Συνάντηση, χωρίς ατζέντα με τον Β.Β., με τον κ. Βασίλη Βελάνη, λίγες ημέρες πριν το EKO Ράλλυ Ακρόπολις…
Μας ενώνει το Ράλλυ Ακρόπολις; Τον ρώτησα έτσι από το πουθενά συζητώντας ουσιαστικά εξωαγωνιστικά, απολαμβάνοντας το εσπρέσο μας, σε αγαπημένο μας στέκι στη Γλυφάδα. Φίλοι του αυτοκινήτου στο απέναντι τραπέζι και πιο μέσα και παρά έξω, και τέτοιες ημέρες επίκεντρο του petrolhead είναι το Ράλλυ Ακρόπολις/
«Κρίμα που δεν ξαναζούν οι ελληνικοί αγώνες», σχολιάζεις πριν συμφωνήσουμε ότι όπως εξελίσσονται από εκεί και πέρα, δεν μας ενώνει ούτε η αναμέτρηση στο WRC.
Μας ενώνει όμως το αυτοκίνητο γενικώς και ειδικότερα τα ράλλυ, αυτό το ομαδικό παιχνίδι που συναρπάζει. Τους ενθουσιώδεις, αλλά και τύπους ήρεμη δύναμη όπως ο Βασίλης, που οδεύει φορτσάτος για τα 50 του χρόνια. Με κέφι 20άρη και εμπειρία που ξεπερνάει τις ειδικές διαδρομές. Το μεταπτυχιακό του έχει σφραγίδες από διαφορετικές χώρες που επιχειρεί, συντονίζοντας έναν σημαντικό κύκλο εργασιών όπου εμπλέκεται ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό. Το πώς, το τι και το που και άλλα σημαντικά, τα θεωρεί αυτονόητες λεπτομέρειες και αδυνατείς να του τα αποσπάσεις. Έχει έναν δικό του τρόπο ο Βελάνης και αφού τον σέβεσαι, σε εμπιστεύεται, σπάνιο στοιχείο σήμερα στις ανθρώπινες σχέσεις.
Κρίνοντας από την πίστη του σε Γιάννη Βελάνη, Ρόμπερτ Ναχμία, Κάρολο Λάμπου και Κώστα Σπύρου, όλοι τους ισχυρές προσωπικότητες με άποψη, αισθάνεσαι όμορφα που συζητάς μαζί του άνετα, αποφεύγοντας κόκκινες γραμμές. Άλλωστε, πλέον το γνωρίζεις, ότι για τον Β.Β. η φιλία δεν είναι διαπραγματεύσιμη, ούτε αντέχει σε συμψηφισμούς και για αυτό άλλωστε εξελίσσεται σε περιορισμένες διαστάσεις ώστε να αντέχει στο χρόνο, χωρίς να είναι μετρήσιμη η αξία της.
Βελάνης-Βελάνης…
Τότε στο ΙΡΑ με το Έσκορτ ΜΚ1 σε έκδοση TC και τους βλέπεις ότι πατάνε σοβαρά ενώ μοιράζονται ένα νοικοκυρεμένο αυτοκίνητο, σε απόλυτη ισορροπία. Αμέσως λοιπόν μαθαίνεις πως ο Βασίλης που οδηγεί είναι ξαδέλφια με τον Γιάννη που διαβάζει. Σοβαροί στρίβοντας, αλλά και εκτός μπάκετ και πριν τους γνωρίσεις οριακά δεν τους κατατάσσεις στους ακατάδεχτους. Ο Βασίλης που συνέχεια σκέπτεται και ανησυχεί, παίζει μεταφορικά σκάκι ημέρα-νύχτα, με τον Γιάννη να αποδεικνύεται πιο εκδηλωτικός από τη στιγμή που θα σε εμπιστευθεί. Όπως τον «μεγάλο», που του απαγγέλει υποδειγματικά, οπότε το γκάζι ακουμπάει σασί τόσο με το BDA, όπως και με το Κουάτρο, το EVO και τον τελευταίο καιρό με το R5.
ΒΒ: «Μην το θεωρείς εύκολο το Φάμπια όταν ξεπερνάς το φράγμα του 75/100» και εδώ, έχουμε να κάνουμε με έναν τύπο που ξέρει. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι το Φόρντ Φιέστα Rally3 είναι πιο φιλικό και σε παρασύρει για το παιχνίδι με τα όρια του ανθρώπου και της μηχανής.
