Εμπειρία και η σημερινή ημέρα στο Costa Navarino, οπότε ολοκληρώθηκε και η παρουσία της Amway στη Μεσσηνία μέσα από ένα εξαιρετικά επιτυχημένο project, που συντόνισε με μαεστρία το Vista Events του Πάνου Φραγκάκη και των συνεργατών του. Το τελευταίο γκρουπ, με περίπου χίλιους Ουκρανούς, επιβιβάστηκε σε περισσότερα από είκοσι πούλμαν με προορισμό την Αθήνα, για ακόμα ένα γεμάτο διήμερο, ενδιαφέρον και για τον τουρισμό της πρωτεύουσας. Τουρισμός ουσίας με δυναμική σήμερα, αλλά και με προοπτική, όντας σε εξαιρετικά, σε χρυσά χέρια με γαλανόλευκο αίμα.
Παρακολουθήσαμε τη διαδικασία, που ίσως ακούγεται απλή, αλλά φαίνεται και είναι πολύπλοκη. Απαιτεί εμπειρία, γερά νεύρα και τους σωστούς συνεργάτες. Αρκετοί δίπλα στους υπεύθυνους συντελεστές και άνθρωποι-εργαλεία στα πηδάλια των λεωφορείων-τουριστικών πούλμαν, αλλά και εκτός. Οι συνεννοήσεις γίνονται με τα μάτια, οι οδηγοί ξέρουν πολύ καλά την τεράστια ευθύνη που έχουν επωμισθεί, και ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες-εντολές.
Αναμενόμενη η ποιότητα-αποτελεσματικότητα των ανθρώπων με τα μπλε (οι Bιστάδες), που συνεργάστηκαν αρμονικά με τους άλλους με τα κόκκινα, τους οποίους έχει επιστρατεύσει η πολυεθνική-κολοσσός για την περίσταση. Ένας Έλληνας και πολλοί αλλοδαποί, την ώρα που -φυσιολογικά- το Vista χρησιμοποιεί μόνο τους Ελληνάρες που παρουσιάσαμε σε προηγούμενο σημείωμα. Μαέστρος για την περίσταση η εμπορική διευθύντρια της εταιρείας, που έχει μαζί της χρυσάφι, ενώ έχει και την υποστήριξη των συνεργατών τους στην Αθήνα, που συμπληρώνουν το παζλ με υποδειγματικό τρόπο. Πρώτο βιολί στη διαδικασία του «υπουργείου μεταφοράς» ένα από τα ατού της προσπάθειας, ο Καλαματιανός Βασίλης Κατσίρης. Αν ξεπεράσεις τον αρχικό προβληματισμό από τους χρωματισμούς στις ενδυματολογικές επιλογές του, συναντάς έναν εξαιρετικό, υψηλού επιπέδου Έλληνα, που λατρεύει τον τόπο του και δεν το κρύβει, υποστηρίζοντας με πάθος τις θέσεις του για ακόμα καλύτερη, ακόμα πιο διεθνή Μεσσηνία.
