Τέλος ταξινόμησης: σταδιακή κατάργηση

Η σταδιακή κατάργηση των συντελεστών τέλους ταξινόμησης των αυτοκινήτων εντός των επόμενων δέκα χρόνων φαίνεται πως έγινε αποδεκτή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αφού τελικά ψήφισε την πρόταση οδηγίας της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων που προτείνει την τροποποίηση της φορολογίας των επιβατικών αυτοκινήτων μέχρι το 2016.

 

Στον αντίποδα, οι όποιες απώλειες εσόδων από τα κρατικά ταμεία των χωρών της Ε.Ε. θα αντικατασταθούν από τα υψηλότερα ετήσια τέλη κυκλοφορίας, που θα έχουν πλέον άμεση σχέση με την παλαιότητα των οχημάτων και το ποσοστό ρύπων που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα.

 

Η κατάργηση των τελών ταξινόμησης θα πραγματοποιηθεί σταδιακά, ώστε τα κράτη με υψηλά τέλη (όπως είναι η Φινλανδία και η Δανία, αλλά και η Ελλάδα) να έχουν τον χρόνο να αναπροσαρμόσουν τη φορολογική τους πολιτική σε σχέση με το επιβατικό αυτοκίνητο.

 

Γαλλία και Γερμανία έχουν εκφραστεί θετικά για το νέο μέτρο, ωστόσο κάποιος προβληματισμός υπάρχει για το σύστημα, αλλά και τη συχνότητα μέτρησης των αυτοκινήτων ως προς τις εκπομπές ρύπων. Θα υπάρξει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος σε όλα τα κράτη της Ε.Ε. ή οι νέες νόρμες φορολόγησης θα στηριχτούν αποκλειστικά στην ηλικία των οχημάτων; Σε αυτή την περίπτωση θα ωφεληθούν ιδιαίτερα οι αυτοκινητοβιομηχανίες, αφού οι περισσότεροι θα προβούν στην αντικατάσταση των τροχοφόρων τους με νεότερα.

 

Πρέπει βέβαια να τονίσουμε ότι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι περιορισμένος στη λήψη τέτοιων αποφάσεων, οι οποίες παίρνονται οριστικά με ομόφωνη συμφωνία των κρατών-μελών στο πλαίσιο του Συμβουλίου. 

 

 

«Όπως έγινε γνωστό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τρίτη 5^η Σεπτεμβρίου 2006 γνωμοδότησε θετικά για την πρόθεση της Επιτροπής της ΕΕ να προωθήσει σχέδιο Οδηγίας για την ενοποίηση της φορολογίας του αυτοκινήτου στα κράτη-μέλη της Ένωσης μεσοπρόθεσμα (σε βάθος χρόνου 10 ετών) και με κατευθύνσεις: α) τη μεταφορά της φορολόγησης των αυτοκινήτων από την αγορά στη χρήση και β) την κύμανση αυτής της φορολογίας με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.  

Η πιο πάνω θετική γνώμη της Ευρωβουλής είναι ασφαλώς μια κίνηση στη σωστή κατεύθυνση, όμως η πραγματική απόφαση, αφού το Ευρωκοινοβούλιο έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα για νομοθεσία φορολογιών, για την υιοθέτηση ή όχι του σχεδίου οδηγίας θα κριθεί αποκλειστικά από το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας της ΕΕ και μόνον εφόσον υπάρξει ομοφωνία από τους 25 συμμετέχοντες Υπουργούς.

Λαμβάνοντας υπόψη: α) τη διαπιστωμένη «δυσκολία» ομοφωνίας σε θέματα κοινής φορολογίας στην ΕΕ, ειδικότερα σε εκείνα που αφορούν κύρια πηγή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς (όπως είναι η φορολογία του αυτοκινήτου), β) τις σημαντικότατες διαφορές στη φορολογία του αυτοκινήτου στα διάφορα κράτη της ΕΕ και γ) το πρόσφατο παράδειγμα της απόπειρας ενοποίησης της φορολογίας των καυσίμων στην ΕΕ, που χρειάστηκαν περίπου 7 έτη προκειμένου να υπάρξει τελικά ομοφωνία μόνον για τα ελάχιστα όρια φορολόγησης (!), ο ΣΕΑΑ, αν και πάγια υποστηρίζει αντίστοιχες θέσεις προς την ελληνική πολιτεία, είναι αρκετά επιφυλακτικός για το χρόνο που θα προκύψει, αν τελικά προκύψει, σχετική κοινή αποδοχή στο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας στην ΕΕ. Εντούτοις, οι κυβερνήσεις των μελών της Ευρωζώνης – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα – αναγνωρίζοντας τα σαφή οφέλη που προκύπτουν, θα μπορούσαν να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Στην παρούσα πάντως φάση, δεδομένου ότι η οδηγία προβλέπει δεκαετές χρονικό διάστημα εφαρμογής, γίνεται αντιληπτό ότι ο χρόνος κατά τον οποίο η ελληνική πολιτεία ενδέχεται να υποχρεωθεί από την ΕΕ να καταργήσει τους φόρους που επιβάλλονται στην αγορά του αυτοκινήτου («Τέλος Ταξινόμησης») και να μεταφέρει τα αντίστοιχα έσοδα στη χρήση (τέλη κυκλοφορίας) δεν αναμένεται προτού παρέλθει τουλάχιστον μια δεκαετία».