Στο δεύτερο μέρος της αναδρομής μας στο φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, αναλύουμε όσα είδαμε στους 3 αγώνες που έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής, όσον αφορά στην απόδοση της κάθε ομάδας.
Αφού θυμηθήκαμε τι έγινε σε Μόντε Κάρλο, Σουηδία και Μεξικό, σειρά παίρνει η ανάλυση των αποτελεσμάτων, από τη σκοπιά της εκάστοτε ομάδας.
Όπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος της ανασκόπησης, στους 3 αγώνες που έχουν διεξαχθεί φέτος, η απουσία της Citroen έχει ήδη γίνει αισθητή. Σε έναν θεσμό όπως το WRC, η συμμετοχή των Κατασκευαστών δεν αποτιμάται απλά στον αριθμό των αυτοκινήτων που συμμετέχουν στον εκάστοτε αγώνα. Είναι η συνολική οντότητα μιας ομάδας που συμβάλλει στην ποικιλομορφία του πρωταθλήματος, η οποία στην περίπτωση της Citroen των 8 Πρωταθλημάτων Κατασκευαστών, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Στο πλαίσιο της πολυφωνίας που αναφέραμε, μέχρι και η αποχώρηση της Skoda Motorsport από το WRC2, έχει γίνει φανερή.
Επειδή όμως η ιστορία γράφεται από τους παρόντες, ας προχωρήσουμε στην ανάλυση των πεπραγμένων της κάθε ομάδας, μετά τους 3 αγώνες της σεζόν
Toyota Gazoo Racing WRT
Επικεφαλής: Tommi Makinen Πληρώματα: #17 Sebastien Ogier-Julien Ingrassia, #33 Elfyn Evans-Scott Martin, #69 Kalle Rovanpera-Jonne Halttunen Αυτοκίνητο: Toyota Yaris WRC Θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών: 1η Βαθμοί: 110 Νίκες: 2 (Σουηδία, Μεξικό) Ταχύτεροι χρόνοι: 18 Ε.Δ. επικεφαλής: 37
Αν και ανανέωσε πλήρως τη σύνθεσή της, καθώς κανένα από τα πληρώματά της δε βρισκόταν στην ομάδα πέρυσι, η Toyota ξεκίνησε δυναμικά τη νέα χρονιά, δείχνοντας ικανή να επανακτήσει το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών. Αυτό φάνηκε από τον πρώτο κιόλας αγώνα, στο Μόντε Κάρλο, όπου τόσο οι Sebastien Ogier-Julien Ingrassia, όσο και οι Elfyn Evans-Scott Martin βρέθηκαν στη μάχη για τη νίκη, τερματίζοντας τελικά στη 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Το Toyota Yaris WRC έχει πιστοποιήσει πως είναι ανταγωνιστικό σε κάθε επιφάνεια, ενώ ειδικά σε άσφαλτο και γρήγορους χωμάτινες αγώνες όπως το Ράλλυ Φινλανδίας, υπερτερεί.
Αν και το Ράλλυ Σουηδίας ήταν ιδιόμορφο, εξαιτίας των ελάχιστων για τα δεδομένα αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, αγωνιστικά χιλιόμετρα (148 σε 9 ειδικές διαδρομές), τα πληρώματα της Toyota έδειξαν την ταχύτητά τους. Οι Elfyn Evans-Scott Martin εκμεταλλεύθηκαν τις δυνατότητες του Yaris WRC, με τον Ουαλό να έχει προσαρμοστεί άμεσα στο νέο του αυτοκίνητο, φτάνοντας στη νίκη. Από την άλλη, η 3η θέση του Kalle Rovanpera, που αποτέλεσε την παρουσία δύο πληρωμάτων της Toyota στο βάθρο για 2ο συνεχόμενο αγώνα, πιστοποιεί τις δυνατότητες του αυτοκινήτου στις σκανδιναβικές ειδικές διαδρομές, όπου έχει εξελιχθεί.
