Ο “EΛ-ΕΜ”, κατά κόσμον Λώρης Μελετόπουλος, μας ταξιδεύει πρώτη θέση στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Ράλλυ, με πιλότο τον Άρη Βωβό.
Μετά το ατύχημα του Άρη Βωβού με τον Γιάννη Αλβανό στο Ράλλυ Πορτογαλίας το 2000 στις αρχές, επιστρατεύθηκα «από την ναφθαλίνη», ώστε να συνοδηγήσω στον Άρη, με την Corolla WRC. Αυτοκίνητο της Grifone, συμμετοχή της Ελληνικής αντιπροσωπείας.
Ως υπηρεσιακός συνοδηγός, κερδίσαμε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς, όπως και την επόμενη με το Subaru WRC της Ιταλικής ομάδας Procar.
Στο τέλος της χρονιάς, το 2001 και μετά από παραίνεση της ομάδας μας αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε έναν χωμάτινο αγώνα του Ιταλικού πρωταθλήματος. Ήταν το Rally di San Crispino που διεξαγόταν κοντά στην Cesena. Ο αγώνας ξεκίνησε καλά και παρ’ όλο που για εμάς ήταν ένα τελείως άγνωστο τερέν (η μεγαλύτερη πέτρα ήταν όσο το μικρό μας νυχάκι!) πρωταγωνιστούσαμε ανάμεσα σε πολύ έντονο συναγωνισμό από την Α’ Εθνική της Ιταλίας (A.Navara, L.Cantamesa, R. Travaglia, F. Cunico κλπ). Μετά την μέση του αγώνα, είχαμε μία διαρροή από ένα σωληνάκι στο κιβώτιο και φτάνοντας σε ένα Stop ε.δ. το αυτοκίνητο έπιασε φωτιά. Ευτυχώς το προλάβαμε αλλά η εγκατάλειψη ήταν αναπόφευκτη.
Την επόμενη χρονιά αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε ελάχιστους αγώνες στην Ελλάδα (μόνο σε αυτούς που μας ικανοποιούσαν οδηγικά) και να επικεντρωθούμε στους χωμάτινους αγώνες του Ιταλικού πρωταθλήματος, οδηγώντας το Focus WRC της Euromotors.
Εντυπωσιακό onboard από το Ράλλυ Coppa Liburna (μέρος 1ο)
Συμμετέχοντας σε πολλούς αγώνες, όπως: San Marino, San Crispino, Coppa Liburna, Tutta Terra Toscana, Costa Smeralda και άλλους, καταφέραμε να κερδίσουμε την εκτίμηση τόσο των Ιταλών συμμετεχόντων όσο και των Ιταλών φιλάθλων. Οι τελευταίοι, συνηθισμένοι στο ουδέτερο οδήγημα των Ιταλών πρωταγωνιστών που όντες επαγγελματίες είχαν θυσιάσει το θέαμα υπέρ του χρόνου, έβλεπαν τις γωνίες του αυτοκινήτου με την Ελληνική συμμετοχή και ενθουσιαζόντουσαν. Χαρακτηριστικό είναι πώς από τη δεύτερη χρονιά στην Cesena, είχαν ήδη βγάλει παρατσούκλι στον Άρη. Τον έλεγαν “Il Mago di traversa” που σημαίνει «ο μάγος του ανάποδου»!
Στο τέλος του 2002, αλλάχτηκε το Focus με το Peugeot 206 WRC της Racing Lions, μίας από τις σοβαρότερες ομάδες που συνεργαστήκαμε ποτέ. Σύνδεσμος μας ο καλός φίλος Renato Travaglia. Πολύ καλό αυτοκίνητο στην άσφαλτο, υστερούσε όμως σε αξιοπιστία στους σκληρούς χωμάτινους αγώνες.
Εντυπωσιακό onboard από το Ράλλυ Coppa Liburna (μέρος 2ο)
Περιπέτεια στο Costa Smeralda
Στο κλείσιμο του 2002, συμμετείχαμε στον αγώνα Costa Smeralda, στο πανέμορφο νησί της Σαρδηνίας. Το τέλος του πρώτου loop μας βρίσκει πρώτους γενικής, σε έναν αγώνα με αρκετή βροχή και λάσπη. Στην πρώτη ειδική διαδρομή του δεύτερου loop, ο Άρης άργησε λίγο τα φρένα σε μία δεξιά και χτύπησε το ψυγείο στο ανάχωμα.
