Το 1971 ο Κώστας Καββαθάς εκπλήρωσε ένα από τα παιδικά του όνειρα, ταξιδεύοντας ως τη Σικελία, προκειμένου να παρακολουθήσει από κοντά και να καλύψει δημοσιογραφικά για τους 4Τροχούς το θρυλικό αγώνα Τarga Florio.
Τα χρόνια εκείνα υπήρχε μια τρομερή αντιπαλότητα μεταξύ των αγωνιστικών πρωτοτύπων της Αlfa Romeo και της Porsche. Το 1971 ήταν η σειρά των Ιταλών να θριαμβεύσουν στη θρυλική αναμέτρηση των δέκα γύρων, που ο καθένας τους είχε μήκος… 72 χιλιόμετρα. Η ανταπόκριση από το 55ο Τarga Florio δημοσιεύτηκε στο τεύχος Ιουνίου 1971, συνοδευμένο από πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Το Δεκέμβριο του 1981 αναδημοσιεύτηκε ολόκληρο το άρθρο, καταλαμβάνοντας μάλιστα και το χώρο του εξωφύλλου, με μια θαυμάσια έγχρωμη φωτογραφία, της Alfa Romeo 33-3 των νικητών του αγώνα Νίνο Βακαρέλα (που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες) και Τόνι Χέζεμανς (διαβάστε, αποθηκεύστε ή εκτυπώστε ολόκληρο το ρεπορτάζ από το 55ο TargaFlorio, που βρίσκεται σε μορφή jpeg και σε ευανάγνωστο μέγεθος, στο κάτω μέρος του άρθρου). Στο τέλος της ανταπόκρισής του εκείνης, ο Κώστας Καββαθάς έγραψε: «Είχα επιτέλους επισκεφτεί τη «Μέκκα» μου. Και όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, είχα εκπληρώσει έναν από τους σκοπούς της ζωής μου»
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Δέκα γύροι των 72 χιλιομέτρων ήταν ό,τι δυσκολότερο και πιο απαιτητικό κάποτε για έναν οδηγό, ενώ γι αυτή την ιδιαίτερη αναμέτρηση κινητοποιούνταν επί μήνες σύσσωμες οι αγωνιστικές ομάδες, προκειμένου να προετοιμάσουν όσο γίνεται καλύτερα τα αυτοκίνητά τους. Μπορεί οι τίτλοι τέλους για το Targa Florio να έπεσαν στα μέσα της δεκαετίας του ’70, εξαιτίας και της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης που οδήγησε την Αυτοκίνηση σε άλλους πλέον δρόμους, όμως το «άρωμα» του αγώνα παραμένει ζωντανό έως και τις ημέρες μας…
Ο «πατέρας» του αγώνα Βισέντσο Φλόριο (1883-1958), γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με μεγάλη περιουσία, ενθουσιάστηκε από πολύ νεαρή ηλικία με τη -νέα ακόμη τότε- εφεύρεση του αυτοκινήτου. Στα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα ήταν ένας από τους ελάχιστους που είχε δικό του τετράτροχο στη Σικελία. Η γνωριμία του με τον «πιονέρο» οδηγό Φελίτσε Ναζάρο αύξησε ακόμη περισσότερο τον ενθουσιασμό του και τον παρότρυνε να συμμετάσχει σε αρκετές από τις πρωτόλειες εκδηλώσεις της Αυτοκίνησης, την εποχή εκείνη. Ο πρώτος αγώνας που διοργάνωσε και χρηματοδότησε ήταν το circuit της Μπρέσια, που με την ονομασία «Coppa Florio» ευδοκίμησε για αρκετά χρόνια και θα μπορούσε να θεωρηθεί πως προετοίμασε την έλευση του πολύ επιτυχημένου «Μille Miglia». Μετά την πρώτη διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα, το 1905, ο Φλόριο σκέφτηκε πως θα μπορούσε να καθιερωθεί ένα ανάλογο γεγονός και στη Σικελία. Δίχως να χάσει καιρό ξεκίνησε να τον προετοιμάζει, προκειμένου η ιδέα του να γίνει πραγματικότητα. Στις 9 Μαΐου του επόμενου έτους δόθηκε η πρώτη εκκίνηση του «Τarga Florio», αν και σε αυτήν παρουσιάστηκαν μόλις τα 10 από τα 22 αυτοκίνητα που είχαν αρχικά δηλώσει συμμετοχή. Νικητής αναδείχθηκε ο Αλεσάντρο Κάνιο, που οδηγώντας μια Ιtala ολοκλήρωσε την προσπάθειά του σε 9 ώρες, 32 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα.
Μια νέα μεγάλη δύναμη αναδείχθηκε στους αγώνες, μόλις το «Τarga Florio» επαναλήφθηκε ξανά από το 1948, που δεν ήταν άλλη από τη Ferrari. Έως το 1950 η διαδρομή γιγαντοποιήθηκε και πάλι, λαμβάνοντας ξανά την ιδιότητα του «Γύρου της Σικελίας». Από το 1951 όμως και ώσπου σχεδόν να σβήσει, επέστρεψε στο γύρο των 72 χιλιομέτρων, με τον οποίο πέρασε στην ιστορία. Χρόνο με το χρόνο πλέον το «Τarga Florio» αυξάνει τη φήμη του και λογίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα ετήσια γεγονότα στο χώρο των τεσσάρων τροχών, όντας από το 1953 διακεκριμένος γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Σπορ Αυτοκινήτων. Οι πρωταγωνιστές του διαφοροποιούνται ξανά κι ύστερα από το «πυροτέχνημα» της Frazer-Nash το 1951 και την τριετία της Lancia ακολουθεί η «all-time-classic» νίκη της Mercedes 300 SLR των Στίρλινγκ Μος και Πίτερ Κόλινς.
Από τότε και έως το 1972 το «Targa Florio» μεταβάλλεται σε ένα αγώνα απόλυτης ταχύτητας στον οποίο κυριαρχούν τα σπορ αυτοκίνητα και τα πρωτότυπα της Porsche και της Ferrari. Moναδική εξαίρεση το 1957, όπου ο σικελικός αγώνας περιορίστηκε σε ένα χλιαρό regularity, λόγω των απαγορεύσεων που προκάλεσε εκείνη τη χρονιά η πολύνεκρη τραγωδία στο «Μille Miglia». Παρά τη σθεναρή αντίσταση των Ιταλών, η γερμανική εταιρεία ήταν αυτή που μονοπώλησε τις νίκες στο «Piccolo Madonie» από το 1966 έως το 1970, με τις καταπληκτικές σειρές πρωτοτύπων «906» έως «910» (δείτε όλους τους νικητές του αγώνα).
Α/Μ Φωτογραφίες: Κώστας Καββαθάς
TARGA-FLORIO-ΙΣΤΟΡΙΑ.pdfΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