Με τη νίκη του Ogier στο Μεξικό, όπου το 2017 και 2018 είχαν υπάρξει προβλήματα υπερθέρμανσης κινητήρα, αποδείχθηκε πως και αυτό το πρόβλημα έχει λυθεί, οπότε μένει να δούμε πώς θα αποδώσει το αυτοκίνητο και σε σκληρούς χωμάτινους αγώνες. Βέβαια, αστερίσκο σε κάθε πρόβλεψη για φέτος, αποτελούν οι αγώνες που θα διεξαχθούν ως το τέλος της χρονιάς. Με δεδομένο πως ακόμη και αν το πρωτάθλημα ολοκληρωθεί με τη διεξαγωγή 7-8 αγώνων, όπως επιδιώκεται, η φυσιολογία των αγώνων που θα πραγματοποιηθούν, θα παίξει σημαντικό ρόλο και στην κατανομή δυνάμεων για την κάθε ομάδα.
Onboard με τα πληρώματα της Toyota, από το Ράλλυ Σουηδίας
Hyundai Shell Mobis WRT
Επικεφαλής: Andrea Adamo Πληρώματα: #8 Ott Tanak-Martin Jarveoja, #11 Thierry Neuville-Nicolas Gilsoul, #19 Sebastien Loeb-Daniel Elena #42 Craig Breen-Paul Nagle, #6 Dani Sordo-Carlos del Barrio Αυτοκίνητο: Hyundai i20 Coupe WRC Θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών: 2η Βαθμοί: 89 Νίκες: 1 (Μόντε Κάρλο) Ταχύτεροι χρόνοι: 27 Ε.Δ. επικεφαλής: 8
Οι πρώτοι αγώνες της φετινής χρονιάς, έχουν προσφέρει ανάμικτα συναισθήματα στους Πρωταθλητές Κατασκευαστών, αφού Κανένας αγώνας δεν αποτέλεσε θρίαμβο, ούτε όμως και ολοκληρωτική καταστροφή. Στο Ράλλυ Μόντε Κάρλο, η σφοδρή έξοδος των Ott Tanak-Martin Jarveoja, που αποτέλεσαν τη μεγάλη μεταγραφή της Hyundai, έφερε μούδιασμα. Ταυτόχρονα, οι Sebastien Loeb-Daniel Elena έδειξαν πως δε μπορούσαν να ακολουθήσουν τους νεότερους αντιπάλους τους, οπότε οι ελπίδες του Andrea Adamo, εναποτέθηκαν στους Thierry Neuville-Nicolas Gilsoul. Οι Βέλγοι έκαναν τρομερό αγώνα, αντιμετωπίζοντας παλικαρίσια τους αντιπάλους τους, φτάνοντας στη νίκη που έφερε ανακούφιση στον Ιταλό manager.
Στη Σουηδία, οι Tanak-Jarveoja σημείωσαν το πρώτο τους βάθρο, τερματίζοντας στη 2η θέση, όντες το μοναδικό πλήρωμα που έφερε αντίσταση στους νικητές, Evans-Barritt. Οι Neuville-Gilsoul έμειναν μακριά από τον καλό τους εαυτό, τερματίζοντας 6οι, ενώ οι Breen-Nagle -που αντικατέστησαν τους Loeb-Elena- έπαιξαν το ρόλο της οπισθοφυλακής, τερματίζοντας στην 7η θέση. Στο Μεξικό, η ομάδα από το Alzenau ήθελε να δείξει την ταχύτητά της και να επιστρέψει στις νίκες. Το πρώτο επιτεύχθηκε, αφού το Hyundai i20 Coupe WRC ήταν ταχύτερο αυτοκίνητο του αγώνα, ωστόσο προβλήματα αξιοπιστίας και ένα μικρό λάθος του Tanak, δεν επέτρεψαν τη διεκδίκηση της νίκης. Οι Neuville-Gilsoul (ηλεκτρικά) και Sordo-Del Barrio (κινητήρας) έμειναν εκτός από μηχανικά προβλήματα. Οπότε, η δεύτερη θέση των Tanak-Jarveoja, αλλά και το μπαράζ ταχύτερων χρόνων του Neuville, βελτίωσαν κάπως την εικόνα, η οποία σαφώς και δεν άφησε ικανοποιημένο τον Andrea Adamo.
