβριο, με την αποχώρηση της Honda από τη Formula 1 υπήρχε περίπτωση -τουλάχιστον- να διακοπεί για ένα χρόνο…
Ο Jenson Button, έχοντας κατακτήσει μόλις μια νίκη πριν το 2009, διένυε φέτος την 10η πλήρη σεζόν του στη Formula 1, και την ξεκίνησε με 6 νίκες σε 7 αγώνες, με ένα μονοθέσιο που φαινόταν ανίκητο -στα χέρια του. Ωστόσο εκεί ξεκίνησε η δραματική πτώση απόδοσης της Brawn αλλά και του ίδιου. Στο Silverstone αποκαλύφθηκε η μεγάλη αδυναμία της BGP001, να φέρει τα εμπρός ελαστικά της σε ιδανική θερμοκρασία σε κρύες συνθήκες. Το πρόβλημα δεν εξυγιάνθηκε πλήρως ποτέ και παρά το γεγονός ότι η Brawn είχε τη δυνατότητα να ανακάμψει και να κατακτήσει δυο νίκες με τον Barrichello, ο Button, με το εξαιρετικά λείο και απέριττο στυλ οδήγησης που τον χαρακτηρίζει, αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα πλέον στις κατατακτήριες δοκιμές, κάτι που περιόριζε τις δυνατότητές του στους αγώνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Silverstone η Brawn άλλαξε το υλικό των δίσκων των φρένων, ακόμα ένας παράγοντας που ενδέχεται να μετέβαλε τη δυναμική μεταξύ των δυο οδηγών της ομάδας, με τον Barrichello να φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Ωστόσο ο Button σχεδόν πάντοτε ανέκαμπτε από τις κακές θέσεις εκκίνησης με σταθερούς αγώνες και σε πολλές περιπτώσεις με επιθετικά προσπεράσματα.
Ακριβώς αυτό έκανε και στη Βραζιλία, σε ένα επεισοδιακό και φρενήρες (παρά την απουσία της βροχής) Grand Prix, αντάξιο να αναδείξει (για 5η συνεχή χρονιά) τον πρωταθλητή, ο οποίος πραγματοποίησε ένα από τους καλύτερους φετινούς αγώνες του, παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα (5η θέση, όπως και ο Hamilton πέρυσι) δεν το αποκαλύπτει. Με τα επεισόδια του πρώτου γύρου, ο Βρετανός ανέβηκε στην 9η θέση (από τη 14η εκκίνησης) και στον 5ο γύρο που το αυτοκίνητο ασφαλείας μπήκε στα pits, επιτέθηκε στην πρώτη στροφή στον Grosjean που βρισκόταν μπροστά του, ο οποίος αντιστάθηκε σθεναρά για 5 στροφές, αλλά αναγκάστηκε να παραδοθεί. Στον επόμενο γύρο βούτηξε στα φρένα της πρώτης στροφής για να προσπεράσει και τον Kazuki Nakajima, ωστόσο στη συνέχεια βρήκε το εμπόδιο του Kobayashi, ο οποίος σε αυτό τον αγώνα έκανε το ντεμπούτο του στη Formula 1. Ο Ιάπωνας αμύνθηκε με ιδιαίτερο σθένος και μπλόκαρε τις προσπάθειες του Button, ο οποίος πέρασε για ελάχιστα μέτρα μπροστά στον 22ο γύρο, αλλά είχε καθυστερήσει υπερβολικά το φρενάρισμά του και έχασε αμέσως τη θέση. Παρά το γεγονός ότι ο Kobayashi άλλαζε γραμμή στο φρενάρισμα για να κλείσει την εσωτερική, ο Button κατάφερε να προσπεράσει στο 24ο πέρασμα, στο οποίο απομακρύνθηκε 3 δευτερόλεπτα από την Toyota. Ήταν η πρώτη φορά που έβρισκε ελεύθερη πίστα μπροστά του, ωστόσο σύντομα παγιδεύτηκε πίσω από τον επικεφαλής πλέον Mark Webber, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει το πρώτο pit stop του, οπότε η Brawn κάλεσε το Βρετανό νωρίτερα για ανεφοδιασμό (στον 29ο γύρο) για να μη χάσει χρόνο πίσω από την βαριά με καύσιμα Red Bull. Επιστρέφοντας στην πίστα, βρέθηκε στη 10η θέση, ανάμεσα στις δυο Toro Rosso. Τέσσερις γύρους αργότερα, είχε προσπεράσει τον Sebastien Buemi και λίγο αργότερα βρέθηκε -αρκετά δευτερόλεπτα- πίσω από τον team mate του στην κατάταξη, κινούμενος κατά μισό δευτερόλεπτο περίπου στο γύρο ταχύτερα και διατηρώντας πίσω του τον Vettel, με την ταχύτερη Red Bull. Ο δεύτερος ανεφοδιασμός όμως δεν πήγε καλά, καθώς έπεσε πίσω από τον Kovalainen o οποίος τον καθυστέρησε αρκετά για να περάσει ο Vettel μπροστά. Εντούτοις, βρισκόταν ήδη στην 6η θέση, που του έδινε τον τίτλο, ακόμα και αν ο Barrichello τερμάτιζε στην 3η θέση που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή. Όταν μια μικρή επαφή με τον Hamilton οδήγησε στη σταδιακή αστοχία του πίσω αριστερού ελαστικού του Barrichello, αναγκάζοντας το Βραζιλιάνο να κάνει ένα απρογραμμάτιστο pit stop 7 γύρους πριν το τέλος, ο Button ήταν πλέον σίγουρα πρωταθλητής, αν δεν αντιμετώπιζε προβλήματα μέχρι να δει τον Felipe Massa να του ανεμίζει την καρό σημαία, που τον σφράγισε στα βιβλία της ιστορίας ως τον 10ο Βρετανό πρωταθλητή της Formula 1. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που ένας Βρετανός διαδέχθηκε Βρετανό πρωταθλητή από το 1969, με τη μετάβαση του στέμματος από τον Graham Hill στον Jackie Stewart.
