Διαδρομή 50 ετών και επιλέγουμε την πρώτη ομάδα, με 11 Έλληνες, εξαιρετικούς οδηγούς ράλλυ, που έλαμψαν στις χωμάτινες ειδικές διαδρομές. Οι περισσότεροι και σε αυτές του Ράλλυ Ακρόπολις. Το σημερινό κείμενο, είναι αφιερωμένο στον «Τζίγγερ».
Η σειρά είναι συνδεδεμένη με τη χρονική περίοδο που «έδρασαν» Γιώργος Ραπτόπουλος, Σιρόκο, Γιώργος Μοσχούς, Γάκης Καλεμτζάκης, Ιαβέρης, Τζίγγερ, Λεωνίδας Κύρκος, Αρμόδιος Βωβός, Γιάννης Παπαδημητρίου, Πάνος Χατζητσοπάνης, Λάμπρος Αθανασούλας. Μείνετε συντονισμένοι…
Τζίγγερ
Ο κ. Γιάννης, ο νεότερος. Αν δεν ερχόταν στην παρέα δε θα τον γνωρίζαμε ούτε από τον Ίακχο, αφού μισεί τη δημοσιότητα. Καλό είναι αν ποτέ τον συναντήσετε, να μην του μιλήστε για τον ΠΑΟ. Για αγώνες λοιπόν και η ιστορία σε σχέση με τον δάσκαλό του, τον Γιώργο Ραπτόπουλο, είναι γνωστή. Η συνέχεια έχει τη σφραγίδα “Κώστας Στεφανής” στον “πάπυρο” της Genesis και ως δεύτερη υπογραφή, “Νίκος Πάνος”. Η ομάδα του διακρινόταν από την τεχνογνωσία και την τεχνική της Abarth, αλλά και από το συναίσθημα που τους χαρακτήριζε στα πολλά καλά και στα ελάχιστα δύσκολα – ως ατυχίες. Ρωτούν, αν οδηγούσε. Επιτρέψτε μας, “πετούσε”. Είτε πάλευε μαθαίνοντας. με τα δύστροπα Audi, είτε ζωγραφίζοντας με όλες τις Lancia, από το 1987, μέχρι το 1993. Κυρίως στο χώμα, αλλά οδήγησε υπέροχα και στην άσφαλτο. Ένα χρόνο μετά, το 1994, ήρθε… φουριόζος ο Βωβός, ο ανταγωνιστής που αναζητούσε ώστε να αλλάξει επίπεδο. Ανταγωνιστικός και με τον Πιέρο Λιάτι στη Χαλκιδική, σήμερα είναι σημαντικός παράγων της χώρας και γενικότερα, και είναι τιμή για το χώρου ότι τον συστήνουν ως Τζίγγερ. Μακάρι στους αγώνες να προκύψει ένα ασφαλές περιβάλλον, να αισθανθεί εμπιστοσύνη και να στηρίξει πιτσιρικάδες, όπως ήταν εκείνος όταν ξεκίνησε στα είκοσί του χρόνια, το 1982, δίπλα στον κ. Ραπτόπουλο στην 911, σε Ρ.Α.. _Σ.Χ.