Αυτή η μικρή επαφή, είχε σαν αποτέλεσμα μία τρύπα στο ψυγείο, κατάσταση που απαιτούσε να συμπληρώνουμε νερό μετά από κάθε ε.δ. Στην προσπάθεια μας να μην εγκαταλείψουμε, μας έδωσε ένας δικός μας άνθρωπος ένα μπουκάλι νερό στην απλή που ακολουθούσε και μας έδωσε ραντεβού μετά την επόμενη ε.δ. μέσα στην είσοδο ενός αγροκτήματος να μας ξαναδώσει, ώστε να κάνουμε την τελευταία ε.δ. πριν το βραδινό service. Όντως μετά την επόμενη ε.δ. βρήκαμε την είσοδο του αγροκτήματος και μπήκαμε μέσα. Μόλις όμως περάσαμε την είσοδο αντικρίσαμε ένα αυτοκίνητο με τα αυτοκόλλητα της Ιταλικής Csai (Ιταλική ΕΠΑ) να μας περιμένει. Αμέσως κάναμε όπισθεν και συνεχίσαμε στην απλή του αγώνα. Απογοητευμένος ο Άρης σχολίασε ότι δυστυχώς θα πρέπει να εγκαταλείψουμε. Ευτυχώς μου έκανε «κλικ» και τον παρότρυνα να συνεχίσουμε γιατί θυμήθηκα, ότι πάνω σε μία αριστερή στροφή στην απλή διαδρομή, είχε λιμνιάσει νερό από την πρωινή βροχή. Όντως μόλις φτάσαμε στο σημείο έκοψα τον λαιμό του άδειου μπουκαλιού που είχα μέσα στο αυτοκίνητο και μαζεύοντας το νερό από τον δρόμο, κατόρθωσα να γεμίσω το ψυγείο.
Ακόμη ένα εντυπωσιακό onboard από το Ράλλυ Coppa Liburna
Δεν θα ξεχάσω ότι έξω από το control περιμένοντας την ώρα μας, η συνοδηγός του άμεσου αντιπάλου μας A.Navara, γνωρίζοντας το πρόβλημα μας, μας προσέφερε ένα μπουκάλι νερό, που δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσουμε. Φτάνοντας στο service μας ενημέρωσε ο Renato ότι οι άνθρωποι της Csai μόλις φύγαμε, έκλεισαν την πόρτα του αγροκτήματος και βρήκαν τον άνθρωπο που μας περίμενε με το νερό και ότι θα μας καλούσαν οι αγωνοδίκες. Όντως το ίδιο βράδυ μας φώναξαν κατά τις 23:30 και μετά από ακρόαση και παρ’ όλο που είπαμε ότι μπήκαμε στο αγρόκτημα για… φυσική μας ανάγκη και επειδή είδαμε κόσμο φύγαμε, μας απέκλεισαν για το υπόλοιπο του αγώνα. Ο αποκλεισμός επιβλήθηκε μόνο για την «πρόθεση» μας!
Τα επόμενα χρόνια συνεχίσαμε να συμμετέχουμε σε επιλεγμένους χωμάτινους αγώνες του Ιταλικού πρωταθλήματος, με WRC αυτοκίνητα και όταν αυτά απαγορεύθηκαν με Group N, πάντα πρωταγωνιστές διεκδικώντας θέσεις στο βάθρο. Αγώνα δεν κατορθώσαμε να κερδίσουμε, αλλά η δεύτερη θέση στο Rally Coppa Liburna του 2002, η τέταρτη θέση στο San Marino το 2002 καθώς και ο συναγωνισμός στο Costa Smeralda του 2008 (σημ: μετά από 7 ε.δ., εννιά αυτοκίνητα σε 7”), είναι χαραγμένες βαθιά στην μνήμη, σαν τις πιο ολοκληρωμένες προσπάθειες στους αγώνες ραλλύ.
Σημαντικοί οι αγώνες του Ιταλικού πρωταθλήματος, σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Σε περίοπτη θέση στη μνήμη, ακόμη περισσότερο και από τις συμμετοχές στο Ράλλυ Ακρόπολις, που αποτελούσε την κορωνίδα. Ήταν η κορωνίδα του αγωνιστικού προγράμματος κάθε χρονιάς, αλλά η προσέγγιση του στόχου ήταν τελείως διαφορετική. _Λώρης Μελετόπουλος “ΕΛ-ΕΜ”
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
