Νίκος Καρούλιας: Που «περπατάς», κόουτς;

Κοινή μας αγάπη και άλλωστε πηγή έμπνευσης δεν είναι ούτε ο ΠΑΟ που τον γνώρισα να επελαύνει με το τρία στην πλάτη, ούτε ο Απόλλων, όπου συνεργαστήκαμε. Τα εν οίκω μη εν δήμω και ο Νίκος, που δεν είναι ένας ακόμα διεθνής ποδοσφαιριστής, ενώ έχει να λέει για τα κορίτσια του σε τριπλή μάλιστα διάσταση, χαρακτηρίζεται για το πάθος του με ότι καταπιάνεται.

Γνωρίσαμε τον Έλληνα Μπρίγκελ, τον παλίκαρο απο τη Σάμο, το ‘80-‘88 όταν του ζητούσαμε αυτόγραφο στη Λεωφόρο. Ζήσαμε μαζί στη Ριζούπολη, στο μπλε περιβάλλον της Ταξιαρχίας μας, όπου είναι διαφορετική, είναι πολιτισμένη η έκφραση του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που στον Απόλλων, προκύπτει μέσα από τη φιλοσοφία των φιλάθλων. Με την ευκαιρία, αναζητώντας υποστήριξη για την υπεράνθρωπη προσπάθεια της επιβίωσης σε δύο μάλιστα ταμπλό, θα έπρεπε εμείς τα «ορφανά» να οργανώσουμε σεμινάρια επί πληρωμή, για τον Έλληνα φίλαθλο. Οι οργανωμένοι του Απόλλων, μαλωμένοι με την υπερβολή και τον χουλιγκανισμό και σωστά μπολιασμένοι με τα μπλε ιερά στοιχεία που θα βρεις μόνο στο σπίτι, στο Γιώργος Καμάρας.

Σε όλα μπλε…

Ο Νίκος, ένας άνθρωπος που έχει μαλώσει με την αχαριστία, εκδηλώνεται πράσινος, αφού για τον αθλητή πάντα μετράει το που πρωταγωνίστησε και ο Καρούλιας, πραγματικός νικητής, ήταν και αρχηγός της πράσινης πολύ-Πρωταθλήτριας. Στο μπλε κάδρο, όμως ταίριαξε απόλυτα, με χαρακτηριστικό την εντιμότητα του, αλλά και με τη σπάνια νοοτροπία να πιστεύεις στον φίλαθλο, με σεβασμό στον οπαδό. Είναι η μπλε απόχρωση που λατρεύουμε και ζήσαμε μαζί, όταν ήταν προπονητής της μπλε ταξιαρχίας, στη Δ’ και μια χρονιά στη Γ’ κατηγορία, από χωράφι σε χωράφι και μετά, όταν ήταν τεχνικός Δ/ντής. Συνεργάτης του Sir Stathis Σταθόπουλος και του μπλε θηρίου, του Γιάννη Γεωργαρά, που με τιμούν με τη φιλία τους. Κυρίως όμως ως μέλη του ΔΣ της ΠΑE, μέχρι που υποβιβάστηκε η ομάδα μας.

Γεγονός πως τότε στη Football και στη Super League, o κ. Νίκος δίδαξε συμπεριφορά και συχνά αναρωτήθηκα αν το ξέρει. Αν εκφραστήκαμε σωστά, όσοι στην ευθύνη λειτουργίας της ομάδας, όπως το θηρίο, ο αείμνηστος Παύλος Μυροφορίδης, ανταποδίδοντας σεβασμό και εμπιστοσύνη. Πραγματικός Πρωταγωνιστής, άνθρωπος που στο ποδοσφαιρικό περιβάλλον τον χαιρετάει με σεβασμό και η κόκκινη κερκίδα, υπηρέτησε την προσπάθεια μας σεμνά, ταπεινά και διακριτικά, ακολουθώντας με συνέπεια τη δομή της ομάδας, όπως τη σχεδίασε ο ευεργέτης. Υπό την εποπτεία Καρούλια οι «μικρότερες» ομάδες με νεότερους, προσφέροντας την εμπειρία του και εκφράζοντας την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει για παιδιά και εφήβους. Η τρέλα του. Τα πιτσιρίκια και αν γνωρίσεις τα δύο κορίτσια του, κυρίες πλέον, ή έχεις συνεργαστεί με αθλητές από ακαδημίες ευθύνη του, είναι αντιληπτό ότι το ενδιαφέρον του για την εξέλιξη των νέων, είναι η προτεραιότητα του.

Το έχει στο DNA του…

Να κερδίζει, να μην ντριπλάρει τον εαυτό του, μένοντας στις αρχές του, να βγαίνει μπροστά και να καλύπτει με σθένος την ομαδική προσπάθεια, να διαπραγματεύεται για το όφελος του οργανισμού που υπηρετεί και γενικώς, να προσφέρει. Οι γνώσεις του, ξεπερνούν τα ποδοσφαιρικά θέματα που κατέχει και αναρωτιέσαι για τα πτυχία του όταν αναπτύσσει άποψη για διαφορά θέματα που προδίδουν εγκυκλοπαιδική γνώση, οπότε μας ξεπερνάει. Σημαντικό ότι όταν σε σέβεται και σε παραδέχεται, ακούει…

Ο Νικόλας…

Όπως τρυφερά τον αποκαλεί και του ταιριάζει η αγαπημένη του Μαργαρίτα. Η ασπίδα του, η έμπνευση του, ο φύλακας Άγγελος, σε κούρσα με δύσκολο και ύπουλο τερέν. Θα βρει εμπόδια, η πολιτική σκηνή, όπως το φτηνό πλαστικό γήπεδο τύπου Αχιλλέα, ή το χωράφι στους Ζωσιμάδες που όργωνε στα νιάτα του και θέλει σωστό και δυνατό συνοδηγό όπως η Μάρτζη του. Αρσενικά γεννημένοι νικητές, όπως ο Νίκος Καρούλιας, το τρία το καλό, της Εθνικής, του Απόλλων και του ΠΑΟ, άνθρωποι που εμπλέκονται αποφασισμένοι να προσφέρουν με κατάθεση ψυχής, ενοχλούν τους βολεμένους… Στον Βόρειο Τομέα θα εκτεθεί o Νικόλας με τον Χαρδαλιά και παρά τις αμφιβολίες για ένα συνδυασμό-συνονθύλευμα τύπου Πατούλη, ανταποδίδεις την εμπιστοσύνη του. Με πίστη στο τι μπορεί να προσφέρει σε ένα περιβάλλον που θέλει λάμψη από δοκιμασμένους που διαθέτουν χρόνο, αλλά και τρόπο, με σκοπό να ξεπεράσουν έντιμα τον εαυτό τους και όχι για να «κλέψουν» ψήφους ή για την καρέκλα.

Καλό δρόμο «κόουτς», άλλωστε οδηγείς εξαιρετικά. Όχι όπως με τη μαεστρία που έκλεινες το δρόμο στο φίλο σου τον Τάκη Λεμονή που σε παίδευε, αλλά αξιοπρεπώς. Το στοιχείο που λείπει, από τα κοινά. _ Σ.Χ.

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ζαρδής