Ιεροτελεστία η επιβράδυνση είτε αγωνίζεσαι, είτε μετακινείσαι, αλλά και το σημείο αναφοράς και για τον επαγγελματία οδηγό που μεταφέρει ανθρώπους και κάθε φορτίο. Ο Στράτης Χατζηπαναγιώτου, σχολιάζει…
Η επιβράδυνση συνδέεται με την αντίληψη μας και είναι και αποκλειστικά ευθύνη του οδηγού. Ξεπερνάει την επιτάχυνση που είναι και ζήτημα στιγμής και πέρα από την ασφάλεια μας, συνδέεται με την αντίληψη μας. Απαιτεί γνώση της απόδοσης των φρένων κάθε κατασκευής και βέβαια την προσοχή μας. Το βασικό στοιχείο για την ασφαλή καθημερινή μας μετακίνηση, ακριβώς αντίστοιχο και με την αγωνιστική υψηλού επιπέδου οδήγηση.
Λίγα πράγματα έχω ζηλέψει σε αγωνιστική οδήγηση, όπως ήταν το βαθύ και δυνατό πάτημα του μεσαίου πεντάλ από τον Νίκο Μακρυγιάννη και την τοποθέτηση του αυτοκινήτου με τα φρένα από τον Ιαβέρη στο χωματόδρομο. Στην καθημερινή οδήγηση δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Απαγορεύονται, για πολλούς κατανοητούς λόγους, τουλάχιστον για όσους μας ακλουθούν και τους εμπνεύσαμε για μισό αιώνα.
Ενίοτε τους απογοητεύουμε, χωρίς πρόθεση, όπως σπάνια απογοητεύουν επιβραδύνοντας τα σύγχρονα αυτοκίνητα παρά το τεράστιο βάρος τους. Δική μας η ευθύνη. Ξεχνάμε το πόδι στο πεντάλ του φρένου και τα κουράζουμε άνευ λόγου ή δεν υπολογίζουμε με σκέψη την ταχύτητα μας στον άγνωστο δρόμο.
Στο γνωστό δρόμο δεν έχεις δικαιολογία αν κουράζεις τα φρένα σου οδηγώντας ακόμα και ηλεκτρικό των δύο και παραπάνω τόνων, που δεν είναι καρμανιόλα…
Άλλωστε σήμερα η πλειοψηφία επιβραδύνει με ατού όπως μεταφράζεται η χρήση του ABS και δεν ξεχνώ ποτέ την εκπαίδευση που προσφέραμε ως Safetrack, τα φρένα έργο Άγγελου Ζήβα και Στρατή Σκλαβάκη και προσφέρει σήμερα το Driven. Κέντρα ασφαλούς οδήγησης ευθύνη του Νίκου Τσάδαρη. Το κλειδί του γνωστή ότι με ΑBS μένεις και επιμένεις στο πεντάλ έχοντας και τη δυνατότητα, να στρίψεις συγχρόνως ώστε να αποφύγεις την καταστροφή. Οι γονείς μας, αν ήταν γνώστες άφηναν και πατούσαν το πεντάλ ώστε να ξεγελάσουν το μπλοκάρισμα, ό,τι συνέβαινε και μέχρι πρόσφατα στους αγώνες, ειδικά στην άσφαλτο. Ατού το ABS, σοφή επιλογή η υποχρεωτική τοποθέτηση του, προδίδει σεβασμό στον χρήστη από τους κατασκευαστές και γενικότερα στην κοινωνία. Ποτέ δεν ήταν αξεσουάρ. Πάντα το απαιτητικό στοιχείο εξοπλισμού.
Το οφείλουμε, ώστε να ανταποδώσουμε σεβασμό, με τη σωστή συντήρηση του συστήματος πέδησης. Σωστά υλικά είναι αποκλειστικά του κατασκευαστή, και μόνο για τη χρήση σε πίστα επιβάλλεται η χρήση εξελιγμένων. Ιδανικά και σε συνδυασμό με εξελιγμένες δίσκοπλάκες και με αντίστοιχα υγρά των φρένων ώστε η υπέρβαση σε κόστος να έχει τη σημασία της. Τότε, απαιτείται η ανάλογη χρήση, αφού πρέπει να ζεσταθούν αλλά είναι γεγονός πως ο λάτρης του trackday ξέρει που να απευθυνθεί και πως να τα αξιοποιήσει.
Ο καθημερινός οδηγός, πιθανόν να πρέπει να τοποθετήσει την κατάσταση των φρενών του σε αντίστοιχη με των ελαστικών του. Ξεχνάς τα λάδια και στη χειρότερη θα σκοτώσεις τον κινητήρα σου, πληγώνοντας την τσέπη σου. Ξεχνάς φρένα-λάστιχα, στην πρώτη περίπτωση όταν η δαγκάνα με τα φθαρμένα τακάκια πληγώνει τη δισκόπλακα, είναι όπως όταν σκίζεις τη σάρκα αντί να χαϊδέψεις τρυφερά εκφράζοντας το ενδιαφέρον σου.
Για τα λάστιχα, οτιδήποτε λάθος σε επιλογή και συντήρηση εκφράζεται ως αυτοκτονία με διαστάσεις που αφορούν στον συνάνθρωπο μας. Προτεραιότητα η τέλεια λειτουργία του συστήματος πέδησης, άμεσα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ζωή. Σκέφτεστε πως μπορεί να εξελιχθεί η ταχυπαλμία μας όταν συλληφθούμε αφηρημένοι και φρενάρουμε εσπευσμένα και άτσαλα έχοντας αιφνιδιαστεί και από την άστοχη, αντίδραση των φθαρμένων μας ελαστικών.
Σήμερα που μια σειρά από ηλεκτρονικά όργανα στο ταμπλό μας ενημερώνει ενώ εξαιρετικές μονάδες με πραγματικά ειδικούς, όπως πχ η αλυσίδα-χρυσοχοείο της οικογένειας Παραδείση διορθώνουν-βελτιώνουν, αρκεί να τους δώσουμε την ευκαιρία της έγκαιρης και έγκυρης παρέμβασης.
Τα φρένα, τα λάστιχα, είναι το μυαλό, ο άτυπος εγκέφαλος του αυτοκινήτου που απαιτεί το σεβασμό του χειριστή, άμεσα συνδεδεμένο με τη ζωή μας.
Χρόνια Πολλά !_Στρατισίνο
