O Mattia Binotto αποχωρεί από την ηγεσία της Scuderia Ferrari. Άραγε, εκεί ήταν το πρόβλημα; Ή μήπως ο άνθρωπος αυτός “ήτο μια κάποια λύσις”;
Ο Mattia Binotto αποτελεί παρελθόν για την Ferrari, καθώς σήμερα ανακοινώθηκε επίσημα πως αποχωρεί στα τέλη της χρονιάς.
Μια από τις πιο μεγάλες αλήθειες είναι ότι ο κατάλληλος άνθρωπος μεγαλουργεί στην κατάλληλη θέση, αλλά ίσως μόνο σε αυτή, αφού ελάχιστοι αποδείχτηκαν ικανοί να μεγαλουργήσουν σε ποικίλες θέσεις.
Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Ο Mattia Binotto γεννήθηκε πριν 53 χρόνια στη Λωζάνη της Ελβετίας, γιος ενός Ιταλού ταξιτζή. Τελείωσε μηχανολόγος μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Λωζάνης το 1994 και εκείνη την ίδια χρονιά έπιασε δουλειά στη Scuderia Ferrari, στο τμήμα κινητήρων, ενώ ταυτόχρονα έκανε το μεταπτυχιακό του στη Μόντενα, πάντα στη μηχανολογία.
Ο Binotto λοιπόν ανδρώθηκε στη Ferrari και αποτέλεσε μέλος εκείνης της μεγάλης ομάδας που, οργανωμένη από τον Jean Todt και υπό τη διεύθυνση του Ross Brawn, σάρωσε με τον Michael Schumacher τις νίκες και τα Πρωταθλήματα Formula 1 στις αρχές του αιώνα.
Mattia Binotto και Michael Schumacher, στην υπερομάδα της Ferrari των αρχών του αιώνα
Το 2013 ο Mattia Binotto ανέλαβε επικεφαλής του τμήματος κινητήρων της Scuderia Ferrari και τα υβριδικά μοτέρ που εξελίχθηκαν υπό τη δική του διεύθυνση λέγαν τότε πως ήταν πιο ισχυρά κι από της κυρίαρχης Mercedes, πως αυτά αποτελούσαν το δυνατό σημείο της Ferrari.
Τον Ιούλιο του 2016 o James Allison, ο Άγγλος τεχνικός διευθυντής της Scuderia Ferrari, έχασε τη γυναίκα του από καρκίνο και παραιτήθηκε ώστε να σταθεί στις τρεις κόρες του, πίσω στην Αγγλία. Η μετακόμιση των τριών κοριτσιών στην Ιταλία δε συζητήθηκε καν, αφού έπρεπε να διαχειριστούν την απώλεια της μητέρας τους, οπότε θα ήταν βαρύ να κληθούν ταυτόχρονα να διαχειριστούν και την απώλεια των φίλων τους, μέσα από τόσο ριζική αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Ο Allison είναι πλέον τεχνικός διευθυντής της Mercedes.
Πίσω λοιπόν στο καλοκαίρι του 2016, ο τότε επικεφαλής της Scuderia Ferrari, Maurizio Arrivabene, εμπιστεύθηκε τη θέση του τεχνικού διευθυντή στον Mattia Bonotto, που είχε ήδη αποδείξει την αξία του ως επικεφαλής στο παράρτημα των μοτέρ.
Πράγματι, υπό την δική του τεχνική ηγεσία, η Ferrari πήρε το 2017 και το 2018 συνολικά 11 νίκες στη Formula 1, ενώ από το 2011 ως το 2016 είχε πάρει συνολικά μόλις 9. Δεν κατόρθωσε όμως η Ferrari να πάρει ούτε το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, ούτε το Οδηγών, κανένα από αυτά τα δύο χρόνια. Ήρθε 2η και τις δύο χρονιές, και στα 2 αυτά Πρωταθλήματα.
Ασφαλώς, ο δεύτερος είναι ο πρώτος χαμένος, ο Arrivabene θεωρήθηκε υπεύθυνος για την απώλεια των τίτλων, οπότε ζητήθηκε η παραίτησή του.
Εκεί έγινε το μεγάλο πείραμα: Αντί να φέρουν έναν μάνατζερ από έξω, όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, ώστε να μην έχει (ανθρώπινα) συμπάθειες και αντιπάθειες προς μέλη της ομάδας, αποφασίστηκε να προαχθεί επικεφαλής της ομάδας ο Mattia Binotto, που τόσο καλά τα είχε καταφέρει στους μέχρι τότε τομείς του, και επιπλέον ήταν γέννημα θρέμμα της Scuderia Ferrari.