Σημαντικό ότι ξέρει να κερδίζει, να χάνει, να επικοινωνεί, προβάλλοντας ένα ζηλευτό πακέτο χορηγών που έρχονται για να μείνουν, χωρίς να κρύβει το ενδιαφέρον του για τα κοινά.
Για το πως διοικούνται και εξελίσσονται οι ελληνικοί αγώνες και μαζί με Γιάννη Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνο Πίτσο, Τάκη Κουτσίκο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο και άλλους ελάχιστους, τους κατατάσσεις στους κοινωνικά πετυχημένους, με όραμα για το χώρο που σέβονται και λατρεύουν… Πεντάδα χωρίς μεταξύ τους σχέση που σκέπτονται, έχουν άποψη και τρόπο να την υποστηρίξουν, ενώ κρατούν αποστάσεις είτε γιατί είχαν κακή εμπειρία, είτε γιατί δεν εμπνέονται να εμπλακούν. Άνθρωποι που θέλουν να δώσουν, χωρίς αντάλλαγμα. Σπάνιο είδος, μη αξιοποιήσιμο. Ο κοινός τους παρανομαστής; Μαλωμένοι με τη μιζέρια…
Ακρόπολις 2022
Με Σκόντα κορυφαίας ευρωπαϊκής ομάδας με έδρα στην Ουγγαρία και πακέτο χορηγών που στην κυριολεξία κοσμούν το Φάμπια. Έχει βάθος η επιλογή των χορηγών που αν εμπλακούν σε διάρκεια μέσα από την πρόσκληση-πρόκληση με υπογραφή Βελάνης, θα δώσουν φως ευρύτερα στο χώρο.
Είναι υγιές αυτό και οφείλουμε να το αντιληφθούμε και να αντιδράσουμε ως Μέσα υπεράνω αποτελεσμάτων. Να θυμίσουμε πως οι Βελάνη δεν διεκδίκησαν προ 4ετίας δικό τους τίτλο.λόγω των αρχών τους που δεν διαπραγματεύονται.
Η συζήτηση άλλωστε για τον αγώνα αφορά στην εξαιρετική ομάδα που διοργανώνει, αλλά και στην ευφυή διαδρομή που θα προβληματίσει όποιον την υποτιμήσει. Απίστευτο. αλλά η κουβέντα μας δεν περιέχει ονόματα συναγωνιστών και τα κολακευτικά έχουν να κάνουν με την αναγνωρισμένη ποιότητα του Λάμπρου και την προοπτική του Παναγιώτη. Προσπαθείς να τον παρασύρεις σε σχόλια για τους απευθείας αντιπάλους τους αλλά προσπερνάει με μαεστρία, ενώ δεν το κρύβει ότι θα ήθελε ένα καλύτερο πρωτάθλημα για σωστή προετοιμασία.
«Του χρόνου, ο επετειακός αγώνας θα είναι αλλιώς, θα είμαστε όλοι καλύτερα διαβασμένοι και ο μεταξύ μας συναγωνισμός θα μας φέρει ψηλά και στην κατηγορία», το σχόλιο του και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η εξαιρετικά βαμμένη Φάμπια ανοίγει το δρόμο στην πιο σύγχρονη εκδοχή που θα διαθέτει η ομάδα το 2023…
Καλό αγώνα…
Μέχρι τότε, με γεγονός πως έχουμε αγώνα σε λίγες ημέρες, τοποθετούμε στο κάδρο τους Βελάνη-Βελαάνη με το σύγχρονο Ιμπρέζα των αναγνωρίσεων, να ολοκληρώνουν και να παίρνουν θέση στο κόκπιτ του Φάμπια, με διακριτικά τοποθετημένα και τα σήματα του περιοδικού μας.
Το σέρβις τους στο SP, μεσοτοιχία με την ομάδα του Κώστα Σπύρου και μέσα σε αυτόν τον δημιουργικό χαμό, καλείται ο Σέρκοβα, ο Ρόμπερτ Ναχμίας να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Με το πάθος του στη λεπτομέρεια να κάνει τη διαφορά. Το τέλειο σύνολο, το πακέτο όπου οι άνθρωποι δίνουν υπεραξία.
Για να είμαστε αγωνιστικά συνεπείς. Καλό δρόμο._ Stratissino
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
