Δύο φορές 2ος Γενικής στο Ράλλυ Ακρόπολις, το ’75 και το ’76, με την Α110 και το Μίλτο Ανδριόπουλο δίπλα του, έχοντας χάσει μόνο από τον Βάλτερ Ρερλ και την Ascona και τον Σέλστρομ με το Datsun.
Δύο φορές 2ος Γενικής στο Ράλλυ Ακρόπολις, το ’75 και το ’76, με την Α110 και το Μίλτο Ανδριόπουλο δίπλα του, έχοντας χάσει μόνο από τον Βάλτερ Ρερλ και την Ascona και τον Σέλστρομ με το Datsun. Το ’77 το οδήγησε το Datsun, διαψεύδοντας μάλιστα «ειδικούς» που είχαν προβλέψει ότι θα ταλαιπωρηθεί, και κέρδισε εύκολα ακόμα ένα ελληνικό πρωτάθλημα, όπως άλλωστε και αργότερα, με τη Stratos. Αυτοκίνητο που στην πρώτη του με το Μανώλη Μακρινό έβγαλαν μισή Ελλάδα στους δρόμους ώστε να το απολαύσουν. Με δική του αγωνιστική ομάδα με επαγγελματική οργάνωση, αλλά ανθρώπινη νοοτροπία, δεν άφηναν αγώνα για αγώνα, συμμετέχοντας στο τρίπτυχο Αναβάσεις-Ταχύτητες-ράλλυ, και μάλιστα με έξυπνες επιλογές προλάβαιναν το συναγωνισμό, όταν κάποιος αποφάσιζε να αλλάξει τις ισορροπίες. Το Grac με κινητήρα Renault ήρθε ώστε να κόψει την όρεξη όσων πίστευαν πως θα κέρδιζαν πρωτοτύπως την Alpine σε Αναβάσεις και Τατόι, και η Stratos ήρθε για να κάνει το κάτι παραπάνω στο Ακρόπολις, σχέδιο που δεν ολοκληρώθηκε. Τα παράτησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 απογοητευμένος με τον τρόπο συντονισμού των ελληνικών αγώνων από την ΕΛΠΑ, και απλώς η ιστορία επαναλαμβάνεται, διαχρονικά και με αποδείξεις.