Είναι δεδομένο πως η Hyundai θα διεκδικήσει μέχρι τέλους τους τίτλους, ωστόσο σημαντικό ρόλο θα παίξει το ποιοι αγώνες θα διεξαχθούν από τώρα και έως το τέλος της χρονιάς, καθώς το i20 Coupe WRC έχει δείξει να υπερτερεί σε σκληρά χωμάτινα ράλλυ όπως αυτά σε Πορτογαλία ή Σαρδηνία.
Onboard με τα πληρώματα της Hyundai από το Ράλλυ Μόντε Κάρλο
M-Sport Ford WRT
Επικεφαλής: Richard Millener Πληρώματα: #3 Teemu Suninen-Jarmo Lehtinen, #4 Esapekka Lappi-Janne Ferm, #44 Gus Greensmith-Elliott Edmondson Αυτοκίνητο: Ford Fiesta WRC Θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών: 3η Βαθμοί: 65 Νίκες: – Ταχύτεροι χρόνοι: – Ε.Δ. επικεφαλής: –
Ξεκίνησε τη σεζόν ως το προφανές αουτσάιντερ και οι πρώτοι αγώνες της χρονιάς, δεν έδειξαν κάτι διαφορετικό, καθώς μετά από 3 αγώνες και 45 ειδικές διαδρομές, κανένα πλήρωμά της δεν έχει σημειώσει ταχύτερο χρόνο σε ειδική διαδρομή. Η ομάδα του Malcolm Wilson διαθέτει πάντοτε ένα ισορροπημένο αυτοκίνητο που υπό προϋποθέσεις, μπορεί ακόμη και να πρωταγωνιστήσει. Όμως, το μειωμένο μπάτζετ που απορρέει και από τη… σιωπή της Ford, είναι φανερό, ενώ το χειμώνα υπήρξε και η σημαντική απώλεια του Elfyn Evans. Πέραν της ταχύτητάς του, ο Ουαλός ξεχωρίζει για τις μηχανικές γνώσεις και τις ικανότητες εξέλιξης, όπως συνέβαινε παλαιότερα και με τους Τanak, Ogier.
Φέτος, η M-Sport παρατάχθηκε στο Μόντε Κάρλο με τους Esapekka Lappi-Janne Ferm, Teemu Suninen-Jarmo Lehtinen και Gus Greensmith-Elliott Edmondson. Αρχικά, παρουσιάστηκε υπερθέρμανση με τον κινητήρα των αυτοκινήτων, η οποία ξεπεράστηκε. Έπειτα, οι Lappi-Ferm τερμάτισαν στην 4η θέση, ωστόσο ήταν φανερό πως το Ford Fiesta WRC υπολείπονταν των Yaris και i20 Coupe. Ανάλογη ήταν η εικόνα και στη Σουηδία, όπου ξανά, μόνο ο Lappi ήταν ανταγωνιστικός, τερματίζοντας στην 5η θέση εμπρός από τον Neuville. Στο Μεξικό, τα Fiesta WRC ήταν αρκετά ανταγωνιστικά, με τον Suninen να ευνοείται από τη σειρά εκκίνησης την πρώτη ημέρα και μετά από ομολογουμένως θετική εμφάνιση, να σημειώνει το πρώτο φετινό βάθρο της ομάδας. Στον ίδιο αγώνα όμως, το αυτοκίνητο του teammate του κάηκε ολοσχερώς, με την αιτία της πυρκαγιάς να μην έχει προσδιοριστεί.
Μακάρι στη συνέχεια, η βρετανική ομάδα να αποδειχθεί ανταγωνιστική και να παίξει ρόλο στην εξέλιξη του Πρωταθλήματος. Άλλωστε, το Ford Fiesta WRC αποτελεί δεδομένα μια καλή βάση, ενώ οι οδηγοί της έχουν το ταλέντο ώστε, περιστασιακά, να διεκδικήσουν τερματισμούς στο βάθρο, όπως πέτυχε ο Suninen στο Μεξικό.
Μείνετε συντονισμένοι για το 3ο μέρος του 2020 Rewind, όπου θα εστιάσουμε στις επιδόσεις των οδηγών, κατά τους 3 πρώτους αγώνες της σεζόν.
Highlights από τα πληρώματα της M-Sport, στο Ράλλυ Μεξικού