Τιμή μας η γνωριμία μαζί του. Στον ίδιο ρυθμό, ως παλιό καλό Rolex, λειτούργησε και το limo system της Autounion του Αντώνη Κασιμιώτη. Υπηρεσία όπου η αρχοντιά ξεχειλίζει. «Ρε γαμώτο», αισθάνεσαι όμορφα, αποκτάς αισιοδοξία όταν γνωρίζεσαι με τέτοιους ικανούς ανθρώπους, και έχεις την υποχρέωση να το επικοινωνείς. Είναι το λιγότερο, και έτσι μόνο θα πάει ο τόπος μας παραπέρα, και μάλιστα ίσως έτσι, με Φραγκάκηδες, με Κατσίρηδες, με Ανδρικάκηδες, με Κασιμιώτηδες, με Ποδηματάδες και Ιορδάνηδες (κ.ά. διεθνείς), ίσως κάποτε κουνήσουμε ουσιαστικά το δάχτυλο στους Σοϊμπλέδες, που τώρα έχουν απλώς υλικό για να γελούν με τις κουτοπονηριές μας, όπως εκφράζονται από τους τζάμπα μάγκες πολιτικούς μας…
Τζάμπα μάγκες, όμως, δε χωρούν στον υψηλού επιπέδου τουρισμό μας, αν θέλουμε να αναπτυχθεί και να αποκτήσει τη διάσταση που δικαιούται με αφορμή το κλίμα και τη θάλασσα, αλλά αιτία την εργατικότητα, τη συνέπεια και ευρύτερα τον τρόπο του Ελληνάρα, με τη θετική έννοια του όρου. Το διαπιστώνεις στη Μεσσηνία, το εξακριβώνεις εκεί, στο Costa Navarino, που γράφει τη δική του ιστορία διεθνώς. Οι άπαιχτες κτιριακές εγκαταστάσεις δεν αρκούν ώστε να δημιουργείς και, επί του προκειμένου, οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά σε κάθε υπηρεσία που παρέχουν. Από τη διεύθυνση μέχρι τους τύπους με τα γκρι-μπεζ στην υποδοχή, που αρχίζει με το χώρο στάθμευσης και ολοκληρώνεται από εξαιρετικές επαγγελματίες, κομψές κυρίες που κατέχουν την επιστήμη της φιλοξενίας.
Είναι γεγονός ότι, την ώρα που αποχωρούσε η Amway με διαβατήρια σφραγισμένα από το Vista Events, προέκυψε η άφιξη-είσοδος γκρουπ golfers που συμμετέχουν στο τουρνουά Pro-Am, όπου δε λείπουν και οι δικοί μας άνθρωποι, με προεξέχοντα τον κ. Θόδωρο Βασιλάκη της Aegean. Αν συμπτωματικά διαπιστώσαμε ακόμα μία φορά και την επικοινωνιακή ποιότητα του Σάκη Ρουβά και την απλότητα που χαρακτηρίζει τον Θοδωρή Παπαλουκά, με χαρά συνομιλήσαμε και με τον Αντώνη Πανούτσο. Αφού συζητήσαμε για τον αγαπημένο μας Απόλλωνα, ταξιδέψαμε πολλά χρόνια πίσω, όταν νέοι, με ενθουσιασμό και οράματα, συζητούσαμε μαζί του, με τον Χρήστο Χατζάρα, τον Κλεάνθη Τριανταφυλλίδη και τον δικό μας Π.Φ., τον Πάνο Φιλιππακόπουλο, τις δυνατότητες έκδοσης του δικού μας περιοδικού, με περισσότερο αυτοκίνητο και λιγότερο Αντίλογο. Ήταν αρχές της δεκαετίας του '80, και τότε ο Χρήστος με τον Αντώνη (κορυφαίος σήμερα σχολιαστής σε σχέση με το ποδόσφαιρο) εξέδιδαν το ΜΟΤΟ και εμείς εργαζόμασταν στους 4Τροχούς. Εννοείται πως ο Κ.Κ. ήταν ενήμερος. Τουλάχιστον περίπου, και εκ των υστέρων, και ελπίζουμε η σημείωση να μην παρεξηγηθεί.
Με την ευκαιρία, όταν οι άνθρωποι ξέρουν και έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, δεν παρεξηγούν και σχολιάζουν τη θετική πλευρά κάθε άρθρου, χωρίς να προσωποποιούν. Τύποι όπως όλοι αυτοί που συναναστραφήκαμε, ευκαιρίας δοθείσης, και συνδέονται με τον τουρισμό, έχουν φύγει, είναι μπροστά και σε καταδικάζουν να τους παραδέχεσαι και να τους σέβεσαι. Καλή συνέχεια σε όλους όσοι δε μασάνε και κοσμούν αυτόν τον ευλογημένο τόπο με τους παρεξηγημένος κατοίκους. Ελληνάρες, Ρε._ Σ. Χατζηπαναγιώτου