Η λογική ήταν ότι ο Binotto είναι κάποιος που γνωρίζει τις δαιδαλώδεις σχέσεις που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα στα παραρτήματα της πιο ιστορικής και πιο επιτυχημένης ομάδας της Formula 1 και επιπλέον γνωρίζει κάθε εργαζόμενο στην ομάδα, οπότε θα αξιοποιούσε τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση.
Αν το πείραμα πετύχαινε, η Ferrari θα αποκτούσε μια υπερομάδα που θα σάρωνε ξανά τις νίκες και τα Πρωταθλήματα ενώ το όνομα του Mattia Binotto θα γραφόταν με χρυσά γράμματα πλάι σε θρυλικά στελέχη της ομάδας, όπως ο Luca di Montezemolo ή ο Mauro Forghieri, που μας άφησε πρόσφατα.
Όμως η αλήθεια είναι ότι ο Montezemolo ήταν δικηγόρος και εξαιρετικός διπλωμάτης ενώ ο Mauro Forghieri ένας κορυφαίος τεχνικός που ποτέ δεν ασχολήθηκε με τα διοικητικά.
Ο Mattia Binotto αποδείχτηκε κορυφαίος μηχανικός, το πείραμα όμως στη διοίκηση της Scuderia Ferrari δεν πέτυχε. Η σημερινή ανακοίνωση της παραίτησής του, ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει τις φήμες που ακούγονταν ήδη από το καλοκαίρι.
Η εμπειρία έχει δείξει πως είναι δύσκολο να βρεθεί άνθρωπος που να παίρνει άριστα και με τα μηχανήματα και με τους ανθρώπους, και ο Mattia Binotto απλώς δεν αποτέλεσε εξαίρεση αυτού του κανόνα.
Η φετινή χρονιά, ήρθε να φωτίσει κάθε του αδυναμία, καθώς το Πρωτάθλημα ξεκίνησε τόσο δυναμικά για την Ferrari και κατέληξε σε φιάσκο, μέσα από τεχνικές βλάβες, αλλοπρόσαλλες στρατηγικές και αδυναμία αξιοποίησης του ταλέντου του Charles Leclerc. Αν ζούσε ο Enzo Ferrari, άκουγες από τα χείλη των Tifosi ήδη από τη μέση της σεζόν.
Mattia Binotto και Charles Leclerc
Αν το 2022, που θυσίασαν τα δύο προηγούμενα χρόνια ώστε να εξελίξουν το φετινό αυτοκίνητο και ταυτόχρονα η Mercedes βγήκε εκτός μάχης από τον λάθος δρόμο εξέλιξης που διάλεξε, αν ούτε φέτος δεν κατόρθωσαν να πάρουν το Πρωτάθλημα, και πάλευαν με νύχια και δόντια ως το τελευταίο Grand Prix μη χάσουν και τη 2η θέση, τότε πότε;
Άραγε τώρα, με την απομάκρυνση του Binotto, θα λυθούν τα προβλήματα της Scuderia Ferrari; Ή μήπως, παραφράζοντας τον στίχο του Κωνσταντίνου Καβάφη, ο άνθρωπος αυτός ήτο μια κάποια λύσις;
Στις προσεχείς ημέρες και εβδομάδες η Ferrari θα κληθεί να επιλέξει τον αντικαταστάτη του – ή να τον ανακοινώσει, αν τον έχει ήδη επιλέξει. Θα είναι κάποιο από τα ονόματα που ήδη ακούστηκαν; Θα είναι κάποιος άλλος; Πάντως, όποιος κι αν είναι, θα κληθεί να ενώσει τα κομμάτια ενός δύσκολου παζλ ώστε το τεράστιο δυναμικό της Scuderia να ξεδιπλωθεί.
Είναι κάτι που ευχόμαστε, τόσο για να έχουμε τρεις ομάδες να διεκδικούν το Πρωτάθλημα όσο και επειδή οι Tifosi, αποτελώντας το πολυπληθέστερο κοινό της Formula 1, ανεβοκατεβάζουν τους δείκτες τηλεθέασης, και η υψηλή τηλεθέαση είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του αθλήματος. Όπως όμως ήδη αναφέραμε, το παζλ αυτό έχει αποδειχτεί δύσκολο, κατάλληλο μόνο για πολύ δυνατούς λύτες.
